Με τον υπουργό Οικονομίας να εξαπολύει συκοφαντική επίθεση εναντίον των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ, μιλώντας για «προνόμια», το ΠΑΣΟΚ να συνηγορεί και να δηλώνει σύμφωνο με τους στόχους της κυβέρνησης αλλά να ...καταψηφίζει υποκριτικά την επίμαχη τροπολογία για τις ΔΕΚΟ, ολοκληρώθηκε χτες στη Βουλή η συζήτηση του νομοσχεδίου για το «μαύρο χρήμα», όπου περιλαμβάνεται η αντεργατική αυτή ρύθμιση. Οι βουλευτές του ΚΚΕ απαίτησαν την απόσυρση της τροπολογίας, καταγγέλλοντας την ολοκλήρωση μιας πολιτικής που εκπονήθηκε από την ΕΕ, έγινε πρακτική από το ΠΑΣΟΚ και θεσμοθετείται επί Νέας Δημοκρατίας.

Μιλώντας συνολικά για το νομοσχέδιο, ο Αντώνης Σκυλλάκος σημείωσε ότι «μου κάνει εντύπωση το φαινόμενο να συζητάμε κύρια για το Ζορμπά και λιγότερο για τις δυνατότητες που δίνουν οι καινούριες ρυθμίσεις να περιοριστούν τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα, στο όνομα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας. Το ίδιο γίνεται και από τη Νέα Δημοκρατία και από το ΠΑΣΟΚ, αλλά και από τα άλλα κόμματα».

Σε ευθεία επίθεση και προσπάθεια κατασυκοφάντησης των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ επιδόθηκε χτες από το βήμα της Βουλής ο Γιώργος Αλογοσκούφης. Αναφερόμενος στην τροπολογία είπε ότι στόχος είναι «να περιορίσουμε τα ελλείμματα των ζημιογόνων ή επιχορηγούμενων από τον κρατικό προϋπολογισμό δημοσίων επιχειρήσεων». Πρόσθεσε, μάλιστα, πως «οι λύσεις απαιτούν συγκρούσεις με συγκεκριμένα συμφέροντα ή με συγκεκριμένες συντεχνίες ή με συγκεκριμένες ομάδες, είμαστε αποφασισμένοι να το κάνουμε». Εκφράζοντας τη λογική τού «διαίρει και βασίλευε», υποστήριξε ότι οι πολιτικές του παρελθόντος οδήγησαν στη «δημιουργία εργαζομένων δύο ταχυτήτων, όχι μόνο στο σύνολο της οικονομίας, αλλά και μέσα στον ίδιο τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, διότι οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ δεν έχουν μόνο προνόμια σε σχέση με τους εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα - έχουν σχεδόν διπλάσιες αποδοχές κατά μέσο όρο - αλλά και σε σχέση και με τους εργαζομένους στο στενό δημόσιο τομέα, δηλαδή στη Δημόσια Διοίκηση».

Παράλληλα, ο Γ. Αλογοσκούφης προδιέγραψε παράταση επ' αόριστον των πολιτικών λιτότητας, αναφέροντας ότι - πλέον - «η Διυπουργική Επιτροπή των ΔΕΚΟ μπορεί να καθορίζει με απόφασή της το ανώτατο ποσοστό του συνόλου των αυξήσεων των μισθών των εργαζομένων στις ζημιογόνες ή επιχορηγούμενες ΔΕΚΟ. Η απόφαση αυτή θα λαμβάνεται με κριτήριο την τρέχουσα αύξηση του πληθωρισμού, την οικονομική κατάσταση κάθε επιχείρησης, τα περιθώρια του κρατικού προϋπολογισμού». Προσπαθώντας πάντως να ...χρυσώσει το χάπι πρόσθεσε στην τροπολογία φράση, σύμφωνα με την οποία «το ύψος του συνόλου των αποδοχών που ορίζει η διυπουργική επιτροπή δεν μπορεί να είναι κατώτερο από τις αποδοχές που προβλέπουν οι εθνικές γενικές, κλαδικές ή ομοιοεπαγγελματικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας».

