ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 4 Φλεβάρη 1998
Σελ. /32
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
"ΕΝΟΤΗΤΑ" ΚΑΙ "ΔΙΑΣΠΑΣΗ" ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΝΟΙΑ ΤΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ

Τα κόμματα δεν υπάρχουν γενικώς. Υπάρχουν για συγκεκριμένους λόγους. Και οι συγκεκριμένοι λόγοι κατατείνουν σε έναν βασικό: Στην εκπροσώπηση στο πολιτικό επίπεδο των συγκεκριμένων συμφερόντων των πολύ συγκεκριμένων κοινωνικών τάξεων από τα πολιτικά κόμματα.

Επομένως, είναι άκρως αντιεπιστημονικό και εξίσου απολίτικο να εξετάζονται τα όσα διαμείβονται στο εσωτερικό των κομμάτων, ανεξάρτητα από την πραγματικότητα, που γεννά, συντηρεί, αναπαράγει ή και καταργεί τα διάφορα πολιτικά κόμματα. Τα παραπάνω είναι απαραίτητο να αποτελέσουν τη βάση για την εξέταση και την εξαγωγή κάποιων πρώτων εκτιμήσεων, για το τι συμβαίνει σήμερα εντός του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Εξ αρχής θα πρέπει να τονιστεί ότι, τόσο ο "ενοποιητικός" χαρακτήρας των "διαφορών" στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, όσο και οι "φυγόκεντρες" τάσεις που προκαλούν οι "διαφορές" στο εσωτερικό της ΝΔ, έχουν έναν κοινό παρονομαστή: Τη συμφωνία και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αλλά και των ένθεν και ένθεν πτερύγων στο εσωτερικό τους, για την προώθηση μιας πολιτικής που ανταποκρίνεται στις επιδιώξεις του μεγάλου κεφαλαίου.

Οποιος δε βλέπει αυτή τη συμφωνία ή την καθιστά δευτερεύον στοιχείο (σκοπίμως;) στην ανάλυσή του, για να προτάξει τις "διαφορές" που ενσκήπτουν στο αστικό πολιτικό εποικοδόμημα και στα αστικά πολιτικά κόμματα, τότε ούτε αυτές τις διαφορές μπορεί (ή δε θέλει;) να αναλύσει.

***

Η συζήτηση στη Βουλή για την τροπολογία των ΔΕΚΟ είναι αποκαλυπτική, όσον αφορά τον "ενοποιητικό" χαρακτήρα των ενδοΠΑΣΟΚικών "αντιπαραθέσεων". Η δήλωση του Κ. Κουλούρη - που, κατά τα άλλα, διαφώνησε με την τροπολογία - ότι "την ψηφίζω για να μην δώσω άλλοθι σ' όσους θέλουν να παίξουν με την ενότητα του ΠΑΣΟΚ", αν εκληφθεί απλώς ως ένδειξη κομματικού πατριωτισμού, θα έχει χαθεί το κύριο. Και το κύριο είναι το εξής: Και εκείνοι που από το ΠΑΣΟΚ ψήφισαν την τροπολογία και εκείνοι που δεν την ψήφισαν, γνωρίζουν ότι βασικό τους καθήκον είναι η προώθηση της ακολουθούμενης πολιτικής. Αυτό το βασικό "χρέος" του κόμματός τους δεν πρέπει να αμφισβητηθεί - πολύ περισσότερο, που σε αυτή τη φάση το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στο διαχειριστικό τιμόνι της πολιτικής της πλουτοκρατίας - από τις επιμέρους διαφορές ή τις προσωπικές πικρίες όσων έχουν απομακρυνθεί από τα πόστα της εξουσίας λόγω των μετα-Παπανδρεϊκών ανακατατάξεων.

Συμπέρασμα: Αφ' ενός, η ταξική συνειδητότητα των κυβερνητικών βουλευτών και της ηγεσίας τους, που τους "ανέχεται" (δηλαδή η εξυπηρέτηση από μέρους τους των συμφερόντων της αστικής τάξης) και, αφ' ετέρου, η αγωνία τους μπροστά στο μερικό (προσωπικά παιχνίδια ή φιλοδοξίες) να μη χάσουν το "όλον" (δηλαδή την κυβερνητική εξουσία), λειτουργεί, στην περίπτωση του ΠΑΣΟΚ, συσπειρωτικά.

