ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Γίνε συ δικαστής, τιμωρός, ελευθερωτής

Του Τάσου Αναστασίου, από τα ΝΕΑ

Η «αποκαλυπτική» δημοσιογραφία στο φόρτε της. Σαπούνια διαφήμιζε αιώνες πριν, στο ξεκίνημά της, «αποκαλύπτοντας» τις ευεργετικές ιδιότητες του νέου προϊόντος, τώρα «αποκαλύπτει» πόσο «ανίσχυρο» είναι το αστυνομικό κράτος. Αξιοποιεί το ίδιο ακριβώς «μάρκετινγκ» που χρειάζεται ένα σαπούνι: Δείχνουμε τη βρωμιά και προσφέρουμε το προϊόν: Στο προκείμενο: Ακόμα πιο σκληρό αστυνομικό κράτος. Με ολίγον και από πολιτικό «σασπένς», «ποιος θέλει να φάει ποιον», βρίσκεσαι οπαδός του Χρυσοχοΐδη ως αποτελεσματικότερου του Βουλγαράκη. Πάρε και μια επιχείρηση «καθαρά χέρια» από μια δικαιοσύνη που «αδέκαστη» πάντα παρεμβαίνει στα ανούσια, την ώρα που το μέγα έγκλημα - σε βάρος της ίδιας της ζωής σου υπό τον καπιταλισμό - επελαύνει.

Κι αν δε συμφωνείς, έχουμε κι άλλους θεσμούς: και ΟΚΕ και ΓΣΕΕ! Στελέχη των οποίων, λέει το ρεπορτάζ, έχουν ήδη συμφωνήσει να συνδράμουν τους αναξιοπαθούντες βιομηχάνους με απαλλαγή από τις ασφαλιστικές εισφορές.

Σε κάθε περίπτωση, αναφέρει άλλο σχετικό άρθρο, ο κοινός παρονομαστής του μέλλοντος είναι ο μακρύτερος εργάσιμος βίος (τι κομψή έκφραση για τη δουλιά ως το θάνατο). Και όχι μόνο: να ξεχάσετε, λέει, αυτά που ξέρετε, ότι τα τελευταία χρόνια θα έχετε καλό μισθό, ώστε να βγαίνει και καλή σύνταξη.

Ψάχνε εσύ να βρεις το δημοσιογράφο - τιμωρό στην εφημερίδα του αφεντικού σου. Και ξέχνα ότι το κρίσιμο δεν είναι καν πόσο καλός ψεύτης είναι ο ρεπόρτερ, αλλά για λογαριασμό ποιανού δουλεύει.

Ορισμένοι είχαν την τύχη να «σπουδάσουν» σ' ένα σχολείο που ο δάσκαλος έλεγε «πρέπει να πάω εκεί». Οχι για να δει αν τον αγαπάει η μάνα του, αλλά για να αποκαλύψει το ποιος με ποιον. Ετσι έμαθαν ότι σε μια εργατική κατάληψη είσαι εκεί, μαζί, διαρκώς, τόσο εκεί, που να φροντίζεις το χώρο μαζί με τους εργάτες, να σου δίνουν από το λιγοστό του πιάτου τους, να μοιράζονται μαζί σου αγωνίες για το «κάθε μέρα» τους, λύνοντας στην πράξη το ερώτημα: «είναι ο δημοσιογράφος διανοούμενος;». Ο δικός μας είναι ένας εργάτης, που στον καταμερισμό των καθηκόντων του 'λαχε να 'ναι αυτός που πρέπει να καταγράψει, να ερευνήσει το γιατί και πώς της εκμετάλλευσης, να δείξει - αναδείξει τη διέξοδο που το ίδιο το κόμμα των εργατών έχει επεξεργαστεί. Απλά πράγματα.

Γι' αυτό κανένας θρήνος για ένα πρακτορείο που έπαιξε το ρόλο του στον αμερικάνικο μύθο, αλλά δεν έχει αφήσει ούτε ένα σημάδι που να δείχνει ότι βοήθησε την εργατική τάξη των ΗΠΑ να κάνει έστω κι ένα βήμα μπροστά.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΦΥΓΗ, ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ...

