Υπάρχει, όμως, μια ...λεπτομέρεια, που, ακόμα και όταν οι υπέρμαχοι της άποψης "είσαι ό,τι δηλώσεις" παριστάνουν πως ξεχνούν, βοά από μόνο της και... καταγγέλλει τους πολιτικάντηδες. Η "λεπτομέρεια" που έχει να κάνει με τη σύγκριση ανάμεσα στις διακηρύξεις και τις πράξεις τους, αλλά και με την ουσία των λεγομένων τους. Τόσο οι πράξεις όλων των παραπάνω "αριστερών", όσο και οι εξαγγελίες τους - απαλλαγμένες από τη χρήση του ατάκτως ερριμμένου όρου "αριστερά" - κρίνεται τούτες τις μέρες στους δρόμους των λαϊκών αγώνων όπου συναντιούνται οι εργάτες, οι αγρότες, οι επαγγελματοβιοτέχνες, οι συνταξιούχοι. Κρίνεται στα πανό των διαδηλώσεων και των λαϊκών κινητοποιήσεων, που η δεξιά "αριστεροφροσύνη" όσων τις προκαλούν με την πολιτική τους αντιτάσσει ως αντίδοτο στον εξανδραποδισμό πλατιών κοινωνικών στρωμάτων το "διάλογο" και τη σύσταση επιτροπών... Επιτροπών, που "θα" εξετάσουν αν οι συνταξιούχοι μπορούν να ζήσουν με 70.000 δραχμές το μήνα, αν οι οικοδόμοι μπορούν να ζήσουν άνεργοι και αν οι κτηνοτρόφοι μπορούν να υπάρχουν χωρίς να πουλούν τα προϊόντα τους!

Αντίθετα, ανακάλυψε τη δικαιοσύνη του φορολογικού συστήματος στη μείωση των φορολογικών βαρών στην "παραγωγική εργασία". Ετσι ονομάζονται στην "αριστερή" διάλεκτο τα νέα προνόμια στους "παραγωγικούς" κεφαλαιοκράτες. Προέβλεψε ότι η αντιμετώπιση της εξαθλίωσης των οικονομικά ασθενών θα προέλθει από την "αναβάθμιση" της δημόσιας διοίκησης, την "αυτοτελή" οικονομική λειτουργία των ΔΕΚΟ και την "αξιοποίηση" του πακέτου Ντελόρ... Διαφήμισε το "μονόδρομο" της "ευρωσύνθλιψης" και του υποβιβασμού της Ελλάδας στη δεύτερη ταχύτητα των σφαιρών επιρροής των πολυεθνικών, ως "αριστερή λεωφόρο", που περνά μέσα από τη "δημοκρατική αναθεώρηση" της Συνθήκης του Μάαστριχτ και την εφαρμογή της ΚΕΠΠΑ!

Αυτή η "Αριστερά" δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική Αριστερά. Με την πραγματική Αριστερά, που δεν υποτάσσεται μοιρολατρικά στα σχέδια της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, που εγγυούνται η Νέα Τάξη και η ευρωενωσιακή γαλλογερμανική μπότα και πολύ περισσότερο δε μετατρέπεται σε χειροκροτητή των επιδιώξεων των πολυεθνικών. Αυτή η "Αριστερά" δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική Αριστερά, που δε θέλει το λαό παθητικό θεατή, αλλά πρωταγωνιστή και κοινωνικά ενεργό υποκείμενο των εξελίξεων. Αυτή η "Αριστερά", της διαχείρισης και της ενσωμάτωσης στη σημερινή καθεστηκυία τάξη πραγμάτων, της φτιασιδωμένης ή αφτιασίδωτης υποταγής στο "ρεαλισμό" της συναλλαγής, δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική Αριστερά της ρήξης και της ανατροπής, της Αριστεράς που μάχεται για την αλλαγή του σημερινού συσχετισμού δύναμης υπέρ των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Υπάρχει όμως η "λεπτομέρεια" της σύγκλισης ανάμεσα στις διακηρύξεις και τις πράξεις ορισμένων από εκείνους που αυτοπαρουσιάζονται ως "αριστεροί". Και τότε ευδιάκριτα αποκαλύπτεται ότι δεν ισχύει το "είσαι ό,τι δηλώσεις"

ΠΟΛΛΑΠΛΑ πλήγματα στο καθεστώς λειτουργίας της ΔΕΗ και, κατά συνέπεια, στις τσέπες των καταναλωτών, θα προκαλέσουν οι αποφάσεις που σχεδιάζει να προωθήσει η κυβέρνηση μέχρι τον Οκτώβρη του 1997, στα πλαίσια υλοποίησης σχετικών οδηγιών από τις Βρυξέλλες, για την "προσαρμογή του τομέα ηλεκτρικής ενέργειας" στα όσα επιτάσσει η Ευρωπαϊκή Ενωση και η Συνθήκη του Μάαστριχτ για την "εσωτερική αγορά ενέργειας". Αυτό προκύπτει από σχετική μελέτη "ομάδας εργασίας της ΔΕΗ", με τον τίτλο "Απαιτούμενες ενέργειες για την προσαρμογή του τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, ενόψει της υιοθέτησης από την ΕΕ της οδηγίας για την εσωτερική αγορά ενέργειας", που αποκαλύπτει στο σημερινό του τρισέλιδο αφιέρωμα για τη ΔΕΗ ο "Ρ" (σελίδες 14 - 16).