***

Στην περίπτωση της ΝΔ, ακριβώς οι ίδιοι λόγοι λειτουργούν "διαλυτικά" ή"διασπαστικά", σύμφωνα με την έκφραση του Κ. Μητσοτάκη.Από τη μια μεριά, όλοι στη ΝΔ συμφωνούν με την ακολουθούμενη πολιτική της κυβέρνησης Σημίτη. Οχι γιατί "αγαπούν" τον Σημίτη, αλλά γιατί αυτή η πολιτική εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ολιγαρχίας, που και οι ίδιοι υπηρετούν. Από την άλλη μεριά, στο φόντο της αγωνίας να αναρριχηθεί η ΝΔ στους κυβερνητικούς θώκους, διαμορφώνονται στο εσωτερικό της δυο τακτικές: Αφ' ενός, η τακτική που πιστεύει ότι το χρίσμα θα παρθεί με την επίδειξη και τυπικής συνέπειας απέναντι στην πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου, ακόμα κι αν χρειαστεί η δημόσια ταύτιση του κόμματος με μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση Σημίτη. Αφ' ετέρου, η τακτική που λέει ότι θα πάρουμε το χρίσμα, στηρίζοντας αυτή την πολιτική, αλλά με κάποιες αποστάσεις από αυτούς που σήμερα τη διαχειρίζονται, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ.

Συμπέρασμα: Οι λόγοι που κρατούν το ΠΑΣΟΚ ενωμένο είναι οι ίδιοι (δηλαδή η συμφωνία στην ακολουθούμενη πολιτική και το κυβερνητικό σύνδρομο), που οδηγούν τη ΝΔ σε κραδασμούς.

***

Στη μια περίπτωση, ο Κ. Σημίτης φαίνεται να έχει επιλέξει - προς το παρόν; - τακτική "ανοχής" έναντι της "εσωκομματικής αντιπολίτευσης" για να διαφυλάξει τα "κεκτημένα" του. Στην άλλη περίπτωση, ο Κ. Καραμανλής φαίνεται να διαλέγει "ξεκαθάρισμα" στο εσωτερικό του, όχι για να αντιμετωπίσει τον Σουφλιά ή τον Μάνο, αλλά για να μην κατοχυρωθεί ως "δεύτερος" έναντι του Σημίτη στο "πολιτικό χρηματιστήριο" της ολιγαρχίας.

Σε όλα αυτά, θα πρέπει να προσθέσουμε και το εξής: Το μεγάλο κεφάλαιο και τα κόμματά του γνωρίζουν ότι τίποτα δε θα καταφέρουν έχοντας απέναντί τους το λαό. Ξέρουν ότι η κοινωνική έκρηξη ίσως προκαλέσει την ανάγκη για ανασύνθεση του αστικού πολιτικού σκηνικού. Ενδεχομένως να βρεθούν στην ανάγκη για "λίφτινγκ" του πολιτικού οικοδομήματος. Θα είναι ένα "λίφτινγκ" που θα προτάξει την "οικουμενική" διάσταση των συμφερόντων της ολιγαρχίας, άρα, θα τεθεί πιο έντονα το σενάριο για "οικουμενικές" και "κεντρο-αριστερο-δεξιές" λύσεις στο αστικό πολιτικό εποικοδόμημα; Η θα συνεχίσει να έχει τα κλασικά δικομματικά χαρακτηριστικά; Οποιαδήποτε απάντηση σήμερα θα ήταν πρόωρη.

Καθόλου πρόωρο, όμως, για όσους θέλουν να συμμετάσχουν σε αυτό το "λίφτινγκ" είναι να "παίρνουν θέσεις" από σήμερα. Και αυτό κάνουν και το ΠΑΣΟΚ (όλες του οι πτέρυγες), και η ΝΔ (όλες της οι πτέρυγες), και ο ΣΥΝ (όλες του οι πτέρυγες).

Η απάντηση στα παραπάνω δεν είναι παρά να πάρουν θέση όλες οι "πτέρυγες" του λαού σε ένα κοινό μέτωπο πάλης που θα ανατρέπει την ακολουθούμενη πολιτική, με την οποία συμφωνούν όλες οι δικομματικές ομάδες. Ετσι, αναπόφευκτα, θα καθίστανται ανεπιτυχή και τα όποια "φτιασιδώματα" στο αστικό πολιτικό εποικοδόμημα.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Τόσο ο "ενοποιητικός" χαρακτήρας των "διαφορών" στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, όσο και οι "φυγόκεντρες" τάσεις που προκαλούν οι "διαφορές" στο εσωτερικό της ΝΔ, έχουν ένα κοινό παρονομαστή: Τη συμφωνία και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αλλά και των ένθεν και ένθεν πτερύγων στο εσωτερικό τους, για την προώθηση μιας πολιτικής που ανταποκρίνεται στις επιδιώξεις του μεγάλου κεφαλαίου


ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΑΡΜΕΝΑΚΑ, ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΗΣ "ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΩΝ" ΣΤΟΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ
Ανάγκη άλλης πολιτικής στο φάρμακο

