H διαδρομή «του μαύρου χρήματος» της «ΖΗΜΕΝΣ» προς την Ελλάδα, προκειμένου η γερμανική πολυεθνική να μεγιστοποιεί τα κέρδη της από τις συμφωνίες που είχε με τον ΟΤΕ, περιγράφονται σε συζήτηση που είχε ο Π. Μαυρίδης, επικεφαλής της «ΖΗΜΕΝΣ» στην Ελλάδα, με τους δικηγόρους του στις 8 Μάρτη 2006 στην Αθήνα, ενόψει των ερευνών για το σκάνδαλο της «ΖΗΜΕΝΣ».

Η συζήτηση είναι καταγεγραμμένη σε έγγραφο που υπάρχει στη δικογραφία και κατατέθηκε στην αρμόδια Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής. Στο έγγραφο αναφέρεται ότι από το 1997, βρίσκεται σε ισχύ σύμβαση - πλαίσιο της «ΖΗΜΕΝΣ» με τον ΟΤΕ, η οποία «απέφερε στη «ΖΗΜΕΝΣ ΕΛΛΑΣ» πολύ υψηλούς τζίρους στους οποίους επιτεύχθηκαν εξαιρετικά καλές τιμές».

Στη σύμβαση υπήρχαν ρήτρες υπέρ του ΟΤΕ, τις οποίες η «ΖΗΜΕΝΣ» με το διαχρονικό «λάδωμα από τα μαύρα ταμεία» φρόντιζε να μην ενεργοποιούνται. Τέτοιες ήταν η πρόβλεψη ότι ο ΟΤΕ θα λάμβανε την καλύτερη τιμή χρέωσης πελατών, θα μπορούσε να απαιτήσει εκπτώσεις εάν τα κέρδη της «ΖΗΜΕΝΣ» υπερέβαιναν ένα ποσό και θα μπορούσε να καταγγείλει οποτεδήποτε τη συμφωνία στην περίπτωση που άλλοι ανταγωνιστές προσέφεραν χαμηλότερες τιμές.

Οπως αναφέρεται σε έγγραφο σχετικά με τη συνομιλία Μαυρίδη - δικηγόρων, «ο ΟΤΕ δεν έκανε ποτέ μέχρι σήμερα χρήση των τριών - μη συμφερουσών για τη "ΖΗΜΕΝΣ" - δυνατοτήτων και ως εκ τούτου οι αποδόσεις εξακολούθησαν να είναι υψηλές».

Το «λάδωμα» χαρακτηρίζεται ως «πολυάριθμες πριμοδοτήσεις που ήταν απαραίτητες, ιδίως επειδή η διοίκηση του ΟΤΕ τα προηγούμενα χρόνια είχε αντικατασταθεί τέσσερις φορές και γι' αυτό το λόγο έπρεπε να διασφαλιστεί ότι δεν θα μεταβαλλόταν τίποτα ως προς τη συμφέρουσα για την "ΖΗΜΕΝΣ" ακολουθούμενη πρακτική».

Για τη μεταφορά των «μαύρων χρημάτων», ακολουθήθηκαν διαφορετικές κατά περίοδο λύσεις: Ο Μαυρίδης ερχόταν σε επαφή με ιδιώτες στην Ελλάδα, οι οποίοι ήθελαν να μεταφέρουν λεφτά στην Ελβετία. Οι ιδιώτες έδιναν τα μετρητά στον Μαυρίδη, «ο οποίος τα ανάλωνε για "πριμοδοτήσεις" στην Ελλάδα και ως αντιστάθμισμα στη συνέχεια στην Ελβετία το ίδιο ποσό εμβαζόταν στους λογαριασμούς των ιδιωτών. Αλλη διαδικασία ήταν η σύναψη δανείων στην Ελβετία και τα χρήματα αυτά εμβάστηκαν στην Ελλάδα και χρησιμοποιήθηκαν από τον Μαυρίδη. Στη συνέχεια τα δάνεια αυτά ξεχρεώνονταν στην Ελβετία από τη "ΖΗΜΕΝΣ"».

Για φέρει «μαύρα λεφτά» στην Ελλάδα, ο Μαυρίδης αξιοποίησε και νόμο που προέβλεπε ότι Ελληνες υπήκοοι είχαν τη δυνατότητα να επαναπατρίσουν χρήματα με φόρο μόνο 3% από το εξωτερικό τα οποία είχαν μεταφέρει εκεί για φορολογικούς λόγους.

Χθες κατέθεσε στην Εξεταστική ο πρώην πρόεδρος του ΔΣ του ΟΤΕ την περίοδο 1997-98 Δ. Παπούλιας, επί των ημερών του οποίου υπογράφηκε η προγραμματική σύμβαση 2008 ανάμεσα στον ΟΤΕ και τη «ΖΗΜΕΝΣ». Είπε ότι για τις προγραμματικές συμβάσεις είχαν ενημερωθεί τα κόμματα και απαντώντας σε σχετική ερώτηση διευκρίνισε ότι το ΚΚΕ είχε διαφωνήσει και είχε καταψηφίσει το σχετικό νομοσχέδιο.

Χαρακτήρισε τη σύμβαση επικερδή, αφού είχε ως αποτέλεσμα να εισέλθει άριστη τεχνολογία στον ΟΤΕ, αλλά είπε ότι δε γνωρίζει εάν στη συνέχεια ενεργοποιήθηκαν οι υπέρ του ΟΤΕ ρήτρες της σύμβασης γιατί στη συνέχεια αποχώρησε από το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού.

Ισχυρίστηκε ότι δεν του ασκήθηκε καμία παρέμβαση πολιτική ή άλλη κατά στην άσκηση των καθηκόντων του και ενώ - όπως προαναφέρθηκε - ο επικεφαλής της «ΖΗΜΕΝΣ» στην Ελλάδα, Π. Μαυρίδης, περιγράφει ολόκληρο μηχανισμό για την εισροή «του μαύρου χρήματος» στη χώρα μας προκειμένου να μην ενεργοποιηθούν οι ρήτρες υπέρ του ΟΤΕ, ο Δ. Παπούλιας είπε ότι η προγραμματική σύμβαση 2008 ήταν «λεόντεια» υπέρ του ΟΤΕ και ότι οι αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου ήταν ομόφωνες.

Απαντώντας σε ερώτηση του εκπροσώπου του ΚΚΕ Θ. Παφίλη εάν το κλείσιμο της κρατικής ΕΛΒΗΛ (για παραγωγή τηλεπικοινωνιακού υλικού) το 1986 ωφέλησε τον ΟΤΕ, είπε ότι το κλείσιμό της ήταν κακό πράγμα. Ο Θ. Παφίλης παρατήρησε ότι το κλείσιμό της άνοιξε το δρόμο για την είσοδο των μεγάλων ιδιωτικών και πολυεθνικών συμφερόντων και την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ διαδοχικά από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

Επιβεβαίωσε, επίσης, ότι σχετική ανάθεση για ψηφιακά που υπογράφηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ το 1993 ολοκληρώθηκε το 1994 επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, κάτι που δείχνει ότι και οι δύο κυβερνήσεις ευνοούσαν τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα.

Ο υπουργός Προστασία του Πολίτη Μ. Χρυσοχοΐδης ενημέρωσε την Εξεταστική ότι έχουν κινηθεί οι πειθαρχικές διαδικασίες κατά του αστυνομικού που φρουρούσε τον Μ. Χριστοφοράκο το επίμαχο διάστημα λίγο πριν από τη διαφυγή του στη Γερμανία.