"Παγώνουν" οι σχεδιασμοί του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ για κατασκευή Χώρου Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (ΧΥΤΑ) στην περιοχή του Δήμου Αυλώνας. Το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) ανέστειλε προσωρινά την απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ, με την οποία προεγκρίθηκε η χωροθέτηση εγκαταστάσεων υγειονομικής ταφής απορριμμάτων στη θέση "Πηγάδι Παππά" του Δήμου Αυλώνας, ενώ η κύρια προσφυγή θα συζητηθεί στις 26 Νοέμβρη 1997, οπότε και θα ληφθεί η οριστική απόφαση.

Παρ' όλα αυτά ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Κ. Λαλιώτης, έντονα θορυβημένος από την απόφαση αυτή δήλωσε χτες ότι θα επιμείνει στο σχεδιασμό του και μάλιστα θα καταθέσει αίτηση εξαίρεσης στο ΣτΕ, ώστε να συνεχιστούν οι έρευνες πεδίου (γεωλογικές και άλλες) και στην περιοχή του Αυλώνα. Ο υπουργός σε μια απέλπιδα προσπάθειά του δε δίστασε να φέρει ως "επιχείρημα" το ότι οι έρευνες δεν είναι έργα και γι' αυτό δεν επιβαρύνουν το περιβάλλον - λες και οι έρευνες δεν πρόκειται να γίνουν, για να καταδείξουν την καταλληλότητα του Αυλώνα για τη χωροθέτηση της νέας Ολοκληρωμένης Εγκατάστασης Διαχείρισης Απορριμμάτων (ΟΕΔΑ), που απαγορεύει το ΣτΕ! Η αμηχανία, όμως, του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ δεν είναι δύσκολο να εξηγηθεί, καθώς, όπως αποδεικνύεται, είχε προαποφασιστεί η νέα ΟΕΔΑ στην Ανατολική Αττική να γίνει οπωσδήποτε στον Αυλώνα και η απόφαση του ΣτΕ τού χάλασε έτσι τη... "σούπα". Είναι γνωστή, άλλωστε, η μεθόδευση που ακολουθήθηκε - με σχεδόν αποκλειστική ευθύνη του Κ. Λαλιώτη - να τεθούν εκτός σχεδιασμού τόσο οι δύο θέσεις στη Ριτσώνα, οι οποίες είχαν βαθμολογηθεί από τους μελετητές με το μεγαλύτερο βαθμό, όσο και η αρχική θέση στο Γραμματικό, για να μην ενοχληθούν μερικοί μεγαλοσχήμονες περίοικοι που άσκησαν την επιρροή τους. Με υπαιτιότητα, λοιπόν, του υπουργού έχει μπει το θέμα της χωροθέτησης της ΟΕΔΑ στην Ανατολική Αττική σε μια ατέρμονη μεθόδευση παραγωγής μελετών, ώσπου αυτές να καταδείξουν ως καταλληλότερη περιοχή τον... Αυλώνα. Εδώ, όμως, ο υπουργός ατύχησε, αφού τον πρόλαβε το ΣτΕ...

Ο Κ. Λαλιώτης δεν παρέλειψε να επιτεθεί χτες στο ΣτΕ, λέγοντας ότι το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο δεν μπορεί να παραβλέπει (να κάνει το... "παγώνι", είπε) στο πρόβλημα των ανεξέλεγκτων χωματερών που υπάρχουν στην Αττική. Φαίνεται πως η απόφαση του ΣτΕ προκάλεσε πλήρη σύγχυση στον υπουργό, αφού είναι γνωστό ότι το ΣτΕ δεν έχει καμιά αρμοδιότητα (ούτε μπορεί να παίξει το ρόλο του εισαγγελέα για τις ανεξέλεγκτες χωματερές). Αντίθετα, μόνος υπεύθυνος για το χάλι των ανεξέλεγκτων χωματερών είναι το ίδιο το ΥΠΕΧΩΔΕ, που το μόνο που κάνει είναι να ζητά από την Τοπική Αυτοδιοίκηση να επέμβει για το κλείσιμό τους, ενώ από την άλλη πλευρά με τις παρελκυστικές μεθοδεύσεις που ακολουθεί το ίδιο με το θέμα της χωροθέτησης των νέων ΟΕΔΑ παρατείνει αναμφισβήτητα την ύπαρξη του αίσχους των ανεξέλεγκτων χωματερών. Πίσω όμως από την "κόντρα" του υπουργού με το ΣτΕ κρύβεται η έντονη δυσαρέσκεια του ίδιου προς το Δικαστήριο αυτό, επειδή έχει σταθεί εμπόδιο πάρα πολλές φορές να περάσει νόμους και διατάγματα που ναρκοθετούν το περιβάλλον, όπως ο νόμος για τη Μεταφορά Συντελεστή Δόμησης, τα Διατάγματα για επεκτάσεις σχεδίου πόλης μέσα σε δάση, σε αιγιαλούς κ. λπ.

Το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο, πάντως, προχώρησε στην αναστολή και έβγαλε έξω το Δήμο Αυλώνα από την κατασκευή χωματερής, τουλάχιστο μέχρι το Δεκέμβρη, γιατί ελλοχεύει κίνδυνος μόλυνσης των υπόγειων νερών, από τα οποία υδρεύεται και η Αθήνα.