Οσον αφορά στο νομοσχέδιο για την καταπολέμηση του «μαύρου χρήματος» δήλωσε ότι ««είμαστε υποχρεωμένοι ως κράτος και ως κοινωνία να αντιμετωπίσουμε φαινόμενα που αφορούν το ξέπλυμα χρήματος και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας».

Ανταπαντώντας στο κεντρικό επιχείρημα της κυβέρνησης περί του «δημόσιου συμφέροντος», ο βουλευτής του ΚΚΕ, Αντώνης Σκυλλάκος σχολίασε πως «όλες οι μεγάλες αδικίες και τα μεγάλα εγκλήματα στο όνομα του υπέρτατου συμφέροντος έχουν γίνει». Στη συνέχεια, έθεσε το ερώτημα, αν «το να ισοπεδώνονται προς τα κάτω τα δικαιώματα των νεοπροσλαμβανομένων στις ΔΕΚΟ και να ακολουθούν τους μισθούς και τις απολαβές και τους όρους εργασίας που έχει ο ιδιωτικός τομέας, είναι πρόοδος; Το να μην μπορούν να παραπέμψουν στη διαιτησία ή να μην μπορούν να πάρουν μεγαλύτερη αύξηση από αυτό που θέλει το Υπουργικό Συμβούλιο είναι πρόοδος;»

Στη συνέχεια, ο βουλευτής του ΚΚΕ επισήμανε ότι το ΠΑΣΟΚ έχει ...«ασθενή μνήμη», αφού «το ξήλωμα των όποιων κατακτήσεων είχαν οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ έχει ξεκινήσει από τα χρόνια του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας επί Μητσοτάκη. Μόνο θυμίζω το νόμο Ρέππα, ότι τα πρώτα βήματα που χτυπήθηκαν οι ΔΕΚΟ ήταν επί υπουργίας Ρέππα». Παράλληλα, σημείωσε ότι «αυτές οι συζητήσεις γίνονται με βάση τις αποφάσεις της Λισαβόνας, αλλά και τη Συνθήκη του Μάαστριχτ», τονίζοντας ότι «είναι μια πολιτική ανατροπής δικαιωμάτων που ξεκινάει από πολύ παλιά» και «όσα κόμματα κινούνται στη λογική αυτή εφαρμόζουν τέτοιες πολιτικές», αφού «είναι γενικότερο το πρόβλημα για τα κόμματα που δέχονται τη λογική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και την ανάγκη να μειωθεί το εργατικό κόστος», έτσι «οποιαδήποτε κυβέρνηση εντάσσεται στη λογική της ΕΕ τέτοιες τροπολογίες θα μας έφερνε».

«Σαθρό το επιχείρημα ότι η τροπολογία γίνεται για να καλυφθούν τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ», τόνισε, παρεμβαίνοντας ο βουλευτής του ΚΚΕ, Γιώργος Μαυρίκος, σημειώνοντας ότι αυτό που θα σημάνει στην πράξη η εφαρμογή της ρύθμισης είναι η ...απαγόρευση των αυξήσεων. Επισήμανε συνολικά για τις ΔΕΚΟ πως «επιχειρεί η κυβέρνηση να χτυπήσει τους μισθωτούς με επιχείρημα το εργατικό κόστος», την ίδια ώρα που «οι διοικήσεις των ΔΕΚΟ επιχειρούν να λύσουν το πρόβλημα των οργανισμών μετακυλίοντας το βάρος στους καταναλωτές», ενώ «για τις μίζες και τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος μέσω των συμβάσεων που υπογράφουν οι οργανισμοί καμιά κουβέντα δε γίνεται». Επίσης, ο Γιώργος Μαυρίκος αναφέρθηκε και στις συκοφαντικές αναφορές προς τους εργαζόμενους που - όπως είπε -χρησιμοποιούνται ως «άλλοθι και στήριγμα στην κυβέρνηση για να λειάνει τις εντυπώσεις». Μάλιστα, κατέθεσε - ως παράδειγμα - επώνυμες συμβάσεις εργαζομένων στην ΕΘΕΛ, σύμφωνα με τις οποίες εργαζόμενος με 28 χρόνια δουλειάς και παιδιά έχει μισθό 1.583 ευρώ, συμπεριλαμβανόμενων και των «νυχτερινών».

