Τέτοιες μέρες, παραμονές συνεδρίων του ΚΚΕ, συνηθίζονται οι αναλύσεις.

Ετσι, εντελώς ασυντόνιστα, μ' όλη την αθωότητα που ξανά και ξανά έχουν επιδείξει, διάφοροι βάζουν τις γνώσεις και την πένα τους στην υπηρεσία του επαναστατικού κινήματος.

Για παράδειγμα: Στη δεύτερη σελίδα, στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», ένας που προσπαθεί καιρό τώρα να αναδειχτεί σε νέο «ΓΑΒ» (σ.σ. υπέγραφε πράγματι ως «Γ.Α.Β.», ο κατά κόσμον Γεώργιος Α. Βλάχος, και ήταν μία καλή πένα της αστικής δημοσιογραφίας του παλιού καιρού, που διακρινόταν για την ικανότητά του να κάνει αισχρό αντικομμουνισμό), ο επίδοξος λοιπόν σύγχρονος ΓΑΒ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς διαβλέπει σήμερα «τυχοδιωκτικά φαινόμενα» σαν κι αυτά με τα οποία «το ΚΚΕ αιματοκύλισε και κατέστρεψε τη χώρα». Αυτή είναι η «επιστημονική» συμβολή σ' ένα έργο που τώρα οι αστοί μοιράζουν τους ρόλους αναγκαστικά για να κρύψουν τις τότε πομπές τους κατά του λαϊκού κινήματος σε αγαστή σύμπνοια με τους Αγγλοαμερικάνους φίλους τους.

Στην άλλη μπάντα, στις σελίδες του αστυνομικού ρεπορτάζ, στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ», δίπλα σε ένα ρεπορτάζ που αποδίδει εύσημα «στους λεβέντες της ΕΛ.ΑΣ.» ο Μαρκογιαννάκης, παρατίθενται και τα εύσημα της Αντιτρομοκρατικής στον Κουφοντίνα, που χρίζεται «ένας από τους λίγους αυθεντικούς επαναστάτες» και μέσω αυτού χρίζονται συνεπείς επαναστάτες αυτοί που λίγες μέρες πριν επιχείρησαν να κάψουν γραφεία του «Ρ» στο κέντρο της Αθήνας.

Ε, μετά απ' αυτό, δε μας ξένισε ότι την ίδια μέρα στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» παρουσιάστηκε συνέντευξη του Τζωρτζάτου, που, για να στηρίξει την επαναστατικότητα της δικής του ομάδας, δίνει ευθέως ό,τι έτσι κι αλλιώς ο κόσμος έχει τούμπανο, δηλαδή ότι η Ασφάλεια στήνει ομάδες δήθεν επαναστατών που με τη δράση τους έχουν στόχο να βοηθήσουν την αστική τάξη να περάσει την πολιτική της με τη βοήθεια μιας σιδερένιας φτέρνας. Σύμπτωση η συνεύρεση μέσω του αστικού Τύπου μιας σύναξης ανθρώπων των χρήσιμων μηχανισμών στην κρατική τρομοκρατία;

Το κρίσιμο είναι ποια πολιτική θέλει να περάσει η αστική τάξη, ώστε να της χρειάζεται μια σιδερένια φτέρνα; Με τον τρόπο του το λέει ο Α. Παπαδόπουλος του ΠΑΣΟΚ. Το πολιτικό σύστημα πρέπει να είναι ισχυρό για να μπορέσει η κυβέρνηση να περάσει τα μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης. Τι μέτρα είναι αυτά;

Εδώ αρχίζει μια γενική κρίση ειλικρίνειας, καθώς διάφοροι αυτόν τον καιρό εμφανίζονται να θέλουν να μιλήσουν με ειλικρίνεια για την κρίση. Περιέργως πώς, όλοι αυτοί όταν μιλάνε για την αλήθεια γύρω από την κρίση αναφέρονται σε μία μόνο εκδοχή: Αυτήν του κεφαλαίου, που ζητάει να μεταφερθεί το κόστος της κρίσης στην εργατική τάξη. Από αυτούς που μιλάνε για «εθνικό ζήτημα» ως αυτούς που επικαλούνται απλά την επιβίωση, όλοι καταλήγουν στο γνωστό «τζάμπα δουλειά». Εφτασαν οι ξενοδόχοι να ζητάνε επιδότηση των μισθών για όλη την περίοδο εκτός του Αυγούστου, όταν ήδη πληρώνουν ένα τίποτα για μισθούς στα γκέτο τους.

Τι είναι αυτό, που οι αστοί θέλουν να αντιμετωπίσουν - απαλλαγούν; Ο περίφημος «μπολσεβίκικος βραχνάς», κι όχι βέβαια σαν πρόβλημα συνδικαλιστικό, αλλά σαν μήνυμα - διεκδίκηση ότι χωρίς εργάτες τίποτα δεν υπάρχει και άρα οι εργάτες δικαιούνται να διεκδικούν τα πάντα, με το λιγότερο από «τα πάντα» να είναι το δικαίωμά τους σε πλήρη και σταθερή εργασία.

