ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 26 Γενάρη 2000
Σελ. /36
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΑΥΤΑΠΟΔΕΙΚΤΟ «ΦΙΑΣΚΟ»

Ηεπαναδιατύπωση της τροπολογίας για τα «πανωτόκια», απέδειξε το αυταπόδεικτο. Η κυβέρνηση ποτέ δεν είχε σκοπό να προωθήσει κάποια ρύθμιση που θα αποτελούσε λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν εκατοντάδες χιλιάδες λεηλατηθέντες από τις τράπεζες. Αλλωστε, η απόσταση που υπήρχε ανάμεσα σ' αυτό που μπορεί να θεωρηθεί ουσιαστική λύση του προβλήματος των ληξιπρόθεσμων δανείων, και της αρχικής τροπολογίας, δεν άφηνε περιθώρια για ψευδαισθήσεις. Ο,τι και να περιείχε το λεγόμενο επαναδιατυπωμένο κείμενο, θα ήταν - όπως και είναι - αναμάσημα των αξιώσεων που προβάλλουν οι τραπεζίτες, στην κατεύθυνση της νομιμοποίησης της αυθαιρεσίας μέσω της οποίας καταλήστευαν - και εξακολουθούν να ληστεύουν - τους πελάτες τους τόσα χρόνια.

Μια... αξιοπρεπής και «εκσυγχρονιστική» κυβέρνηση δε θα μπορούσε βέβαια να κάνει διαφορετικά. Το μόνο πρόβλημά της ήταν πώς θα αξιοποιηθεί ο χρόνος, ώστε να αποσιωπηθεί, να μην αποκαλυφθεί η περιφρόνηση της απόγνωσης των ενδιαφερομένων και να παρουσιαστούν οι σχετικές ρυθμίσεις ως «πράξη γενναίας παρέμβασης» και «οριστικής λύσης ενός καυτού προβλήματος». Πώς θα ενεργοποιούνταν, δηλαδή, η περιβόητη...«επικοινωνιακή πολιτική», ώστε να μετριαστούν οι αρνητικές εντυπώσεις από το «φιάσκο».

***

Οι ρυθμίσεις όμως, όπως κι αν διαβαστούν, δεν επιτρέπουν θριαμβολογίες. Οταν από αυτές αποκλείεται η συντριπτική πλειοψηφία των ενδιαφερομένων, με το αιτιολογικό ότι στο παρελθόν έχουν προχωρήσει σε ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων χρεών εξαιτίας της εκβιαστικής πολιτικής των τραπεζών, ή όταν το «όφελος» για κάποιον που πήρε στεγαστικό δάνειο 15 εκατομμυρίων και η τράπεζα του ζητάει να επιστρέψει 250 είναι περί τα 50 εκατομμύρια (βάσει της ρύθμισης δηλαδή, θα πρέπει να επιστρέψει... μόνο 200), ποιος εκπρόσωπος της κυβέρνησης θα αποτολμούσε να θριαμβολογήσει;

Σ' αυτά ακριβώς τα πλαίσια εμφανίστηκε η νέα επιχειρηματολογία Παπαντωνίου και η φιλολογία για «μπαταχτσήδες». «Στο ποσοστό των δανειοληπτών - λέει ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας - που δεν πλήρωσαν τα χρέη τους είναι και κάποιοι μεγαλοοφειλέτες, κάποιοι μεγαλοκαρχαρίες, που δεν είναι ότι δεν μπόρεσαν, είναι ότι δε θέλησαν να πληρώσουν και αυτούς δυστυχώς δεν μπορούμε να τους εξαιρέσουμε από τις ευνοϊκές ρυθμίσεις». Μετά λοιπόν από αυτά τα περισπούδαστα, η υπουργική επιχειρηματολογία καταλήγει με το ότι «γι' αυτό πρέπει να είμαστε μετρημένοι και να βρεθεί η χρυσή τομή».

Η λογική, που επιδιώκει να «περάσει» η κυβέρνηση διά του υπουργού της, είναι απλή. Οι κυβερνώντες υποτίθεται πως θέλουν να δώσουν λύση στο αδιέξοδο που προέκυψε για όσους είχαν πραγματικό οικονομικό πρόβλημα και δεν πλήρωσαν τις υποχρεώσεις τους στις τράπεζες, αλλά αν γενικευτεί αυτό, μαζί με τα ξερά, θα καούν και τα χλωρά. Θα επωφεληθούν και οι μεγαλοκαρχαρίες, που εσκεμμένα πήραν δάνεια - όπως άλλωστε κατά κανόνα κάνουν - έχοντας σκοπό να μην τα πληρώσουν και γι' αυτό προκρίνεται η «χρυσή τομή». Καλό το παραμύθι, αλλά προορίζεται μόνο για όσους δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τα μήλα από τα πορτοκάλια. Φαίνεται όμως πως σ' ένα τέτοιο διανοητικό επίπεδο κατατάσσει η κυβέρνηση τους αποδέκτες της προπαγάνδας της, όταν από τα πλέον επίσημα χείλη ακούγονται αυτού του είδους τα επιχειρήματα.