ΖΟΜΠΙ ΣΤΟ ΠΙΑΤΟ: «Με τη συνδρομή της σύγχρονης τεχνολογίας φρούτα όπως τα μήλα ή τα ακτινίδια, ψεκάζονται με ειδικό υγρό, που τα κάνει να δείχνουν πιο φρέσκα από ό,τι είναι στην πραγματικότητα, αν και είναι αδιάθετα στα ράφια ακόμα και επί δέκα, δώδεκα μήνες. Τα σταφύλια μπορούν, αποκαλύπτει η έρευνα, να παραμείνουν στα ράφια μέχρι και τέσσερις μήνες, χάρη στον ψεκασμό τους με βιτριόλι» (το θέμα σε «Ντέιλι Μέιλ» / «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»).

ΝΑ ΔΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΙ ΒΛΕΠΕΙ: «Ωσπου να φθάσει στην εφηβεία κάθε παιδί βλέπει 20.000 φόνους και 100.000 πράξεις βίας στην TV» (τίτλος στον «ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ»).

ΒΑΛΒΙΔΑ ΕΚΤΟΝΩΣΗΣ ΜΕ ΟΡΙΟ: «Αυτονόητα η ανεξάρτητη λειτουργία της Δικαιοσύνης αποτελεί μία από τις ασφαλιστικές δικλείδες για την εύρυθμη λειτουργία του πολιτεύματος (...) είναι προφανώς δικαίωμα και κυρίως υποχρέωση της Δικαιοσύνης να παρεμβαίνει κάθε φορά που κρίνει ότι υπάρχουν σκιές παρατυπίας ή ανάγκη περαιτέρω διερεύνησης υποθέσεων (...) σε όλα τα παραπάνω που καθιστούν τη Δικαιοσύνη και τους λειτουργούς της συστατικό στοιχείο για τη λειτουργία της Δημοκρατίας και της προάσπισης των δικαιωμάτων των πολιτών υπάρχει κι ένα όριο (...) υπό αυτό το πλαίσιο δημιουργεί εύλογες απορίες κι ερωτήματα η εισαγγελική παρέμβαση για τις συνθήκες θανάτου του Ρώσου κακοποιού Μαξίμ Ζιλίν» (το άρθρο στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»).

ΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ... «Αρση της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης "χωρίς να λυθούν τα προβλήματα" (...) "η Γαλλία παραμένει κοινωνικά σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης" έγραφε στο κύριο άρθρο της χθες η εφημερίδα "Μαρσεγιέζ" σημειώνοντας: "Παραμένει σε αυτήν την κατάσταση στις γειτονιές όπου η προειδοποίηση του Νοεμβρίου δε δίδαξε τίποτε στην κυβέρνησή μας. Στα σχολεία όπου τα μέσα και οι φιλοδοξίες περικόπτονται. Στις επιχειρήσεις όπου η αγοραστική δύναμη μειώνεται και η δημιουργία θέσεων εργασίας δεν προχωρεί"» (το ρεπορτάζ στα «ΝΕΑ»).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΕΝΤΑΣΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ για τη μικρομεσαία αγροτιά

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Η τοπική ανεργία φέρνει συναίνεση εργοδοσίας - ΓΣΕΕ

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: 3.664 ΘΕΣΕΙΣ εργασίας για ανέργους

ΤΑ ΝΕΑ: Εξτρα λιτότητα με σενάρια εκλογών

Ο ΛΟΓΟΣ: ΠΑΡΑΤΑΣΗ έως το 2007

Η ΑΥΓΗ: Ποδαρικό με τριετία λιτότητας

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: ΚΑΛΠΑΖΕΙ η Σοφοκλέους

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Στόχος οι 4.000 μονάδες για το Χρηματιστήριο

