Σακατεύτηκε στα πόδια και τη μέση Χιλιανός εργάτης, χτες το μεσημέρι κατά τη διάρκεια εργασιών καθαρισμού στο φορτηγό πλοίο (κοντεϊνεράδικο) «ΖΙΜ ΜΠΡΙΤΕΝ» με σημαία Λιβερίας που βρίσκεται στη ράδα του Πειραιά. Από το ατύχημα αποκαλύφθηκε ότι το δουλεμπόριο στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη πάει «σύννεφο» με την ευθύνη των αρμόδιων υπηρεσιών του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Αποκαλύφθηκε ότι ο εργολάβος Στέλιος Κασδοβασίλης περνούσε, κατά πληροφορίες από την περασμένη Παρασκευή, μπροστά από τα μάτια των λιμενικών τους ανασφάλιστους αλλοδαπούς και Ελληνες εργάτες, των οποίων ο αριθμός είναι άγνωστος. Τους επιβίβαζε στη λάντζα με προορισμό τη ράδα όπου βρισκόταν το πλοίο.

Το εργατικό ατύχημα έγινε γύρω στις 2.30 το μεσημέρι. Ο εργάτης, Βονφαμάντε Ρομπινσόν, περίπου 60 ετών, έπεσε από το ένα πατάρι του πλοίου, όπου φορτώνονται τα εμπορευματοκιβώτια, στο άλλο και από ύψος περίπου 4 μέτρων με αποτέλεσμα να χτυπήσει στα πόδια και τη μέση. Αμέσως ο εργολάβος μάζεψε όλο το συνεργείο του. «Φόρτωσε» τους εργάτες μαζί με τον τραυματία, στη λάντζα, τους αποβίβασε σε ντόκο της Ζώνης και εξαφανίστηκε. Ο εργάτης μεταφέρθηκε στο Θριάσιο νοσοκομείο. Την υπόθεση ανέλαβε το Λιμεναρχείο Κερατσινίου, ενώ έχει δοθεί εισαγγελική εντολή για τη σύλληψη του εργολάβου.

Ο πρόεδρος της Ενωσης Αμμοβολιστών Καθαριστών, Γιάννης Δεληγιάννης, επισήμανε σχετικά ότι: «Για μια ακόμα φορά αποδεικνύεται η έλλειψη της τήρησης της εργατικής νομοθεσίας και βέβαια των μέτρων ασφαλείας. Η κατάσταση αυτή δεν πρόκειται να αλλάξει όσο η κυβέρνηση και ο ΟΛΠ θα εφαρμόζουν αυτή την εγκληματική πολιτική για τη Ζώνη την οποία οδηγούν στη συρρίκνωση και το κλείσιμο και τους εργάτες της στην ανεργία και βέβαια στην αδυναμία, αν βρουν μεροκάματο, να διεκδικήσουν την τήρηση του νόμου και ασφαλή εργασία. Καλούμε τους συναδέλφους αλλά και όλους τους εργαζόμενους της Ζώνης να συσπειρωθούν στα σωματεία τους και από κοινού να κλιμακώσουμε τους αγώνες μας για το δικαίωμα στη δουλιά. Ακόμα απαιτούμε την παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων».

Σε 428.000 άτομα ανέρχονται οι άνεργοι το τελευταίο τρίμηνο του 2002, όπως τους κατέγραψε η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία. Μάλιστα οι 225.500, δηλαδή ποσοστό 52,5%, βρίσκονται στην ανεργία τουλάχιστον για 12 μήνες (μακροχρόνια άνεργοι). Σύμφωνα με τη Στατιστική Υπηρεσία, ο αριθμός αυτός των ανέργων για το Δ΄ τρίμηνο αντιστοιχεί σε ποσοστό 9,7%, ενώ ο μέσος όρος της ανεργίας το 12μηνο του 2002 διαμορφώνεται στο 9,9%.

