ΧΑΓΗ.--

Στο μεμπτό πρότερο βίο του Αμερικανού «διπλωμάτη» (πρώην πράκτορα της CIA) Γουίλιαμ Γουόκερ, ο οποίος κατέθεσε και χτες με την ιδιότητα του επικεφαλής της ομάδας «επιβεβαιωτών» του ΟΑΣΕ στο Κοσσυφοπέδιο (απ' τον Οκτώβρη του '98 μέχρι το Φλεβάρη του '99), έριξε το βάρος κατά τη διαδικασία αντεξέτασής του ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς. Το ίδιο 24ωρο, οι εισαγγελείς του δικαστηρίου της Χάγης απέφευγαν να σχολιάσουν χτεσινό δημοσίευμα των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», που κατέγραφε τις, σε βάρος τους, έντονες πιέσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ προκειμένου ο «αρχιτέκτονας» της Συνθήκης Ντέιτον, Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, να καταθέσει εν κρυπτώ -- ή, ακόμη καλύτερα, να μην καταθέσει διόλου -- είτε ως μάρτυρας κατηγορίας, είτε ως μάρτυρας υπεράσπισης με αίτημα του Μιλόσεβιτς!

Θυμίζοντας το βρώμικο ρόλο του Γουόκερ στο σκάνδαλο Ιράν-Κόντρας και σε μία σειρά πραξικοπημάτων σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, ο Μιλόσεβιτς έδειξε πως μόνον αγνά και αμερόληπτα δεν ήταν τα κίνητρα του Γουόκερ ως επικεφαλής της ομάδας «επιβεβαιωτών» του ΟΑΣΕ, λέγοντάς του κατά τη διάρκεια της αντεξέτασης: «Στο Κοσσυφοπέδιο δράσατε υποστηρίζοντας τους Κόντρας του ΟΥΤΣΕΚΑ»!

Ο Γουόκερ αρνήθηκε πως όταν είχε σταλεί στην Ονδούρα (τέλη δεκαετίας '80) συμμετείχε στις δολοφονίες προοδευτικών ιερωμένων και καθολικών μοναχών, ισχυριζόμενος πως, αντίθετα, «βοηθούσε στην από αέρος αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας»! Ωστόσο, ο Μιλόσεβιτς επέμεινε για τον ανάλογα βρώμικο ρόλο που έπαιξε ο Γουόκερ στο Κοσσυφοπέδιο, λέγοντας πως τελικά οι εκεί «επιβεβαιωτές» του ΟΑΣΕ «είχαν στρατολογηθεί απ' τη CIA».

Στην κατάθεση του Γουόκερ πως ήταν τάχα αυτόπτης μάρτυρας της «λίμνης αίματος», μέσα στην οποία βρέθηκαν τα θύματα του Ράτσακ, ο Μιλόσεβιτς αντιπαρέταξε φωτογραφίες που έδειχναν την απουσία αίματος απ' τα πτώματα των αμάχων, τα οποία, σύμφωνα με την πρώην σερβική κυβέρνηση, ανήκαν σε αυτονομιστές του ΟΥΤΣΕΚΑ που είχαν σκοτωθεί σε μάχες. Ο Γουόκερ επέμεινε πως είδε τα πτώματα να είναι «σε λίμνη αίματος», χαρακτηρίζοντας μάλιστα γελοίο το ενδεχόμενο τα πτώματα να ανήκαν σε αυτονομιστές του ΟΥΤΣΕΚΑ ή πως η διαβόητη σφαγή του Ράτσακ δεν ήταν παρά μία σκηνοθετημένη προβοκάτσια για την έναρξη των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών.

«Μιλάτε για λίμνες αίματος και στο έδαφος δεν υπάρχει καθόλου. Βλέπετε αίμα σ' αυτή την εικόνα;», ρώτησε τον Γουόκερ ο Μιλόσεβιτς. «Οχι, όχι σ' αυτή τη φωτογραφία!», παραδέχτηκε ο μάρτυρας, επαναλαμβάνοντας: «Πάντως, εγώ είδα αίμα στο έδαφος. Είδα αίμα στα τραύματα. Υπήρχε πολύ αίμα. Κανένα απ' αυτά τα πτώματα δε μεταφέρθηκε εκεί από κάπου αλλού»...

Οι εκπρόσωποι του δικαστηρίου της Χάγης απέφυγαν να διαψεύσουν ή να επιβεβαιώσουν το χτεσινό ρεπορτάζ των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», σύμφωνα με το οποίο η κυβέρνηση Τζ. Ου. Μπους ασκεί έντονες πιέσεις στους εισαγγελείς του δικαστηρίου (με πρώτη την Κάρλα ντελ Πόντε) προκειμένου να καταθέσει εν κρυπτώ, ή, ακόμη καλύτερα..., να μην προσέλθει καθόλου στο δικαστήριο ο «αρχιτέκτονας» της Συνθήκης του Ντέιτον στη Βοσνία, Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ. Μεταξύ άλλων, γράφει η εφημερίδα, η Ουάσιγκτον θεωρεί πως η κατάθεση ενός Αμερικανού πρώην κυβερνητικού αξιωματούχου στο ειδικό Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία θα μπορούσε να αποτελεί «δικαστικό προηγούμενο» έναντι ενδεχόμενων μελλοντικών υποχρεώσεών της στο υπό σύσταση (τον ερχόμενο Ιούλη) Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο του ΟΗΕ, στο οποίο οι ΗΠΑ δεν επιθυμούν με κανέναν τρόπο να συμμετάσχουν...

«Γι' αυτό οι ΗΠΑ διακυβεύουν τις καταθέσεις κάποιων απ' τους πιο σημαντικούς μάρτυρες στη δίκη του Μιλόσεβιτς», σημειώνουν οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», προσθέτοντας: «Η κυβέρνηση Μπους ανησυχεί για οποιοδήποτε δικαστικό προηγούμενο κατάθεσης ανώτερων Αμερικανών αξιωματούχων... Οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και την Κάρλα ντελ Πόντε έχουν γίνει τόσο δύσκολες ώστε η εισαγγελέας της Χάγης, που έχει προθεσμία 14 μήνες προκειμένου να ολοκληρωθεί η δίκη, να σκέφτεται να μην τους καλέσει καθόλου στη δίκη Μιλόσεβιτς».

«Εάν η Ντελ Πόντε επιλέξει τελικά να μην καλέσει τον Χόλμπρουκ, τότε ο τελευταίος μπορεί να αναγκαστεί να καταθέσει ως μάρτυρας υπεράσπισης...» αναφέρει η εφημερίδα, επισημαίνοντας πως «εάν ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις των ΗΠΑ, τότε αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει παράδειγμα μίμησης και από άλλες χώρες με επιχείρημα πως δεν υπάρχει λόγος συνεργασίας με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο του ΟΗΕ όταν το δικαστήριο της Χάγης κάνει εξαιρέσεις για ένα μέλος των Ηνωμένων Εθνών μόνο και μόνο επειδή διαθέτει μεγάλη πολιτική ισχύ».

ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ.--

Η οριστική ρήξη στις σχέσεις του κόμματος του Γιουγκοσλάβου προέδρου Βόγισλαβ Κοστούνιτσα («Δημοκρατικό Κόμμα Σερβίας») με τα υπόλοιπα (17) κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού της DOS επήλθε τελικώς χτες! Οχι, επειδή το θέλησε ο Κοστούνιτσα --λόγω της γνωστής αντιπαράθεσής του με τον πρωθυπουργό της Σερβίας Ζόραν Τζίντζιτς-- αλλά επειδή ο ίδιος ο Τζίντζιτς τράβηξε το σκοινί στα άκρα προχωρώντας στην απόλυση(!) μερικών δεκάδων βουλευτών --μεταξύ αυτών οι 21 του ΔΚΣ-. Η κίνηση αυτή, που είχε την τυπική «βούλα» της σερβικής εφορευτικής επιτροπής, οδήγησε τελικώς στην αποχώρηση όλων των βουλευτών της παράταξης του Κοστούνιτσα (45 στον αριθμό) απ' το σερβικό κοινοβούλιο! Ετσι, την ώρα που οι 45 βουλευτές του ΔΚΣ παρέδιδαν τις βουλευτικές τους ταυτότητες στην πρόεδρο της σερβικής Βουλής, Νατάσα Μίτσιτς, ο αντιπρόεδρος της παράταξης, Ντράγκαν Μαρσιτσάνιν δήλωνε με έντονο ύφος: «Απ' αυτή τη στιγμή ο σερβικός λαός θα πρέπει να ξέρει πως το σερβικό κοινοβούλιο δεν υφίσταται! Αν μη τι άλλο πρόκειται για κοινοβουλευτικό πραξικόπημα!»

