ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 24 Μάη 1996
Σελ. /36
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗΣ

Υγεία και παιδεία. Δυο αγαθά, τα οποία ο άνθρωπος τοποθετεί στην κορυφή της πυραμίδας των προτεραιοτήτων της ζωής του. Δυο αγαθά που αφορούν μεν σε ατομικές ανθρώπινες ανάγκες, αλλά, ταυτοχρόνως, έχουν κατ' εξοχήν κοινωνικό χαρακτήρα, καθότι η εξασφάλισή τους προϋποθέτει συλλογικές προσπάθειες και η διατήρησή τους απαιτεί ένα συγκεκριμένο επίπεδο κοινωνικής ανάπτυξης. Διότι είναι πολύ δύσκολο - αν όχι αδύνατο - να είναι και να παραμείνει κάποιος υγιής σε μια κοινωνία με υποβαθμισμένες υπηρεσίες υγείας και να μορφωθεί σ' ένα κοινωνικό περιβάλλον αμορφωσιάς.

Ως εκ τούτου, η φροντίδα για την εξασφάλιση και αναβάθμιση των υπηρεσιών υγείας και παιδείας αποτελεί χρέος της πολιτείας, ως φορέα της κοινωνικής οργάνωσης. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, γίνεται φανερό ότι αυτές οι υπηρεσίες δεν μπορεί παρά να έχουν δημόσιο χαρακτήρα, ώστε να έχουν πρόσβαση όλοι οι πολίτες, ανεξαρτήτως κοινωνικών και οικονομικών διαβαθμίσεων. Το κόστος αυτών των υπηρεσιών πρέπει ν' αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου το κράτος, κατανέμοντας προνομιακά εκεί τους οικονομικούς πόρους που αντλεί από τους πολίτες.

Αλλά αυτά τα αυτονόητα, που συνάδουν με την ανθρώπινη φύση και ανταποκρίνονται στο όραμα του ανθρώπινου γένους, δε βρίσκουν εφαρμογή στο καπιταλιστικό σύστημα. Ενα σύστημα που διαμορφώθηκε και λειτουργεί ως αποτέλεσμα της ταξικής διάρθρωσης της κοινωνίας και σ' αυτή την πραγματικότητα προσαρμόζει ακόμα και την παροχή υπηρεσιών - όπως υγείας και παιδείας - που σε άλλες, άλλης ποιότητας, κοινωνίες, θα έχουν καθολικό και ισότιμο χαρακτήρα για όλους τους πολίτες.

Παρ' όλα αυτά, με πολύχρονους αγώνες και θυσίες, οι εργαζόμενοι, οι λαϊκές τάξεις κατάφεραν να εξαναγκάσουν το καπιταλιστικό κράτος ν' αναθέσει στο δημόσιο την παροχή υπηρεσιών υγείας και παιδείας. Στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες της Ευρώπης διαμορφώθηκαν δημόσια συστήματα. Βεβαίως, νησίδες ιδιωτικής παρέμβασης και στους δυο τομείς παρέμειναν - εκτός των άλλων - και για να μη βρίσκονται στους ίδιους χώρους περίθαλψης και μόρφωσης οι "αριστοκράτες" με την "πλέμπα".

Ανάλογη κατάσταση διαμορφώθηκε και στην Ελλάδα, με αρκετή - όπως πάντα - καθυστέρηση και με σοβαρότατες ελλείψεις, σε σχέση με τις υπόλοιπες καπιταλιστικές χώρες της Ευρώπης.

Ομως, τα τελευταία χρόνια - κι ιδιαίτερα μετά την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος, που αποτελούσε πεδίο σύγκρισης και πηγή πίεσης προς τα καπιταλιστικά κράτη - παρακολουθούμε μια συντονισμένη, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, προσπάθεια των μονοπωλίων και των κυβερνήσεών τους, να κατεδαφίσουν το δημόσιο τομέα παροχής υπηρεσιών και ν' ανατεθούν κι αυτές στο ιδιωτικό μεγάλο κεφάλαιο. Οι πολυεθνικές επιχειρήσεις - που πάντα εξασφάλιζαν τεράστια κέρδη ως προμηθευτές υλικών κι άλλου εξοπλισμού του δημοσίου τομέα - επιχειρούν τώρα ν' αναλάβουν οι ίδιες τους τομείς υγείας και παιδείας, μετατρέποντας αυτά τα κοινωνικά αγαθά σε προϊόντα προς πώληση. Στόχος τους, πρώτον, ν' αυξήσουν ακόμα περισσότερο τα κέρδη τους και δεύτερον, αλλάζοντας το δημόσιο καθολικό χαρακτήρα τους, ν' αποστερήσουν το δικαίωμα στην υγεία και τη μόρφωση από τους φτωχούς κι αδυνάτους, καθιστώντας το αποκλειστικό προνόμιο των πλουσίων και ισχυρών.