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΕ Η ΣΚΕΥΩΡΙΑ με τις δήθεν απαγωγές των Πακιστανών

ΤΟ ΒΗΜΑ: Ο Εισαγγελέας πάει παντού

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ... αυτοκτονίας

Η ΧΩΡΑ: Δεύτερο άδειασμα Βουλγαράκη από το Μαξίμου

ΕΘΝΟΣ: ΣΦΑΖΟΝΤΑΙ υπουργοί για το φιάσκο

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΣΕ ΚΛΟΙΟ ρωσο-πακιστανικό

PRESS time: ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΜΕ ΤΙΜΗ 200 ΔΟΛΑΡΙΩΝ τόσο κοστίζει για να φιλήσουν το χέρι του

Δεν κρύβουν λόγια «Μόνο την τελευταία πενταετία οι κυβερνήσεις άρχισαν να συνειδητοποιούν τις επιπτώσεις αυτού του συνδυασμού: στο μέλλον για να μη γίνει φτωχότερος ο μέσος συνταξιούχος, θα πρέπει οι εργαζόμενοι του σήμερα να αυξήσουν τις οικονομίες τους, να πληρώνουν περισσότερους φόρους ή να συνταξιοδοτούνται σε μεγαλύτερες ηλικίες (...) με δεδομένο τις διαφορετικές δομές των συστημάτων συνταξιοδότησης από χώρα σε χώρα, κάθε κράτος θα πρέπει να εφεύρει τη δική του ερμηνεία στην προτεινόμενη λύση του "εξοικονομήστε περισσότερο ή πληρώστε μεγαλύτερους φόρους". Το μοναδικό κοινό στοιχείο για όλους θα είναι ο μακρύτερος εργασιακός βίος (...) τόσο οι άνθρωποι όσο και η κοινωνία μας να αναθεωρήσουν την ιδέα τους για την καριέρα - όπου η τελευταία θέση εργασίας τείνει να είναι η καλύτερη και από απόψεως απολαβών αλλά και κοινωνικού γοήτρου» (σε «FINANCIAL TIMES» / «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»).

Μύθοι «Η αμερικάνικη δημοσιογραφία υποδέχθηκε το νέο έτος με μια μεγάλη απώλεια. Το περίφημο πρακτορείο City News Service της "Chicago Tribune", όπου μαθήτευσαν κάποιοι από τους καλύτερους αρθρογράφους της χώρας και από όπου αντλήθηκε έμπνευση για το πρότυπο του σκληραγωγημένου δημοσιογράφου με μεγάλη αγάπη για το ποτό, του έργου "Η πρώτη σελίδα", δημοσίευσε το περασμένο Σάββατο το τελευταίο δελτίο του. "Μου δίδαξε πώς να λέω μία ιστορία" είπε στο Associated Press ο Κερτ Βόνεγκατ. "Εμαθα πώς να λέω ψέματα στο τηλέφωνο ώστε να κερδίζω την εμπιστοσύνη του συνομιλητή μου" (...) Το μοτό της αίθουσας σύνταξης ήταν: "αν η μητέρα σου λέει ότι σε αγαπάει, έλεγξέ το" (...) Ο Σέιμουρ Χερς, ο πιο γνωστός ρεπόρτερ της Αμερικής, που έφερε στο φως τη σφαγή βιετναμέζων πολιτών στο Μάι Λάι από αμερικανικά στρατεύματα και το σκάνδαλο των φυλακών του Αμπου Γκράιμπ στο Ιράκ έμαθε τα κόλπα του επαγγέλματος στο City News Bureau (πρώτο όνομα του πρακτορείου) "Εμαθα να διασκεδάζω. Και σίγουρα έμαθα πώς να πίνω ως τις τέσσερις το πρωί" (...) Οπως το έθεσε ο Πολ Ζιμπράκος, η υπηρεσία οδηγήθηκε στο λουκέτο επειδή "έκανε τη δουλειά της πάρα πολύ καλά"» (το ρεπορτάζ στο «ΒΗΜΑ»).