ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Σύγχρονο και κλασικό

«Αυτός που νόμιζε», στο «Πορεία»

Στο θέατρο του Νέου Κόσμου, μέχρι 30/12 παρουσιάζεται ο Μάκβεθ του Σαίξπηρ, σε μετάφραση Κ. Καρθαίου, σκηνοθεσία Γιώργου Γάλλου, δραματουργική επεξεργασία του θιάσου, σκηνικά - κοστούμια Εύας Μανιδάκη, φωτισμούς Κατερίνας Μαραγκουδάκη. Παίζουν: Γιάννος Περλέγκας, Παντελής Δεντάκης, Γιώργος Γάλλος.

Ο θίασος «Δόλιχος» παρατείνει τις παραστάσεις του έργου «Αυτός που νόμιζε» των Peter Brook / Marie Hlne Estienne, που θα παίζεται (Δευτέρες) στο θέατρο «Πορεία», μέχρι τις 7/2. Το έργο παρουσιάζεται σε μετάφραση Δημήτρη Τάρλοου - Στρατή Πασχάλη, σκηνοθεσία της αυστριακής Renate Jett. Πρόκειται για 17 σύντομα επεισόδια, όπου οι θεατές παρακολουθούν διάφορες εκφάνσεις νευρολογικών δυσλειτουργιών. Οι ηθοποιοί υποδύονται εναλλάξ τους ασθενείς και τους γιατρούς και προσπαθούν να προσεγγίσουν ζητήματα όπως η τρέλα, η αγνωσία, η απελπισία, η μεταφυσική αναζήτηση. Παίζουν: Γρηγόρης Γαλάτης, Βασίλης Καραμπούλας, Μανώλης Μαυροματάκης, Δημοσθένης Παπαδόπουλος, Δημήτρης Τάρλοου.

Στο «Εμπρός», για λίγες παραστάσεις, παρουσιάζεται η «Ελληνική αϋπνία» του Μισέλ Φάις, σε διασκευή - σκηνοθεσία Ρούλας Πατεράκη. Οι Αγλαΐα Παππά, Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης και Τασία Σοφιανίδου ενσαρκώνουν τους «δαίμονες» της ζωής και της γραφής του Γ.Μ. Βιζυηνού, όπως αυτοί αποτυπώνονται στο θρυμματισμένο καθρέφτη της πεζογραφίας του Φάις. Στη σκηνική μεταφορά ενός αιρετικού κειμένου (που μετεωρίζεται ανάμεσα στο επιστολικό δοκίμιο, στην αντι-βιογραφία και στην έκσταση της ποίησης) συμπράττουν ο Νίκος Ξυδάκης (μουσική), ο Κένυ ΜακΛέλαντ (σκηνικά - κοστούμια), η Αποστολία Παπαδαμάκη (κίνηση) και η Κατερίνα Μαραγκουδάκη (φωτισμοί).

Ο θίασος «Μέθεξη» επαναλαμβάνει στο θέατρο «Εναστρον», για τους μαθητές της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, τη σαιξπηρική κωμωδία «Η δωδέκατη νύχτα» σε μετάφραση - διασκευή Κ. Κυριακού και σκηνοθεσία Βασίλη Ρίτσου.

Στερνό «αντίο» στον Ν. Οικονομίδη

Στο χώμα της αγαπημένης του πόλης, της Καισαριανής, εμπιστεύτηκαν, χτες, συγγενείς, συναγωνιστές και φίλοι του, το σώμα του αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης Νίκου Οικονομίδη, ο οποίος, επί σειρά ετών, υπέγραφε ως «Ο Παλιός» τη στήλη «Εμμετρος Ρίζος» στο μεταπολιτευτικό «Ριζοσπάστη».

«Ηρθαμε να σε αποχαιρετήσουμε και να σου υποσχεθούμε ότι θα συνεχίσουμε να παλεύουμε στα χνάρια τα δικά σου και τόσων άλλων συντρόφων μας, που έδωσαν τη ζωή τους για τα ιδανικά του σοσιαλισμού, για τους στόχους του κομμουνισμού», σημείωσε ο πρώην δήμαρχος της πόλης Γιώργος Κατημερτζής, μιλώντας εκ μέρους των Κομματικών Οργανώσεων Καισαριανής του ΚΚΕ. Ενώ αναφερόμενος στην αγωνιστική δράση που ανέπτυξε ο Ν. Οικονομίδης μέσα από το ΕΑΜ, στις εξορίες, αλλά και αργότερα ως δημοτικός σύμβουλος Καισαριανής με την παράταξη «Δημοκρατία - Ανοικοδόμηση» και μετέπειτα «Ενωτική Αγωνιστική Πορεία», κατέληξε: «Με την πορεία της ζωής σου, μας δίδαξες πώς να παλεύουμε για το γενικό καλό της εργαζόμενης τάξης, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα την προσωπική ευημερία μας».

