"Αυτή η πολιτική και οι αρνητικές της συνέπειες χτυπάνε το ίδιο σκληρά εργαζόμενους, αγρότες, επαγγελματοβιοτέχνες, μικρέμπορους και νέους. Τα προβλήματα είναι κοινά, κοινές είναι και οι αιτίες που τα δημιουργούν...", έγραψαν στο ψήφισμά τους οι δεκάδες μαζικοί φορείς, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν την περασμένη Κυριακή στη σύσκεψη που έγινε με πρωτοβουλία του Εργατικού Κέντρου Λάρισας. Με βάση αυτήν την αφετηριακή διαπίστωση, αποφάσισαν το συντονισμό της δράσης τους και καθόρισαν τα πρώτα αγωνιστικά τους βήματα, με προσανατολισμό την κλιμάκωση της κοινής πάλης και με προοπτική "τη συμμετοχή τους στη δημιουργία προϋποθέσεων για ριζικές αλλαγές", όπως υπογραμμίζουν.
Αυτή την εξέλιξη τόλμησαν ορισμένα "εκσυγχρονιστικά" φερέφωνα - και, μάλιστα, μέσα από τις τάξεις του συνδικαλιστικού κινήματος - να τη χαρακτηρίσουν "ετερόκλητη" σύμπλευση! Την απάντηση, τους τη δίνουν οι ίδιοι οι μαζικοί φορείς που συμμετείχαν στη σύσκεψη. Οχι μόνο με την ευρύτητα του φάσματος που εκπροσωπούν, αλλά και με τα ίδια τα "θεμέλια" που έθεσαν στην κίνησή τους. Και αυτά τα "θεμέλια" είναι τα κοινά προβλήματα. Είναι τα κλειστά εργοστάσια και οι χιλιάδες άνεργοι. Η δραματική μείωση του βιοτικού επιπέδου όλων των λαϊκών στρωμάτων. Η ραγδαία απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων και η αναμενόμενη τελική έφοδος στις πιο θεμελιακές κατακτήσεις της εργατικής τάξης (οχτάωρο, κοινωνική ασφάλιση, συλλογικές συμβάσεις). Είναι το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς, η επέλαση του πολυεθνικού κεφαλαίου, που αφανίζει τα μικρομάγαζα και τις μικρές επιχειρήσεις. Είναι, ακόμα, οι αντιλαϊκές εξελίξεις στους τομείς της υγείας και της παιδείας, το σάρωμα κάθε "εμποδίου" προς τη βαρβαρότητα της ΟΝΕ.
***
Η σύσκεψη της Λάρισας είναι συνέχεια άλλων κινήσεων συντονισμού, που βρίσκονται σε εξέλιξη σε πολλές περιοχές και έχουν αποδώσει συγκεκριμένα αποτελέσματα μέχρι τώρα στη Βόρεια Ελλάδα και στην περιοχή της Πελοποννήσου. Θα πρόσθετε μάλιστα κανείς, εντελώς βάσιμα, ότι πρόκειται για μια πιο προωθημένη μορφή συντονισμού, αφού "αγκαλιάζει" στην πράξη συνδικαλιστικές οργανώσεις, όχι μόνο εργαζομένων, αλλά και αγροτών, ΕΒΕ, νεολαίας και - επομένως - απευθύνεται ευρύτερα στα λαϊκά στρώματα, ενισχύοντας έτσι τις δυνάμεις αντίστασης και τις προοπτικές μιας πιο δυναμικής και αποτελεσματικής αναμέτρησης. Ο