Ετσι, βλέπουμε να κλονίζονται συστήματα υγείας, ασφάλισης και γενικότερα "κοινωνικού κράτους" στη Βρετανία, τη Γερμανία, τη Σουηδία, που αποτελούσαν πρότυπα, καπιταλιστικής μεν, αλλά υψηλής απόδοσης, κρατικής οργάνωσης για πολλές χώρες.

Στην Ελλάδα, το ρόλο του κατεδαφιστή του κοινωνικού κράτους που απόμεινε - διότι είχαν προηγηθεί και επιτυχείς προσπάθειες κατεδάφισής του από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ - ανέλαβε η "εκσυγχρονιστική" κυβέρνηση του Κ. Σημίτη. Και σ' αυτό το καθήκον, που της ανατέθηκε από την ΕΕ, τις πολυεθνικές και την οικονομική ολιγαρχία της χώρας μας, η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ - έχοντας και τη συγκατάθεση της ΝΔ και των άλλων κομμάτων, που λειτουργούν σαν στηρίγματα του καπιταλιστικού συστήματος - ανταποκρίνεται ασμένως και με υπερβάλλοντα ζήλο.

Το έργο κατεδάφισης του δημοσίου χαρακτήρα της υγείας και της παιδείας ανέλαβαν - υπό την καθοδήγηση και εποπτεία του Κ. Σημίτη - οι αρμόδιοι υπουργοί Αν. Πεπονής και Γ. Παπανδρέου. Και τα μέτρα για την επίτευξη αυτού του στόχου λαμβάνουν μορφή χιονοστιβάδας. Με το τελευταίο νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας επιχειρείται καίριο πλήγμα στη νοσοκομειακή περίθαλψη και η απογύμνωση απ' ό,τι θετικό περιείχε το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Το μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο, που ήδη έχει απλώσει τα πλοκάμια του στο χώρο της υγείας - όχι μόνο με τις προμήθειες που του εξασφαλίζουν τεράστια κέρδη, αλλά και με ιδιωτικές κλινικές και χρυσοφόρα διαγνωστικά κέντρα που διαθέτει - ετοιμάζεται τώρα για την τελική έφοδο άλωσής του.

Και ο Γ. Παπανδρέου ετοιμάζεται πυρετωδώς να προχωρήσει σε εκχώρηση μεγάλου μεριδίου της δημόσιας εκπαίδευσης - πρωτοβάθμιας, μέσης, αλλά και τριτοβάθμιας - σε ιδιώτες, επιζητώντας και την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, ενώ ακόμη και η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών ανατίθεται σε ιδιώτη.

Μπροστά σ' αυτή την επικίνδυνη κατάσταση, προβάλλει η αναγκαιότητα αντίστασης και έντασης της λαϊκής πάλης. Απαιτείται η δημιουργία ενός λαϊκού μετώπου, το οποίο θα παλεύει για τη σωτηρία του κοινωνικού κράτους που απόμεινε, για την αναβάθμισή του και, ταυτόχρονα, θα θέτει τις προϋποθέσεις για την ανατροπή αυτής της καταστροφικής πολιτικής και των υπηρετών της. Πρωτεύοντα και πρωταγωνιστικό ρόλο σ' αυτούς τους αγώνες πρέπει να έχουν οι εργαζόμενοι στους χώρους της υγείας και της παιδείας, αλλά η πάλη πρέπει να γενικευτεί, ν' αγκαλιάσει όλες τις λαϊκές τάξεις, αφού διακυβεύονται κοινωνικά αγαθά που αφορούν τους πάντες. Η υγεία και η μόρφωση αποτελούν ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, όμως, στο ταξικό καπιταλιστικό σύστημα, δεν αποδίδονται, ούτε χαρίζονται, αλλά κατακτώνται με αγώνες.

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

ΣΠΟΤ

Απαιτείται η δημιουργία ενός λαϊκού μετώπου, το οποίο θα παλεύει για τη σωτηρία του κοινωνικού κράτους που απόμεινε, για την αναβάθμισή του και, ταυτόχρονα, θα θέτει τις προϋποθέσεις για την ανατροπή αυτής της καταστροφικής πολιτικής και των υπηρετών της

ΤΗΣ ΛΑΜΠΡΙΝΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΔΣ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣΑΔΙΟΡΙΣΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
Αγώνας μαζικός πανεκπαιδευτικός

- Τι το ιδιαίτερο έχουν οι εκλογές της Κυριακής για την ανάδειξη νέουΔιοικητικού Συμβουλίου της Πανελλήνιας Ενωσης Αδιόριστων Εκπαιδευτικών;

