Πέραν όμως όλων των άλλων, θα θέλαμε να σημειώσουμε τα εξής: Σε ποιο λαό νομίζει ότι απευθύνεται ο κ. Σημίτης όταν μονότονα επαναλαμβάνει το μουχλιασμένο πλέον επιχείρημα της τουρκικής απειλής για να καμουφλάρει τον υποτακτικό και δουλοπρεπή χαρακτήρα της κυβέρνησής του;

Μα ακόμα και αν κάποιος πιστεύει ότι έτσι έχουν τα πράγματα μ' αυτή την περίφημη απειλή, ποιο λαό νομίζει ότι φοβερίζει ο κ. Σημίτης; Ο ελληνικός λαός δε φοβήθηκε την εποχή που "όλα τα 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά". Συνέβαλε στο ξεχαρβάλωμα, με την επανάστασή του, της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

*****

1ον: Το κόστος της ηρωικής επανάστασης του 1821 ήταν μικρότερο ή μεγαλύτερο συνολικά από το κόστος των 400 χρόνων υποταγής και δουλείας;

Απαντάμε:

Ευτυχώς που ο Ρήγας Φεραίος, ο Κολοκοτρώνης, ο Ανδρούτσος, ο Καραϊσκάκης και οι άλλοι επώνυμοι, αλλά και οι χιλιάδες ανώνυμοι ήρωες της εποχής έγραψαν στα παλιά τους τα... τσαρούχια τις φωνές των κοτζαμπάσηδων ή των προσκυνημένων "αρχόντων" που επικαλούνταν το κόστος και τις απειλές, που προπαγάνδιζαν δηλαδή το ρεαλισμό της υποταγής στους τότε ισχυρούς. Ευτυχώς! Γιατί αν τους άκουγαν, ίσως σήμερα η Ελλάδα να ήταν μια τουρκική επαρχία.

2ον: Εάν το 1919 η κυβέρνηση Βενιζέλου έλεγε ΟΧΙ, στους τότε ισχυρούς Αγγλους "προστάτες" μας, που απαιτούσαν να εκστρατεύσει η Ελλάδα εναντίον της Τουρκίας για χάρη της "μεγάλης ιδέας", ώστε οι ίδιοι να βάλουν χέρι στα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου, το ΟΧΙ αυτό θα είχε μικρότερο ή μεγαλύτερο κόστος από το κόστος της ανεπανάληπτης εθνικής τραγωδίας, που όχι μόνο στοίχισε τη ζωή χιλιάδων Ελλήνων και ακόμα περισσότερων προσφύγων και ξεριζωμένων, αλλά στιγμάτισε αρνητικά ακόμα και τις γενιές που ακολούθησαν; Απαντάμε:

Χίλιες φορές να είχαμε αρνηθεί. Αυτό απέδειξε η ίδια η ιστορία.

3ον: Ο ελληνικός λαός έριξε τους Ιταλούς στη θάλασσα και αντιστάθηκε στον Γερμανό κατακτητή γράφοντας σελίδες πρωτοφανέρωτης δόξας με την ηρωική Εθνική Παλλαϊκή Αντίσταση, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην τελική ήττα της νέας ναζιστικής τάξης πραγμάτων της γενιάς του '40. Και ρωτάμε: Το κόστος της αντίστασης και της ένοπλης αντίδρασης του λαού μας στο φασισμό ήταν μικρότερο ή μεγαλύτερο από το κόστος που είχε μέχρι τότε, αλλά και θα είχε στη συνέχεια η ανθρωπότητα εάν ο ελληνικός λαός, αλλά και ο σοβιετικός ή ο γιουγκοσλαβικός είχαν υποταχθεί στη δύναμη του ισχυρού της εποχής, δηλαδή του φασιστικού Αξονα, που και αυτός στην εποχή του ήθελε να παίξει το ρόλο του παγκόσμιου χωροφύλακα των λαών; Ποια θα ήταν σήμερα η τύχη των λαών εάν υπερίσχυε η λογική του συμβιβασμού και της υποταγής για χάρη δήθεν των εθνικών συμφερόντων, όπως διακήρυτταν και τότε οι "ρεαλιστές" της εποχής;

Απαντάμε:

Καλύτερα να μην το σκεφτόμαστε!!!

****

Το συμπέρασμα λοιπόν που βγαίνει αβίαστα είναι:

Οι ισχυροί γίνονται ισχυρότεροι όταν οι λαοί γίνονται αδύναμοι και υποτάσσονται. Αντίθετα, όταν οι λαοί αντιστέκονται και δείχνουν τη δύναμή τους, οι ισχυροί γίνονται αδύναμοι ή τουλάχιστον λιγότερο ισχυροί. Αυτό αποδεικνύει η ελληνική ιστορία, αυτό αποδεικνύει η παγκόσμια ιστορία "από καταβολής κόσμου".

Η μεγάλη αντίσταση του ηρωικού γιουγκοσλαβικού λαού που φαντάζει και είναι σαν μια άλλη σύγκρουση του μικρού Δαβίδ με τον γίγαντα Γολιάθ, έχει ήδη νίκες, για ένα πολύ συγκεκριμένο λόγο: Εχει καταφέρει ένα σημαντικό πλήγμα στο γόητρο της νέας ΝΑΤΟικής τάξης πραγμάτων, που ενάμισι μήνα τώρα προσπαθεί να επιβληθεί στρατιωτικά - πολιτικά - ιδεολογικά στο λαό της Γιουγκοσλαβίας και μέσω αυτού στους λαούς της περιοχής, χωρίς αποτέλεσμα.

****

Ενας δρόμος που θα τελειώσει μόνο όταν θα έχει ανατραπεί η πολιτική εκείνη που δεν μπορεί να ζει χωρίς πολέμους. Οταν θα 'χει καεί από τους "βομβαρδισμούς" των λαών η μήτρα που γεννάει τη βαρβαρότητα. Και αυτή η μήτρα είναι ο ιμπεριαλισμός.

Παναγιώτης ΣΑΝΤΖΑΡΙΔΗΣ

Η μεγάλη αντίσταση του ηρωικού γιουγκοσλαβικού λαού που φαντάζει και είναι σαν μια άλλη σύγκρουση του μικρού Δαβίδ με τον γίγαντα Γολιάθ, έχει ήδη νίκες, για ένα πολύ συγκεκριμένο λόγο: Εχει καταφέρει ένα σημαντικό πλήγμα στο γόητρο της νέας ΝΑΤΟικής τάξης πραγμάτων που ενάμισι μήνα τώρα προσπαθεί να επιβληθεί στρατιωτικά - πολιτικά - ιδεολογικά στο λαό της Γιουγκοσλαβίας και μέσω αυτού στους λαούς της περιοχής, χωρίς αποτέλεσμα.