Παρά το διθυραμβικό χαρακτήρα των ανακοινώσεων, περί «μονοψήφιου αριθμού ανεργίας», αλλά και τους ισχυρισμούς για «υψηλή αύξηση της απασχόλησης» η κατάσταση μόνο για πανηγυρισμούς δεν ενδείκνυται. Και αυτό γιατί τα ίδια τα στοιχεία που επικαλείται η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία καταγράφουν μείωση ή στασιμότητα της απασχόλησης. Εχοντας ως βάση εκκίνησης το έτος 1998, κατά το οποίο άρχισε η διεξαγωγή της έρευνας του εργατικού δυναμικού στη βάση του Κανονισμού (EC) 577/1998, η απασχόληση στη χώρα μας έχει ως εξής: 1998 απασχολούμενοι 3.953.000, 1999 απασχολούμενοι 3.933.000, το 2000 απασχολούμενοι 3.934.000, 2001 απασχολούμενοι 3.901.000 και το 2002 ο αριθμός των απασχολούμενων είναι 3.940.000 άτομα. Συμπέρασμα: Τα τελευταία πέντε χρόνια η πολιτική της κυβέρνησης, στα πλαίσια των γενικότερων κατευθύνσεων της ΕΕ και της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης, δεν κατάφερε να δημιουργήσει ούτε μία πρόσθετη θέση εργασίας. Αντίθετα, με εκκίνηση το 1998, χάθηκαν θέσεις εργασίας.

Η εξέλιξη αυτή είναι ακόμα πιο ανησυχητική, αν συνυπολογιστεί ότι το ίδιο διάστημα η μερική και προσωρινή απασχόληση αυξήθηκε, πολλαπλασιάστηκαν οι ευέλικτες μορφές εργασίας, που στην πράξη σημαίνουν ότι ένας μεγάλος αριθμός εργαζομένων, ενώ υποαπασχολείται δεν καταγράφεται στους ανέργους.

Η «μείωση» της ανεργίας στα χαρτιά που πέτυχε η κυβέρνηση, αντανακλά αποκλειστικά τη μείωση του εργατικού δυναμικού της χώρας, αφού πολυπληθείς κοινωνικές ομάδες εγκαταλείπουν εξαιτίας της αποθάρρυνσής τους την αγορά εργασίας, ενώ άλλες -όπως νέα γενιά - ανακυκλώνονται σε προγράμματα επανεκπαίδευσης και κατάρτισης... Ετσι το Δ΄ τρίμηνο του 1998 το εργατικό δυναμικό αριθμούσε 4.444.000 άτομα, ενώ πέρσι 4.394.000, είναι δηλαδή μειωμένο κατά 50.000 άτομα.

Το ποσοστό ανεργίας για τους άνδρες - το Δ΄ τρίμηνο - ανέρχεται στο 6,4% και για τις γυναίκες στο 14,6%. Ο αριθμός των «νέων ανέργων», δηλαδή όσων δεν έχουν εργαστεί στο παρελθόν και καταγράφονται ως άνεργοι, ανήλθε στις 171.800 άτομα. Το ποσοστό της επίσημης μερικής απασχόλησης ανέρχεται στο 4,5% του εργατικού δυναμικού.

Οσον αφορά το πρόβλημα της ανεργίας κατά περιφέρεια, πρωταθλητές στην ανεργία είναι η Δυτική Μακεδονία (14,5%) και το Ν. Αιγαίο (14,1%) και ακολουθούν με 11,5% η Κεντρική Μακεδονία και 11% τα Ιόνια Νησιά. Η περιφέρεια της Αττικής εμφανίζει ανεργία 8,9%, ενώ το χαμηλότερο ποσοστό παρατηρείται στην Πελοπόννησο 6,9%.

Τη μάχη της αλλαγής των συσχετισμών δίνουν οι ταξικές δυνάμεις στο Σύλλογο Υπαλλήλων Εθνικής Τράπεζας (ΣΥΕΤΕ), καθώς από σήμερα μέχρι και τις 19 Μάρτη θα διεξαχθούν οι αρχαιρεσίες για την αλλαγή διοίκησης στο Σύλλογο. Η ΕΝΙΑΙΑ σ.α.κ., που παλεύει μέσα από τις γραμμές του ΠΑΜΕ, επιδιώκει την ενίσχυσή της, προκειμένου από ισχυρότερη θέση να συνεχίσει τις προσπάθειες αγωνιστικής αφύπνισης των εργαζομένων και αλλαγής της ρότας του συνδικάτου.

Η πλειοψηφία στο απερχόμενο ΔΣ, που αποτελείται από τις παρατάξεις ΔΗΣΥΕ, ΔΑΚΕ και ΔΑΣ, έχει την ευθύνη για σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, μεταξύ των οποίων η μισθολογική τους κατάσταση, το χτύπημα των εργασιακών σχέσεων, η εξάπλωση της «ενοικίασης» εργαζομένων στην τράπεζα, η συρρίκνωση τμημάτων της. Σχετικά πρόσφατη είναι και η εμπλοκή του συλλόγου στα παιχνίδια συγχώνευσης που τελικά ακυρώθηκαν, όπου η υπόθεση της προστασίας των δικαιωμάτων του προσωπικού της Εθνικής Τράπεζας υποτάχθηκε στα ζητήματα ανταγωνισμού.

