ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ - ΑΒΑΝΑ.--

Απόφαση που απαιτεί τον τερματισμό του αποκλεισμού των ΗΠΑ ενάντια στην Κούβα υπερψήφισε, για 13η συνεχόμενη χρονιά, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Συγκεκριμένα, εκατόν εβδομήντα εννιά χώρες υπερψήφισαν το σχέδιο απόφασης που κατέθεσε η επαναστατική κυβέρνηση της Κούβας και μόνο τέσσερις τάχθηκαν κατά (ΗΠΑ, Ισραήλ, τα Νησιά Μάρσαλ και Παλάου), ενώ η Μικρονησία απείχε.

Χαρακτηριστικό είναι ότι η ομιλία του υπουργού Εξωτερικών της Κούβας Φελίπε Πέρες Ρόκε μεταδόθηκε ζωντανά στην Κούβα και την παρακολούθησαν δεκάδες χιλιάδες Κουβανοί. Οπως και σχεδόν όλη τη συζήτηση που ακολούθησε όπου κατά τη διάρκειά της, αρκετοί αρχηγοί κυβερνήσεων και χωρών, που διαδέχτηκαν τον Ρόκε στο βήμα καταδίκασαν απερίφραστα την επιθετική πολιτική της Ουάσιγκτον ενάντια στην Κούβα. Ενώ, μετά τον τερματισμό της συζήτησης, η ανακοίνωση του αποτελέσματος της ψηφοφορίας έγινε αποδεκτή με πανηγυρισμούς και ζητωκραυγές.

Πάνω από το 75% του πληθυσμού της Κούβας έχει γεννηθεί μετά τη νίκη της Επανάστασης του 1959 και έχουν αναγκαστεί να ζουν κάτω από τις βάρβαρες συνέπειες μιας αδίστακτης οικονομικής και εμπορικής πολιτικής του αποκλεισμού των ΗΠΑ, που δε γνωρίζει κανέναν περιορισμό. Η μονομερής αυτή επιβολή της πολιτικής των ΗΠΑ έχει μετατραπεί σε μια άρρωστη έμμονη ιδέα και σε έναν πραγματικό οικονομικό πόλεμο, που έχει προκαλέσει απώλειες στη χώρα που φτάνουν τα 80 δισεκατομμύρια δολάρια.

Η Κούβα γνωρίζει πως αν δεν αρθεί ο αποκλεισμός των ΗΠΑ και αν δεν τερματιστεί η εχθρότητα που υπάρχει εδώ και πάνω από τέσσερις δεκαετίες, τα πράγματα θα συνεχίσουν να είναι δύσκολα, αλλά όχι ακατόρθωτα και πως η Κούβα θα συνεχίσει, αργά αλλά σταθερά, να χτίζει ένα ευνοϊκό μέλλον, δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Κούβας, Φελίπε Πέρες Ρόκε, λίγο πριν την ψηφοφορία. Υπερασπιζόμενος την πρόταση ψηφίσματος, ο Κουβανός υπουργός Εξωτερικών τόνισε ότι με την καταδίκη του αποκλεισμού, τα 191 κράτη - μέλη του ΟΗΕ θα ψηφίσουν υπέρ του σεβασμού της Χάρτας του ΟΗΕ, των διεθνών νόμων και το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης.

Αποκρούοντας δηλώσεις πως η Κούβα χρησιμοποιεί τον αποκλεισμό, για να δικαιολογήσει τις αδυναμίες της, ο Φελίπε Ρόκε απαίτησε την άρση των περιορισμών των ΗΠΑ, λέγοντας παράλληλα ότι η Ουάσιγκτον φαίνεται να φοβάται το παράδειγμα ενός μικρού και ανυπότακτου νησιού.

Ζήτησε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ να υπερψηφίσει το σχέδιο απόφασης εκ μέρους του κουβανικού λαού, του οποίου τα παιδιά διδάσκουν και γιατρεύουν ανθρώπους σε δεκάδες διαφορετικές χώρες. Εκ μέρους των Πέντε Κουβανών που άδικα είναι φυλακισμένοι και είναι πολιτικοί κρατούμενοι στις ΗΠΑ. Εκ μέρους των Κουβανών παιδιών που έχουν το δικαίωμα να ζήσουν και εκ μέρους μιας βασανισμένης μικρής χώρας.

