ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 16 Γενάρη 1996
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΤΑ ΑΖΗΤΗΤΑ ΤΟ "ΣΚΟΠΙΑΝΟ"

Ιδιαίτερη προσπάθεια απαιτείται από τον αναγνώστη, τον ακροατή, τον τηλεθεατή, που θα ήθελε να πληροφορηθεί την εξέλιξη στο λεγόμενο "σκοπιανό" θέμα. Οι εφημερίδες το έχουν στριμώξει στις διαστάσεις του "μονόστηλου", ενώ στον πολύτιμο ραδιοτηλεοπτικό χρόνο δε χωράει πια. Και όμως κινείται... Αν κρίνουμε τουλάχιστον από τις διαβουλεύσεις στη Νέα Υόρκη και τα πρώτα τους αποτελέσματα.

Τι συμβαίνει και ένα πρόβλημα, που πριν τρία - τέσσερα χρόνια χαρακτηριζόταν "μείζον εθνικό", φθάνει σήμερα να θεωρείται από τα μέσα ενημέρωσης από θέμα ρουτίνας ως ανύπαρκτο;

Η πρώτη εξήγηση θα μπορούσε να αναζητηθεί στο ότι κανείς από τους αρχιτέκτονες της πολιτικής στο θέμα αυτό δε θέλει σήμερα να θυμάται. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι δε θέλουν να θυμάται ούτε ο ελληνικό λαός, που τότε χρησιμοποιούνταν σαν "πρώτη ύλη" για τα συλλαλητήριά τους.

Πρόσθετο προπέτασμα βρήκε η κυβέρνηση στην ασθένεια του πρωθυπουργού για να αποφύγει να δώσει λόγο, σχετικά με την πολιτική της και τους χειρισμούς τους στο θέμα.

***

Η επιλεκτική αμνησία, τόσο της κυβέρνησης, όσο και της μείζονος αντιπολίτευσης, των δυνάμεων που χάραξαν και ακολούθησαν την αδιέξοδη πολιτική της "ονοματολογίας", είναι ένα ακόμη σύμπτωμα της παθολογίας του πολιτικού συστήματος. Αρκεί να αντιπαραβάλουμε το τι έλεγαν τότε με αυτά που σήμερα συζητούνται στη Νέα Υόρκη, για να αντιληφθούμε το μέγεθος της "αξιοπιστίας" αυτών. Τότε ούτε σκέψη για απευθείας συζήτηση με τα Σκόπια, σήμερα, όχι μόνο συζήτηση, αλλά και πιθανή συμφωνία ακόμα και για το όνομα.

Οσα γίνονται γνωστά από τη Νέα Υόρκη και ενώ έκλεισε ο πρώτος κύκλος των διαπραγματεύσεων οδηγούν στην εκτίμηση ότι οι δύο κυβερνήσεις βρίσκονται κοντά στη συμφωνία για μεικτή ονομασία, ή, στη χειρότερη περίπτωση, καταλήγουν σε μια ...συμφωνημένη διαφωνία.

Ο καταλύτης στην υπόθεση αυτή εξακολουθεί να είναι βέβαια η παρέμβαση των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο τρόπος, με τον οποίο ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών Ρ. Χόλμπρουκ επέβαλε μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο, το περασμένο καλοκαίρι, τη"λύση" στην Αθήνα και τα Σκόπια ήταν χαρακτηριστικός. Με τον ίδιο τρόπο, οι Αμερικανοί υπαγορεύουν και τώρα στις δυο χώρες τη συμφωνία. Η αμερικανική παρέμβαση, όπως είναι γνωστό, δεν περιορίζεται στη διένεξη Ελλάδας και πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, αλλά και σε όλα τα εκκρεμή θέματα στην περιοχή, αρχίζοντας από τη Βοσνία και συνεχίζοντας με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και τη διευθέτηση των προβλημάτων στη Μέση Ανατολή, αλλά και στο νότο της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Το γεγονός αυτό καθιστά το "σκοπιανό" μέρος ενός "πακέτου", η συνολική διευθέτηση του οποίου αλλάζει τα γεωπολιτικά δεδομένα, που αφορούν άμεσα στη χώρα μας και με ιδιαίτερα δυσμενείς προβλέψεις.

