ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αλλη να 'ναι η δική σου αγωνία

Του Γιάννη Ιωάννου από το «ΕΘΝΟΣ»

Οσο εσύ κοιτάς μ' ανοιχτό το στόμα τον καυγά για τα «μπικικίνια», που διεκδικεί στις Βρυξέλλες η πλουτοκρατία της κάθε χώρας, στην εδώ Βουλή σπρώχνονται, η μία μετά την άλλη, οι αντεργατικές ρυθμίσεις. Κι όπως σήμερα οι εργατοπατέρες στις τράπεζες ζητάνε εφαρμογή του νόμου Ρέππα, αύριο οι ομογάλακτοί τους στον ΟΤΕ θα ζητάνε εφαρμογή του αντίστοιχου νόμου.

Οσο εσύ θα σέρνεσαι πίσω τους, η ζωή θα κυλά, με τα σεντούκια του κεφαλαίου να αυγαταίνουν, με το δικό σου εισόδημα να γίνεται μια φορά το χρόνο στατιστική διαπίστωση, για το πόσο φτωχός είσαι. Λες και περιμένεις τα εκκαθαριστικά της Εφορίας να το μάθεις.

Για να κάνεις το επόμενο βήμα, πρέπει να θυμηθείς. Οτι από τότε ακόμα που άρχισε το πανηγύρι με τις επιδοτήσεις για το θάψιμο των αγροτικών προϊόντων, ήταν το ΚΚΕ μόνο, που σου έλεγε ότι, πρώτον, αυτό το χρήμα δε στο χαρίζουν, στο έχουν ήδη αρπάξει, και, κατά δεύτερον, αυτό το χρήμα δεν έχει αποστολή τη δική σου ευημερία, αλλά τη διευκόλυνση του περάσματος της γης σε όλο και πιο λίγα χέρια.

Να θυμηθείς και τα «χρυσά κουτάλια» του 1992. Εγιναν απολύσεις, έκλεισαν εργοστάσια, ανεργία, συμπίεση μισθών, κατάργηση του 8ωρου.

Πρέπει να θυμηθείς, για να πάψεις να πιστεύεις ότι ο εχθρός σου - και είναι εχθρός σου οι σοσιαλδημοκρατικές ή νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας - δίνει μάχη δήθεν για τη δική σου ευημερία. Εχουν τόσα πολλά να μοιράσουν μεταξύ τους οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου, που δεν περισσεύει χώρος για το δικό σου αίτημα.

Η λύση που επιδιώκουν - δεν το κρύβουν - πάλι εσένα έχει στόχο.

Η μαζική αντίθεση των λαών - βλέπε Γαλλία, Ολλανδία - μη σε ξεγελά. Είναι η δική τους - η μεταξύ τους - αντίθεση, που κινεί τα νήματα σ' αυτήν τη φάση. Οτι θα συνεχίσουν κάτι σοσιαλδημοκράτες να σε γεμίζουν ενοχές για το «όχι», να το θεωρείς βέβαιο. Τόσα ανεξόφλητα γραμμάτια χάλασε ένα «όχι».

Το «όχι», που εξακολουθεί να είναι πολύτιμο, όσο ενισχύει το λαϊκό μέτωπο, όσο αξιοποιεί και την αντίθεση των καπιταλιστών, για να συγκεντρώσει δυνάμεις για την ανατροπή τους.