περιφερειακός χαρακτήρας του θετικού αυτού εγχειρήματος μπορεί, από τη μια, να προσδιορίζει τα - εξ αντικειμένου - περιορισμένα όριά του, αλλά, ταυτόχρονα, δείχνει τις υπαρκτές δυνατότητες να επεκταθεί ταχύτατα και σε άλλες περιοχές, με κατεύθυνση έναν πανελλαδικό συντονισμό, που μπορεί να ταρακουνήσει, να απειλήσει, να περιορίσει και - γιατί όχι; - να ακυρώσει τις αντεργατικές αντιλαϊκές επιλογές. Και αυτό, "σήμερα, διότι αύριο θα είναι αργά", όπως τόνισε χαρακτηριστικά στη σύσκεψη της Λάρισας ένας εκ των ομιλητών. Αυτήν την αναγκαιότητα μόνο όσοι εθελοτυφλούν, όσοι δε θέλουν να ενισχύσουν ένα αποτελεσματικό μέτωπο αντίστασης και, πολύ περισσότερο, όσοι θέλουν να βάλουν - με τον έναν ή τον άλλο τρόπο - "πλάτη" στη σφοδρή αντιλαϊκή επίθεση, δεν το βλέπουν. Εχουμε, για παράδειγμα, αυτή τη στιγμή μπροστά μας σε πλήρη εξέλιξη τη διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων, του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και μαζί μ' αυτήν, την άγρια επίθεση στο σύνολο των κατακτήσεων των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ. Υπάρχει, μήπως, κανένας που δεν καταλαβαίνει ότι όλο αυτό το τοπίο θα ήταν σήμερα εντελώς διαφορετικό, αν οι εργαζόμενοι σ' αυτούς τους χώρους αντιδρούσαν έγκαιρα και συντονισμένα, σαν ένας άνθρωπος; Αν οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και η ΓΣΕΕ λειτουργούσαν σε μια τέτοια κατεύθυνση και με την απόφαση ότι αυτή η επίθεση δε θα περάσει; Αν σ' αυτήν την πάλη αναζητούσαν και εξασφάλιζαν την αλληλεγγύη και την ενεργό συμπαράσταση ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων και μαζικών φορέων στη βάση του κοινού συμφέροντος, για έναν υγιή δημόσιο τομέα με κοινωνικό χαρακτήρα στην υπηρεσία του λαού; Αν - πολύ περισσότερο - δε μεγέθυναν σκόπιμα επί μέρους διαφορές, αν δεν έριχνε ο ένας το "μπαλάκι" στον άλλον, αν δεν περιορίζονταν σε σκόρπιες και, εν πολλοίς, προσχηματικές αντιδράσεις, έτσι ώστε και άλλοθι να εξασφαλίζουν απέναντι στον κόσμο που εκπροσωπούν και τις κυβερνητικές αποφάσεις να μην απειλούν στην ουσία τους; Η απάντηση σ' όλα τα πιο πάνω ερωτήματα είναι αυτονόητη, όπως αυτονόητο είναι το ποιοι και γιατί φοβούνται την ενότητα των εργαζομένων, την ενότητα δράσης τους με τα άλλα λαϊκά στρώματα και κινήματα. Ποιοι και γιατί πολεμάνε με κάθε μέσο μια τέτοια προοπτική, ποντάροντας στο "διαίρει και βασίλευε".