- Ποιες είναι οι αποφάσεις που πάρθηκαν στην πρόσφατη γενική συνέλευση του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου;

- Πρώτον, υπήρξε καταγγελία της κυβερνητικής πολιτικής, με την οποία οδηγείται σε αφανισμό το μικρό και μεσαίο φαρμακείο, σε υποβάθμιση η φαρμακευτική περίθαλψη του ελληνικού λαού και σε όλο και μεγαλύτερη επιβάρυνση ο ασφαλισμένος για την εξασφάλιση των φαρμάκων του. Δεύτερον, αποφασίστηκε η πραγματοποίηση περιφερειακών συσκέψεων ανά τους νομούς για να ενημερωθούν οι φαρμακοποιοί σε όλη την Ελλάδα το στάδιο στο οποίο βρίσκονται τα προβλήματα του κλάδου και τις μορφές διεκδίκησης. Θα ακολουθήσουν τοπικές συνελεύσεις. Τρίτον, αποφασίστηκε η πραγματοποίηση 24ωρων κυλιόμενων κινητοποιήσεων με κλείσιμο των φαρμακείων, αρχής γενομένης την ημερομηνία εφαρμογής της λίστας. Τέλος, η αναστολή της επί πιστώσει χορήγησης φαρμάκων στους ασφαλισμένους των ταμείων εκείνων που χρωστούν για μεγάλο χρονικό διάστημα στους φαρμακοποιούς. Το τελευταίο, θα κριθεί από τους κατά τόπους φαρμακευτικούς συλλόγους, ανάλογα με το με ποιο ταμείο έχουν πρόβλημα οι φαρμακοποιοί της περιοχής.

- Η "Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση Φαρμακοποιών" κατέβασε ξεχωριστό ψήφισμα από εκείνο που πρότεινε η πλειοψηφία του ΔΣ. Γιατί; Πού έγκειται η διαφορετικότητα των δύο ψηφισμάτων;

- Η διαφορετικότητα των εκπροσώπων της "Πανεπιστημονικής" υπήρξε κύρια στη μη ανάληψη ευθυνών από τα μέλη της πλειοψηφίας του ΔΣ του ΠΦΣ. Πιστεύουμε πως ευθύνονται για δύο πράγματα. Πρώτον για τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκαν τα θέματα, υποβιβάζοντας τους στόχους που είχε βάλει η γενική συνέλευση, που ήταν η απόσυρση όλων των κυβερνητικών εξαγγελιών και η εξέταση του θέματος "φάρμακο" από μηδενική βάση και προωθώντας την κρίσιμη στιγμή την κλαδική συμφωνία και πραγματοποιώντας συναντήσεις κεκλεισμένων των θυρών με κυβερνητικούς παράγοντες με μονόπλευρη συμμετοχή και ελλιπή ενημέρωση. Δεύτερον για την απογοήτευση που καλλιέργησαν στον κλάδο. Αυτό σήμερα έχει ως αποτέλεσμα οι συνάδελφοι να αμφισβητούν τα αποτελέσματα των κινητοποιήσεων, όχι γιατί δεν πιστεύουν στην ανάγκη και στην αποτελεσματικότητα των αγώνων, αλλά γιατί έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη τους στις συνδικαλιστικές παρατάξεις που αποτελούν την πλειοψηφία της ηγεσίας του κλάδου.

- Τι προτείνετε για την ανατροπή της σημερινής πολιτικής στο θέμα της φαρμακευτικής περίθαλψης;

- Πρώτον ενημέρωση έγκαιρη και έγκυρη προς όλους τους φαρμακοποιούς. Προς αυτή την κατεύθυνση οι φαρμακοποιοί της "Πανεπιστημονικής" πραγματοποίησαν ήδη μία σύσκεψη στην Αθήνα και προγραμματίζουν νέα σύσκεψη με φαρμακοποιούς της Θεσσαλίας - Μακεδονίας. Δεύτερον, ενημέρωση του κόσμου για τη σημερινή κατάσταση και τις εξελίξεις που προδιαγράφονται στο φάρμακο. Τρίτον, δημιουργία κοινωνικών συμμαχιών με συναφείς κοινωνικές ομάδες και όχι μόνο. Αποτέλεσμα του τρόπου λειτουργίας μας είναι και το ψήφισμα συμπαράστασης στους αγρότες, που με παρέμβαση των εκπροσώπων της "Πανεπιστημονικής" ψηφίστηκε στη γενική συνέλευση του ΠΦΣ. Τέταρτον, ανατροπή των συσχετισμών των δυνάμεων στα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια συνδικαλιστικά όργανα.

Μ. Ζ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