Πρώτες προειδοποιητικές απεργίες άρχισαν οι εργαζόμενοι στα εργοστάσια της «Φολκσβάγκεν» (WV) στο Ανόβερο, το Κάσελ και το Μπράουνσβάιγκ, αφού έληξε και ο πέμπτος γύρος των διαπραγματεύσεων την Πέμπτη το βράδυ χωρίς αποτέλεσμα. Αλλά και προηγούμενα αρκετές χιλιάδες εργαζόμενοι των εργοστασίων της επιχείρησης στο Κάσελ και το Βόλφσμπουργκ είχαν εκδηλώσει με πληροφοριακές συγκεντρώσεις τις ανησυχίες και διαμαρτυρίες τους κατά της επιδίωξης της διεύθυνσης αυτού του κοντσέρν της αυτοκινητοβιομηχανίας να περάσουν νέα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων: Καμία αύξηση ημερομισθίων και μισθών, επί 2 χρόνια, και απολύσεις. Αυτά θα αποτελούν το «θεμέλιο λίθο» για μείωση των εξόδων προσωπικού συνολικού ποσού 2 δισεκατομμυρίων ευρώ έως το 2011.

«Είμαστε αναγκασμένοι να βάλουμε σε τάξη τα έξοδά μας» δήλωσε στη «Φραγκφούρτερ Αλγκεμάινε» της Τετάρτης ο διευθυντής προσωπικού Πέτερ Χαρτζ, ο ίδιος ακριβώς που υπό την ηγεσία του κατασκευάστηκαν τα ομώνυμα νομοσχέδια (τώρα πια νόμοι) 1-4, κατά των οποίων έγιναν επανειλημμένες διαδηλώσεις τη Δευτέρα με εκατοντάδες χιλιάδες διαμαρτυρόμενους.

Τα συνδικάτα είχαν αρχικά ζητήσει ύψωση των ημερομισθίων κατά 4% και εγγύηση των θέσεων εργασίας για τους συνολικά 103.000 εργαζόμενους σε όλες τις γερμανικές επιχειρήσεις της επιχείρησης.

Κατά τον τέταρτο γύρο των συνομιλιών όμως τα συνδικάτα, (η IG Metall) υπέβαλαν «συμβιβαστική πρόταση», σύμφωνα με την οποία συμφωνούσαν με αύξηση στο ύψος του (μικρότερου) αποτελέσματος που είχε επιτευχθεί στις διαπραγματεύσεις της μεταλλοβιομηχανίας και με μια ευελιξία στο χρόνο εργασίας, όπως και αμοιβές κατώτερες κατά 10% για νεοδιοριζόμενους. Η IG-Metall περίμενε ότι ο συμβιβασμός της θα γινόταν αποδεκτός, αλλά ο Χαρτζ και οι άνθρωποί του τον απέρριψαν. Οι νέες διαπραγματεύσεις ορίστηκαν για την ερχόμενη Δευτέρα.