***

Χωρίς να έχει εμβαθύνει κανείς σε θέματα τραπεζικών εργασιών και ρυθμίσεων και απλά έχοντας υπόψη του ότι κάθε είδους μέτρο λειτουργεί στη βάση συγκεκριμένων κριτηρίων (όπως άλλωστε γίνεται και με την προωθούμενη τροπολογία), εύκολα μπορεί να δώσει τις απαιτούμενες αποστομωτικές απαντήσεις. Αν λοιπόν δεν υπήρχε άρνηση της κυβέρνησης να δώσει λύση στο πρόβλημα, θα μπορούσαν οι αρμόδιοι, με την εφαρμογή διαφόρων κριτηρίων και εναλλακτικών συνδυασμών τους, να χωρίσουν την ήρα από το στάρι. Με αυτόν τον τρόπο θα ήταν δυνατόν, σε μεγάλο βαθμό, να προσδιοριστεί ποιοι είναι οι μεγαλοκαρχαρίες, ποιοι οι εκ συστήματος κακοπληρωτές, ποιοι οι «μπαταχτσήδες» και ποιοι τα θύματα μιας πολιτικής, που τους οδηγεί σε πραγματική οικονομική δυσπραγία. Στη βάση αυτού του διαχωρισμού θα μπορούσαν να προωθηθούν ρυθμίσεις που θα οδηγούσαν σε μια - σχετική έστω - ανακούφιση εκείνων που πραγματικά βρίσκονται στο όριο της οικονομικής και φυσικής καταστροφής, εξαιτίας της αυθαιρεσίας των τραπεζών και των «πανωτοκίων».

Ενα πρώτο, για παράδειγμα, κριτήριο προς αυτή την κατεύθυνση, θα μπορούσε να είναι ο διαχωρισμός των περιπτώσεων στη βάση των κατηγοριών των δανείων. Εντελώς ενδεικτικά, ορισμένες πολύ γενικές κατηγορίες θα μπορούσαν να είναι: στεγαστικά δάνεια, καταναλωτικά δάνεια, προσωπικά δάνεια, αγροτικά δάνεια, δάνεια για κεφάλαια κίνησης, επιχειρηματικά δάνεια, δάνεια για επενδύσεις. Και σε κάθε μία από αυτές τις κατηγορίες, θα μπορούσαν επίσης να ισχύσουν επιμέρους ομαδοποιήσεις. Για παράδειγμα στις περιπτώσεις των στεγαστικών δανείων, διαφορετικά θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν όσοι ενδιαφερόμενοι έχουν δάνειο για πρώτη κατοικία, από εκείνους που έχτισαν μια έπαυλη, στα επιχειρηματικά δάνεια, αλλιώς κάποιος μικρός επαγγελματίας από κάποιον μεγαλοεπιχειρηματία κ.ο.κ.

***

Η ουσία πάντως είναι μία και μοναδική: Ανεξάρτητα από τις κυβερνητικές προθέσεις να δημιουργηθεί η εντύπωση πως με τη ρύθμιση δίνονται λύσεις σε ένα ιδιαίτερα σοβαρό πρόβλημα, η τοκογλυφία των τραπεζών εξακολουθεί να κατέχει κυρίαρχη θέση: Τα «πανωτόκια» είναι εδώ και ένα χρόνο καθ' όλα νόμιμα και αργά ή γρήγορα ένα νέο κύμα θυμάτων θα ενσκήψει στον ορίζοντα. Από την άλλη, τα επιτόκια είναι πλέον πολλαπλάσια από τον πληθωρισμό, αφού όταν ο Δείκτης Τιμών Καταναλωτή ήταν στο 20%, τα επιτόκια κυμαίνονταν περί το 28%, ενώ τώρα που ο Δείκτης είναι γύρω στο 2-2,5%, τα επιτόκια εξακολουθούν να είναι αρκετά πάνω από το 11%. Πλευρά του παραλογισμού που γεννά η κερδοσκοπία του τραπεζικού κεφαλαίου, θα πει κανείς. Μόνο που η μέθοδος αυτή, κέρδη δηλαδή για το κεφάλαιο και πολυποίκιλες επιπτώσεις για τους πολλούς, είναι η μέθοδος που απαιτεί ο μονόδρομος των διαρθρωτικών αλλαγών προς την ΟΝΕ. Ενας μονόδρομος που λόγω της πολιτικής λιτότητας «σπρώχνει» τους εργαζόμενους προς τον τραπεζικό δανεισμό, οι δε τράπεζες στη βάση της απροκάλυπτης ληστείας των «μη επώνυμων» πελατών τους, πολλαπλασιάζουν κάθε χρόνο τα δισεκατομμύρια των κερδών τους.


Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του Γιώργου Φιλιούση, ταμία του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας
Θα προστατέψουμε το Συνδικάτο!