***
Τα βήματα που έγιναν το τελευταίο διάστημα στην κατεύθυνση του συντονισμού της δράσης - βήματα σημαντικά, αν και καθυστερημένα σε σχέση με τις ανάγκες - επιβάλλεται να στηριχτούν με τον πιο αποφασιστικό τρόπο. Οι πρώτες κινητοποιήσεις, που ήδη εξαγγέλθηκαν στη Βόρεια Ελλάδα, στην Πελοπόννησο, στη Θεσσαλία, πρέπει να πετύχουν και, ταυτόχρονα, να έχουν συνέχεια και συνέπεια. Να στείλουν μήνυμα πέρα από τα όρια των περιοχών που απευθύνονται. Μήνυμα πανελλαδικό. Μήνυμα προοπτικής και διεξόδου. Μήνυμα, που θα συμπαρασύρει και άλλες περιοχές και άλλους φορείς και άλλες δυνάμεις σε όλα τα επίπεδα, σ' έναν αγώνα πανεργατικό, παλλαϊκό. Σ' έναν αγώνα, που στην προμετωπίδα του θα προβάλλει τα κοινά προβλήματα, τους κοινούς στόχους, την κοινή - υποχρεωτικά - "τύχη" όλων όσοι δε βολεύονται στην αθλιότητα του αναχρονιστικού "εκσυγχρονισμού". Ολων όσοι έχουν συμφέρον για ριζικές αλλαγές, για μια άλλη πολιτική, "που θα έχει βασικό σκοπό την επίλυση των προβλημάτων των εργαζομένων, των αγροτών, των ΕΒΕ και θα στρέφεται σαφώς κατά των προνομίων και των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου", όπως έγραψαν στο ψήφισμά τους οι μαζικοί φορείς της Θεσσαλίας. Σ' έναν αγώνα, που, όπως τονίζουν στην κοινή τους διακήρυξη τα Εργατικά Κέντρα της περιοχής Πελοποννήσου, στέλνει το εξής μήνυμα: "Δεν παραδινόμαστε. Δεν εξουσιοδοτούμε κανέναν να εκχωρήσει τα δικαιώματά μας. Είμαστε αποφασισμένοι να συντονίσουμε τον αγώνα μας με όλους τους εργαζόμενους της Ελλάδας και της Ευρώπης, καθώς και με τα άλλα λαϊκά στρώματα, που πλήττονται από αυτήν την πολιτική". Είναι, τέλος, ολοφάνερο ότι αυτές οι σημαντικές πρωτοβουλίες και, πολύ περισσότερο, το περιεχόμενο που τους δίνουν οι φορείς που συντονίζονται, δε χωράνε, είναι αντίθετες, με τη στημένη απάτη του "κοινωνικού διαλόγου". Ενός διαλόγου, που - όπως τονίζεται στο ψήφισμα των Εργατικών Κέντρων Βόρειας Ελλάδας - "χρησιμοποιείται ως προσχηματικό άλλοθι για την επιβολή επαχθών λύσεων σε βάρος του κόσμου της εργασίας και προς όφελος τους χρηματιστηριακού κεφαλαίου και της οικονομίας - καζίνο". Το ίδιο περιεχόμενο μπορούν και πρέπει να δώσουν οι εργαζόμενοι στην πανεργατική πανυπαλληλική απεργία, που κήρυξαν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ για τις 27 Μάη, παίρνοντας στα δικά τους χέρια την υπόθεση της οργάνωσης και της επιτυχίας της κινητοποίησης.
Μαίρη ΕΥΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ
Οι πρώτες κινητοποιήσεις, που, ήδη, εξαγγέλθηκαν στη Βόρεια Ελλάδα, στην Πελοπόννησο, στη Θεσσαλία, πρέπει να πετύχουν και, ταυτόχρονα, να έχουν συνέχεια και συνέπεια. Να στείλουν μήνυμα, πέρα από τα όρια των περιοχών που απευθύνονται. Μήνυμα πανελλαδικό. Μήνυμα προοπτικής και διεξόδου. Μήνυμα, που θα συμπαρασύρει και άλλες περιοχές και άλλους φορείς και άλλες δυνάμεις σε όλα τα επίπεδα σ' έναν αγώνα πανεργατικό, παλλαϊκό
- Δύο μέρες απέμειναν από το πανεκπαιδευτικό - παλλαϊκό συλλαλητήριο στις 14 του Μάη. Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνει ο κλάδος, μαζί με τους εργαζόμενους και τους άλλους φορείς, προς την κυβέρνηση;
- Τα τερτίπια της κυβέρνησης "με τον κοινωνικό της διάλογο" δεν πέρασαν. Σήμερα μπαίνει στον καθένα από μας, είτε είναι εργαζόμενος, είτε είναι γονιός, είτε εκπαιδευτικός, η ανάγκη δημιουργίας ενός πανεκπαιδευτικού - παλλαϊκού μετώπου εκπαιδευτικών και εργαζομένων, το οποίο καθίσταται περισσότερο αναγκαίο από άλλοτε. Αυτό είναι και το μήνυμα που θα στείλουμε την Πέμπτη.