Στην κηδεία παρευρέθηκαν, μεταξύ άλλων, ο Παναγιώτης Μακρής, επίτιμος δήμαρχος Καισαριανής, ο επικεφαλής και δημοτικός σύμβουλος Καισαριανής με την «Ενωτική Αγωνιστική Πορεία» Δημήτρης Αγκαβανάκης, ο Γιώργος Μωραΐτης, επικεφαλής αντιπροσωπείας του «Ριζοσπάστη», ο δήμαρχος Καισαριανής Σπύρος Τσώκας. Στεφάνια έστειλαν η «Σύγχρονη Εποχή», ο «Ριζοσπάστης», ο υπουργός Πολιτισμού Γ. Βουλγαράκης, ο σύλλογος εργαζομένων του δήμου, η «Ενωτική Αγωνιστική Πορεία» κτλ.

Αποχαιρετώντας συγκινημένος τον πατέρα του, ο Σοφοκλής Οικονομίδης μοιράστηκε έναν «έμμετρο» απολογισμό της ζωής, που ο ίδιος ο πατέρας του «σκάλισε» στο χαρτί πριν από λίγα χρόνια:

«...Τώρα που είμαι στα στερνά κι ο νους στα πρωτινά γυρνά / τα βάσανά μου τα θωρώ καθένα κι ένα ανθό / και μα το ναι!... Αν γινότανε να ξαναγεννηθώ / κι ακόμα αν τούτη τη φορά διπλά βασανιζόμουνα / από το ίδιο το στρατί, ξανά θα πορευόμουνα».

Τιμώντας το αγωνιστικό παράδειγμα του συναγωνιστή του, ο Παναγιώτης Μακρής προσφέρει στη μνήμη του Νίκου Οικονομίδη 200 ευρώ στο ΚΚΕ.

Με έργα Μότσαρτ

Με μια συναυλία αποχαιρετισμού του έτους Μότσαρτ, αρχίζει η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τη συνεργασία της με το Μουσείο Μπενάκη. Η συναυλία (ελεύθερη είσοδος, Πειραιώς 138) θα δοθεί μεθαύριο (30/12, 8.30 μ.μ.), με διεύθυνση του Γιώργου Πέτρου. Το πρόγραμμα, με έργα αποκλειστικά Μότσαρτ, θ' αρχίσει με το Ντιβερτιμέντο σε ρε μείζονα, Κ. 205, σε α` εκτέλεση με την ΚΟΑ. Ακολουθεί η Σκηνή και Ρόντο «Ch'io mi scordi di te?... Non temer, amato bene», Κ. 505, για φωνή (η μεσόφωνος Μαίρη - Ελεν Νέζη) και ορχήστρα με συνοδεία πιάνου (στο πιάνο ο αρχιμουσικός Γιώργος Πέτρου). Το πρόγραμμα θα ολοκληρωθεί με τη δημοφιλέστατη Συμφωνία αρ. 40 σε σολ ελάσσονα, Κ. 550, ένα από τα αριστουργήματα της συμφωνικής μουσικής.

Τιμής ένεκεν...

Από εκείνον ξεκινούσα να στήνω το «κασέ» της σελίδας. Το «πλαισιάκι» του, πάντα στη θέση του. Στην κορφή η ρουμπρίκα «Εμμετρος Ρίζος». Μετά τα στιχάκια, με γράμμα πλάγιο. Απλά, ομοιοκατάληκτα. Και κάτω η υπογραφή «Ο Παλιός». Δεν έφευγε ποτέ από τη θέση του στη σελίδα. Ακόμα κι αν η υπόλοιπη «ύλη» ήταν επίκαιρη και αναγκαία. Κάτι άλλο θα «έβγαινε». Κι ας άκουγα την άλλη μέρα τον «ψείρα» τον Αραχθο και τον απαιτητικό Γιώργη να κάνουν σφοδρή κριτική για τις ελλείψεις. «Ο Παλιός» ήταν μόνιμος στη γωνιά του για να συνομιλεί, καθημερινά, μέσω των στίχων του, με τους αναγνώστες της εφημερίδας, τους απλούς ανθρώπους του λαού, τους αγωνιστές του μόχθου.

