Eurokinissi

Ενώ ο κτηνοτροφικός κόσμος υποφέρει και «πνέει τα λοίσθια», η κυβέρνηση αδιαφορεί προκλητικά και αρκείται σε λόγια συμπόνιας και παρηγοριάς

Συγκεκριμένα, οι κτηνοτρόφοι αγοράζουν το σκληρό σιτάρι μέχρι και 35 λεπτά το κιλό - πέρσι η τιμή του ήταν 20 έως 25 λεπτά - το καλαμπόκι κοστίζει 30 λεπτά, από 20 πέρσι, το κριθάρι 30 λεπτά, τη σόγια 40 λεπτά, το τριφύλλι 25 λεπτά, από 17 πέρσι κ.ο.κ. Και όσο περνάει ο καιρός και μπαίνουμε στο χειμώνα οι τιμές θ' αυξάνονται κι άλλο, για να αυγαταίνουν τα κέρδη των μεγαλεμπόρων και των βιομηχανιών ζωοτροφών, που θησαυρίζουν «αρμέγοντας» από την τσέπη των κτηνοτρόφων.

Ταυτόχρονα, το πρόβειο γάλα πουλιέται 80 - 85 λεπτά το κιλό, από 1 ευρώ πέρσι, ενώ η τιμή στο κρέας παραμένει χαμηλή και υπάρχουν προβλήματα στη διάθεση των αρνιών, πολλά από τα οποία μένουν απούλητα. Τα στοιχεία δείχνουν ότι μόνο το 15% - 20% των αρνιών που καταναλώνονται στη χώρα μας είναι ντόπια και τα υπόλοιπα είναι εισαγωγής.

Και δε φτάνουν τα δεινά που δημιουργεί στους κτηνοτρόφους η ασύδοτη, κερδοσκοπική λειτουργία της «ελεύθερης» αγοράς. Ερχονται και οι μεγάλες καθυστερήσεις στην πληρωμή των επιδοτήσεων και των αποζημιώσεων για να εντείνουν τα προβλήματά τους. Είναι χαρακτηριστικό, ότι παρά τις υποσχέσεις και τις προεκλογικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης, ότι φέτος οι επιδοτήσεις θα δοθούν έγκαιρα, οι κτηνοτρόφοι ακόμα τις περιμένουν, όπως περιμένουν και αποζημιώσεις για διάφορες ζημιές που υπέστησαν στο βιος τους, λόγω αντίξοων καιρικών συνθηκών και άλλων αιτιών.

Κι ενώ ο κτηνοτροφικός κόσμος υποφέρει και «πνέει τα λοίσθια», η κυβέρνηση αδιαφορεί, προκλητικά και αρκείται σε «λόγια συμπόνιας και παρηγοριάς».

Οι ευθύνες της είναι τεράστιες, καθώς:

• Εφαρμόζει, με ιδιαίτερο ζήλο, τους νέους κανονισμούς της ΕΕ για τα Δημητριακά, που υποσχόταν ότι θ' αλλάξει.
• Δεν παίρνει κανένα μέτρο κατά της ασυδοσίας των μεγαλεμπόρων και των βιομηχανιών ζωοτροφών, που κερδοσκοπούν σε βάρος και των κτηνοτρόφων, αλλά και των παραγωγών ζωοτροφικών προϊόντων.
• Δεν επιδοτεί τις ζωοτροφές, επικαλούμενη τη «σχετική απαγόρευση» της ΕΕ.
• Δε θεσμοθετεί ικανοποιητικές κατώτερες, εγγυημένες τιμές στο γάλα και στο κρέας, συγκαλύπτοντας τη δράση των καρτέλ που λειτουργούν και στη συγκεκριμένη αγορά.
• Δεν παίρνει υπόψη τους την αγωνία που εκφράζουν ακόμα και κτηνοτροφικοί σύλλογοι, που οι διοικήσεις τους πρόσκεινται στο κυβερνών κόμμα και υπόσχεται, αποπροσανατολιστικά, τη δημιουργία κτηνοτροφικών συνεταιρισμών, που θα είναι υποταγμένοι στα μεγάλα συμφέροντα των βιομηχανιών γάλακτος και κρέατος.

Στο πρόβλημα «ζωής, ή θανάτου» που αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίοι κτηνοτρόφοι της Θεσσαλίας, αναφέρεται, μιλώντας στον «Ρ», ο Χρήστος Λίτσας, μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας Κτηνοτροφικών Συλλόγων Λάρισας.