- Αύριο εκδικάζεται η προσφυγή της ΠΑΣΚΕ, που θέλει την ακύρωση των εκλογών του Συνδικάτου. Ποιοι πιστεύετε ότι είναι οι λόγοι της προσφυγής;

- Οι λόγοι είναι αρκετοί. Κατ' αρχάς είναι το ίδιο το ποσοστό, που πήρε στις αρχαιρεσίες. Η ΠΑΣΚΕ, τα τελευταία χρόνια, έχει μια ραγδαία πτώση, καθώς το 1993 είχε πάρει πάνω από 2.000 ψήφους, το 1996 πήρε 800 ψήφους και στις τελευταίες αρχαιρεσίες πήρε λίγο παραπάνω από 500. Παράλληλα με την πτώση της ανεβαίνει ο «Πανοικοδομικός Ενωτικός Ταξικός Συνδυασμός», που στηρίζεται από την ΕΣΑΚ. Ενισχύονται δηλαδή οι ταξικές δυνάμεις που υπάρχουν στο Συνδικάτο. Φέτος ο συνδυασμός μας έχει εκλέξει επιπλέον 50 αντιπροσώπους για το ΕΚΑ, ενώ η ΠΑΣΚΕ έχει χάσει τρεις. Εξίσου σοβαρός λόγος είναι και η αγωνιστική στάση που κρατά το Συνδικάτο μας απέναντι στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος και που υπερασπίζεται αταλάντευτα τα συμφέροντα των οικοδόμων. Την περίοδο που έγινε η προσφυγή έχουν ξεκινήσει μια σειρά μεγάλα έργα, όπως τα ολυμπιακά, ενώ ήδη έχει ζητηθεί η «ταξική ειρήνη», η οποία δεν έγινε δεκτή από τη διοίκηση του Συνδικάτου. Πρέπει να σημειώσουμε ότι το τελευταίο διάστημα το Συνδικάτο, με μια σειρά κινητοποιήσεις στους χώρους δουλιάς, ανάγκασε τους μεγαλοεργολάβους, όπως, π.χ., στο Αεροδρόμιο των Σπάτων, να δώσουν πάνω από ένα δισεκατομμύριο στο ΙΚΑ. Αυτά τα χρήματα ήταν κλεμμένες εισφορές, όπου, αν δεν παρενέβαινε το Συνδικάτο, τα χρήματα αυτά θα ήταν στην τσέπη των μεγαλοεργολάβων.

- Ποιες γενικότερες σκοπιμότητες κρύβει αυτή η ενέργεια;

- Η γενικότερη στάση του Συνδικάτου είναι που οδήγησε στην ενέργεια αυτή, καθώς έχει σταθεί δίπλα στους αγρότες, στους μαθητές, για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Και φυσικά η σταθερή αγωνιστική στάση του, που κρατά και αντιπαλεύει ανυποχώρητα την αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης, η μαχητική στάση που κρατά στην ευρωπαϊκή καπιταλιστική ενοποίηση, στην ΟΝΕ και το ΕΥΡΩ, στην ιμπεριαλιστική «νέα τάξη πραγμάτων». Να σημειωθεί ότι το διάστημα αυτό η κυβέρνηση έχει περάσει σε μια επίθεση ενάντια στο λαϊκό κίνημα. Την περίοδο που έγινε η προσφυγή της ΠΑΣΚΕ βλέπουμε υπουργούς, όπως ο υπουργός Δικαιοσύνης, να καταθέτουν μηνύσεις σε όσους τους αμφισβητούν, ακούμε από αρμόδια χείλη διάφορα «περί ορίων νομιμότητας» πολιτικών κομμάτων. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια έγινε και η προσφυγή, με την οποία θέλουν να ανατρέψουν τη θέληση 18.500 οικοδόμων, που ψήφισαν στο Συνδικάτο, από τους οποίους οι 17.500 ψήφισαν το συνδυασμό μας.

- Πώς αντιμετωπίζουν οι ίδιοι οι οικοδόμοι την ενέργεια αυτή;

- Μαθαίνοντας οι οικοδόμοι την ενέργεια της ΠΑΣΚΕ εκφράζουν την αντίθεσή τους και είναι στο πλευρό της διοίκησης, που οι ίδιοι έχουν εκλέξει. Να σημειωθεί ότι αντίθετος με την ένσταση είναι και ο εκλεγμένος σύμβουλος της ΠΑΣΚΕ στο ΔΣ, με τη διαφοροποίηση ότι πιστεύει πως η ενέργεια αυτή, που δεν εξυπηρετεί τον κλάδο, δεν έγινε με καθοδήγηση της κυβέρνησης, αλλά με πρωτοβουλία του συγκεκριμένου οικοδόμου.

Παράλληλα, δηλώνουν ότι θα υπερασπίσουν το Συνδικάτο, το οποίο έχουν «χτίσει» με αγώνες, για να μην αλωθεί από τις δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού. Δεν έχει θέση στο Συνδικάτο όποιος με διάφορους τρόπους προσπαθεί να αλλοιώσει τη συνείδησή τους και να βάλει την πρωτοπόρα αγωνιστική οργάνωση του συνδικαλιστικού κινήματος στο γύψο.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