Η Ευρωκοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ καταγγέλλει την αντικομμουνιστική υστερία του ευρωβουλευτή Χέλμουτ Σολτς, στελέχους του Γερμανικού Κόμματος Αριστερά «Die Linke», στο προεδρείο του οπορτουνιστικού Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), που διοργανώνει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο -12 και 13 Νοέμβρη 2013- εκδήλωση με τίτλο «Ταξίδεψα στη χώρα σας σαν φιλοξενούμενος - Γερμανοί αντίπαλοι του Χίτλερ θύματα του Σταλινικού τρόμου: Οικογενειακές ιστορίες 1933-1956».

Στην καταγγελία σημειώνει: «Πρόκειται για άθλια επιχείρηση να παρουσιάσει Γερμανούς αντιναζιστές ως θύματα του Σοβιετικού εργατικού κράτους, ακόμη πιο βρώμικη εκδοχή της επίσημης πολιτικής της ΕΕ, της εξίσωσης του φασισμού - ναζισμού με τον κομμουνισμό, στην προώθηση της "θεωρίας των άκρων". Αποτελεί ύβρη στους χιλιάδες Γερμανούς κομμουνιστές και άλλους αντιφασίστες που αντιστάθηκαν, με τίμημα την ίδια τους τη ζωή, στη χιτλερική βαρβαρότητα. Ωμή προσβολή στα εκατομμύρια των σοβιετικών ανθρώπων, των κομμουνιστών και των αγωνιστών στην ΕΣΣΔ και σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, που έδωσαν τη ζωή τους για να συντριβεί η φασιστική θηριωδία. Χυδαία συκοφαντία του πρώτου εργατικού κράτους στην ιστορία της ανθρωπότητας, των πρωτόγνωρων κατακτήσεων που πέτυχαν οι εργαζόμενοι στο Σοσιαλισμό.

Η "Die Linke", το ΚΕΑ στο οποίο συμμετέχει και ο ΣΥΡΙΖΑ - υποστηρίζουν στρατηγικές θέσεις της ΕΕ, συμμετέχουν με τα αστικά κόμματα στην αντικομμουνιστική εκστρατεία στην οποία πρωτοστατεί το Ευρωκοινοβούλιο και τα άλλα όργανα της ΕΕ, στην παραχάραξη και το ξαναγράψιμο της Ιστορίας που έγραψαν οι λαοί με το αίμα τους.

Οι εργάτες, οι άνθρωποι του μόχθου, οι τίμιοι αγωνιστές και αγωνίστριες να γυρίσουν την πλάτη στον οπορτουνισμό και τα κόμματά του. Να τους αφήσουν να πλατσουρίζουν στο βούρκο που διάλεξαν, μαζί με τους εκμεταλλευτές και το πολιτικό προσωπικό τους».

ΚΑΡΑΚΑΣ.--

Σε εφαρμογή έχει μπει αυτές τις μέρες στη Βενεζουέλα, η απόφαση του Σεπτέμβρη που πήρε η κυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο να αντιμετωπιστεί το τεράστιο πρόβλημα των ανεξέλεγκτων και πολύ υψηλών τιμών σε μια σειρά τομείς, από τα ηλεκτρικά είδη σπιτιού, τα ανταλλακτικά αυτοκινήτων ακόμα και τρόφιμα, που διακινούν μεγάλες εμπορικές αλυσίδες (κυρίως δηλαδή προϊόντα εισαγωγής), όπως και στις παραβιάσεις της νομοθεσίας και τις τιμολογήσεις, στα παραστατικά, στην απόδοση φόρων. Ετσι, σε πολλά μεγάλα καταστήματα, που υποχρεώθηκαν από τις αρχές να ρίξουν τις τιμές, σε ορισμένες περιπτώσεις σε μεγάλο ποσοστό, δημιουργήθηκαν μεγάλες ουρές πελατών, που έσπευσαν να επωφεληθούν, αφού λόγω των πρότερων τεράστιων ποσοστών κέρδους, υπάρχουν εκπτώσεις έως και 60%. Επίσης, οι Ενόπλες Δυνάμεις, μαζί με τις οικονομικές υπηρεσίες βρίσκονται στα καταστήματα για να διατηρείται στοιχειώδης τάξη.

Το ζήτημα αυτό που προβάλλεται ποικιλόμορφα από ντόπια και διεθνή αστικά ΜΜΕ, αναδεικνύει το γεγονός ότι στη Βενεζουέλα, που, από το 1998 υπήρξε κυβερνητική αλλαγή, με ηγέτη τον αείμνηστο Ούγκο Τσάβες και τώρα το Νικολάς Μαδούρο, η οικονομική εξουσία, παρά την εθνικοποίηση του βασικού προϊόντος του πετρελαίου, σε πολλούς κλάδους (ένας από αυτούς είναι και το εμπόριο) βρίσκονται στα χέρια καπιταλιστικών επιχειρηματικών ομίλων. Η σημερινή κίνηση για έλεγχο των τιμών έρχεται ως μέτρο αντιμετώπισης των οξυμένων προβλημάτων που υπάρχουν στη Βενεζουέλα (παρά τα όποια βήματα άμβλυνσης της ακραίας φτώχειας), που έχουν σχέση με τον τεράστιο πληθωρισμό που «τρώει» το λαϊκό εισόδημα, τη μικρή αγοραστική δύναμη των μισθών των εργαζομένων λαϊκών στρωμάτων, των τεχνητών ελλείψεων που δημιουργούν σε διάφορες φάσεις οι καπιταλιστές επιχειρηματίες (που μπορούν να ελέγχουν το εξωτερικό εμπόριο και την εισροή συναλλάγματος) και η αντιδραστική αντιπολίτευση αξιοποιεί για να προκαλέσει συνθήκες αποσταθεροποίησης και να τις αξιοποιήσει πολιτικά.

