Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αντιστασιακών Οργανώσεων (ΠΟΑΟ) εξ ονόματος των έντεκα (11) Ενώσεων Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και του Εμφυλίου, Αναπήρων, Τραυματιών, Πολιτικών Προσφύγων και Απογόνων, που ανήκουν στη δύναμή της και άλλων φορέων που συνεργάζονται μαζί της, εκφράζει προς τη Διεθνή Ομοσπονδία Αντιστασιακών (FIR), της οποίας είναι μέλος από το πρόσφατο 13ο Συνέδριό της, και προς το Προεδρείο της, την ολόθερμη συμπαράσταση και αλληλεγγύη της», με αφορμή την αχαρακτήριστη ενέργεια της ΟΔ Γερμανίας και των μυστικών της υπηρεσιών να κατατάξουν τη FIR στη λίστα του «εχθρού των θεσμών» και στην κατηγορία των «ακροαριστερών εξτρεμιστικών οργανώσεων». Στη σχετική καταγγελία - έκκλησή της, η ΠΟΑΟ επίσης:

«Καταγγέλλει στον Ελληνικό Λαό και στη Διεθνή Κοινή Γνώμη την αχαρακτήριστη ενέργεια της κυβέρνησης της Ομοσπονδιακής Γερμανίας και των Μυστικών Υπηρεσιών της να στιγματίζει τη FIR αισχρά και ανήθικα, κατατάσσοντάς τη στη λίστα του "εχθρού των θεσμών" και στην κατηγορία των "ακροαριστερών εξτρεμιστικών οργανώσεων". Απορρίπτοντας με αγανάκτηση αυτούς τους χαρακτηρισμούς, εκφράζουμε την απορία: Πώς οι ιθύνοντες αυτής της μεγάλης χώρας δεν τους ανακάλυψαν μια ολόκληρη 50ετία και περίμεναν τα 60χρονα της Αντιφασιστικής Νίκης στον Β` Παγκόσμιο Πόλεμο και της συντριβής του χιτλερικού Αξονα; Προς τι τότε οι επίσημες συμμετοχές στην επέτειο της "Ενωμένης Ευρώπης", όπως τη μετονόμασαν; Αλλά, προς τι και η "συγγνώμη" και τα "κροκοδείλια δάκρυα" στο Αουσβιτς; Και είναι ή όχι αυτό που κάνουν σκόπιμα και μεθοδευμένα στο όνομα της ιμπεριαλιστικής "νέας τάξης" σήμερα, δικαίωση του ναζιστικού παρελθόντος; Οι Ελληνες αγωνιστές έχουμε πικρή εμπειρία και από την απαράδεκτη άρνησή τους να επιστρέψουν στη χώρα μας το κατοχικό δάνειο και να καταβάλουν τις αποζημιώσεις για τα θύματα των χιτλεροφασιστών κατακτητών», επισημαίνεται και υπογραμμίζεται:

«Η επίθεση των γερμανικών αρχών κατά της FIR αποτελεί ωμή, βάναυση καταπάτηση των δημοκρατικών κατακτήσεων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των αγωνιστών του Αντιφασιστικού Πολέμου και της Αντίστασης, καθώς και των οργανώσεών τους σε κάθε χώρα και στην Ελλάδα. Συνιστά προσβολή στην ιερή μνήμη των θυμάτων στα πεδία των μαχών και στα μετόπισθεν του πολέμου, στις φυλακές, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στα κρεματόρια, στα κάτεργα.

Συνιστά προσβολή και των επιζώντων, των βετεράνων του πολέμου και των Κινημάτων Εθνικής Αντίστασης. Αλλά η ενέργεια αυτή είναι και πρόκληση προς το Παγκόσμιο Φιλειρηνικό Κίνημα, γιατί υπηρετεί τα σχέδια των ιμπεριαλιστικών κύκλων άσκησης τρομοκρατίας προς τους λαούς και πολεμικών επεμβάσεων σε "χώρες του κακού", όπως η Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, το Ιράν, η Συρία, η Β. Κορέα, η Κούβα κ.ά.».

Και η ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αντιστασιακών Οργανώσεων καταλήγει:

«Απαιτούμε να απαλειφθεί ο κακόβουλος, απαράδεκτος και αβάσιμος χαρακτηρισμός από τη λίστα του γερμανικού υπουργείου Εσωτερικών για τη FIR και να αποκατασταθεί στα πλήρη δικαιώματά της η Διεθνής Ομοσπονδία μας. Ο χαρακτηρισμός αυτός θίγει όλους μας και δε θα σταματήσουμε να υπερασπιζόμαστε την ηθική υπόστασή μας με κάθε δυνατό τρόπο, προς κάθε κατεύθυνση.