Θα αποτελέσει και μια ακόμα απάντηση στις αυταρχικές μεθόδους που επιλέγει η κυβέρνηση για να περάσει με οποιοδήποτε τίμημα την αυταρχική της πολιτική, που είναι ταγμένη στους στόχους του Μάαστριχτ και της ΟΝΕ. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι οι φραγμοί στη μόρφωση, για χιλιάδες νέους και νέους, στο όνομα της μεταρρύθμισης και του εκσυγχρονισμού. Στην ουσία, είχαμε επανάληψη του ίδιου σκηνικού, όπως ακριβώς έγινε και πέρυσι στην πορεία των εργαζομένων, όπως έγινε με τους ναυτεργάτες, τους αγρότες και τους άλλους εργαζόμενους. Και δε θα διστάσει η κυβέρνηση να κάνει το ίδιο και στους ίδιους τους αστυνομικούς που εκτελούν τέτοιες εντολές.
- Πώς σχολιάζετε τη στάση της κυβέρνησης απέναντι στα αιτήματα των εκπαιδευτικών, που έφτασε, μάλιστα, στο σημείο να χρησιμοποιήσει βίαιες κατασταλτικές μεθόδους ενάντια στον αγώνα σας;
- Η κυβέρνηση απέδειξε, για άλλη μια φορά, ότι είναι επιλογή της να μην σταθεί υπεύθυνα απέναντι στα συσσωρευμένα προβλήματα του κλάδου, γι' αυτό και ο τρόπος που έχει διαλέξει να τα αντιμετωπίσει είναι η βία και, μάλιστα, στην πιο εκσυγχρονισμένη μορφή της. Με την ευκαιρία αυτή, θέλω να καταγγείλω ότι στο συλλαλητήριο της περασμένης Πέμπτης χρησιμοποιήθηκαν χημικές ουσίες εναντίον των καθηγητών και, μάλιστα, δοκιμάζοντας τέτοιου είδους ουσίες για πρώτη φορά, όπως έκαναν πειραματικά οι Αμερικάνοι, χρησιμοποιώντας βόμβες Ναπάλμ στο Γράμμο και στο Βίτσι ενάντια στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, για να τις γενικεύσουν αργότερα στον πόλεμο του Βιετνάμ.
Ενα από τα θύματα της βίαιης αυτής επίθεσης κατά το μεγαλειώδες συλλαλητήριο της περασμένης Πέμπτης ήμουν και εγώ, όταν την ώρα που βρισκόμουν στο Σύνταγμα και περιμέναμε την απάντηση του επικεφαλής της Αστυνομίας, για το αν θα μας επιτραπεί να συνεχιστεί η πορεία μέχρι το Ζάππειο, σε κάποια στιγμή, αντί γι' αυτήν την απάντηση που περίμενα να ακούσω, είδα αστυνομικό να εκτοξεύει από πολύ κοντά κάτι σαν σπρέι. Αμέσως ένιωσα πνιγμό, όλα γύρω μου έγιναν κόκκινα και έχασα το φως μου.
- Ενόψει και του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ, που αποτελεί εφαρμογή του Νόμου 2525, ποια πιστεύετε ότι πρέπει να είναι η απάντηση του κλάδου;
- Ο κλάδος θα πρέπει να είναι ενωμένος, γιατί μόνο έτσι μπορεί να αντιμετωπίσει τη λαίλαπα των μέτρων που πρόκειται να ακολουθήσουν. Ο αγώνας ενάντια στο νόμο 2525 διεξάγεται από κοινού μαζί με αδιόριστους αναπληρωτές και μονίμους και να μην παρασυρόμαστε από τις σειρήνες, πουεπιχειρούν τη διάσπαση μεταξύ αδιόριστων, αναπληρωτών και μονίμων.
Χ. Κ.
Feeds
