- Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι σπουδαστές των Ιδιωτικών Σχολών και πώς εκφράζονται;

- Είμαστε από τους πρώτους που νιώθουμε στο πετσί μας τι σημαίνει ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης. Πίσω από τις υποσχέσεις και τα ιλουστρασιόν διαφημιστικά φυλλάδια που μοιράζουν οι σχολάρχες, εμπορευόμενοι τα όνειρά μας, βρίσκεται μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα. Αυτό που αντιμετωπίζουμε είναι τα υπέρογκα δίδακτρα που υπερβαίνουν το ένα εκατομμύριο το χρόνο και συνεχώς αυξάνονται ακόμα και πάνω από τη νόμιμη αύξηση. Το συνολικό κόστος φοίτησης βέβαια ανεβαίνει σε δυσβάσταχτα επίπεδα για εμάς και τις οικογένειές μας καθώς οι σχολάρχες ζητάνε επιπλέον χρήματα για βιβλία, φωτοτυπίες, σεμινάρια κ.ά. Ταυτόχρονα, έχουμε να αντιμετωπίσουμε τον αυταρχισμό και την αυθαιρεσία των σχολαρχών, την απαγόρευση κάθε συνδικαλιστικής δραστηριότητας μέσα στις σχολές. Τα πνευματικά δικαιώματα των εργασιών μας καρπώνονται οι σχολάρχες ενώ μάς στέλνουν σε "πρακτικές" ασκήσεις χωρίς να έχουμε κανένα ασφαλιστικό και εργασιακό δικαίωμα. Αυτό που μας δίνουν είναι μια αμφιβόλου ποιότητας γνώση. Μας θέλουν ψευτοκαταρτισμένους, μισοειδικευμένους - μισοανειδίκευτους, βορά στις ορέξεις της εργοδοσίας.

- Μπροστά σ' αυτή την κατάσταση, ο Σύλλογος τι διεκδικεί;

- Πάγια θέση μας είναι η κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης και η διεύρυνση της δημόσιας δωρεάν παιδείας. Θέλουμε η ειδίκευση να δίνεται σε συνδυασμό με μια ολόπλευρη μόρφωση ενταγμένη σε ένα δημόσιο δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα σύμφωνα με τις ανάγκες του λαού και του τόπου και όχι με τις απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου. Παλεύουμε να βελτιώσουμε τις συνθήκες μέσα στις σχολές. Απαιτούμε πάγωμα των διδάκτρων, καμιά επιπλέον επιβάρυνση στους σπουδαστές, βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής, αναβολή στράτευσης ως τις εξετάσεις πιστοποίησης, κατοχύρωση των πνευματικών δικαιωμάτων των εργασιών μας και πλήρη εξασφάλιση των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων. Δεν είμαστε πρόθυμοι να δεχτούμε το μέλλον του "απασχολήσιμου" που μας ετοιμάζουν. Οι μεγαλειώδεις μαθητικοί αγώνες του τελευταίου διαστήματος, οι αγώνες των εκπαιδευτικών και των φοιτητών, μάς δείχνουν το δρόμο. Ο σύλλογος θα πάρει και αυτός τη θέση του δίπλα στο παλλαϊκό μέτωπο παιδείας για να διεκδικήσει μαζί με τους άλλους εκπαιδευτικούς φορείς και το εργατικό κίνημα, μόρφωση - ειδίκευση - δουλιά με δικαιώματα.

- Πώς μπορούν οι εκλογές να συμβάλλουν σ' αυτή την κατεύθυνση και ποιες είναι οι εκτιμήσεις του ΔΣ για την πορεία των εκλογών μέχρι τώρα;

