ΚΑΥΓΑΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΩΝ: «Η νέα συμβιβαστική πρόταση της προεδρίας κάνει ένα μικρό άνοιγμα προς το Βρετανό πρωθυπουργό στο επίμαχο θέμα των επιστροφών (...) Ο κ. Μπλερ δεν ικανοποιείται από αυτή την παραχώρηση και θέτει ως προϋπόθεση για συζήτηση το άνοιγμα του γεωργικού πακέτου (...) Ο Γάλλος πρόεδρος αρνείται το άνοιγμα του γεωργικού (...) Η λουξεμβουργιανή προεδρία εισηγείται να δεχτούν τα άλλα κράτη να χρηματοδοτηθούν οι γεωργοί της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας (...) κάτι που θίγει κατά κύριο λόγο τους Γάλλους αλλά και την Ελλάδα (...) Ο πρωθυπουργός της Ολλανδίας ζητάει δραστική μείωση της συνεισφοράς της χώρας του (...) Η προεδρία προτείνει μεγάλες οικονομίες σε όλες τις κοινοτικές πολιτικές (...) Η Ισπανία προτείνεται να τεθεί και εκτός Ταμείου Συνοχής (...) Χωρίς μια θεαματική κίνηση της τελευταίας στιγμής δεν πρόκειται να υπάρξει συμφωνία. Μια τέτοια εξέλιξη θα είναι η χειρότερη για την Ελλάδα» (το ρεπορτάζ από την «Αρένα» των Βρυξελλών στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»).

ΜΕ ΜΟΝΙΜΟ ΣΤΟΧΟ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ: «Για τους νεαρούς Γάλλους και Ολλανδούς ψηφοφόρους που είπαν όχι στη συνταγματική συνθήκη (...) τα υψηλά ποσοστά ανεργίας στις χώρες τους έχουν καταστήσει την οποιαδήποτε συσχέτιση ανάμεσα στην Ευρώπη και στην ευημερία στην καλύτερη περίπτωση ένα ειρωνικό σχήμα λόγου (...) Η αδιαφορία απέναντι στις ψήφους θα ήταν ο πιο σίγουρος τρόπος να χαθεί από τα μάτια των Ευρωπαίων η αίσθηση της νομιμοποίησης της Ευρώπης και να αποξενωθεί περαιτέρω ο λαός από την πολιτική ελίτ (...) Αν μια παύση στην ευρωπαϊκή πορεία είναι απαραίτητη, δεν πρέπει ουδόλως να εξομοιωθεί με ακινησία. Είναι αναγκαίο διά τούτο να επιτευχθούν τέσσερις στόχοι (...) Ο δεύτερος και πιο θεμελιώδης στόχος αφορά τις οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Το σχετικά δύσκαμπτο ηπειρωτικό κοινωνικό μοντέλο το οποίο διέπεται από τη λογική του κρατισμού δεν μπορεί να διατηρηθεί περαιτέρω (...) Η πολιτική ελίτ πρέπει να εξηγήσει στο λαό ότι η διεύρυνση εκπροσωπεί τον μεγαλύτερο πολιτικό θρίαμβο της Ευρώπης και όχι τη μεγαλύτερη οικονομική καταστροφή της» (κοινό άρθρο τεσσάρων «συμβούλων» της ΕΕ / «ΤΟ ΒΗΜΑ»).