Βεβαίως, η κίνηση του ελέγχου των τιμών μόνο πρόσκαιρη επίπτωση μπορεί να έχει, με δεδομένη τη θέση της κυβέρνησης Μαδούρο, όπως και πριν του Τσάβες, ότι δεν επιθυμεί να συγκρουστεί με τους επιχειρηματικούς ομίλους, αλλά «με τους διεφθαρμένους και τους κερδοσκόπους». Καλλιεργούνται έτσι αυταπάτες με το λεγόμενο «σοσιαλισμό του 21ου αιώνα», που είναι σοσιαλδημοκρατική διαχείριση του καπιταλισμού, ότι δήθεν μπορεί να ελεγχθεί το κεφάλαιο και να μπουν κάποιοι κανόνες. Κάποιοι κανόνες μπορούν να μπουν αλλά όσο υπάρχει η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα βασικά μέσα μέσα παραγωγής, δεν πρόκειται να σταματήσουν τα δεινά των εργαζομένων που παράγουν τον κοινωνικό πλούτο.

ΒΕΡΟΛΙΝΟ.--

Νέα συνάντηση στις διαπραγματεύσεις για σχηματισμό κυβέρνησης είχαν χτες το απόγευμα υψηλόβαθμες αντιπροσωπείες των αστικών κομμάτων στη Γερμανία, των Χριστιανοδημοκρατών/ Χριστιανοκοινωνιστών (CDU και CSU) και των Σοσιαλδημοκρατών (SPD). Ως τώρα, οι διαρροές δείχνουν συγκλίσεις, αλλά και αποκλίσεις, στο πλαίσιο βέβαια παζαριών για λογαριασμό τμημάτων του κεφαλαίου και όχι για τα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων. Στόχος, όπως εμφανίζεται, είναι ως τα Χριστούγεννα να έχει γίνει ο «γάμος» και να ορκιστεί η νέα κυβέρνηση με καγκελάριο την Α. Μέρκελ.

Πάντως, σήμερα και για 4 μέρες πραγματοποιείται στη Λιψία το συνέδριο του SPD για εκλογή ηγεσίας, εκτίμηση του αποτελέσματος των εκλογών του Σεπτέμβρη (25,7% έναντι 41,5% του άλλου μπλοκ), εξέταση της πορείας των διαπραγματεύσεων και στη συνέχεια έχει ανακοινωθεί και εσωτερικό δημοψήφισμα των σοσιαλδημοκρατών το Δεκέμβρη που θα κληθεί να εγκρίνει την όποια συμφωνία.

Πάντως, η πρόταση για δημοψηφίσματα σε ομοσπονδιακό επίπεδο για ευρωπαϊκά ζητήματα μείζονος σημασίας δε φαίνεται να προχωρά.

ΑΓΚΥΡΑ.--

Επίσκεψη στην Τουρκία, με στόχο την περαιτέρω ενίσχυση των σχέσεων των δύο χωρών, πραγματοποιεί από την Τρίτη, ο Αζέρος Πρόεδρος Ιλχάμ Αλίγεφ, αμέσως μετά την επανεκλογή του. Χτες, πραγματοποιήθηκε και το Ανώτατο Συμβούλιο Στρατηγικής Συνεργασίας, μεταξύ των δύο χωρών, με τη συμμετοχή του Ι. Αλίγεφ και του Τούρκου πρωθυπουργού, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Κατά τη συνάντηση, υπογράφτηκαν επτά μνημόνια συνεργασίας, όσον αφορά την τεχνολογία, την επιστήμη, τον πολιτισμό, καθώς και κοινή δήλωση για την προώθηση της συνεργασίας Αζερμπαϊτζάν - Τουρκίας.

Οι δύο χώρες διατηρούν στενές σχέσεις τόσο με οικονομικούς όσο και με πολιτικούς δεσμούς, ενώ η Τουρκία είναι ένας από τους μεγαλύτερους πελάτες του Αζερμπαϊτζάν στον τομέα των εξαγωγών του φυσικού αερίου και του πετρελαίου, με δύο ιδιαίτερης σημασίας αγωγούς να τις ενώνουν.

Ο Αζέρος Πρόεδρος τόσο στη συνάντηση με τον Τούρκο ομόλογό του, Αμπντουλάχ Γκιουλ όσο και με τον Ρ. Ερντογάν έθεσε το ζήτημα του Ναγκόρνο - Καραμπάχ με την Αγκυρα να δηλώνει την πλήρη στήριξή της στις αζέρικες θέσεις.

Η ενίσχυση των δεσμών με χώρες, όπως το Αζερμπαϊτζάν, για την Τουρκία είναι στους πρωταρχικούς στόχους, για την ενδυνάμωση του ρόλου της στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς για την Ενέργεια καθώς και την αύξηση της ισχύος της ως ενεργειακού παράγοντα.