- Στόχος μας είναι η ισχυροποίηση και μαζικοποίηση του Συλλόγου. Ζητάμε από τους σπουδαστές να ενισχύσουν τη δική τους φωνή. Ψηφίζοντας για τον σύλλογο, δίνουμε ένα πολλαπλό μήνυμα σε κυβέρνηση - ΕΕ - σχολάρχες, απέναντι στον δικό τους μονόδρομο της ΟΝΕ και του ΕΥΡΩ, αντιπαρατάσσουμε το δικό μας μονόδρομο. Αυτόν της συλλογικής πάλης και αγώνα για να διεκδικήσουμε όσα μας στερούν. Το κάλεσμα του Συλλόγου βρίσκει μεγάλη ανταπόκριση στους σπουδαστές. Ηδη, στις τέσσερις πρώτες μέρες ο αριθμός των σπουδαστών που έχουν ψηφίσει είναι διπλάσιος από πέρσι και εκατοντάδες αυτοί, που συζητάνε μαζί μας, αποδέχονται τις θέσεις μας και γίνονται μέλη του συλλόγου. Είναι βέβαιο ότι ο σύλλογός μας θα βγει από αυτές τις εκλογές πιο δυνατός και ενισχυμένος και με καλύτερη προοπτική θα δώσει τους αγώνες του το επόμενο διάστημα. Η τρομοκρατία των σχολαρχών όπως εκφράστηκε στη σχολή ΚΟΡΕΛΚΟ, θα βρει αντιμέτωπους το σύνολο των σπουδαστών. Η μαζική συμμετοχή τους στις εκλογές είναι μια πρώτη απόδειξη γι' αυτό.

Γ. Σ.

Πέραν όμως όλων των άλλων, θα θέλαμε να σημειώσουμε τα εξής: Σε ποιο λαό νομίζει ότι απευθύνεται ο κ. Σημίτης όταν μονότονα επαναλαμβάνει το μουχλιασμένο πλέον επιχείρημα της τουρκικής απειλής για να καμουφλάρει τον υποτακτικό και δουλοπρεπή χαρακτήρα της κυβέρνησής του;

Μα ακόμα και αν κάποιος πιστεύει ότι έτσι έχουν τα πράγματα μ' αυτή την περίφημη απειλή, ποιο λαό νομίζει ότι φοβερίζει ο κ. Σημίτης; Ο ελληνικός λαός δε φοβήθηκε την εποχή που "όλα τα 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά". Συνέβαλε στο ξεχαρβάλωμα, με την επανάστασή του, της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

*****

1ον: Το κόστος της ηρωικής επανάστασης του 1821 ήταν μικρότερο ή μεγαλύτερο συνολικά από το κόστος των 400 χρόνων υποταγής και δουλείας;

Απαντάμε:

Ευτυχώς που ο Ρήγας Φεραίος, ο Κολοκοτρώνης, ο Ανδρούτσος, ο Καραϊσκάκης και οι άλλοι επώνυμοι, αλλά και οι χιλιάδες ανώνυμοι ήρωες της εποχής έγραψαν στα παλιά τους τα... τσαρούχια τις φωνές των κοτζαμπάσηδων ή των προσκυνημένων "αρχόντων" που επικαλούνταν το κόστος και τις απειλές, που προπαγάνδιζαν δηλαδή το ρεαλισμό της υποταγής στους τότε ισχυρούς. Ευτυχώς! Γιατί αν τους άκουγαν, ίσως σήμερα η Ελλάδα να ήταν μια τουρκική επαρχία.

2ον: Εάν το 1919 η κυβέρνηση Βενιζέλου έλεγε ΟΧΙ, στους τότε ισχυρούς Αγγλους "προστάτες" μας, που απαιτούσαν να εκστρατεύσει η Ελλάδα εναντίον της Τουρκίας για χάρη της "μεγάλης ιδέας", ώστε οι ίδιοι να βάλουν χέρι στα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου, το ΟΧΙ αυτό θα είχε μικρότερο ή μεγαλύτερο κόστος από το κόστος της ανεπανάληπτης εθνικής τραγωδίας, που όχι μόνο στοίχισε τη ζωή χιλιάδων Ελλήνων και ακόμα περισσότερων προσφύγων και ξεριζωμένων, αλλά στιγμάτισε αρνητικά ακόμα και τις γενιές που ακολούθησαν; Απαντάμε:

Χίλιες φορές να είχαμε αρνηθεί. Αυτό απέδειξε η ίδια η ιστορία.