Ετσι όλα εξαρτώνται τώρα από τις διαθέσεις του Χαρτζ, αλλά και τη στάση της ηγεσίας των συνδικάτων, για την οποία τον τελευταίο καιρό είδαν στον Τύπο σειρά συνεντεύξεων με κατώτερα συνδικαλιστικά στελέχη ότι οι συνδικαλιστικοί ηγέτες τους δεν είναι διατεθειμένοι να αγωνιστούν. Διαφωτιστικά σχετικά είναι όσα λέχθηκαν στις 23 Οκτώβρη σε μια συγκέντρωση στη δυτικογερμανική πόλη Φιρτ με το θέμα «Μοντέρνος καπιταλισμός χωρίς συνδικάτα;». Ενας από τους ομιλητές, ο καθηγητής Φρανκ Ντέπε, διαπίστωσε ότι το 2003, αλλά και στις αρχές του 2004 έγιναν διαμαρτυρίες κατά της κοινωνικής «απογύμνωσης», αλλά το θερμό φθινόπωρο που υπόσχονταν οι ηγεσίες των συνδικάτων δε φαίνεται να πραγματοποιείται. Ο λόγος γι' αυτό είναι κατά τη γνώμη του ο εξής: «Η σχέση των συνδικάτων με το SPD». Αντί να αναπτύξουν περισσότερη πίεση στην πολιτική τάξη, που απομονώνεται, τα συνδικάτα στην Οπελ, τη Ζίμενς ή στην WV υφίστανται όλο και μεγαλύτερη πίεση. Το κεφάλαιο θέλει να καταργήσει κι αυτούς τους "προμαχώνες", όπως έγινε στη Γαλλία ή την Ιταλία. Ολα είναι ζήτημα συσχετισμού δυνάμεων... Μισθολογικές μειώσεις, αυξήσεις των ωρών εργασίας, εκπαραθυρώσεις (απολύσεις προσωπικού), μήπως το παρακάνουν οι κυριαρχούντες;».

Την απάντηση την έδωσε ο ίδιος: «Οχι. Γιατί πρώτον δεν υπάρχει ισχυρό (εννοεί γερμανικό) εργατικό κίνημα πια, και δεύτερο γιατί μια σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση είναι πρόθυμη απέναντι στο κεφάλαιο, γιατί αυτή εξακολουθεί να θεωρείται από τα συνδικάτα σαν το "λιγότερο κακό" ή μάλιστα "σαν σύμμαχος".

Με την υποταγή της πολιτικής στους νόμους της αγοράς, τόνισε ο καθηγητής Ντέπε, φθάσαμε σε μια πραγματική κρίση της δημοκρατίας».

Δεν έχει περάσει καλά καλά μια βδομάδα από τη μέρα που οι εργαζόμενοι στην ΟΠΕΛ ξεκίνησαν πάλι να δουλεύουν, μετά βέβαια από πιέσεις από όλες τις πλευρές (Συνδικάτα, Εργοστασιακά Συμβούλια, εργατοπατέρας της κυβέρνησης) και τα πρώτα μέτρα εναντίον συνδικαλιστών εργαζομένων βγαίνουν στη φόρα.

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες από το ίδιο το Εργοστασιακό Συμβούλιο της ΟΠΕΛ, στο ΜΠΟΧΟΥΜ πρόκειται τη Δευτέρα και Τρίτη να απολυθούν δύο εργαζόμενοι. Ο ένας εργάζεται στην 1η Μονάδα και είναι απλός εργάτης, ο δε άλλος είναι μέλος του Εργοστασιακού Συμβουλίου και εργάτης στη 2η Μονάδα.

Η κατηγορία, βάσει της οποίας γίνονται οι απολύσεις, είναι ότι οι δύο αυτοί εργαζόμενοι στη νυχτερινή βάρδια στις 14/10 προς τις 15/10 πίεσαν με μη νόμιμα μέσα εργαζόμενους να πάρουν μέρος στην απεργία. Ο υπεύθυνος προσωπικού της εταιρίας δήλωσε πως εργαζόμενοι κατήγγειλαν τους παραπάνω συναδέλφους στη διοίκηση και ότι η εταιρία δεν έχει την πρόθεση να πάρει μέτρα εναντίον εργαζομένων, οι οποίοι πρωτοστάτησαν στις απεργιακές κινητοποιήσεις και ότι τα μέτρα αυτά για τους δύο εργαζόμενους είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση και όχι γενική.

Το Εργοστασιακό Συμβούλιο, όπως και το συμβούλιο ανθρώπων εμπιστοσύνης του εργοστασίου της ΟΠΕΛ στο ΜΠΟΧΟΥΜ, καταγγέλλουν τη στάση της εργοδοσίας και απαιτούν την επαναπρόσληψη των δύο εργαζομένων, καθώς και τη γραπτή βεβαίωση της εργοδοσίας πως τέτοια μέτρα εναντίον εργαζομένων, οι οποίοι από τις 14 έως και τις 20 του Οκτώβρη απέργησαν, δε θα παρθούν.