«Φτάσαμε, πλέον, στο αμήν» - λέει - και πάμε στο χαμό. Ο κτηνοτρόφος και όλη η οικογένειά του, δουλεύει σαν το σκυλί, όλο το χρόνο, κι απολαβή καμιά. Παρακαλάμε τους εμπόρους να μας δώσουν κάποια προκαταβολή για το γάλα που τους παραδίνουμε, ώστε να πληρώσουμε για την αγορά ζωοτροφών κι αυτοί μας εκβιάζουν για ακόμα πιο φτηνές τιμές στο προϊόν μας. Κι όταν έρχεται η ώρα του χρονιάτικου απολογισμού, βλέπουμε πως, όχι μόνο δε μας μένει ένα ευρώ στην τσέπη, αλλά όλο και αυγαταίνουν τα χρέη μας.

Είμαστε απελπισμένοι και πολλοί το έχουν μετανιώσει, πικρά, που έβαλαν τα παιδιά τους ν' ασχοληθούν με την κτηνοτροφία. Είμαστε και πολύ οργισμένοι. Οι τωρινοί κυβερνώντες της ΝΔ, όπως και παλιότερα του ΠΑΣΟΚ, μας κοροϊδεύουν συνεχώς και παίζουν με τον πόνο μας.

Πριν τις πρόσφατες εκλογές, η κυβέρνηση μας υποσχέθηκε πως, φέτος, θα πάρουμε γρηγορότερα τις επιδοτήσεις. Μας γέλασε για μια ακόμα φορά. Οι εκλογές πέρασαν, η ΝΔ «έκανε τη δουλιά της» κι εμείς μείναμε, πάλι, με τις υποσχέσεις.

Οι κυβερνήσεις δε θέλουν να υπάρχουν μικρομεσαίοι κτηνοτρόφοι, όπως δεν το θέλει η ΕΕ και η ΚΑΠ. Θέλουν να μαζευτούν τα κοπάδια με μεγαλοτσελιγκάδες - βιομήχανους, να παραδώσουν τα πάντα στις βιομηχανίες γάλακτος και κρέατος. Και θα χαθούμε όλοι, αν δεν αντιδράσουμε αμέσως.

Η αδιαφορία των κυβερνώντων για τα προβλήματα του κτηνοτροφικού κόσμου δεν αντιμετωπίζεται ούτε με "παρακάλια", ούτε με "διαλόγους". Χρειάζεται αγώνας σκληρός και επίμονος για να προστατέψουμε τα συμφέροντά μας και για ν' ανατρέψουμε την αντιαγροτική πολιτική».

«Δυστυχώς, συνεχίζει ο Χρ. Λίτσας, η πλειοψηφία της διοίκησης της Ομοσπονδίας μας, που πρόσκειται στη ΝΔ, δε θέλει να οργανώσει την πάλη των κτηνοτρόφων προς αυτή την κατεύθυνση και αρκείται σε "ήπιες διαμαρτυρίες", σε "εκκλήσεις για διάλογο" με την κυβέρνηση και τους μεγαλοεμπόρους και σε "προειδοποιήσεις για κινητοποιήσεις", που, όμως, δε γίνονται, ή, όταν γίνονται, αποτελούν "μια τουφεκιά στον αέρα". Εχει, λοιπόν κι αυτή βαριές ευθύνες, που πρέπει να της καταλογιστούν από τους κτηνοτρόφους της περιοχής μας.

Αυτό που χρειάζεται, σήμερα, είναι ο κοινός αγώνας κτηνοτρόφων και γεωργών, με συγκεκριμένο διεκδικητικό πλαίσιο και με διακηρυγμένο στόχο την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής, που πλήττει το ίδιο άγρια συνολικά τον φτωχό γεωργοκτηνοτροφικό κόσμο.

Και δεν πρέπει, με κανένα τρόπο, να περάσει η διασπαστική μεθόδευση της κυβέρνησης, με την καλλιέργεια αντιπαραθέσεων ανάμεσα σε κτηνοτρόφους και γεωργούς.

Δε μας χωρίζει τίποτα από τους παραγωγούς δημητριακών. Αλλωστε οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, οι κτηνοτρόφοι, είμαστε, ταυτόχρονα και γεωργοί. Δεν ευθύνονται οι παραγωγοί δημητριακών για την υπέρογκη αύξηση της τιμής των ζωοτροφών, αλλά η "ελεύθερη" αγορά και οι κανονισμοί της νέας ΚΑΠ για τα σιτηρά. Δεν κλέβουν τους κτηνοτρόφους οι γεωργοί, αλλά και τους δυο μάς κλέβουν οι εμποροβιομήχανοι. Εχουμε, λοιπόν, κοινά προβλήματα, κοινά συμφέροντα κι επομένως κοινός πρέπει να είναι ο αγώνας μας.

Σ' αυτόν τον κοινό αγώνα καλεί η ΠΑΣΥ και εγώ, ως μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας, θα κάνω ό,τι μπορώ για ν' ανταποκριθούν μαζικά οι μικρομεσαίοι κτηνοτρόφοι της Λάρισας».

