ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ.--

Η οριστική ρήξη στις σχέσεις του κόμματος του Γιουγκοσλάβου προέδρου Βόγισλαβ Κοστούνιτσα («Δημοκρατικό Κόμμα Σερβίας») με τα υπόλοιπα (17) κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού της DOS επήλθε τελικώς χτες! Οχι, επειδή το θέλησε ο Κοστούνιτσα --λόγω της γνωστής αντιπαράθεσής του με τον πρωθυπουργό της Σερβίας Ζόραν Τζίντζιτς-- αλλά επειδή ο ίδιος ο Τζίντζιτς τράβηξε το σκοινί στα άκρα προχωρώντας στην απόλυση(!) μερικών δεκάδων βουλευτών --μεταξύ αυτών οι 21 του ΔΚΣ-. Η κίνηση αυτή, που είχε την τυπική «βούλα» της σερβικής εφορευτικής επιτροπής, οδήγησε τελικώς στην αποχώρηση όλων των βουλευτών της παράταξης του Κοστούνιτσα (45 στον αριθμό) απ' το σερβικό κοινοβούλιο! Ετσι, την ώρα που οι 45 βουλευτές του ΔΚΣ παρέδιδαν τις βουλευτικές τους ταυτότητες στην πρόεδρο της σερβικής Βουλής, Νατάσα Μίτσιτς, ο αντιπρόεδρος της παράταξης, Ντράγκαν Μαρσιτσάνιν δήλωνε με έντονο ύφος: «Απ' αυτή τη στιγμή ο σερβικός λαός θα πρέπει να ξέρει πως το σερβικό κοινοβούλιο δεν υφίσταται! Αν μη τι άλλο πρόκειται για κοινοβουλευτικό πραξικόπημα!»

«Η απόλυση των 21 βουλευτών (του ΔΚΣ) ήταν ζήτημα ηθικής και όχι κομματικής πολιτικής», αρκέστηκε να πει, απ' την πλευρά του, ο πρωθυπουργός Τζίντζιτς, (μην πείθοντας βεβαίως ούτε καν τους πολιτικούς του εταίρους)...

Ομως, η αποχώρηση των σαράντα πέντε βουλευτών του ΔΚΣ δε φαίνεται να είναι η μοναδική ενέργεια διαμαρτυρίας της παράταξης του Βόγισλαβ Κοστούνιτσα. Ο αντιπρόεδρος του κόμματος προειδοποίησε πως έπεται «μία σειρά κινητοποιήσεων διαμαρτυρίας μεταξύ αυτών πορείες στους δρόμους του Βελιγραδίου και απεργίες», τονίζοντας πως θα πραγματοποιηθούν «όλες οι μορφές διαμαρτυρίας της εξωκοινοβουλευτικής ζωής». Το ζήτημα, βέβαια, σ' αυτό το σημείο είναι, βέβαια, εάν το κάλεσμα της παράταξης του Κοστούνιτσα για μαχητικές διαμαρτυρίες έναντι της κυβέρνησης Τζίντζιτς θα έχουν ισχυρή απήχηση στο σερβικό λαό...

Ούτως ή άλλως, πάντως, η οριστική ρήξη στις σχέσεις του Δημοκρατικού Κόμματος Σερβίας με την κυβέρνηση Τζίντζιτς έχει σοβαρές πολιτικές προεκτάσεις, οι οποίες ξεπερνούν μία απλή αναμέτρηση πολιτικών δυνάμεων ανάμεσα στο Γιουγκοσλάβο Πρόεδρο και τον --πλέον παντοδύναμο...-- Σέρβο πρωθυπουργό. Η πλειοψηφία της DOS στη σερβική Βουλή διαμορφώνεται, για την ώρα, απ' τις 250 στις 176 έδρες. Ωστόσο, το κενό των περίπου πενήντα απομακρυσθέντων βουλευτών απ' τη σερβική βουλή (ανάμεσά τους και οι 21 απ' τους 45 βουλευτές του ΔΚΣ) μέλλει να «καλυφθεί» από στελέχη άλλων κομμάτων της DOS! Ωστόσο, αυτά τα κοινοβουλευτικά «μαγειρέματα» του Ζόραν Τζίντζιτς, δεν είναι η απόλυτη εγγύηση για την κοινοβουλευτική αυτοδυναμία και τη «σταθερότητα» που τόσο επιθυμεί, προκειμένου να διεκπεραιώσει- μέχρι κεραίας...- μια σειρά πολιτικο-οικονομικών «υποχρεώσεων» και δεσμεύσεων έναντι των --μέχρι χτες-- ΝΑΤΟικών εισβολέων... Και αυτό γιατί οι λεπτές ισορροπίες που υπάρχουν στο «πολυσυλλεκτικό» καζάνι της DOS, (ως γνωστόν, συγκροτήθηκε με τη ...χείρα βοηθείας της Ουάσιγκτον, έχοντας ως βασικό στόχο την απομάκρυνση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς απ' την εξουσία) μπορεί να ανατραπούν γρηγορότερα...επισπεύδοντας, μεταξύ άλλων, πρόωρες γενικές και προεδρικές εκλογές στη Σερβία...