Ο θεσμός του Επαγγελματικού Προσανατολισμού στην εκπαίδευση προέκυψε από την ανάγκη αντικειμενικής πληροφόρησης των μαθητών για τις μορφωτικές και επαγγελματικές επιλογές στο μέλλον, αλλά εφαρμόστηκε για να εκμεταλλευτεί αυτήν την ανάγκη και να νομιμοποιήσει ύπουλα στις συνειδήσεις τις ταξικές επιλογές του καπιταλιστικού καταμερισμού εργασίας (σελίδα 10).

Συνεχίζεται ο αγώνας για τα προβλήματα του Ιονίου Πανεπιστημίου από φοιτητές και καθηγητές σε συντονισμό με μαζικούς φορείς της Κέρκυρας, που συγκρότησαν τη Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα για το Πανεπιστήμιο. Η υπόθεση του Πανεπιστημίου αφορά όλο τον κερκυραϊκό λαό, τα ζητήματα της παιδείας αφορούν την κοινωνία ολόκληρη (σελίδα 11).

Ενταση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στη χώρα μας, που συμβάλει στη γοργή συγκεντροποίηση του κεφαλαίου και στη μεγέθυνση των μονοπωλίων. Οι εξελίξεις αυτές και μια σειρά άλλα θεσμικά μέτρα, που επέβαλε η κυβέρνηση στα πλαίσια της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, οξύνουν τον ανταγωνισμό στις μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες οδηγούνται στο περιθώριο, πολλές από αυτές στην καταστροφή και οι αυτοαπασχολούμενοι μικροί ΕΒΕ σπρώχνονται στην ανεργία (σελίδα 12).

Ανταγωνισμός και «απελευθέρωση» των αγορών, οδήγησαν σε αύξηση της ταχύτητας της συγκεντροποίησης και της συγκέντρωσης του κεφαλαίου. Τα μεγάλα μονοπώλια εκμεταλλεύτηκαν τη θέση τους και την ισχύ τους για να απορροφήσουν, να κλείσουν ή να εκτοπίσουν τους μικρότερους ανταγωνιστές τους (σελίδα 13).

Χρόνο με το χρόνο, μεγαλώνει και η ακίνητη περιουσία που συγκεντρώνεται στα χέρια μιας όλο και μικρότερης ομάδας μεγαλοϊδιοκτητών - μεγαλοεπιχειρηματιών. Πρόκειται για τους μεγάλους κερδισμένους από την εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Σημίτη, που μεταφέρει εισοδήματα από τις τσέπες των εργαζομένων στα θησαυροφυλάκια των μεγιστάνων του πλούτου (σελίδα 14).

Ακόμα κι αν ξεπεραστεί το επόμενο διάστημα η οικονομική κρίση στις ΗΠΑ και στα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, η εργατική τάξη, οι άλλοι εργαζόμενοι, οι αγρότες, τα μεσαία στρώματα της πόλης και του χωριού, όπως ακριβώς δεν ωφελήθηκαν στο παραμικρό από τη φάση της οικονομικής ανάκαμψης που προηγήθηκε, έτσι και αυτή τη φορά δεν πρόκειται να κερδίσουν τίποτα (σελίδα 15).

Το ξεπούλημα της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» πέρασε στο τελικό στάδιο μετά την απόφαση της κυβέρνησης να τεμαχίσει την εταιρία για να διευκολύνει τους υποψήφιους αγοραστές να βάλουν στο χέρι εκείνα τα κομμάτια που θα τους αποφέρουν μεγαλύτερα κέρδη.