- Οι φετινές εκλογές γίνονται στο τέλος μιας χρονιάς, η οποία σημαδεύτηκε από την ένταση της συντηρητικής επίθεσης της κυβέρνησης στο χώρο της δημόσιας δωρεάν παιδείας. Πιστή στις εντολές της ΕΕ και των εμπειρογνωμόνων του ΟΟΣΑ η κυβέρνηση προχώρησε σε μέτρα, που προωθούν την κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών, των εκπαιδευόμενων και των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, την αρχή της ανταποδοτικότητας στην εκπαίδευση και την ιδιωτικοποίηση μέσω της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. Προωθεί την κατάργηση του άρθρου 16 του Συντάγματος. Η κυβέρνηση γνωρίζει καλά ότι υποταγμένο εκπαιδευτικό σύστημα χωρίς υποταγμένους εκπαιδευτικούς δε γίνεται. Γι' αυτό προωθεί παράλληλα την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών, όπως και για τους άλλους εργαζόμενους. Στοχεύουν στην κατάργηση της επετηρίδας διορισμού και την άρση της μονιμότητας των εκπαιδευτικών. Αυτή η αντιεκπαιδευτική πολιτική είναι ενιαία και θίγει ολόκληρη την παιδεία και δεν μπορεί να ανατραπεί, παρά με την ενιαία πάλη όλων των τμημάτων του εκπαιδευτικού κινήματος.

- Ποια είναι τα κύρια μέτωπα πάλης για τους αδιόριστους εκπαιδευτικούς, το ερχόμενο διάστημα;

- Οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί είμαστε άνεργοι ή ετεροαπασχολούμενοι. Το κύριο πρόβλημά μας είναι η αδιοριστία. Το τελευταίο διάστημα έχει ενταθεί η φημολογία για κατάργηση της επετηρίδας, που είναι ο πιο αδιάβλητος τρόπος επιλογής προσωπικού στο δημόσιο τομέα. Είναι προφανές ότι για την αδιοριστία φταίει η αντιλαϊκή αντιεκπαιδευτική πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που, εφαρμόζοντας κατά γράμμα τις ευρωεντολές υλοποιούν τη διάλυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας, περικόπτουν τις κοινωνικές δαπάνες μαζί και αυτές για την παιδεία, καλύπτουν τα κενά σε εκπαιδευτικούς με προσλήψεις χιλιάδων αναπληρωτών. Τα μέτρα που μπορούν να αποσυμφορήσουν την επετηρίδα σε 3-4 το πολύ χρόνια, αποτελούν αιτήματα όλου του εκπαιδευτικού κινήματος και που συμπυκνώνονται στο αίτημα "μαζικοί διορισμοί με το σύστημα της ενιαίας επετηρίδας και αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 15%". Η κυβέρνηση, για να αντιπαρατεθεί σε αυτό το χρόνιο αίτημα, προσπαθεί να καλλιεργήσει αντιθέσεις μεταξύ των διορισμένων και των αδιόριστων εκπαιδευτικών αλλά και μεταξύ των αδιορίστων.

- Ποια είναι η πρόταση διεξόδου από τα προβλήματα των αδιόριστων εκπαιδευτικών της "Δημοσιοϋπαλληλικής Ενότητας";

- Εμείς δεν κρύβουμε την ταυτότητά μας όπως κάνουν οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και του "ΣΥΝ". Το ψηφοδέλτιό μας λέγεται ΔΕΕ, επειδή είμαστε κομμάτι αυτής της συνεπούς δύναμης, που δρα ενιαία στο χώρο της εκπαίδευσης. Πιστεύουμε ότι η διέξοδος δε βρίσκεται στην αποσπασματική πάλη των αδιόριστων εκπαιδευτικών και στον κατακερματισμό του αγώνα τους. Στην πάλη ενάντια στις συγκεκριμένες επιλογές της κυβέρνησης, που έχουν τη βούλα του Μάαστριχτ, μαζί με το υπόλοιπο εκπαιδευτικό κίνημα. Γιατί, κοινές είναι οι αιτίες των προβλημάτων τους και κοινός είναι ο ένοχος και από κοινού πρέπει να τον αντιπαλέψουν. Τίποτα δε χαρίζεται όλα καταχτιούνται, με αγώνες μαζικούς.

Φ. Κ.

ΥΠΟΓΡΑΦΤΗΚΕ χτες η αποικιοκρατικού τύπου σύμβαση για την κατασκευή της Λεωφόρου Ελευσίνας - Σταυρού - Σπάτων (σελίδα 22).

ΣΗΜΕΡΑ η συζήτηση στην Ολομέλεια του ΣτΕ, για την αντισυνταγματικότητα ή μη της διάταξης που επιτρέπει την κατοχύρωση βαθμολογίας (σελίδα 22).ΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ τους, για στήριξη και ενίσχυση των αντιλαϊκών εντολών των Βρυξελλών, επιβεβαίωσαν οι Ευρωπαίοι δήμαρχοι, χτες, δεύτερη μέρα της Συνέλευσης της Ενωσης Δήμων και Περιφερειών της Ευρώπης (σελίδα 23).

ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ παραλία παραμένει ο Φλοίσβος. Μετά το καζίνο και το νυχτερινό κέντρο, έρχεται ...υπαίθριο μπαρ (σελίδα 23).

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ πραγματοποίησαν ξανά χτες οι εργαζόμενοι του Δήμου Αγίων Αναργύρων, διαμαρτυρόμενοι για τις προσπάθειες ιδιωτικοποίησης της υπηρεσίας καθαριότητας (σελίδα 23).



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