Για να περάσει αυτό που θέλουν οι καπιταλιστές, ο δρόμος ήταν πάντα ένας: Η καταστολή. Είτε με δημοκρατικές φυλακές τύπου Σαρκοζί, είτε με ποινολόγια στην εκπαίδευση που προανήγγειλε ο Πάγκαλος στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ του Σαββάτου, το μήνυμα είναι ένα: Για να γίνει κανόνας ο ανταγωνισμός, ο βούρδουλας είναι το μόνο μέσο. Γι' αυτό ζητάει ισχυρή νομιμοποίηση ο Παπαδόπουλος του ΠΑΣΟΚ. Και για να περάσει η καταστολή που οδηγεί στη νομιμοποίηση, οι διάφορες ομάδες των «επαναστατών» που χτίζουν οι κρατικές υπηρεσίες είναι πολύτιμες.

Η νομιμοποίηση της πολιτικής τους, που ζητούν οι αστοί, έχει διαχρονικά έναν ισχυρό αντίπαλο: Το ΚΚΕ, που δεν έχει πάψει να καλεί - όχι μόνο σε ανυπακοή, αλλά - σε δράση τέτοια που να κάνει ακόμα πιο αδύνατες όλες τις δυνάμεις που συντελούν στο χτύπημα των εργατών και, αντίστοιχα, να δυναμώνει το μέτωπο που θα βάζει απέναντι τα μονοπώλια, όχι απλά για να καταγγείλει τη δράση τους, αλλά για να ανοίξει ο δρόμος για την κατάργησή τους.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: 18ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Σχέδιο εκτάκτου ανάγκης εισηγούνται ΤτΕ - Κομισιόν

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ

ΤΑ ΝΕΑ: Τρία σκάνδαλα επιστρέφουν στο Μαξίμου

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Επίδομα σε 300.000 μισθωτούς μέσω Εφετείου

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: Δώρο 380 εκατ. ευρώ κάνουν στον εαυτό τους οι τραπεζίτες

ΤΟ ΒΗΜΑ: ΝΔ κατά... Καραμανλή

Η ΑΥΓΗ: Η αριστερά πρωταγωνιστής

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: ΠΟΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ Καραμανλής ή Ντόρα

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: 9ΜΗΝΗ ΘΗΤΕΙΑ με ψαλίδι στις αναβολές

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΑΓΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗ Ν.Δ.

Η ΧΩΡΑ: Οι κάλπες δε φέρνουν μαγικές λύσεις

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Είμαστε κοντά στη θεραπεία του καρκίνου;

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: 9 ΜΗΝΕΣ η θητεία

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Δώρο 200 εκ. ευρώ στα golden boys

ΕΘΝΟΣ: ΑΦΗΝΙΑΣΑΝ ληστές και διαρρήκτες

«Το σχέδιο των Βρυξελλών, που επιγράφεται "Απολύστε περισσότερους για να κερδίσετε περισσότερα" (ελαστική ανεργία), έχει στόχο να απαλλάξει τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις από το δυσβάστακτο μισθολογικό κόστος που υπονομεύει τη θέση τους στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Στην εισηγητική έκθεση του σχεδίου αναφέρεται: "Κάθε επιχειρηματίας θα πρέπει να αναρωτηθεί. Εχω πράγματι ανάγκη όλους αυτούς τους εργαζόμενους; Δε θα μπορούσα να κάνω τη δουλειά μου με λιγότερους; Καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Επενδύουμε μαζικά σε αυτούς τους επιχειρηματίες για να ρίξουν τους μισθούς και να αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των Κινέζων. Αν δεν το κάνουν, δε θα έχουν πια καμιά δικαιολογία". Και η έκθεση καταλήγει με μια προτροπή για τη θέσπιση μιας σύγχρονης εργατικής νομοθεσίας που θα απαλλάσσει τις ευρωπαϊκές χώρες από τον μπολσεβίκικο βραχνά του συνδικαλισμού (...)

(...) Στο κύμα των δυσαρεστημένων που αδυνατούν να συλλάβουν το υψηλό νόημα αυτών των μεταρρυθμίσεων, το κράτος δε σκοπεύει να παραμείνει αδρανές. "Σε καιρούς κρίσης είναι φυσικό να βγαίνουν στους δρόμους, αλλά εμείς θα ακούσουμε τη φωνή τους", δήλωσε πρόσφατα ο Γάλλος πρωθυπουργός, ανακοινώνοντας ταυτόχρονα την ανέγερση νέων φυλακών. Γιατί το σύστημα πρέπει να σωθεί» (τα αποσπάσματα από τη στήλη «Δρόμοι» του Ρ. Βρανά στα ΝΕΑ).

«"Αγαπητέ, γιορτάζεις σήμερα τα 29α γενέθλιά σου και για το λόγο αυτό θέλουμε να σου κάνουμε ένα μικρό δωράκι...". Ακολουθούσε μια πλήρης περιγραφή της προσωπικής του κατάστασης που περιλάμβανε όλες τις σχέσεις του με συγκεκριμένα πρόσωπα, ακόμη και με τους έρωτές του με φωτογραφίες και ημερολογιακές αναφορές. Συμπεριλαμβάνονταν στοιχεία για τη μάρκα των ρούχων που επιλέγει, του κινητού, του αυτοκινήτου του. Στην ουσία δηλαδή ο συντάκτης της επιστολής απέδειξε ότι κάποιος ή κάποιοι μπορούν να διαμορφώσουν ένα πλήρες πορτρέτο ενός ανθρώπου με τη βοήθεια του διαδικτύου. Αρκεί να το αποφασίσουν» (το ρεπορτάζ για την ιδιωτικότητα στο Ιντερνετ / ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ).