ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 28 Γενάρη 1997
Σελ. /36
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΑΝΕΡΓΟΙ ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΙ

Πολύς λόγος έγινε τις τελευταίες μέρες, με τις εξαγγελίες - προτάσεις του υπουργού Παιδείας για την ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια. Η δήλωσή του, ότι τα όσα είπε στους πρυτάνεις δεν είναι αποφάσεις της κυβέρνησης, αλλά πρόταση για διάλογο, είναι ένας εύσχημος τρόπος για να αντιμετωπίσει την κριτική που γίνεται. Το ότι, όμως, διάλεξε να κάνει αυτή τη συγκεκριμένη πρόταση και όχι κάποια άλλη δείχνει τη γενική κατεύθυνση της κυβερνητικής πολιτικής για τον κρίσιμο τομέα της εκπαίδευσης και, μάλιστα, της ανώτατης. Μπορεί να υπάρξουν αλλαγές και τροποποιήσεις, βελτιώσεις, μικρές ή μεγάλες, αν όμως μείνει ανέπαφος ο πυρήνας αυτής της πρότασης, τότε το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Στον πυρήνα, λοιπόν, της πρότασης Αρσένη, βρίσκεται η ιδέα ενός εκπαιδευτικού συστήματος, το οποίο, σε αναλογία με τη "φιλελευθεροποίηση" της αγοράς, θα είναι "απελευθερωμένο" από την έννοια του δημοσίου συμφέροντος, τα συνταγματικά βάρη της ισοτιμίας των πολιτών, την αναγνώριση και τη θεσμική κατοχύρωση του ταξικού διαχωρισμού. Και όλα αυτά, στο όνομα δήθεν της κατάργησης των φραγμών και των ξεπερασμένων εξεταστικών συστημάτων.

Πρέπει, βέβαια, να επισημάνουμε ότι η κυβέρνηση, ο υπουργός Παιδείας αξιοποιούν το γεγονός ότι το ισχύον σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια θεωρείται ότι έχει κλείσει το κύκλο του και, επομένως, η συνέχισή του συμβάλλει, όχι μόνο στη συντήρηση, αλλά και στην όξυνση των προβλημάτων του εκπαιδευτικού συστήματος. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι το σύστημα της εισαγωγής είναι η πηγή της κακοδαιμονίας. Για το αν τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ βρίσκονται στη σημερινή απαράδεκτη (όπως οι πρυτάνεις και οι καθηγητές καταγγέλλουν) κατάσταση, για το αν το λύκειο και το γυμνάσιο έχουν πλήρως απαξιωθεί, ευθύνεται η κρατούσα πολιτική άποψη, ότι η δημόσια δωρεάν εκπαίδευση είναι τουλάχιστον "αναγκαίο κακό", πεδίο εξυπηρέτησης πελατειακών σχέσεων, αποθήκη υποψήφιων ανέργων. Αυτή την άποψη υπηρέτησαν και υπηρετούν οι εκάστοτε κυβερνήσεις.

***

Αξιοποιώντας, λοιπόν, τη γενικώς διαπιστωμένη ανεπάρκεια του εξεταστικού συστήματος, η κυβέρνηση εισηγείται μια γενικότερη αλλαγή στην ανώτατη εκπαίδευση, αφού θα μπορούν όλοι να μπαίνουν στα πανεπιστήμια και άλλοι σε λίγα, άλλοι σε πολλά χρόνια, άλλοι "δωρεάν" και άλλοι με λεφτά, θα σπουδάζουν και θα παίρνουν πτυχίο. Δε θα ασχοληθούμε με το κατά πόσο είναι έτοιμα τα πανεπιστήμια να ανταποκριθούν στις νέες απαιτήσεις, τόσο του "συμβατικού" κύκλου, όσο και των κύκλων, στους οποίους θα μπορούν να πάρουν μέρος όλοι. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι οδηγούμαστε σε ένα σύστημα μαζικής παραγωγής πτυχιούχων, ενώ το επιπλέον που θα χρειάζεται για την πρόσβαση στην αγορά εργασίας, και γενικότερα την επαγγελματική αποκατάσταση, θα το αποκτούν μόνο όσοι μπορούν να το αγοράσουν. Κατά τα άλλα, τα πανεπιστήμια, με τη μια ή την άλλη μορφή, θα συνεχίσουν να λειτουργούν σαν δεξαμενές λανθάνουσας ανεργίας για την εξυπηρέτηση των στόχων και της "Λευκής Βίβλου". Εξάλλου, σχετικά με την τύχη των άνεργων πτυχιούχων, είναι πολύ χαρακτηριστικό αυτό που είπε πριν λίγες μέρες ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, ότι δηλαδή "και στην Ευρώπη, όπως και στις ΗΠΑ, δεν πρέπει να θεωρείται ντροπή για έναν πτυχιούχο να εργάζεται σαν υαλοκαθαριστής". Αυτό χρειάζεται σήμερα η οικονομική ολιγαρχία, άνεργους πτυχιούχους, που θα καλύπτουν περιστασιακά τις ανάγκες της παραγωγής και του συστήματος γενικότερα και θα αποδέχονται άνευ όρων τους όρους και της συνθήκες εργασίας.

Ομως, από τις προτεινόμενες αλλαγές, ένα σημαντικό βάρος του εκπαιδευτικού συστήματος περνάει στο λύκειο, αφού η βαθμολογία της πρώτης, της δευτέρας και, κυρίως, της τρίτης λυκείου θα ορίζει την εισαγωγή στα "Συμβατικά Προγράμματα Σπουδών". Παρά τα όσα είπε ο υπουργός Παιδείας, κάτι τέτοιο, όχι μόνο δε θα καταργήσει την παραπαιδεία, τα φροντιστήρια, αντιθέτως, θα τα μεταφέρει στις μικρότερες τάξεις και θα αυξήσει το κόστος για τις οικογένειες των μαθητών. Επίσης, με έναν τέτοιο ρόλο, το λύκειο θα λειτουργεί σαν "κόσκινο" μεταξύ του γυμνασίου και του πανεπιστημίου, οδηγώντας, αργά ή γρήγορα, σε αύξηση των μαθητών που θα σταματούν τις σπουδές τους στην τρίτη γυμνασίου. Και αν για τους άνεργους πτυχιούχους επιφυλάσσεται η μοίρα που προαναφέραμε, μπορεί κανείς να σκεφθεί τι περιμένει τον δεκαπεντάχρονο άνεργο.

***

Τα παραπάνω αναδεικνύουν σε θέμα πρώτης προτεραιότητας την υπεράσπιση του χαρακτήρα της δημόσιας δωρεάν παιδείας, τη βελτίωση του περιεχομένου των σπουδών σε όλες τις βαθμίδες, την αντιστοίχιση του εκπαιδευτικού συστήματος με την παραγωγή, την κατάργηση των ταξικών φραγμών για τη δημιουργία πραγματικά ίσων ευκαιριών. Τα θέματα αυτά πρέπει να γίνουν συστατικά των αγωνιστικών κινητοποιήσεων, όχι μόνο των εκπαιδευτικών που απεργούν, αλλά όλων των εργαζομένων, των αγροτών, των μικρομεσαίων, των νέων. Αυτός είναι και ο απαράβατος όρος για την αποτροπή των κυβερνητικών σχεδίων, για την προώθηση των απαραίτητων αλλαγών.

Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Οδηγούμαστε σε ένα σύστημα μαζικής παραγωγής πτυχιούχων, ενώ το επιπλέον που θα χρειάζεται για την πρόσβαση στην αγορά εργασίας, και γενικότερα την επαγγελματική αποκατάσταση, θα το αποκτούν μόνο όσοι μπορούν να το αγοράσουν. Κατά τα άλλα, τα πανεπιστήμια, με τη μια ή την άλλη μορφή, θα συνεχίσουν να λειτουργούν σαν δεξαμενές λανθάνουσας ανεργίας

ΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΣ ΔΡΙΜΑΛΑ, ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΔΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΒΥΡΩΝΑ -ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ - ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ
Κοινός ο αγώνας δασκάλων - καθηγητών

- Ποια ήταν τα συμπεράσματα, που βγήκαν κατά τη διάρκεια των Γενικών Συνελεύσεων των Διδασκαλικών Συλλόγων της χώρας;

- Οι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, όχι μόνο έχουν κατανοήσει τη σοβαρότητα της κρίσιμης κατάστασης που περνά η εκπαίδευση και ο εκπαιδευτικός, αλλά φάνηκε καθαρά πως, στο βαθμό που τους δόθηκε η ευκαιρία, προχώρησαν σε αποφάσεις για δυναμικές κινητοποιήσεις. Και λέω στο βαθμό που τους δόθηκε η ευκαιρία, γιατί δυστυχώς δεν έγιναν παντού γενικές συνελεύσεις και αυτό, με ευθύνη, πρώτα και κύρια, της πλειοψηφίας του ΔΣ της ΔΟΕ (ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ), που δεν εξήγησε ότι από δω και πέρα οι γενικές συνελεύσεις θα έχουν αποφασιστικό χαρακτήρα, αλλά και των τοπικών ΔΣ, στα οποία κυριαρχούν οι ίδιες δυνάμεις και τα οποία παρέμειναν αδρανή. Οπου όμως πραγματοποιήθηκαν, και ιδιαίτερα στο λεκανοπέδιο της Αττικής, ήταν και μαζικές και κατέληξαν σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Η πρόταση που πλειοψήφησε κατ' αρχήν στην Ολομέλεια των Προέδρων ήταν οι 5ήμερες επαναλαμβανόμενες ανά βδομάδα κινητοποιήσεις, η οποία όμως δε συγκέντρωσε την απαιτούμενη πλειοψηφία του 50%+1 για να γίνει και απόφαση του κλάδου. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πρόταση του ΔΣ της ΔΟΕ για τριήμερη απεργία συγκέντρωσε στην πρώτη ψηφοφορία μόνο 40 ψήφους, γιατί είναι μια πρόταση χωρίς συνέχεια. Αρα, εκείνο που πρέπει να μείνει είναι ότι στο εξής πρέπει να μαζικοποιήσουμε τις γενικές συνελεύσεις και οι αποφάσεις να παίρνονται σ' αυτές.

- Ποιος ήταν ο λόγος, που εμπόδισε τους εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης να προχωρήσουν σε αποφασιστικές απεργιακές κινητοποιήσεις;

- Με βάση τα παραπάνω, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι ο κύριος υπαίτιος είναι η πλειοψηφία του ΔΣ της ΔΟΕ (ΠΑΣΚ), η οποία, βάζοντας πλάτη στην κυβερνητική πολιτική, προχωρά σε αποσπασματικές απεργίες, χωρίς συνέχεια, συνέπεια και προοπτική. Η δε ΔΑΚΕ, ταμπουρωμένη πίσω από τις "επαναστατικές" δίωρες στάσεις εργασίας που πρότεινε, δίνει χέρι βοηθείας στην πλειοψηφία και μαζί δέχονται άκριτα τις εντολές της κυβέρνησης και των αφεντικών της στην ΕΕ. Οι δυνάμεις αυτές, καθώς και η ηττοπαθής στάση των στελεχών του ΣΥΝ στους Διδασκαλικούς Συλλόγους θέλουν να παροπλίσουν τον κλάδο, γι' αυτό και έκαναν το παν, ώστε να μην συμπέσει η απεργία μας με την απεργία των καθηγητών.

- Πώς πιστεύετε ότι πρέπει να βαδίσουν οι εκπαιδευτικοί και των δύο βαθμίδων, για να δοθούν λύσεις στα προβλήματά τους, αλλά και στα προβλήματα της δημόσιας δωρεάν παιδείας, συνολικά;

- Ο μοναδικός δρόμος είναι να χτίσουν κοινό μέτωπο παιδείας και να προχωρήσουν από κοινού σε πανεκπαιδευτικές κινητοποιήσεις, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι κλαδικοί αγώνες για ιδιαίτερα προβλήματα παραμερίζονται. Η πρόταση, που η ΔΕΕ κατέβαζε εδώ και χρόνια στους συλλόγους, αλλά και στο ΔΣ της ΔΟΕ, για επαναλαμβανόμενες ανά βδομάδα απεργιακές κινητοποιήσεις, με στόχο την αναβάθμιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας και του εκπαιδευτικού, είναι, νομίζω, η μοναδική διέξοδος στην παρούσα φάση. Είμαι σίγουρη πως οι συνάδελφοί μου, με τη μαζική τους συμμετοχή, τόσο στις διαδικασίες βάσης, όσο και στις απεργιακές κινητοποιήσεις, που, έτσι και αλλιώς, είναι μπροστά μας, θα στείλουν ξεκάθαρο μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση.

Φ. Κ.

ΚΛΙΜΑΚΩΝΟΝΤΑΙ οι κινητοποιήσεις των Ιταλών αγροτών, που διαμαρτύρονται σχεδόν δύο βδομάδες για τις ποσοστώσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην παραγωγή γάλακτος (σελίδα 9).

ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ, ανατίθεται η διαφύλαξη της έννομης τάξης στην Αλβανία, κατόπιν της συνεδρίασης της Βουλής, λόγω της κρίσης που έχει ξεσπάσει μετά την κατάρρευση παρατραπεζικών οργανισμών - "πυραμίδων", από τους οποίους χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τις καταθέσεις τους (σελίδα 10).

ΝΙΚΗΤΕΣ από τη δεκαήμερη απεργία βγήκαν οι ναυτεργάτες, τονίζουν, σε κοινή ανακοίνωσή τους, τα ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ - "ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ" και προειδοποιούν με νέους αγώνες (σελίδα 16).

ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΤΑΓΕΣ των καταστημάτων "Κωτσόβολος" και του ΣΕΛΠΕ, βρέθηκε το Σάββατο η Αστυνομία, η οποία σχημάτισε προστατευτικό κλοιό γύρω από την ασυδοσία που συντελείται στο ωράριο αυτών των καταστημάτων. Μαζική και δυναμική η κινητοποίηση των εργαζομένων (σελίδα 17).

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ερώτηση, σχετικά με τις χρήσεις της Ροτόντας, κατέθεσε, χτες, προς τον υπουργό Πολιτισμού, Ε. Βενιζέλο, ο βουλευτής του ΚΚΕ Στ. Παναγιώτου (σελίδα 29).

"ΕΧΟΥΜΕ βρεθεί σε πλήρες κενό. Δεν υπάρχει φως". Μ' αυτά τα λόγια, περιέγραψε τη δραματική κατάσταση στα προνοιακά ιδρύματα ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στην Ειδική Αγωγή Γ. Μπίστας, στην αρχή της συνάντησης με αντιπροσωπεία της της ΚΕ του ΚΚΕ (σελίδα 36).



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