ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Πριν πεινάσεις...

Του Δημήτρη Χαντζόπουλου από τα «ΝΕΑ»

Τέλειωσε, λένε κάτι πρωταγωνιστές του Φόρουμ, η ένοπλη αντιπαράθεση με το τέλος του β` Παγκόσμιου.

Ναι; Και τι ήταν, άραγε, το '40-'44, το '46-'49, οι εκτελέσεις μέχρι το '52, οι εξορίες και οι φυλακές, τα χτυπήματα του αστυνομικού κράτους στην Ελλάδα; Τι ήταν η Κορέα, το Βιετνάμ, τα απελευθερωτικά κινήματα, τι είναι οι διαρκείς επιθέσεις στην Κούβα; Τι είναι η ένοπλη αντίσταση στο Ιράκ και ποιον, τελικά, βοηθάει η αξίωση να μην πάρει, όταν χρειαστεί, τα όπλα το επαναστατικό κίνημα;

Γράφαμε χτες ότι το Φόρουμ έχει στόχο τον παροπλισμό των αγωνιζόμενων τμημάτων της εργατικής τάξης κι αναφερόμασταν κύρια στον ιδεολογικό παροπλισμό. Ομως, αυτοί σπεύδουν να κάνουν καθαρό πως ακόμα και όταν ο λαός υποχρεωθεί, όπως έχει αποδειχτεί ιστορικά, ακόμη και στις μέρες μας, να διαλέξει ανάμεσα στις αλυσίδες ή τα όπλα, ειδικά τότε ακριβώς, δηλώνουν ότι ο λαός πρέπει να επιλέξει τις αλυσίδες και να αφήσει την απελευθέρωσή του στα χέρια κάποιου Δικτύου υπεράσπισης δημοκρατικών δικαιωμάτων... Πειράζει, που δε θα πάρουμε;

Τέλειωσε, λένε, ο πόλεμος. Και βάζουν χριστιανούς και μουσουλμάνους να πλακώνονται, άνεργους κι εργάτες να πλακώνονται, άνεργους και άνεργους να καταγγέλλουν ο ένας τον άλλον. Α, αυτόν τον πόλεμο τον θεωρούν θεμιτό. Ευνοεί τα σχέδια της αστικής τάξης, που διαρκώς διαιρεί και βασιλεύει. Τον άλλο πόλεμο δε θέλουν, τον πραγματικό, τον διαρκή ταξικό, μ' όλες τις μορφές που μπορεί να πάρει. Η έκβαση αυτού του πολέμου τους τρομάζει, σ' αυτόν τον πόλεμο θέλουν την εργατική τάξη άοπλη. Ιδεολογικά παροπλισμένη, πολιτικά παροπλισμένη, ανίκανη να χρησιμοποιεί κάθε μορφή πάλης, ακόμη και όταν αναγκαστικά θα πρέπει να αντιμετωπίσει την ήδη ένοπλη αστική τάξη.

Τέτοια ζητήματα, βέβαια, στη ζωή λύνονται την ώρα της μάχης. Αλίμονο, όμως, στον μαχητή που περιμένει να λύσει ιδεολογικά το πρόβλημα, όταν θα είναι ήδη δεμένος.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ;
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΝ ΔΙΑΙΡΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΝ

ΤΕΧΝΗΤΟΣ ΔΙΧΑΣΜΟΣ: «Διχάζει και στη Νάουσα η ρύθμιση για πρόωρη συνταξιοδότηση περίπου 150 απολυμένων κλωστοϋφαντουργών. Ακόμα και άνθρωποι που ανήκουν στους "τυχερούς", δηλώνουν ότι ουσιαστικά η κυβέρνηση τους καταδικάζει να επιβιώνουν με μία μικρή σύνταξη» (από το πρώτο θέμα στα «ΝΕΑ»).

ΤΟ 'ΝΑ ΧΕΡΙ ΝΙΒΕΙ Τ' ΑΛΛΟ: «Με πρόσχημα την ασυνέπεια του ΠΑΣΟΚ, που το 1994 πέρασε τον θεσμό των υπερνομαρχιών στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, για να περιορίσει τη δυνατότητα εκλογής νομαρχών από τη μειονότητα και τώρα υποστηρίζει μία μουσουλμάνα ως υποψήφια, δικαιολογούν οι ακραίοι της ΝΔ τις εθνικιστικές αντιδράσεις τους» (από το κύριο άρθρο στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

ΤΙ ...ΘΡΗΣΚΕΥΜΑ ΕΧΟΥΝ; «Βυθίζονται στα χρέη τα ελληνικά νοικοκυριά (...) η ραγδαία αύξηση του δανεισμού των ελληνικών νοικοκυριών έχει διαμορφώσει θύλακες υπερχρεωμένων νοικοκυριών, συνήθως αδύναμων οικονομικά: περισσότεροι από 60.000 δανειολήπτες καθυστερούν πάνω από τρεις μήνες να πληρώσουν τις δόσεις τους, οφείλοντας περισσότερα από 3,3 δισ. ευρώ» (το θέμα στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

ΠΛΑΚΩΣΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ: «Ο κ. Παπαντωνίου σημείωσε ότι η οικονομία έχει εισέλθει σε έναν φαύλο κύκλο φορολογικών μέτρων και περικοπών σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές δαπάνες και δημόσιες επενδύσεις εξαιτίας της απάτης της δήθεν απογραφής. Η οικονομία έχει ανάγκη από μια νέα πολιτική, με μια νέα κυβέρνηση. Τη λύση θα τη δώσει ο λαός όταν κληθεί στις κάλπες. Η ώρα αυτή δεν πρέπει να αργήσει» (το ρεπορτάζ στο «ΕΘΝΟΣ»).