Παράλληλα, για την απόφαση αναστολής του ΣτΕ βάραιναν οι εξής λόγοι:

• Από τα επιχειρήματα που παραθέτει ο Δήμος Αυλώνα στην προσφυγή του, προκύπτει ότι υπάρχει κίνδυνος για το δασικό οικοσύστημα της Πάρνηθας και τον υδροφόρο ορίζοντα που εντοπίζεται σε κοντινή απόσταση από τη θέση "Πηγάδι Παππά".
• Από την τυχόν έναρξη εκτέλεσης του χωροθετηθέντος έργου θα επέλθει ανεπανόρθωτος βλάβη στο δασικό οικοσύστημα, ενώ υπενθυμίζεται ότι η περιοχή έχει καθεστώς ιδιαίτερης προστασίας από το Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας (νόμος 1515/1985), ως πολύτιμος πνεύμονας του Λεκανοπεδίου.
• Τέλος, το ΣτΕ αναφέρει ότι η περιοχή "Πηγάδι Παππά" συνορεύει με το μόνιμο καταφύγιο θηραμάτων της περιοχής "Βούτημα".

Παράκαμψη της Εγνατίας οδού στο τμήμα Παναγία - Γρεβενά επιβάλλει η φαιά αρκούδα! Η παράκαμψη κρίθηκε αναγκαία από το Ε' Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), προκειμένου να προστατευτούν τα ελάχιστα ζώα αυτού του είδους που έχουν εναπομείνει στη χώρα μας.

Συγκεκριμένα, το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο ακύρωσε την κοινή υπουργική απόφαση της 3-4-1995. Στην επίμαχη θέση Παναγία - Γρεβενά προβλεπόταν η κατασκευή σηράγγων τύπου "cut and cover", ενώ το ΣτΕ έκρινε ότι θα πρέπει να γίνει παράκαμψη της Εγνατίας οδού, ανεξάρτητα του κόστους κατασκευής.

Στο ΣτΕ είχαν προσφύγει οικολογικές οργανώσεις και ζητούσαν να καταργηθεί η κοινή υπουργική απόφαση με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι για την κατασκευή της Εγνατίας οδού σε μια περιοχή της Βόρειας και Κεντρικής Πίνδου μεταξύ των νομών Γρεβενών και Τρικάλων. Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι ζουν 110 - 130 ζώα της φαιάς αρκούδας και τελούν υπό καθεστώς αυστηρής νομικής προστασίας.

Στην απόφασή του το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο επισημαίνει τα εξής:

• Τα έργα της οδού Εγνατίας πρέπει να γίνουν με τέτοιο τρόπο που να αποκλείουν τελείως τη διατάραξη του βιότοπου και τον κίνδυνο να μειωθεί περαιτέρω ο πληθυσμός της φαιάς αρκούδας που βρίσκεται σε οριακό σημείο.
• Με την κατασκευή σηράγγων στην επίμαχη περιοχή θα επέλθει διάσπαση ενός σημαντικού βιότοπου της αρκούδας, ενώ η λύση που έχει επιλεχθεί από την κυβέρνηση, η "κατ' οικονομία κατασκευή σηράγγων" και άλλες παρεμβάσεις απειλούν το είδος της αρκούδας.

Ενας πνεύμονας ζωής εννιά περίπου στρεμμάτων πάνω από τη λίμνη της Βουλιαγμένης, μεταξύ της λεωφόρου Ποσειδώνος και των οδών Πανός και Χλόης, σώζεται από την αδηφαγία της Εκκλησίας της Ελλάδας, που θέλει να τον εκμισθώσει αδιαφορώντας για το φυσικό περιβάλλον, καθώς το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) έκρινε παράνομη τη σχετική δημοπρασία.

Το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο έκρινε ότι η Εκκλησία της Ελλάδας δεν μπορεί να εκμισθώσει τη συγκεκριμένη έκταση 8.800 τετραγωνικών μέτρων, η οποία έχει κηρυχτεί αναδασωτέα από τις 14 - 11 - 1978. Η Εκκλησία της Ελλάδας σκόπευε να εκμισθώσει για εννέα χρόνια το συγκεκριμένο χώρο για να γίνουν εντευκτήρια, εστιατόρια και κέντρα αναψυχής. Μάλιστα, είχε προχωρήσει και σε διακήρυξη για πλειοδοτική δημοπρασία, προκειμένου να εκμισθώσει τον επίμαχο χώρο σε ιδιώτες.

Στη Δικαιοσύνη προσέφυγε περιβαλλοντικός σύλλογος της Βουλιαγμένης και ζητούσε να ακυρωθεί η διακήρυξη της σχετικής δημοπρασίας. Στην απόφασή του το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο, επικαλούμενο το άρθρο 117 του Συντάγματος, έκρινε ότι η πράξη της Εκκλησίας είναι αφ' ενός παράνομη και αφ' ετέρου εμποδίζει να υλοποιηθεί η ειλημμένη απόφαση για αναδάσωση σ' αυτό το χώρο της λίμνης Βουλιαγμένης.