***

Θα φαινόταν τουλάχιστον αντιφατικό ο "Ριζοσπάστης", που υποστήριξε εξ αρχής τις απευθείας διαπραγματεύσεις και για το θέμα του ονόματος, να μέμφεται τώρα την κυβέρνηση που προχωρά σ' αυτές. Ομως, άλλο είναι η ανάληψη πρωτοβουλίας από την κυβέρνηση, χωρίς διαμεσολαβήσεις, για την επίλυση της κρίσης και άλλο η διατεταγμένη συμφωνία. Στην πρώτη περίπτωση, εκτός από το ότι θα κερδιζόταν ο χρόνος που πέρασε, θα έδινε στην Ελλάδα τη δυνατότητα να αξιοποιήσει τα όποια συγκριτικά πλεονεκτήματα διέθετε για να αναδειχτεί σε παράγοντα ειρήνης, συνεργασίας και σταθερότητας στην περιοχή. Τότε οι διαπραγματεύσεις θα οδηγούσαν σε ένα αποτέλεσμα που θα εξέφραζε αυθεντικά τη θέληση των δυο χωρών. Σήμερα όμως, τόσο οι διαπραγματεύσεις, όσο και η όποια συμφωνία τελούν υπό την κηδεμονία των Ηνωμένων Πολιτειών. Ετσι, το όποιο αποτέλεσμα θα εξαρτάται μονίμως από τη θέληση των επιδιαιτητών και από τις στρατηγικές τους επιδιώξεις. Μια τέτοια συμφωνία δεν είναι μόνο επισφαλής, αλλά και μόνιμη πηγή κρίσεων, όταν κάτι τέτοιο επιβάλλεται από τα συμφέροντα των Αμερικανών.

Ομως, αν οι χειρισμοί της εξωτερικής πολιτικής στο "σκοπιανό" οδηγούν σε ασφυκτικό εναγκαλισμό με τις Ηνωμένες Πολιτείες με όλες τις συνέπειες, οι χειρισμοί στο εσωτερικό δείχνουν την υποκρισία των πολιτικών δυνάμεων, που, ενώ στην αρχή πλειοδοτούσαν σε "εθνική" αδιαλλαξία, χρησιμοποιούσαν το θέμα για μικροκομματικούς σκοπούς και για την επίλυση εσωκομματικών προβλημάτων, τώρα, επειδή έτσι θέλουν οι Αμερικανοί, είναι έτοιμες να πουν "ναι" σε όλα. Και μάλιστα, χωρίς να δώσουν λογαριασμό για την κοροϊδία του ελληνικού λαού επί τέσσερα ολόκληρα χρόνια.

Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Οσα γίνονται γνωστά από τη Νέα Υόρκη και ενώ έκλεισε ο πρώτος κύκλος των διαπραγματεύσεων οδηγούν στην εκτίμηση ότι οι δύο κυβερνήσεις βρίσκονται κοντά στη συμφωνία για μεικτή ονομασία, ή, στη χειρότερη περίπτωση, καταλήγουν σε μια ...συμφωνημένη διαφωνία

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΗΣ ΓΣΕΕ
Αποφασιστικός ο ρόλος των εργαζομένων

- Η πρώτη συνάντηση ΓΣΕΕ - εργοδοτών για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας έληξε, με κύριο στοιχείο την αδιαλλαξία του ΣΕΒ. Πόσο μπορεί να αλλάξει αυτή η στάση στην αυριανή συνάντηση;

- Η εργοδοτική πλευρά και μιλάμε κυρίως για τον ΣΕΒ, εμφανίστηκε αδιάλλακτη και με θέσεις ταυτόσημες με τα κυβερνητικά επιτελεία στα πλαίσια των στυγνών πολιτικών λιτότητας που επιβάλλονται από το πρόγραμμα "σύγκλισης". Οι βιομήχανοι θέλουν στην ουσία εφαρμογή των προσταγών της "Λευκής Βίβλου", γι' αυτό και συνδέουν τη μείωση των ωρών εργασίας με τη μείωση των αποδοχών και την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, αν και αρχικά εμφανίζονται ανυποχώρητοι και δέχονται μόνο μια συζήτηση χωρίς προοπτική. Η άρνησή τους και στα οικονομικά αιτήματα και σε σχέση με το35ωρο και σε σχέση με άλλα θεσμικά αιτήματα, δείχνει σαφέστατα το αντεργατικό πρόσωπό τους και έχει μεγάλη σημασία αυτή η στάση να κατανοηθεί σωστά από τους εργαζόμενους. Πολύ περισσότερο επειδή πιστεύω ότι αυτή η στάση θα διατηρηθεί και στην επόμενη συνάντηση και θα χαρακτηρίσει τη γενικότερη αντιμετώπιση των βιομηχάνων απέναντι στα αιτήματά μας.

- Μ' αυτά τα δεδομένα, ποια πρέπει να είναι η στάση της ΓΣΕΕ ώστε να ενισχύσει τη διαπραγματευτική της δύναμη;

