ΠΟΛΛΑ ΜΠΕΡΔΕΜΑΤΑ υπάρχουν τις μέρες αυτές στα ...υψηλά κλιμάκια της ΕΕ, με αφορμή τη διαμόρφωση του ευρωενωσιακού προϋπολογισμού. Το γεγονός, βέβαια, δεν κάνει σε κανέναν εντύπωση κι ας κάνουν διάφοροι ότι εκπλήσσονται. Ούτως ή άλλως, οι «λυκοφιλίες» μεταξύ των «μεγάλων» ήταν δεδομένες. Τώρα προσθέστε και τα ...νευράκια από τα «όχι» στα δημοψηφίσματα για τη συνθήκη του «ευρωσυντάγματος» και ...καταλαβαίνετε.

Φυσικά, η όλη συζήτηση, τα παζάρια και οι διαπραγματεύσεις αφορούσαν σε περικοπές και κατευθύνσεις των κονδυλίων, άσχετες με τις πραγματικές ανάγκες των ευρωπαϊκών λαών. Μόνον, που η κάθε κυβέρνηση έχει πλέον μεγαλύτερες ...αγωνίες και ζητά αυξημένο μερίδιο, για να ανασχέσει την κοινωνική αγανάκτηση που εισπράττει στη χώρα της.

Ανεξάρτητα, όμως, από τα «προβλήματα» των συμμετεχόντων, ο κανόνας παραμένει: Ο λόγος των «μεγάλων» έχει μεγαλύτερη βαρύτητα και πέραση, από το λόγο των «μικρών». Οπότε καταλαβαίνετε...

Ε, ΛΟΙΠΟΝ, ΕΧΟΥΝ πλάκα οι δικομματικοί εταίροι και οι κάθε λογής «οπαδοί» και θεραπαινίδες τους.

Ποιον συμφέρει η κυβερνητική ρύθμιση για το Ασφαλιστικό των τραπεζοϋπαλλήλων, ρωτήθηκε ο βουλευτής της ΝΔ και πρώην πρόεδρος της ΔΑΚΕ, Γ. Μανώλης, από το κρατικό ραδιόφωνο. Και η απάντηση ήταν η εξής: «Συμφέρει τους τραπεζίτες».

Και εξήγησε: «Τα Ταμεία τους έχουν ελλείμματα και πηγαίνοντας στο ΙΚΑ θα μειωθούν αυτά τα ελλείμματα. Απλά πράγματα». Βέβαια, έσπευσε να συμπληρώσει ότι όσα κάνει η κυβέρνηση αποτελούν εφαρμογή του «νόμου Ρέππα, του ΠΑΣΟΚ».

Και ο γνωστός για τη σταθερότητα των φιλοΠΑΣΟΚικών του απόψεων Γ. ΚΑΡ. στη χθεσινή «Ελευθεροτυπία» σχολιάζει: «Φυσικά, υπάρχει μια απλή απορία: Ποιος την υποχρεώνει να το κάνει; Ας φανεί φιλεργατική κι ας μην τον εφαρμόσει. Αλλά δεν το κάνει. Κάνει κάτι χειρότερο. Τα φορτώνει στο ΙΚΑ και γαία πυρί μειχθήτω».

Και δε λέμε, εύλογη και βάσιμη είναι η «απλή απορία» του συναδέλφου, αλλά έχουμε και μεις μια: Αλλαξε γνώμη και θεωρεί, πλέον, το νόμο Ρέππα αντεργατικό; Πάντως, αν συμβαίνει αυτό, αποτελεί μια ...πρόοδο.