ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 21 Νοέμβρη 2004
Σελ. /32
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΚΛΩΣΤΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑ - ΙΜΑΤΙΣΜΟΣ - ΔΕΡΜΑ
Δυναμώνει η μάχη της απεργίας

Από την προηγούμενη συγκέντρωση του κλάδου έξω από το υπουργείο Απασχόλησης
Από την προηγούμενη συγκέντρωση του κλάδου έξω από το υπουργείο Απασχόλησης
Με το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ στην προμετωπίδα του αγώνα τους και σε ευθεία αντιπαράθεση με τις συνδικαλιστικές παρατάξεις που καλλιεργούν τη συναίνεση και την υποταγή, οι ταξικές δυνάμεις στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας, του ιματισμού και του δέρματος προχωρούν με αποφασιστικότητα στην προετοιμασία και οργάνωση της 24ωρης πανελλαδικής απεργίας που κήρυξε η Ομοσπονδία για την Πέμπτη 25 του Νοέμβρη. Με περιοδείες και εξορμήσεις στα εργοστάσια και στους χώρους δουλιάς, συνδικαλιστικά στελέχη της ΟΕΚΙΔΕ και του ΠΑΜΕ απλώνουν καθημερινά το μήνυμα της μαζικής συμμετοχής στην απεργία και στην κεντρική απεργιακή συγκέντρωση στις 11 το πρωί στο άγαλμα Βενιζέλου της Θεσσαλονίκης.

Στόχος της συγκέντρωσης στη Θεσσαλονίκη είναι να εκφραστεί έμπρακτα η αλληλεγγύη των εργαζομένων όλου του κλάδου από τη Θεσσαλία, τη Μακεδονία και τη Θράκη στους εργάτες και στις εργάτριες της «Τρικολάν» στη Νάουσα, που εδώ και σαράντα περίπου μέρες έχουν καταλάβει το εργοστάσιο διεκδικώντας την επαναλειτουργία του και τη λήψη ουσιαστικών μέτρων για τη στήριξη των ανέργων. Η απεργιακή συγκέντρωση των εργαζομένων στα εργοστάσια της Αττικής θα πραγματοποιηθεί στις 9 το πρωί στα γραφεία της Ομοσπονδίας.

Η απεργία του κλάδου αποκτά ιδιαίτερη σημασία στην πορεία κλιμάκωσης των ταξικών αγώνων, καθώς έρχεται σε συνέχεια μιας σειράς εργατικών κινητοποιήσεων που πραγματοποιήθηκαν το τελευταίο διάστημα και μόλις δυο βδομάδες πριν από τα ταξικά εργατικά συλλαλητήρια που διοργανώνει το ΠΑΜΕ στις 9 του Δεκέμβρη σε όλη τη χώρα. Κάτω από αυτό το πρίσμα και με δεδομένη τη λυσσαλέα επίθεση που δέχονται ως κομμάτι της εργατικής τάξης οι εργαζόμενοι στην κλωστοϋφαντουργία, στον ιματισμό και στο δέρμα από την κυρίαρχη αντεργατική πολιτική, η αναγκαιότητα στις 25 του Νοέμβρη να «παγώσουν» οι μηχανές σε κάθε εργοστάσιο και βιοτεχνία γίνεται επιτακτική.

Μπροστά στα αλλεπάλληλα λουκέτα, στη μετανάστευση των επιχειρήσεων με τις ευλογίες και τις επιδοτήσεις της ελληνικής κυβέρνησης, στις μαζικές απολύσεις, στην καταστρατήγηση των Συλλογικών Συμβάσεων και στην ένταση της εκμετάλλευσης που προωθούν οι μεγαλοβιομήχανοι στο όνομα της αύξησης των υπερκερδών τους, κανένας εργαζόμενος δεν έχει πλέον την πολυτέλεια να μένει απαθής. Το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, που υιοθέτησε η ΟΕΚΙΔΕ, αποτελεί την καλύτερη πυξίδα στον αγώνα για τη συσπείρωση ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων γύρω από τα ταξικά αιτήματα του κλάδου. Ανοίγει το δρόμο για την εργατική τάξη και τους συμμάχους της όχι μόνο να διεκδικήσουν την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους σήμερα, αλλά να οργανώσουν και την αντεπίθεσή τους, εντείνοντας την πάλη για την ανατροπή της κυρίαρχης αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης και ΕΕ.

Για την καλύτερη προετοιμασία της απεργίας στο εργοστάσιό της SEX FORM, οι εργάτριες της επιχείρησης πραγματοποιούν αύριο, Δευτέρα, στις 3 το μεσημέρι σύσκεψη στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Ιλίου.


32ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΔΕΔΥ
Δημόσια διοίκηση για ποιον;

Το συνέδριο που αρχίζει αύριο γίνεται σε μια περίοδο που η σημερινή κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη, ακολουθώντας την ίδια γενικότερη ρότα της ευρωενωσιακής αντιλαϊκής πολιτικής του κεφαλαίου και πολιτικοοικονομικών οργανισμών του, προωθεί και ολοκληρώνει τις αντεργατικές, αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις στη δημόσια διοίκηση. Κύρια επιδίωξή της είναι η δημόσια διοίκηση να υπηρετεί πιο αποτελεσματικά τις νέες ανάγκες του κεφαλαίου και να είναι πλήρως συμβατή με την Ευρωπαϊκή Ενωση και τους άλλους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.

Στην κατεύθυνση αυτή, τα τρία προηγούμενα χρόνια σημειώθηκαν σοβαρές αλλαγές στη δημόσια διοίκηση, με τη σύμπραξη των δύο κυβερνητικών κομμάτων, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Με βάση το κυβερνητικό πρόγραμμα «ΠΟΛΙΤΕΙΑ» του ΠΑΣΟΚ και μια σειρά άλλων μέτρων, ιδιωτικοποιήθηκαν δημόσιες υπηρεσίες, επεκτάθηκε η εμπορευματοποίηση της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας, του Πολιτισμού και του Αθλητισμού. Ενισχύθηκε η κρατική τρομοκρατία με τους «τρομονόμους» και τους «ευρωτρομονόμους», τους καμεροχαφιέδες, την οργανική ένταξη των Ενόπλων Δυνάμεων στο ΝΑΤΟ. Το δικαίωμα στην εργασία και στην επιβίωση μπήκε βαθύτερα στη μέγκενη των πελατειακών σχέσεων, με την πολιτική ομηρία των συμβασιούχων, τους νόμους για τη μερική απασχόληση, την κατάργηση στην πράξη της μονιμότητας, κλπ. Ολα αυτά, στο όνομα της διαβόητης ανταγωνιστικότητας, των γενικότερων αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων που εκφράζουν βαθύτερες και μακροπρόθεσμες ανάγκες του κεφαλαίου.

Για τη δικαιολόγησή τους τα δύο κυβερνητικά κόμματα χρησιμοποιούν διάφορα πονηρά ιδεολογήματα: Για περισσότερο ή λιγότερο, αποκεντρωτικό ή συγκεντρωτικό, αποτελεσματικό ή αναποτελεσματικό κράτος. Καθώς και το νεοδημοκρατικό σλόγκαν περί επανίδρυσης του κράτους. Ετσι νομίζουν ότι μπορούν να ξεμπερδεύουν με το αμείλικτο ερώτημα: Κράτος και δημόσια διοίκηση για ποιον και στην υπηρεσία ποιανού; Τα έργα τους βοούν ότι το θέλουν στην υπηρεσία του κεφαλαίου. Το θέλουν λιγότερο όπου αναγκάζεται να προσφέρει υπηρεσίες στον εργαζόμενο, κάτω από την πίεση των αγώνων. Το θέλουν περισσότερο στους κατασταλτικούς μηχανισμούς ενάντια στους εργαζόμενους, όταν αποφασίζει νέα προνόμια για το κεφάλαιο, όταν εντάσσεται στην εγκληματική μηχανή του ΝΑΤΟ, κ.α.

Συνειδητά στηρίγματα των αντιλαϊκών επιλογών υπήρξαν, το προηγούμενο τρίχρονο διάστημα, οι ηγεσίες των ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ, ΑΠ επειδή έχουν ενσωματωθεί στη λογική ότι ο φορέας της ανάπτυξης θα πρέπει να είναι το κεφάλαιο και γι' αυτό το κράτος θα πρέπει να υπηρετεί αυτήν την ανάπτυξη. Γι' αυτό έγιναν κοινωνικοί εταίροι του ΣΕΒ και των κυβερνήσεών του και μέσα από τους «κοινωνικούς διαλόγους» συνέπραξαν στις ανατροπές των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Αυτή η στάση τους θα πρέπει να αποτελέσει κριτήριο ψήφου καταδίκης στο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ, στα σωματεία, στις ομοσπονδίες, αλλά κύρια μέσα από τους αγώνες με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, με το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο. Η καλύτερη καταδίκη τους μπορεί και πρέπει να γίνει με τη δημιουργία επιτροπών αγώνα, συσπειρώσεων σε κάθε εργασιακό χώρο, την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων υπέρ εκείνων που έχουν ταξικό προσανατολισμό και με την ένταξη στο ΠΑΜΕ. Ετσι, θα δημιουργούνται οι αναγκαίες προϋποθέσεις για γενικότερες αλλαγές και μέσα σ' αυτές οι συνθήκες για μια δημόσια διοίκηση που θα στηρίζεται σε συλλογικά λαϊκοδημοκρατικά όργανα και λειτουργίες υπέρ των εργαζομένων. Στην κατεύθυνση αυτή οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ θα δώσουν τη μάχη και στο 32ο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ για να αποκαλύψουν τις βαθύτερες πολιτικές αιτίες και τους αίτιους των προβλημάτων, την αναγκαιότητα ανειρήνευτης σύγκρουσης μαζί τους και, με τις συγκεκριμένες προτάσεις τους, θα αναδείξουν την προοπτική από τη σκοπιά των συλλογικών συμφερόντων των εργαζομένων.


του
Δημήτρη ΑΓΚΑΒΑΝΑΚΗ
* Ο Δημήτρης ΑΓΚΑΒΑΝΑΚΗΣ είναι μέλος της ΕΓ του ΠΑΜΕ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