Το ΠΑΣΟΚ συμφωνεί με τους στόχους της κυβέρνησης, αλλά διαφωνεί με την ...τροπολογία της. Το καθ' όλα αντιφατικό αυτό σχήμα παρέθεσε στην τοποθέτησή του ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ευάγγελος Βενιζέλος. Μάλιστα, συμφώνησε με τη λογική του υπουργού Οικονομίας, καλώντας την κυβέρνηση με τη φράση: «Χτυπήστε τα προνόμια και συγκρουστείτε με συνδικαλιστικές ηγεσίες», υποστηρίζοντας ότι η τροπολογία βάλλει κατά των νεοπροσλαμβανόμενων με τη διαδικασία του ΑΣΕΠ.

Ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ δεν εστίασε στον αντεργατικό χαρακτήρα της τροπολογίας, αλλά στην αμφίβολη αποτελεσματικότητά της, ρωτώντας αν «θα υπάρξει κάποιο οικονομικό αποτέλεσμα από τη ρύθμιση αυτή στις ΔΕΚΟ, μέσα από την ανισότητα παλιών και νέων εργαζομένων την οποία σήμερα οξύνετε;» και «αν θα συμβάλει στην ανταγωνιστικότητα, και την παραγωγικότητα και την εξυγίανση;». Μάλιστα, δίνοντας ένα δείγμα του πώς αντιλαμβάνεται το ΠΑΣΟΚ τον περιορισμό των δαπανών των ΔΕΚΟ θύμισε ότι επί ΠΑΣΟΚ και υπουργίας του Κ. Βερελή «είχε υπογραφεί μια πολύ αυστηρή συλλογική σύμβαση στην Ολυμπιακή», όμως «η ΝΔ ήρθε και αύξησε υπέρμετρα τις αμοιβές».

Εντυπωσιακή ήταν και η ερμηνεία που έδωσε για τις πολιτικές προθέσεις της κυβέρνησης με την τροπολογία. Οπως είπε «κάνετε μια προσπάθεια αντιπερισπασμού για να μη συζητήσουμε όσο θα έπρεπε για την υπόθεση Ζορμπά, άρα για την υπόθεση SIEMENS και για την υπόθεση ΓΕΡΜΑΝΟΣ, για να μη συζητήσουμε για την καρδιά του ηθικού ζητήματος της χώρας, φέρατε την τροπολογία για τις ΔΕΚΟ»! Επίσης, κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι προχωρά «καρατομώντας τον κ. Ζορμπά» και «ανακόπτοντας τις έρευνες για την υπόθεση ΓΕΡΜΑΝΟΣ».

Εκ μέρους του ΣΥΝ, ο βουλευτής του Γ. Τσούκαλης κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι προσεγγίζει το θέμα των ΔΕΚΟ με τη «στυγνή έννοια της βιωσιμότητας», την ώρα που ο πολίτης «έχει προβλήματα με τα κυκλώματα και με το κομματικό κράτος, με την κομματική δημόσια διοίκηση».

Στήριξη στη λογική συκοφάντησης των εργαζομένων έδωσε εκ μέρους του ΛΑ.Ο.Σ. ο Μ. Βορίδης, λέγοντας πως «δεν πρέπει να υπάρχει αυτή η ειδική προνομιακή κατηγορία εργαζομένων», γιατί λειτουργεί σε βάρος των μισθωτών των 500 και 600 ευρώ.