ΕΝΑΝ "αγώνα για να γενούνε τα σκοτάδια λάμψη", έδωσαν χιλιάδες αντιστασιακοί αγωνιστές. Ενας από αυτούς, ο Γ. Αράζος,από τους ελάχιστους επιζώντες των γερμανικών στρατοπέδων συγκέντρωσης, μιλά για τη ζωή του και δηλώνει έτοιμος να ξαναδώσει όλες του τις δυνάμεις για τον αγώνα, αν χρειαστεί. Από τη μνήμη ανασύρονται τα "ντου" και η φυσαρμόνικα, ο εφιάλτης του γερμανοτσολιά, η κόλαση του Νταχάου... (σελίδες 24 - 25).

ΣΤΑ 20χρονα του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών, είναι αφιερωμένο το βιβλίο "Οι αλλαγές στην οικονομία και στην ταξική διάρθρωση της ελληνικής κοινωνίας", που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις "Σύγχρονη Εποχή". Μια έκδοση, που συμπίπτει και με τη διαδικασία προετοιμασίας του 15ου Συνεδρίου και συμπληρώνει ένα κενό στη μαρξιστική βιβλιογραφία της χώρας μας (σελίδα 12).

"ΤΕΤ Α ΤΕΤ" με την κερδοσκοπία και την αποχαύνωση προσφέρουν οι υπηρεσίες τηλε-ηχοπληροφόρησης. Οι μεγαλοεκδότες γεμίζουν τις τσέπες τους με δισεκατομμύρια δραχμές, εκμαυλίζοντας συνειδήσεις και εκχυδαϊζοντας τις ανθρώπινες σχέσεις. Μια απάτη ολκής, που γίνεται με τη συνδρομή του ΟΤΕ. Κι ενώ η"ροζ διαφήμιση"έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας, το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο κλείνει τα μάτια μπροστά της. Μια υπόθεση, με σεξ, τζόγο και προβλέψεις άστρων (σελίδες 36 - 38).

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ μάστιγα η ανεργία. Κατά 172% αυξήθηκαν οι άνεργοι μεταξύ του 1981 και του 1994. Επιδείνωση αναμένεται τα επόμενα χρόνια. Οι νέες ηλικίες, οι γυναίκες και οι πτυχιούχοι, τα πρώτα θύματά της. Σημαντικές αλλαγές στη σχέση απασχόλησης και επιπέδου εκπαίδευσης (σελίδα 33).

ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙτα κονδύλια για τους εργοδότες, καθώς ο ΟΑΕΔ απομακρύνεται όλο και πιο σταθερά από το ρόλο του ως οργανισμού στήριξης των ανέργων. Μόλις το 48% του βασικού μεροκάματου αποτελεί το ημερήσιο επίδομα ανεργίας, ενώ στον προϋπολογισμό του 1996 αναφέρεται μόνο σαν "πιθανότητα" η αύξησή του, παρά τις αντίθετες κυβερνητικές διαβεβαιώσεις. Τα χρήματα που προϋπολογίζει να διαχειριστεί το 1996 ο ΟΑΕΔ υπολογίζονται σε 350 δισ. δρχ. και οι εργοδότες ετοιμάζονται (σελίδα 34).

ΜΕ ΤΗ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ δε θεραπεύεται η φτώχεια, της οποίας το τεράστιο μέγεθος εμφανίστηκε σε πρόσφατη εκδήλωση, που οργάνωσε το Κέντρο Πληροφοριών του ΟΗΕ και ο Σύνδεσμος για τα Δικαιώματα της Γυναίκας, με την ευκαιρία της 8ης Μάρτη (σελίδα 23).

ΜΕ ΔΥΣΚΟΛΕΣ συνθήκες η τέχνη έχει νόημα, όπως σημειώνει ο Κύπριος ηθοποιός και σκηνοθέτης Νίκος Χαραλάμπους, σε μια συζήτηση στην οποία καταθέτει τη διπλή εμπειρία του, από το 1954 που πρωτοήρθε στην Ελλάδα(σελίδα 19).