Αλλά και σε συνολικότερες επιθέσεις που δέχτηκαν τα εργασιακά δικαιώματα, με την πολιτική της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό, οι παρατάξεις αυτές έκαναν αποδεκτές επιλογές που αποτελούν σημαντικό πλήγμα για τις κατακτήσεις των εργαζομένων. Τα στελέχη της ΕΝΙΑΙΑΣ σ.α.κ. επισημαίνουν ότι η πλειοψηφία της διοίκησης του συλλόγου λειτούργησε πάντοτε ως συγκοινωνούν δοχείο με την εργοδοσία και την κυβέρνηση για το πέρασμα αντεργατικών πολιτικών.

Οι ταξικές δυνάμεις κατέρχονται στις εκλογές με συγκεκριμένους στόχους, γενικούς και ειδικούς. Ενας από αυτούς έχει να κάνει με ένα δίκαιο ασφαλιστικό σύστημα, κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία για τους εργαζόμενους στην Εθνική. Ιδίως μετά την επιτάχυνση των σχεδίων της κυβέρνησης για τη δημιουργία επαγγελματικών Ταμείων και τη σχεδιαζόμενη δημιουργία ενιαίου επικουρικού ταμείου τραπεζοϋπαλλήλων.

Επίσης, στόχοι πάλης της παράταξης είναι η αντίσταση στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και η διεύρυνση των κατακτήσεων των εργαζομένων. Το 35ωρο - 7ωρο - 5ήμερο με αύξηση αποδοχών και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα. Η προστασία της μόνιμης και σταθερής απασχόλησης. Η αύξηση των αποδοχών των εργαζομένων. Η αντιπαράθεση με τα σενάρια ιδιωτικοποίησης της τράπεζας, στο πλαίσιο των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.

Αρνήθηκε τελικά την ανάληψη αγωνιστικών πρωτοβουλιών ενάντια στον πόλεμο και την υπεράσπιση και διεκδίκηση εργασιακών δικαιωμάτων η πλειοψηφία της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Πάτρας (ΕΚΠ), μετά την πρόταση των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ για 24ωρη πανελλαδική απεργία στις 21 Μάρτη και προκήρυξη απεργίας με την έναρξη του πολέμου, σε συνεδρίαση που έγινε την Παρασκευή το βράδυ.

Οι εκπρόσωποι της ΠΑΣΚΕ απέρριψαν και τις δύο προτάσεις με ψήφους 7 έναντι 6, αφήνοντας, όμως, ένα παράθυρο ανοιχτό για την προκήρυξη απεργίας με την έναρξη του πολέμου, καθώς θα ξανασυζητηθεί σε επόμενη πιθανόν συνεδρίαση, ανάλογα, φυσικά, και με τις εξελίξεις στη διεθνή σκηνή.

Οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ και ο πρόεδρος του ΕΚΠ, Χρήστος Λιακόπουλος, μπορεί στα λόγια κατά του πολέμου να είναι λαλίστατοι και να δηλώνουν απερίφραστα πως συντάσσονται με τα φιλειρηνικά και αντιπολεμικά αισθήματα του λαού, αλλά, όταν πρόκειται για ανάληψη πρωτοβουλιών που θα καταδεικνύουν έμπρακτα την αντίθεση στον πόλεμο, τότε τα πράγματα γι' αυτούς γίνονται διαφορετικά. Συντάσσονται με την τετράωρη στάση εργασίας - τουφεκιά στον αέρα της ΓΣΕΕ, όταν όλοι οι εργαζόμενοι ζητούν απεργιακή κινητοποίηση.

Ωστόσο, η πρόταση για 24ωρη πανελλαδική απεργία θα τεθεί και στη Γενική Συνέλευση των Αντιπροσώπων του Εργατικού Κέντρου Πάτρας, που θα γίνει την ερχόμενη Δευτέρα, η οποία σε ανάλογη περίπτωση πριν ένα χρόνο περίπου είχε εκφράσει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο το κοινό αίσθημα των εργαζομένων για προκήρυξη απεργίας στις 3 Απρίλη, παρά την άρνηση της διοίκησης του ΕΚΠ.