Εχεις να κερδίσεις, όσο αυτοί τρώγονται. Αρκεί να χτίσεις το δικό σου μέτωπο.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΟΣΟ ΣΦΑΖΟΝΤΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

ΚΑΥΓΑΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΩΝ: «Η νέα συμβιβαστική πρόταση της προεδρίας κάνει ένα μικρό άνοιγμα προς το Βρετανό πρωθυπουργό στο επίμαχο θέμα των επιστροφών (...) Ο κ. Μπλερ δεν ικανοποιείται από αυτή την παραχώρηση και θέτει ως προϋπόθεση για συζήτηση το άνοιγμα του γεωργικού πακέτου (...) Ο Γάλλος πρόεδρος αρνείται το άνοιγμα του γεωργικού (...) Η λουξεμβουργιανή προεδρία εισηγείται να δεχτούν τα άλλα κράτη να χρηματοδοτηθούν οι γεωργοί της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας (...) κάτι που θίγει κατά κύριο λόγο τους Γάλλους αλλά και την Ελλάδα (...) Ο πρωθυπουργός της Ολλανδίας ζητάει δραστική μείωση της συνεισφοράς της χώρας του (...) Η προεδρία προτείνει μεγάλες οικονομίες σε όλες τις κοινοτικές πολιτικές (...) Η Ισπανία προτείνεται να τεθεί και εκτός Ταμείου Συνοχής (...) Χωρίς μια θεαματική κίνηση της τελευταίας στιγμής δεν πρόκειται να υπάρξει συμφωνία. Μια τέτοια εξέλιξη θα είναι η χειρότερη για την Ελλάδα» (το ρεπορτάζ από την «Αρένα» των Βρυξελλών στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»).

ΜΕ ΜΟΝΙΜΟ ΣΤΟΧΟ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ: «Για τους νεαρούς Γάλλους και Ολλανδούς ψηφοφόρους που είπαν όχι στη συνταγματική συνθήκη (...) τα υψηλά ποσοστά ανεργίας στις χώρες τους έχουν καταστήσει την οποιαδήποτε συσχέτιση ανάμεσα στην Ευρώπη και στην ευημερία στην καλύτερη περίπτωση ένα ειρωνικό σχήμα λόγου (...) Η αδιαφορία απέναντι στις ψήφους θα ήταν ο πιο σίγουρος τρόπος να χαθεί από τα μάτια των Ευρωπαίων η αίσθηση της νομιμοποίησης της Ευρώπης και να αποξενωθεί περαιτέρω ο λαός από την πολιτική ελίτ (...) Αν μια παύση στην ευρωπαϊκή πορεία είναι απαραίτητη, δεν πρέπει ουδόλως να εξομοιωθεί με ακινησία. Είναι αναγκαίο διά τούτο να επιτευχθούν τέσσερις στόχοι (...) Ο δεύτερος και πιο θεμελιώδης στόχος αφορά τις οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Το σχετικά δύσκαμπτο ηπειρωτικό κοινωνικό μοντέλο το οποίο διέπεται από τη λογική του κρατισμού δεν μπορεί να διατηρηθεί περαιτέρω (...) Η πολιτική ελίτ πρέπει να εξηγήσει στο λαό ότι η διεύρυνση εκπροσωπεί τον μεγαλύτερο πολιτικό θρίαμβο της Ευρώπης και όχι τη μεγαλύτερη οικονομική καταστροφή της» (κοινό άρθρο τεσσάρων «συμβούλων» της ΕΕ / «ΤΟ ΒΗΜΑ»).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ και όλοι για έναν!

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: 10 ΑΠΩΛΕΙΕΣ για τους τραπεζικούς

ΕΘΝΟΣ: ΜΠΛΟΚΟ στο ασφαλιστικό των τραπεζοϋπαλλήλων

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Οξεία αντίδραση των τραπεζικών στο ασφαλιστικό

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΤΟ ΤΡΑΒΑΝΕ ΣΤΑ ΑΚΡΑ οι «πράσινοι» συνδικαλιστές

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΟΙ ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΨΑΝ ΠΟΤΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ

Η ΧΩΡΑ: 12 κλειδιά για συναλλαγές με κλειστές τράπεζες

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Δει δε χρημάτων

Η ΝΙΚΗ: Βρετανο-ευρωπαϊκός πόλεμος στις Βρυξέλλες

ΤΑ ΝΕΑ: Θεατές... στη σφαγή των Βρυξελλών

Ο ΛΟΓΟΣ: ΑΓΩΝΙΑ στην κυβέρνηση

ΤΟ ΒΗΜΑ: Παζάρι στις Βρυξέλλες

ΑΥΓΗ: Συγκρούσεις στις Βρυξέλλες - παζάρια και πιθανό αδιέξοδο

ΑΠΟΦΑΣΗ: Σκληρό ευρω-παζάρι

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Μήτση): ΕΥΡΩΓΚΡΙΝΙΑ για Σύνταγμα - κονδύλια

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: Τα ραντεβού χρηματιστή - ανακρίτριας

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΡΥΘΜΙΣΗ - ανάσα για το έλλειμμα

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Ρίζου): Η ΛΗΣΤΕΙΑ με τα εξοπλιστικά

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Δάνεια με ενέχυρο φόρους

Αντεπανάστασης επέλαση

«Δήθεν υπήρχε ανταγωνισμός, δήθεν προσαρμογή των οικονομιών στα νέα δεδομένα, όλα δήθεν. Μέχρι που μπήκαν στην Ευρώπη χώρες των οποίων οι λαοί μεγαλώνουν πλέον με την αμερικανική κουλτούρα. Είναι φιλόδοξοι, εργατικοί, χτυπούν τις τιμές και μπορεί να αφαιρέσουν θέσεις εργασίας» (ο Μ. Κοττάκης στην «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»).

Η χαρά του σοσιαλδημοκράτη

«Ισως να κατάλαβαν τώρα όλα αυτά τα αριστερά "όχι" ότι έγιναν ένα βροντερό "ναι": ναι στη νεοφιλελεύθερη Ευρώπη, ναι στον ατλαντισμό, ναι στη συρρίκνωση της κοινωνικής Ευρώπης, ναι στην ακύρωση της πολιτικής συνεργασίας των ευρωπαϊκών λαών. Αλλά είναι ήδη αργά!» (ο Παντελής Καψής στα «ΝΕΑ»).

Συνυπεύθυνοι

«Το κοινοτικό νομοθετικό κεκτημένο δεν αποτελεί το αυθαίρετο προϊόν μιας γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, που επιβάλλεται διά ροπάλου στα εθνικά κράτη. Είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιων διαπραγματεύσεων, το οποίο συνδιαμόρφωσε και η Ελλάδα» (από το κύριο άρθρο στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

Δυο κόσμοι

«Περισσότεροι είναι πλέον οι πλούσιοι με δηλωμένα αποκτηθέντα εισοδήματα άνω των 880.441 ευρώ ο καθένας το 2004. Εφθασαν αισίως τους 40 έναντι 32 το 2003. Και πλήρωσαν το 0,4% του συνολικού φόρου ήτοι 20,54 εκατ. ευρώ με συνολικά δηλωθέντα εισοδήματα περίπου 52 εκατ. ευρώ. Στην άλλη άκρη βρίσκονται 2.311.149 φτωχοί Ελληνες με ετήσιο εισόδημα μέχρι 8.070 ευρώ ή μέσο μηνιαίο εισόδημα 576 ευρώ» (το ρεπορτάζ στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

Παραλήρημα

«Σε ρόλο προβοκάτορα της οικονομίας και των -αποδεκτών από τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων - μεταρρυθμίσεων και προωθούμενων πολιτικών αποκατάστασης κοινωνικών αδικιών δεκαετιών και καθεστωτικών εκδουλεύσεων προς τους ελιτίστες του κρατικού μισθολογίου, οι επίδοξοι "Χόφα" του Δημοσίου δηλώνουν ανυποχώρητοι και απειλούν με παράλυση της οικονομίας με τελικό σκοπό η κυβέρνηση να αποδεχθεί τις ρήτρες ασυλίας που διεκδικεί η κρατικοδίαιτη αλαζονική κάστα, τα συμφέροντα της οποίας υπηρετούν» (το ρεσιτάλ στην πρώτη σελίδα της «ΑΥΡΙΑΝΗΣ»).