Κάθε μέρα και για χρόνια τον τοποθετούσα στη γωνιά του. Κι εγώ, όπως και οι αναγνώστες του «Ρ», είχα την απορία ποιος κρύβεται πίσω από το ψευδώνυμο. Το μόνο που έμαθα ήταν πως είναι ένας αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης από την Καισαριανή. Αυτό μου έφτανε, όπως έφτανε και στους αναγνώστες της εφημερίδας μας. Και τώρα, μετά την αγγελία του θανάτου του, έμαθα πως το όνομά του ήταν Νίκος Οικονομίδης.

Μόνιμη γωνιά στην πολιτιστική σελίδα του «Ρ» είχε, για χρόνια, κι ένας άλλος αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, ακροναυπλιώτης, εξαιρετικός λογοτέχνης. Ο Νίκος Παπαπερικλής, που υπέγραφε το καθημερινό σημείωμά του με το ψευδώνυμο «Φιλικός». Μια άλλη μορφή του μεταπολιτευτικού «Ριζοσπάστη», που θα μου μείνει αξέχαστη. Οχι μόνο για το λογοτεχνικό γράψιμό του και την ακλόνητη πίστη του στα ιδανικά και τα οράματα του Κόμματος, αλλά και για τον αδαμάντινο και καλοσυνάτο χαρακτήρα του. «Ο Παλιός» και ο «Φιλικός», ήταν η συνέχεια του «Σπήλιου» και των άλλων μορφών του «Ρ», που χρησιμοποιούσαν ψευδώνυμα και μ' αυτά έμειναν στην Ιστορία.

Τούτη η εφημερίδα γράφεται από τους εργάτες, τους φτωχούς αγρότες, τους αγωνιστές της ζωής. Αυτοί κατευθύνουν τη σκέψη των δημοσιογράφων της και κινούν το μολύβι μας. Ο «Ριζοσπάστης» αποτέλεσε «σχολή» κι ανέδειξε σημαντικούς δημοσιογράφους, άξιους εργάτες της πένας. Αλλά και αγωνιστές που έδωσαν και τη ζωή τους στον αγώνα για την ανάδειξη της πραγματικής αλήθειας και για την υπεράσπιση των συμφερόντων του λαού. Παράδειγμα, ο μάρτυρας της δημοσιογραφίας Κώστας Βιδάλης, που άφησε τα κόκαλά του στη Θεσσαλία και άλλοι πολλοί που «έπεσαν υπέρ βωμών και εστιών». Οπως οι Αρης Βελουχιώτης, Κ. Καραγιώργης, Ηλέκτρα Αποστόλου, Τάκης Φίτσιος, Π. Κορνάρος, Δημ. Λιγδόπουλος, Κ. Χατζήμαλης, Δ. Καραντώνης, Π. Γώγος, Γ. Τσιτήλος, Αρ. Τσουρτσούλης, Μ. Μαρουκάκης, Αν. Παπαγγέλου, Π. Παπαδόπουλος, Β. Φίλιππας, Γ. Λαμπρινός κ.ά.

Παύλος ΡΙΖΑΡΙΩΤΗΣ

Ημερολόγιο της ΔΑΣ Πάτρας

Ενα καλαίσθητο ημερολόγιο κυκλοφόρησε η Δημοτική Αγωνιστική Συνεργασία «Πάτρα Μπροστά 2007», με θέμα την ιστορία της αρχαίας Αχαΐας, σε κείμενα - επιμέλεια του Βασίλη Λάζαρη και φωτογραφίες αρχαίων, βυζαντινών, μεταβυζαντινών και νεοτέρων μνημείων και αντικειμένων.

«Στο ημερολόγιο επιχειρείται μια ειδική προσπάθεια να εντοπιστούν μέσα από τοπικά ιστορικά περιστατικά γενικότερες πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις στον ελλαδικό χώρο», αναφέρει προλογικά ο Β. Λάζαρης και προσθέτει: «Η Ιστορία της αρχαίας Αχαΐας είναι πολύ πλούσια σε τέτοια περιστατικά - κυρίως της αρχαίας Πάτρας, η γεωγραφική θέση της οποίας της επέτρεπε να δέχεται απ' έξω πολλές επιδράσεις, που στη συνέχεια τις εξέφραζε μέσα από πολύ συγκεκριμένα τοπικά γεγονότα».

Βασικές «πηγές» του ημερολογίου ήταν κείμενα των: Παυσανία, Πολύβιου, Πλουτάρχου, Διοδώρου του Σικελιώτη, και του τοπικού νεότερου ιστορικού Στέφανου Θωμόπουλου.