Η ΠΟΑΟ, προβαίνοντας σε αυτή την καταγγελία, απευθύνει έκκληση για συμπαράσταση στη FIR προς την κυβέρνηση, τη Βουλή, τα πολιτικά κόμματα, τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και όλους τους μαζικούς φορείς. Επίσης, απευθύνεται στους ευρωβουλευτές της χώρας μας και τους καλεί να φέρουν αυτό το θέμα στο Ευρωκοινοβούλιο».

Κεντρικά θα πάνε με «ΣΥΡΙΖΑ» και τοπικά ...όπως πάντα. Οπως αναφέρεται στην κατά πλειοψηφία απόφαση που πήρε η ΚΠΕ του ΣΥΝ, θα υπάρξει «επιδίωξη παρουσίας μέσα από ψηφοδέλτια συσπείρωσης των δυνάμεων της ευρύτερης αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ, των κινημάτων και της ριζοσπαστικής οικολογίας» στις τρεις μεγάλες πόλεις, στους μεγάλους δήμους και τις νομαρχίες. Η «επιδίωξη» περιορίζεται σε αυτούς τους χώρους, γιατί, σύμφωνα με την εκτίμηση της ΚΠΕ, «εκεί η αυτοδιοικητική πολιτική θα αναφέρεται εντονότερα στην κεντρική πολιτική και ο ΣΥΝ διαφωνεί μ' αυτή των δύο κυβερνητικών κομμάτων». Η τελική απόφαση, πάντως, θα παρθεί από τις κατά τόπους αυτοδιοικητικές κινήσεις.

Η παραπάνω απόφαση προσπαθεί να θολώσει τα νερά, καθώς ακόμα και η επιχειρηματολογία που προσπαθεί ο ΣΥΝ να χρησιμοποιήσει για να δικαιολογήσει μια όποια αυτόνομη κάθοδο, δεν μπορεί να βρει θέση στην πολιτική του. Και αυτό γιατί η στάση του είναι ταυτισμένη με τις επιδιώξεις και την πρακτική του ΠΑΣΟΚ, τόσο σε επίπεδο κεντρικής εξουσίας, όσο και σε επίπεδο Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Η χρήση της λέξης «επιδίωξη» είναι μάλλον εύστοχη, καθώς υπάρχει απροθυμία, σε πολλά στελέχη και μέλη του ΣΥΝ, να υπαναχωρήσουν από συνεργασίες κατά κύριο λόγο με το ΠΑΣΟΚ, που είχαν παγιωθεί όλα τα προηγούμενα χρόνια σε πολλούς δήμους της επικράτειας.

Χαρακτηριστικό είναι ότι υπήρχε προβληματισμός για τη στάση που θα πρέπει να έχει ο ΣΥΝ σε δήμους όπου στήριξαν στις εκλογές του 2002 υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ, με το δεδομένο ότι σε άλλους δήμους οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ στήριξαν υποψήφιο του ΣΥΝ. Η ουσία, λοιπόν, του προβληματισμού, δεν ήταν καθόλου ο καθορισμός μιας νέας πολιτικής στάσης για τις εκλογές του 2006, αλλά να διατηρήσει το κομμάτι της πίτας που πήρε με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ σε αρκετούς δήμους το 2002.

Οι αντιδράσεις των τάσεων που καταψήφισαν το κείμενο ήταν έντονες, ενώ τροπολογίες στην εισήγηση κατατέθηκαν μεν, καταψηφίστηκαν δε από την πλειοψηφία. Οι τροπολογίες των τάσεων είχαν σαν κοινό παρονομαστή το θέμα της αυτόνομης ή μη καθόδου και το κατά πόσον η ΚΠΕ μπορεί να πάρει μια δεσμευτική για τις αυτοδιοικητικές κινήσεις απόφαση.

Συγκεκριμένα, η «Αριστερή Ανανέωση» πρότεινε αυτόνομη κάθοδο στους τρεις μεγάλους δήμους και την υπερνομαρχία, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο συνεργασίας σε όλους τους άλλους δήμους και στις νομαρχίες. Από την πλευρά της, η «Παρέμβαση» ζητούσε συνεργασίες «όσο το δυνατόν ευρύτερων αριστερών ριζοσπαστικών σχημάτων» στους τρεις μεγάλους δήμους και τις νομαρχίες.