Οι κτηνοτρόφοι ζουν μέσα στην ανασφάλεια και την αβεβαιότητα, ενώ πολλοί απ' αυτούς είναι ήδη χρεωμένοι

«Είμαστε υπό κρίση και έχουμε σχεδόν τα διπλάσια έξοδα από την περσινή χρονιά. Οι ζωοτροφές αποτελούν το κυριότερο πρόβλημα αυτή τη στιγμή καθώς ανεξέλεγκτα ανέβηκαν οι τιμές πάνω από 60% μετά τις εκλογές, σε καλαμπόκι - κριθάρι, της τάξεως των 15 ευρώ τα 40 κιλά με μικρές διακυμάνσεις από τα 5 εργοστάσια της περιοχής (ΕΛΒΙΖ, ΠΑΠΑΣ, ΝΙΤΣΙΑΚΟΣ, ΓΚΑΤΣΑΣ, ΚΥΡΚΟΣ), ενώ σε εμάς δεν έχει δοθεί καμία ουσιαστική αύξηση στο γάλα εδώ και 10 χρόνια. Βέβαια και την προηγούμενη σεζόν δεν ήταν καλύτερη η κατάσταση, απλά τώρα επιδεινώνεται. Πάμε για σβήσιμο και αυτή η αγωνία είναι έκδηλη στην περιοχή μας», σημείωσε ο κτηνοτρόφος Νίκος Βράτος, αναδεικνύοντας τη διάχυτη ανασφάλεια και αβεβαιότητα των κτηνοτρόφων, που πολλοί από αυτούς είναι ήδη χρεωμένοι στην Αγροτική Τράπεζα. «Στόχος της κυβέρνησης στο πλαίσιο της ΕΕ είναι να διαλύσει τους κτηνοτρόφους», υπογράμμισε, ενώ επισήμανε επίσης τις αθρόες και ανεξέλεγκτες εισαγωγές με χαμηλό κοστολόγιο, καθώς και το πλαίσιο του «ανταγωνισμού» στο οποίο καλείται να λειτουργήσει η «ΔΩΔΩΝΗ».

Στη στασιμότητα των τιμών που πωλούν οι παραγωγοί το γάλα στη «ΔΩΔΩΝΗ» εδώ και τρία χρόνια, ενώ την ίδια στιγμή αυξήθηκαν οι τιμές σε είδη βασικής λαϊκής κατανάλωσης, αναφέρθηκε ο Λάμπρος Λωρίδας. «Αφού αυτά ανέβηκαν περίπου στο 30%, αυτό σημαίνει ότι εγώ δεν μπορώ να αντεπεξέλθω. Είμαι 75 χρονών και δε μου επιτρέπουν οι συνθήκες ζωής να ξεκουραστώ. Με 300 ευρώ σύνταξη, αν δεν έχω τα πρόβατα για κρέας και λίγο γάλα, είμαι τελειωμένος», είπε, επισημαίνοντας ότι τα οικονομικά αδιέξοδα έχουν ενταθεί με την άνοδο των δημητριακών: «Ενα τσουβάλι ρύζι είχε εδώ και δυο χρόνια 9 ευρώ και τώρα πήγε στα 14 ευρώ. Θέλω το λιγότερο 30 κιλά δημητριακά για να φάνε 30 πρόβατα. Αρα με αυτά που πιάνω, τα φουντάρω».

Στην κατακόρυφη αύξηση των τιμών στα δημητριακών, που έρχεται να προστεθεί στην αύξηση τους κόστους, καθώς και στα τρέχοντα καθημερινά έξοδα, όπως για παράδειγμα αυτό της μεταφοράς του γάλακτος, αναφέρθηκε ο Μιχάλης Ντάνας. Ο ίδιος, όπως και πολλοί άλλοι συνάδελφοί του, διανύει χιλιόμετρα προκειμένου να παραδώσει το γάλα σε πρατήριο της «ΔΩΔΩΝΗΣ». Με τη σειρά του ο Μιχάλης Κατσιάμπας αναφέρθηκε στην επιδείνωση χρόνο με το χρόνο της όλης κατάστασης, που αποτυπώνεται στη μείωση αυτών που απασχολούνται με την κτηνοτροφία. Χαρακτηριστικά ανέφερε ότι «στο Ροδοτόπι πριν μερικά χρόνια υπήρχαν 15.000 πρόβατα και σήμερα είναι περίπου 2.500», σκιαγραφώντας έτσι τα αποτελέσματα και τις συνέπειες της ακολουθούμενης αντιαγροτικής πολιτικής που ξεκληρίζει τους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους.