- Ποια ήταν τα συμπεράσματα, που βγήκαν κατά τη διάρκεια των Γενικών Συνελεύσεων των Διδασκαλικών Συλλόγων της χώρας;

- Οι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, όχι μόνο έχουν κατανοήσει τη σοβαρότητα της κρίσιμης κατάστασης που περνά η εκπαίδευση και ο εκπαιδευτικός, αλλά φάνηκε καθαρά πως, στο βαθμό που τους δόθηκε η ευκαιρία, προχώρησαν σε αποφάσεις για δυναμικές κινητοποιήσεις. Και λέω στο βαθμό που τους δόθηκε η ευκαιρία, γιατί δυστυχώς δεν έγιναν παντού γενικές συνελεύσεις και αυτό, με ευθύνη, πρώτα και κύρια, της πλειοψηφίας του ΔΣ της ΔΟΕ (ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ), που δεν εξήγησε ότι από δω και πέρα οι γενικές συνελεύσεις θα έχουν αποφασιστικό χαρακτήρα, αλλά και των τοπικών ΔΣ, στα οποία κυριαρχούν οι ίδιες δυνάμεις και τα οποία παρέμειναν αδρανή. Οπου όμως πραγματοποιήθηκαν, και ιδιαίτερα στο λεκανοπέδιο της Αττικής, ήταν και μαζικές και κατέληξαν σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Η πρόταση που πλειοψήφησε κατ' αρχήν στην Ολομέλεια των Προέδρων ήταν οι 5ήμερες επαναλαμβανόμενες ανά βδομάδα κινητοποιήσεις, η οποία όμως δε συγκέντρωσε την απαιτούμενη πλειοψηφία του 50%+1 για να γίνει και απόφαση του κλάδου. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πρόταση του ΔΣ της ΔΟΕ για τριήμερη απεργία συγκέντρωσε στην πρώτη ψηφοφορία μόνο 40 ψήφους, γιατί είναι μια πρόταση χωρίς συνέχεια. Αρα, εκείνο που πρέπει να μείνει είναι ότι στο εξής πρέπει να μαζικοποιήσουμε τις γενικές συνελεύσεις και οι αποφάσεις να παίρνονται σ' αυτές.

- Ποιος ήταν ο λόγος, που εμπόδισε τους εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης να προχωρήσουν σε αποφασιστικές απεργιακές κινητοποιήσεις;

- Με βάση τα παραπάνω, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι ο κύριος υπαίτιος είναι η πλειοψηφία του ΔΣ της ΔΟΕ (ΠΑΣΚ), η οποία, βάζοντας πλάτη στην κυβερνητική πολιτική, προχωρά σε αποσπασματικές απεργίες, χωρίς συνέχεια, συνέπεια και προοπτική. Η δε ΔΑΚΕ, ταμπουρωμένη πίσω από τις "επαναστατικές" δίωρες στάσεις εργασίας που πρότεινε, δίνει χέρι βοηθείας στην πλειοψηφία και μαζί δέχονται άκριτα τις εντολές της κυβέρνησης και των αφεντικών της στην ΕΕ. Οι δυνάμεις αυτές, καθώς και η ηττοπαθής στάση των στελεχών του ΣΥΝ στους Διδασκαλικούς Συλλόγους θέλουν να παροπλίσουν τον κλάδο, γι' αυτό και έκαναν το παν, ώστε να μην συμπέσει η απεργία μας με την απεργία των καθηγητών.

- Πώς πιστεύετε ότι πρέπει να βαδίσουν οι εκπαιδευτικοί και των δύο βαθμίδων, για να δοθούν λύσεις στα προβλήματά τους, αλλά και στα προβλήματα της δημόσιας δωρεάν παιδείας, συνολικά;

- Ο μοναδικός δρόμος είναι να χτίσουν κοινό μέτωπο παιδείας και να προχωρήσουν από κοινού σε πανεκπαιδευτικές κινητοποιήσεις, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι κλαδικοί αγώνες για ιδιαίτερα προβλήματα παραμερίζονται. Η πρόταση, που η ΔΕΕ κατέβαζε εδώ και χρόνια στους συλλόγους, αλλά και στο ΔΣ της ΔΟΕ, για επαναλαμβανόμενες ανά βδομάδα απεργιακές κινητοποιήσεις, με στόχο την αναβάθμιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας και του εκπαιδευτικού, είναι, νομίζω, η μοναδική διέξοδος στην παρούσα φάση. Είμαι σίγουρη πως οι συνάδελφοί μου, με τη μαζική τους συμμετοχή, τόσο στις διαδικασίες βάσης, όσο και στις απεργιακές κινητοποιήσεις, που, έτσι και αλλιώς, είναι μπροστά μας, θα στείλουν ξεκάθαρο μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση.

Φ. Κ.