Η τροπολογία που επιστρέφει στον εργασιακό Μεσαίωνα τους εργαζόμενους των πρώην ΔΕΚΟ έλκει την καταγωγή της από την Πράσινη Βίβλο της Κομισιόν!

Οπως επανειλημμένα έχει γράψει ο «Ρ», η Πράσινη Βίβλος τινάζει στον αέρα το σύγχρονο Εργατικό Δίκαιο, όπως είχε διαμορφωθεί μέχρι σήμερα στα κράτη - μέλη της ΕΕ, καταργεί κάθε δικαίωμα που είχε κατακτήσει η εργατική τάξη μέσα από σκληρούς αγώνες και θυσίες.

Ο εκσυγχρονισμός της εργατικής νομοθεσίας αποτελεί για την Κομισιόν και την πλουτοκρατία στοιχείο καίριας σημασίας για την επίτευξη της προσαρμοστικότητας των εργαζομένων και των επιχειρήσεων, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις που προκύπτουν από τη συνδυασμένη επίπτωση της «παγκοσμιοποίησης» και της γήρανσης των ευρωπαϊκών κοινωνιών, γι' αυτό προτείνεται μεγαλύτερη ευελιξία στις ευρωπαϊκές αγορές εργασίας.

Βασικό στοιχείο της μεταρρύθμισης είναι η κατάργηση της πλήρους μόνιμης δουλειάς.

Επίσης, οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου χαρακτηρίζονται παρωχημένες σχέσεις εργασίας που δεν είναι επαρκείς όσο περνάει ο χρόνος!

Γι' αυτό η Κομισιόν προτρέπει τα κράτη - μέλη να επιλέξουν ως κανόνα τις εναλλακτικές μορφές απασχόλησης, να διευρύνουν την ασυδοσία των μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων, να τροποποιήσουν το επίπεδο της «ευελιξίας» που παρέχεται στα πλαίσια των παραδοσιακών συμβάσεων εργασίας, όπως οι προθεσμίες κοινοποίησης, το κόστος και οι διαδικασίες της μεμονωμένης ή συλλογικής απόλυσης ή ο ορισμός της καταχρηστικής απόλυσης, της οργάνωσης της εργασίας, των ωρών εργασίας, των αμοιβών και του μεγέθους του εργατικού δυναμικού σε διάφορα στάδια του κύκλου παραγωγής των επιχειρήσεων! Δηλαδή, να ρυθμίζουν νομικά τις πιο διαφορετικές μορφές ημιαπασχόλησης - προσωρινή, μερική απασχόληση, δουλειά με το κομμάτι, τηλε-εργασία στο σπίτι, απασχόληση από 0 έως 1 ώρα κ.ά. - και την κατάργηση της αποζημίωσης και κάθε ορίου μαζικών απολύσεων, έτσι ώστε οι εταιρείες να αποδεσμευτούν από το «πρόσθετο διοικητικό κόστος»!!!

Να σημειώσουμε πως την Πράσινη Βίβλο καταψήφισε στο Ευρωκοινοβούλιο μόνον το ΚΚΕ, ψήφισαν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ενώ ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑ.Ο.Σ. έκαναν αποχή. Συνεπώς για τις σημερινές εξελίξεις στο καθεστώς των εργαζομένων στις πρώην ΔΕΚΟ έχουν τεράστιες ευθύνες η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ΛΑ.Ο.Σ. που με τη στάση τους στήριξαν ή ανέχθηκαν την τέτοια εξέλιξη σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Να συγκαλύψει και υποβαθμίσει το μέγεθος της επίθεσης στα δικαιώματα των εργαζομένων, με τελευταίο κρούσμα την αντεργατική τροπολογία για τις πρώην ΔΕΚΟ, επιχειρεί η κυβέρνηση, δίχως βέβαια να κάνει το παραμικρό βήμα πίσω.