3ον: Ο ελληνικός λαός έριξε τους Ιταλούς στη θάλασσα και αντιστάθηκε στον Γερμανό κατακτητή γράφοντας σελίδες πρωτοφανέρωτης δόξας με την ηρωική Εθνική Παλλαϊκή Αντίσταση, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην τελική ήττα της νέας ναζιστικής τάξης πραγμάτων της γενιάς του '40. Και ρωτάμε: Το κόστος της αντίστασης και της ένοπλης αντίδρασης του λαού μας στο φασισμό ήταν μικρότερο ή μεγαλύτερο από το κόστος που είχε μέχρι τότε, αλλά και θα είχε στη συνέχεια η ανθρωπότητα εάν ο ελληνικός λαός, αλλά και ο σοβιετικός ή ο γιουγκοσλαβικός είχαν υποταχθεί στη δύναμη του ισχυρού της εποχής, δηλαδή του φασιστικού Αξονα, που και αυτός στην εποχή του ήθελε να παίξει το ρόλο του παγκόσμιου χωροφύλακα των λαών; Ποια θα ήταν σήμερα η τύχη των λαών εάν υπερίσχυε η λογική του συμβιβασμού και της υποταγής για χάρη δήθεν των εθνικών συμφερόντων, όπως διακήρυτταν και τότε οι "ρεαλιστές" της εποχής;

Απαντάμε:

Καλύτερα να μην το σκεφτόμαστε!!!

****

Το συμπέρασμα λοιπόν που βγαίνει αβίαστα είναι:

Οι ισχυροί γίνονται ισχυρότεροι όταν οι λαοί γίνονται αδύναμοι και υποτάσσονται. Αντίθετα, όταν οι λαοί αντιστέκονται και δείχνουν τη δύναμή τους, οι ισχυροί γίνονται αδύναμοι ή τουλάχιστον λιγότερο ισχυροί. Αυτό αποδεικνύει η ελληνική ιστορία, αυτό αποδεικνύει η παγκόσμια ιστορία "από καταβολής κόσμου".

Η μεγάλη αντίσταση του ηρωικού γιουγκοσλαβικού λαού που φαντάζει και είναι σαν μια άλλη σύγκρουση του μικρού Δαβίδ με τον γίγαντα Γολιάθ, έχει ήδη νίκες, για ένα πολύ συγκεκριμένο λόγο: Εχει καταφέρει ένα σημαντικό πλήγμα στο γόητρο της νέας ΝΑΤΟικής τάξης πραγμάτων, που ενάμισι μήνα τώρα προσπαθεί να επιβληθεί στρατιωτικά - πολιτικά - ιδεολογικά στο λαό της Γιουγκοσλαβίας και μέσω αυτού στους λαούς της περιοχής, χωρίς αποτέλεσμα.

****

Ενας δρόμος που θα τελειώσει μόνο όταν θα έχει ανατραπεί η πολιτική εκείνη που δεν μπορεί να ζει χωρίς πολέμους. Οταν θα 'χει καεί από τους "βομβαρδισμούς" των λαών η μήτρα που γεννάει τη βαρβαρότητα. Και αυτή η μήτρα είναι ο ιμπεριαλισμός.

Παναγιώτης ΣΑΝΤΖΑΡΙΔΗΣ

Η μεγάλη αντίσταση του ηρωικού γιουγκοσλαβικού λαού που φαντάζει και είναι σαν μια άλλη σύγκρουση του μικρού Δαβίδ με τον γίγαντα Γολιάθ, έχει ήδη νίκες, για ένα πολύ συγκεκριμένο λόγο: Εχει καταφέρει ένα σημαντικό πλήγμα στο γόητρο της νέας ΝΑΤΟικής τάξης πραγμάτων που ενάμισι μήνα τώρα προσπαθεί να επιβληθεί στρατιωτικά - πολιτικά - ιδεολογικά στο λαό της Γιουγκοσλαβίας και μέσω αυτού στους λαούς της περιοχής, χωρίς αποτέλεσμα.