- Αν η ΓΣΕΕ επιθυμεί να αλλάξει την κατάσταση, δεν έχει παρά να διαβεί τον δοκιμασμένο δρόμο της ενεργοποίησης της βάσης, των σωματείων. Οι εργαζόμενοι έχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα για τη στάση της κορυφαίας συνδικαλιστικής οργάνωσης. Η άκαμπτη στάση των εργοδοτών δεν μπορεί να μεταβληθεί σε επίπεδο συναντήσεων. Αποφασιστικός ήταν και θα είναι και στο μέλλον, ο ρόλος των εργατών και υπαλλήλων που είναι μέλη στα σωματεία τους. Και εδώ είναι που λείπει προς το παρόν, η σφραγίδα της συνδικαλιστικής ηγεσίας της ΓΣΕΕ, η οποία δεν ενεργοποιεί αυτόν τον παράγοντα, δεν παίρνει πρωτοβουλίες, δεν έχει οριοθετήσει μορφές πάλης, συγκεντρώσεις, συλλαλητήρια, στάσεις εργασίας και ανάλογες κινήσεις, ώστε να συνδέει αυτές τις μορφές με την προκλητική στάση των εργοδοτών. Το πιο σημαντικό σημείο στις διαπραγματεύσεις της κάθε σύμβασης και πολύ περισσότερο της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης, είναι αν θα γίνει στοιχείο μαζικής διεκδίκησης. Η ΓΣΕΕ Θα έπρεπε να ξεσηκώσει κυριολεκτικά, αυτούς που θίγονται βάναυσα και δεν το κάνει, μάλλον επειδήη πλειοψηφία της έχει συγκροτήσει ένα πλαίσιο, που αποδέχεται τα όρια που θέτει το πρόγραμμα "σύγκλισης".

- Ποια είναι η ευρύτερη σημασία της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και του περιεχομένου της για το συνδικαλιστικό κίνημα;

- Παίζει αποφασιστικό ρόλο. Επηρεάζει εκείνα τα τμήματα των εργαζομένων που έχουν τα χαμηλότερα εισοδήματα, τους ανειδίκευτους, τους χαμηλότερα αμειβόμενους. Επηρεάζει επίσης, τα επιδόματα των ανέργων και αποτελεί "πιλότο" για τις άλλες συλλογικές συμβάσεις εργασίας που υπογράφονται σε κλαδικό επίπεδο. Οσο πιο συντηρητικοί είναι οι στόχοι της ΕΓΣΣΕ, τόσο το χειρότερο για όλο το συνδικαλιστικό κίνημα. Οσο περισσότερο βελτιώνεται το πλαίσιο των διεκδικήσεων, όσο καλύτερα παλεύεται η προώθησή του και συνδέεται με ένα πρόγραμμα παρεμβάσεων και ενεργοποίησης της βάσης, τόσο καλύτερα διαμορφώνονται και οι όροι για τη θετική εξέλιξη των άλλων ζητημάτων και την αποτελεσματική διεκδίκηση, από την πλευρά των εργαζομένων, των δικαιωμάτων τους.

Γ. Φ.

ΜΑΖΙΚΗ επίθεση έχουν εξαπολύσει οι ρωσικές δυνάμεις κατά των Τσετσένων αυτονομιστών, που κρατούν γύρω στους 100 ομήρους. Συγκεχυμένες είναι οι πληροφορίες για τον αριθμό των νεκρών (σελίδα 9).

ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ αρχηγοί όλων των τουρκικών κομμάτων τηρούν, σε πρώτη φάση τουλάχιστον, την προεκλογική τους δέσμευση να μη συνεργαστούν με τον ηγέτη του ισλαμιστικού Κόμματος της Ευημερίας, Ν. Ερμπακάν (σελίδα 10).

ΣΤΗ ΒΟΣΝΙΑ δοκιμάζεται η εφαρμογή της επιβεβλημένης "συμφωνίας". Η βοσνιακή κυβέρνηση αρνείται να παραδώσει τους εκατοντάδες Σερβοβόσνιους ομήρους (σελίδα 11).

"ΜΕ ΦΤΗΝΕΣ και προκλητικές δικαιολογίες", οι υπεύθυνοι ξενοδοχείων - Εστιών, όπου στεγάζονται φοιτητές και σπουδαστές, εμπόδισαν την Κυριακή μέλη της ΚΝΕ που πήγαν να διακινήσουν το "Ρ" (σελίδα 15).

ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΟ προϋπολογισμό για το 1996 αναμένεται να παρουσιάσει σήμερα η δημοτική αρχή της Αθήνας (σελίδα 20).

ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ αντίθεσή της με την προτεινόμενη από το ΔΣ του ΤΕΒΕ αύξηση συντάξεων σε ποσοστό 3,5% + 3,5% εκφράζει, με χτεσινή ανακοίνωσή της, η ΓΣΕΒΕΕ(σελίδα 21).

ΚΛΕΙΣΤΟ παραμένει το νέο πολυιατρείο του ΙΚΑ στην Τούμπα της Θεσσαλονίκης, παρά τις υποσχέσεις της διοίκησης του Ιδρύματος ότι θα λειτουργούσε τον περασμένο Ιούνη (σελίδα 21).

ΤΕΣΣΕΡΑ περιστατικά με πρωταγωνιστές αστυνομικούς, που καταγράφτηκαν το περασμένο τριήμερο, δείχνουν την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Ελληνική Αστυνομία: Κατάχρηση εξουσίας, διαφθορά, αλλά και ασχετοσύνη (σελίδα 22).

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ σε βάρος του δασικού πλούτου της χώρας, κρύβονται πίσω από το θέμα ύπαρξης νομοσχεδίου, σχετικά με την επίλυση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των δασικών εκτάσεων και της αναγνώρισης των καταπατήσεων (σελίδα 23).



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