Φιλότιμες προσπάθειες να εμπνεύσει τους νεολαίους του κόμματός του κατέβαλε ο Γ. Παπανδρέου μιλώντας χτες στην «πρώτη τακτική σύνοδο» της νεολαίας ΠΑΣΟΚ. Γνωρίζοντας πολύ καλά το πρόβλημα, τους ζήτησε να περιφρονήσουν «τους επαγγελματίες εξουσιαστές και το θλιβερό κυνισμό τους», ότι «όλα είναι απλώς ένα παιχνίδι εξουσίας», να απορρίψουν «τις πελατειακές σχέσεις και το ρουσφέτι, την αφομοίωση από τον κρατισμό και τον κυβερνητισμό, την κατάχρηση της εξουσίας». Τους κάλεσε ακόμα να αρνηθούν να δουν «το κόμμα ως αυτοσκοπό»... Είπε πολλά τέτοια, αλλά όραμα που να εμπνέει δεν είχε και δεν μπορούσε να έχει. Ελλείψει λοιπόν οράματος κατέφυγε σε αφορισμούς και συκοφαντίες σε βάρος της «συντηρητικής Αριστεράς», την οποία μάλιστα ταύτισε με τη «συντήρηση» της Δεξιάς επειδή λέει ότι «δεν μπορεί να κάνουμε τίποτα, φταίει ο κακός καπιταλισμός». Και περιχαρής αναφώνησε: «Εμείς, στην απάθεια της Δεξιάς και στην απάθεια της παραδοσιακής Αριστεράς, λέμε υπάρχει άλλος δρόμος». Δεν τον περιέγραψε, αλλά ήταν περιττό, αφού οι πάντες τον ζουν ως εφιαλτική πραγματικότητα. Είναι η βαρβαρότητα του καπιταλισμού που στηρίζει...