«Η απόλυση των 21 βουλευτών (του ΔΚΣ) ήταν ζήτημα ηθικής και όχι κομματικής πολιτικής», αρκέστηκε να πει, απ' την πλευρά του, ο πρωθυπουργός Τζίντζιτς, (μην πείθοντας βεβαίως ούτε καν τους πολιτικούς του εταίρους)...

Ομως, η αποχώρηση των σαράντα πέντε βουλευτών του ΔΚΣ δε φαίνεται να είναι η μοναδική ενέργεια διαμαρτυρίας της παράταξης του Βόγισλαβ Κοστούνιτσα. Ο αντιπρόεδρος του κόμματος προειδοποίησε πως έπεται «μία σειρά κινητοποιήσεων διαμαρτυρίας μεταξύ αυτών πορείες στους δρόμους του Βελιγραδίου και απεργίες», τονίζοντας πως θα πραγματοποιηθούν «όλες οι μορφές διαμαρτυρίας της εξωκοινοβουλευτικής ζωής». Το ζήτημα, βέβαια, σ' αυτό το σημείο είναι, βέβαια, εάν το κάλεσμα της παράταξης του Κοστούνιτσα για μαχητικές διαμαρτυρίες έναντι της κυβέρνησης Τζίντζιτς θα έχουν ισχυρή απήχηση στο σερβικό λαό...

Ούτως ή άλλως, πάντως, η οριστική ρήξη στις σχέσεις του Δημοκρατικού Κόμματος Σερβίας με την κυβέρνηση Τζίντζιτς έχει σοβαρές πολιτικές προεκτάσεις, οι οποίες ξεπερνούν μία απλή αναμέτρηση πολιτικών δυνάμεων ανάμεσα στο Γιουγκοσλάβο Πρόεδρο και τον --πλέον παντοδύναμο...-- Σέρβο πρωθυπουργό. Η πλειοψηφία της DOS στη σερβική Βουλή διαμορφώνεται, για την ώρα, απ' τις 250 στις 176 έδρες. Ωστόσο, το κενό των περίπου πενήντα απομακρυσθέντων βουλευτών απ' τη σερβική βουλή (ανάμεσά τους και οι 21 απ' τους 45 βουλευτές του ΔΚΣ) μέλλει να «καλυφθεί» από στελέχη άλλων κομμάτων της DOS! Ωστόσο, αυτά τα κοινοβουλευτικά «μαγειρέματα» του Ζόραν Τζίντζιτς, δεν είναι η απόλυτη εγγύηση για την κοινοβουλευτική αυτοδυναμία και τη «σταθερότητα» που τόσο επιθυμεί, προκειμένου να διεκπεραιώσει- μέχρι κεραίας...- μια σειρά πολιτικο-οικονομικών «υποχρεώσεων» και δεσμεύσεων έναντι των --μέχρι χτες-- ΝΑΤΟικών εισβολέων... Και αυτό γιατί οι λεπτές ισορροπίες που υπάρχουν στο «πολυσυλλεκτικό» καζάνι της DOS, (ως γνωστόν, συγκροτήθηκε με τη ...χείρα βοηθείας της Ουάσιγκτον, έχοντας ως βασικό στόχο την απομάκρυνση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς απ' την εξουσία) μπορεί να ανατραπούν γρηγορότερα...επισπεύδοντας, μεταξύ άλλων, πρόωρες γενικές και προεδρικές εκλογές στη Σερβία...