Μπροστά στην καθολική κατακραυγή και τις αντιδράσεις των εργαζομένων, η κυβέρνηση προσπάθησε χτες με διάφορες ανούσιες «διορθώσεις» και πυροτεχνήματα να εκτονώσει τη λαϊκή οργή, ρίχνοντας ταυτόχρονα τους τόνους της προπαγανδιστικής επίθεσης κατά των εργαζομένων στις πρώην ΔΕΚΟ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προχώρησε σε μια φραστική αναδίπλωση, λέγοντας πως «η κυβέρνηση δεν υποστήριξε ότι η μοναδική αιτία για τα ελλείμματα είναι οι μισθοί των εργαζομένων», αλλά την ίδια στιγμή παραδέχτηκε ότι η επιχειρούμενη προσπάθεια εξορθολογισμού του συστήματος περιλαμβάνει «φυσικά και τις αυξήσεις» στους μισθούς. Επιχειρώντας να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, παρέπεμψε στη «διόρθωση» που είχε κάνει λίγο νωρίτερα στη Βουλή ο Γ. Αλογοσκούφης, ότι οι αυξήσεις δε θα είναι ποτέ κάτω από τον πληθωρισμό! Ταυτόχρονα, επέμεινε στην τακτική της υποδαύλισης της αντιπαράθεσης μεταξύ των εργαζομένων στις πρώην ΔΕΚΟ και στο σύνολο των φορολογουμένων! «Σε κάθε περίπτωση, πάντως, αντιλαμβάνεται κάποιος ότι δεν μπορεί οι φορολογούμενοι να φορτώνονται τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ», είπε χαρακτηριστικά ο Θ. Ρουσόπουλος.

Παράλληλα, η κυβέρνηση σκληραίνει τη στάση της απέναντι στις διαφοροποιήσεις και διαφωνίες των βουλευτών ειδικά σε νομοσχέδια που κατατίθενται στη Βουλή για ψήφιση. Ούτε λίγο ούτε πολύ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος υποστήριξε ότι «κάθε μεταρρύθμιση και νομοσχέδιο που έχει εισαχθεί στη Βουλή είναι αλλαγές τις οποίες οι Ελληνες πολίτες έχουν εγκρίνει στο πρόγραμμά μας»(!), αποφάνθηκε, επισημαίνοντας ότι και οι ίδιοι οι βουλευτές έχουν δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση μετά την εκλογική νίκη του περασμένου Σεπτέμβρη. Γενικά πάντως, όπως είπε, η κυβέρνηση είναι ικανοποιημένη από τη συμπεριφορά των βουλευτών και τη συνοχή της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση επιχειρεί να ενισχύσει τη θέση της υπέρ των αυτοδύναμων κυβερνήσεων, διαλύοντας τη (σκόπιμη) σύγχυση που προκλήθηκε τις προηγούμενες μέρες με τις δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών. Ο Θ. Ρουσόπουλος τάχθηκε κατηγορηματικά κατά των κυβερνήσεων συνεργασίας, συμπληρώνοντας πως «η Νέα Δημοκρατία πιστεύει ότι η αυτοδύναμη κυβέρνηση και οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις είναι που χρειάζεται ο τόπος για να πάει μπροστά». Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο πρόεδρος της Βουλής Δ. Σιούφας, εξερχόμενος χτες από το Μέγαρο Μαξίμου: «Η πολιτική σταθερότητα πηγάζει μέσα από αυτοδύναμες και ισχυρές κυβερνήσεις», υποστήριξε.