Η απόφαση της Κυβερνητικής Επιτροπής, την περασμένη Τετάρτη, ελήφθη μετά το ναυάγιο των συνομιλιών με την κοινοπραξία ΙΑS, η οποία δεν κατάφερε στο τέλος να προσκομίσει τραπεζική εγγύηση προκειμένου να αγοράσει την «Ολυμπιακή». Ωστόσο, η έκβαση της επιχείρησης ιδιωτικοποίησης της «Ολυμπιακής» ήταν προδιαγεγραμμένη αν κρίνει κανείς από το γεγονός ότι η κυβέρνηση είχε προκρίνει ως επικρατέστερη, την προσφορά της εταιρίας ΑΧΟΝ, μιας εταιρίας που λίγες μέρες πριν την ανακοίνωση της αγοράς, πτώχευσε...

Το έγκλημα εις βάρος της δημόσιας περιουσίας και εναντίον μιας εταιρίας που αναντίρρητα είναι στρατηγικής σημασίας για την ελληνική οικονομία, είναι ένα έγκλημα διαρκείας. Η κυβέρνηση με την πολιτική της «εξυγίανσης» αντί να ενισχύσει και να στηρίξει την «Ολυμπιακή» την απαξίωνε συστηματικά και την οδήγησε σε απελπιστική θέση για να δικαιολογήσει τώρα και τη χαριστική βολή που ετοιμάζεται να της δώσει.

Κατά τα άλλα η υπονόμευση και το ξεπούλημα της «Ολυμπιακής» εντάσσεται από την κυβέρνηση στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης της αγοράς των αερομεταφορών, όπως προσδιορίζεται από τις κατευθύνσεις και τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία κινείται με γνώμονα τη δημιουργία μιας αγοράς με τρεις ή τέσσερις μεγάλες αεροπορικές εταιρίες, με το κλείσιμο ή την απορρόφηση των μικρότερων εταιριών στα κράτη - μέλη της ΕΕ.

«Σταυροφόρος» της κάθαρσης του δημόσιου, πολιτικού και οικονομικού βίου θέλει να εμφανιστεί η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης. Οι δηλώσεις του κ. Σημίτη μετά τη συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής της περασμένης Τετάρτης (όπου αποφασίστηκε να κλείσουν όλα τα ηλεκτρονικά παιχνίδια σε δημόσιους χώρους), πιστοποιούν ότι η κυβέρνηση επιδιώκει να θωρακίσει την πολιτική της, εμφανίζοντας τον εαυτό της ως τον πρώτο στόχο μιας επιχείρησης «αποσταθεροποίησης», χωρίς όμως να προσδιορίζει ποιος σχεδιάζει και συμμετέχει στην επιχείρηση αυτή. Εν ολίγοις η κυβερνητική ηγεσία θέλει να σημάνει γενικό συναγερμό για τον κίνδυνο δήθεν που διατρέχουν οι θεσμοί, ενώ στην ουσία θέλει να περάσει στο απυρόβλητο την πολιτική της.

Τη βδομάδα αυτή είχαμε ακόμη την άσκηση δίωξης κατά του προέδρου της ΙΝΤΡΑΚΟΜ Σωκράτη Κόκκαλη για σωρεία αδικημάτων μεταξύ των οποίων και για κατασκοπία. Σε ανακοίνωσή του, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τόνιζε: «Το πόρισμα, για επιχειρηματικές δραστηριότητες του Σ. Κόκκαλη, φωτογραφίζει τη ζούγκλα της ελεύθερης αγοράς και της πολυθρύλητης απελευθέρωσής της. Προστίθεται, ως ένα ακόμη περιστατικό, σε έναν εξελισσόμενο οικονομικό πόλεμο συμφερόντων, που πιθανόν να έχει και πολιτικές προεκτάσεις. Το ΚΚΕ και τώρα και στο παρελθόν υπερασπίζεται το δίκιο των εργαζομένων από την κερδοσκοπική δράση όλων των επιχειρηματικών ομίλων, που συνεχώς διεισδύουν βαθύτερα σε όλους τους τομείς. Και, συνεπακόλουθα, το ΚΚΕ υποδείχνει τους νόμους της αγοράς ως ρίζα αυτών των φαινομένων».