ΕΝΑΛΛΑΓΗ ΡΟΛΩΝ ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΘΗΜΑ: «Ο "αγώνας" τώρα δικαιώνεται (...) για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια των δυσοίωνων προβλέψεων και εκτιμήσεων της Κομισιόν, οι Βρυξέλλες στέλνουν με τη χθεσινή τους παρέμβαση τον καλύτερο "λογαριασμό" που θα ανέμενε η κυβέρνηση (...) σε κάθε περίπτωση οι μέχρι στιγμής διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι δε θα χρειαστούν επιπρόσθετα μέτρα αποτελούν μια σημαντική σταθερά για τη στρατηγική της κυβέρνησης που εμμένει στην ποιοτική κυρίως αναμόρφωση του οικονομικού περιβάλλοντος στη χώρα» (από το κύριο άρθρο στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ για ζωή χωρίς δικαιώματα

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Διπλωματικός αιφνιδιασμός από το Ιράν

ΤΑ ΝΕΑ: «Μας χρυσώνουν το χάπι της ανεργίας»

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΟΛΑ ΤΑΧΟΥΜΕ ΛΥΣΕΙ Ο «ΠΟΛΕΜΟΣ» ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ και τους παπάδες μας έλειπε

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΚΑΡΑ-ΧΑΛΙ Ελληναράδων

ΤΟ ΒΗΜΑ: Η Ακροδεξιά σκιάζει τις πολιτικές επιλογές

ΕΘΝΟΣ: ΣΥΝΤΑΓΜΑ Ιδιωτικής Χρήσης

Ο ΛΟΓΟΣ: ΜΕΙΚΤΕΣ οι προβλέψεις της Κομισιόν

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: ΟΡΓΙΟ ΡΕΜΟΥΛΑΣ στο Δημόσιο

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΔΩΡΕΑΝ ΣΤΕΓΗ στους στρατιωτικούς

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ Διαγωνισμοί του ΑΣΕΠ για 1.614 θέσεις

Η ΧΩΡΑ: Προσλήψεις 1.780 θέσεις σε ΔΕΗ, υπουργεία

Η ΑΥΓΗ: Τρεις στόχοι του Φόρουμ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Πέντε deals στη Σοφοκλέους

Κούνια που σε κούναγε...

«Στις αρχές του 20ού αιώνα, στα χρόνια του Α` και του Β` Παγκοσμίου, όλοι κάνουν πολιτική με τα όπλα. Αναγκαστικά, αυτό κάνουν και οι "σοσιαλδημοκράτες", οι κομμουνιστές (γι' αυτό και η ορολογία τους είναι εμποτισμένη από το στρατιωτικό λεξιλόγιο). Αυτή η φάση όμως τέλειωσε, ανεπιστρεπτί, για την Ευρώπη τουλάχιστον, με το πέρας του Β` Παγκοσμίου. Γι' αυτό και σήμερα το κομβικό ζήτημα για την Αριστερά είναι το ζήτημα της δημοκρατίας και όχι το αντάρτικο: ο σοσιαλισμός ή θα είναι μη ένοπλος ή δε θα υπάρξει» (η τοποθέτηση του Α. Ελεφαντή στο Φόρουμ / «ΑΥΓΗ»).

Υπάρχει στιγμή της ζωής χωρίς πόλεμο;

«Ο μέσος πολίτης, ο οποίος είναι γυναίκα, αγράμματη και απλήρωτη νοικοκυρά, γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν υπάρχει περίπτωση να τη δουν να κάθεται χωρίς να της αναθέσουν κάποια δουλειά (...) περιστασιακά ορισμένοι απερίσκεπτοι ακαδημαϊκοί προσπαθούν να υπαινιχθούν ότι οι οικιακές εργασίες αποτελούν διασκέδαση, ένα παρακλάδι της "βιομηχανίας της διασκέδασης", έναν τρόπο "να είναι κανείς απασχολημένος χωρίς να κάνει τίποτα" (...) οι άνθρωποι που βγάζουν χρήματα από αυτού του είδους τη βιομηχανία της διασκέδασης είναι οι πολυεθνικές όπως η Procter & Gamble οι οποίες εκμεταλλεύονται και χειρίζονται τις ανασφάλειες των γυναικών, βγάζοντας αμύθητα ποσά (...) εν τω μεταξύ, οι γυναίκες έχουν κηρύξει πόλεμο στα βακτήρια, αυτά τα ειδεχθή παραμορφωμένα τέρατα που κρύβονται κάτω από το κάθισμα της τουαλέτας και τις επιφάνειες εργασίας (...) ο μισός πληθυσμός παραμένει αποκλεισμένος από τη βιομηχανία της διασκέδασης εξ αιτίας του φανταστικού πολέμου κατά της βρωμιάς ο οποίος απαιτεί τον καθαρισμό ενός ήδη καθαρού σπιτικού» (η Germain Greer στον «Guardian» /«ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).