Στη ρύθμιση για τις πρώην ΔΕΚΟ προβλέπονται:

• Για τους νεοπροσλαμβανόμενους: Τη χειρότερη μοίρα ετοιμάζουν για τη νέα βάρδια της εργατικής τάξης, ειδικότερα για την περίοδο της «δοκιμαστικής περιόδου». Θεσπίζονται μέτρα «παρέκλισης» από την «ισχύουσα Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας ή από τον Κανονισμό Εργασίας ή από οποιαδήποτε άλλη συλλογική ρύθμιση». Στη λαιμητόμο μπαίνουν μισθοί, άδειες, ρεπό, επιδόματα και οι όποιες άλλες παροχές. Οι νέοι εργαζόμενοι θα έχουν κουτσουρεμένα δικαιώματα σε σχέση με τους παλαιότερους συναδέλφους τους.
• Για όλους τους εργαζόμενους (παλιούς και νέους) και σε όλες τις πρώην ΔΕΚΟ, η κυβέρνηση (Διυπουργική Επιτροπή) θα καθορίζει ανώτατο όριο στο ποσοστό των μισθολογικών αυξήσεων, με κριτήρια, για παράδειγμα «την οικονομική κατάσταση της επιχείρησης και την πορεία του κρατικού προϋπολογισμού»!
• Καταργείται το δικαίωμα των συνδικάτων να προσφεύγουν στον Οργανισμό Μεσολάβησης Διαιτησίας. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με «κοινή απόφαση εργαζομένων και επιχείρησης και μετά από σύμφωνη γνώμη της Διυπουργικής Επιτροπής»! Μέχρι σήμερα υπήρχε η δυνατότητα μονομερούς προσφυγής στη Διαιτησία...

Προκλητική είναι και η τροπολογία για την αύξηση (μέχρι και 80%) των αποδοχών στους μισθούς - επιδόματα και συντάξεις των δικαστών που θα ισχύσουν από την 1η Γενάρη του 2008. Σύμφωνα με το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους η πρόσθετη επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού από την εφαρμογή της τροπολογίας για τις αποδοχές των δικαστών υπολογίζεται στα 195 εκατ. ευρώ το χρόνο (120 εκατ. ευρώ για τους εν ενεργεία και 75 εκατ. ευρώ για τους συνταξιούχους)!

Φιλότιμες προσπάθειες να εμπνεύσει τους νεολαίους του κόμματός του κατέβαλε ο Γ. Παπανδρέου μιλώντας χτες στην «πρώτη τακτική σύνοδο» της νεολαίας ΠΑΣΟΚ. Γνωρίζοντας πολύ καλά το πρόβλημα, τους ζήτησε να περιφρονήσουν «τους επαγγελματίες εξουσιαστές και το θλιβερό κυνισμό τους», ότι «όλα είναι απλώς ένα παιχνίδι εξουσίας», να απορρίψουν «τις πελατειακές σχέσεις και το ρουσφέτι, την αφομοίωση από τον κρατισμό και τον κυβερνητισμό, την κατάχρηση της εξουσίας». Τους κάλεσε ακόμα να αρνηθούν να δουν «το κόμμα ως αυτοσκοπό»... Είπε πολλά τέτοια, αλλά όραμα που να εμπνέει δεν είχε και δεν μπορούσε να έχει. Ελλείψει λοιπόν οράματος κατέφυγε σε αφορισμούς και συκοφαντίες σε βάρος της «συντηρητικής Αριστεράς», την οποία μάλιστα ταύτισε με τη «συντήρηση» της Δεξιάς επειδή λέει ότι «δεν μπορεί να κάνουμε τίποτα, φταίει ο κακός καπιταλισμός». Και περιχαρής αναφώνησε: «Εμείς, στην απάθεια της Δεξιάς και στην απάθεια της παραδοσιακής Αριστεράς, λέμε υπάρχει άλλος δρόμος». Δεν τον περιέγραψε, αλλά ήταν περιττό, αφού οι πάντες τον ζουν ως εφιαλτική πραγματικότητα. Είναι η βαρβαρότητα του καπιταλισμού που στηρίζει...