ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 6 Γενάρη 2002
Σελ. /32
ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ
Στην άλλη όψη του ευρώ

Η αρχή της νέας χρονιάς σημαδεύεται από μια μεγάλων διαστάσεων και υψηλού κόστους προπαγανδιστική εκστρατεία για το ευρώ, το οποίο κυκλοφόρησε επισήμως με τη μορφή των χαρτονομισμάτων και των κερμάτων από την 1η του Γενάρη 2002. Η κυβέρνηση, όλοι οι θιασώτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι τράπεζες, πολλές επιχειρήσεις και τα μέσα ενημέρωσης βομβαρδίζουν την «κοινή γνώμη» για τις ευεργετικές συνέπειες από την εισαγωγή του νέου νομίσματος τόσο στην οικονομία της χώρας, όσο και στην ευημερία του ελληνικού λαού.

Ωστόσο, από την πρώτη μέρα της κυκλοφορίας του ευρώ έγιναν αισθητές για τους εργαζόμενους οι πρώτες παρενέργειες, με ένα κύμα ανατιμήσεων σε σειρά προϊόντων, τις οποίες οι επιχειρήσεις δικαιολόγησαν ως αποτέλεσμα των «στρογγυλοποιήσεων».

Οσον αφορά στο τι σημαίνει το ευρώ για τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, και γενικότερα για τα λαϊκά στρώματα, αρκεί να υπολογίσει κανείς τι στοίχισε σ' αυτούς η πολιτική της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης, που είχε στόχο τη «σύγκλιση» και τη δημιουργία του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος.

Λιτότητα, μείωση της αγοραστικής δύναμης, αύξηση της ανεργίας, υπονόμευση της παραγωγικής βάσης της χώρας, μαζική καταστροφή των μικρομεσαίων αγροτικών νοικοκυριών, κλείσιμο χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, απώλεια εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Αυτή είναι η άλλη όψη του ευρώ, για την οποία η κυβέρνηση και τα φερέφωνά της δε βγάζουν τσιμουδιά.

Νέα δεδομένα από την εξέγερση στην Αργεντινή

Associated Press

Ο πέμπτος σε διάστημα δώδεκα ημερών Πρόεδρος της Αργεντινής ορκίστηκε την περασμένη Πέμπτη. Ο Εδουάρδο Ντουάλτε μετά την ορκωμοσία με δηλώσεις του καταδίκασε το «μοντέλο» οικονομίας που επέβαλαν στην Αργεντινή το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και οι αμερικανικές πολυεθνικές επιχειρήσεις. Υποχρεώθηκε να παραδεχτεί ότι η επί δεκαετία εφαρμογή της πολιτικής του «νεοφιλελευθερισμού» και της «παγκοσμιοποίησης» οδήγησε την αργεντίνικη οικονομία στην καταστροφή και το λαό της χώρας στην εξαθλίωση.

Η ταχύτατη μετεξέλιξη του χαρακτήρα των διαδηλώσεων στο Μπουένος Αϊρες και στις άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας έδειξε ότι οι εξεγερμένοι απαιτούν πολιτική που να βελτιώνει τη θέση τους. Η πραγματικότητα της Αργεντινής δείχνει αφ' ενός τη χρεοκοπία των «συνταγών» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών, αλλά και τη δυνατότητα των κινητοποιήσεων των εργαζομένων, να εμποδίζουν την αντιλαϊκή επέλαση. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι διαδηλώσεις στην Αργεντινή συνεχίζονται επί καθημερινής βάσης και διακρίνονται από τη μεγάλη συμμετοχή και τη μαχητικότητά τους, κάτω από τα συσσωρευμένα προβλήματα των εργαζομένων, αλλά και των μεσαίων στρωμάτων της πόλης και του χωριού, που υφίστανται τα περισσότερα δεινά. Το πού θα οδηγήσει αυτή η κατάσταση θα το δείξει η ζωή.

Εγκλημα η αποστολή στρατού στο Αφγανιστάν

Η κυβέρνηση, πιστή στις δεσμεύσεις της για συμμετοχή στην «αντιτρομοκρατική σταυροφορία» των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, στέλνει τους πρώτους Ελληνες στρατιώτες στο Αφγανιστάν. Παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις, αποστέλλει ελληνικές δυνάμεις στο πλαίσιο της συμφωνίας για τη συγκρότηση «δύναμης ασφαλείας», που θα αναπτυχθεί στη χώρα μετά την ολοκλήρωση των αμερικανικών βομβαρδισμών. Πρόκειται για τη συμμετοχή σε ένα ακόμη έγκλημα της «νέας τάξης», μετά την αποστολή στρατιωτών στη Βοσνία, στο Κόσσοβο και στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Το επιχείρημα ότι οι Ελληνες στρατιώτες θα ασχοληθούν μόνο με την προώθηση της ανθρωπιστικής βοήθειας που θα διοχετευτεί στο Αφγανιστάν δεν μπορεί να πείσει κανέναν, αφού είναι γνωστό ότι όλες οι εγκληματικές επιδρομές των τελευταίων χρόνων καλύφθηκαν από τον μανδύα των «ανθρωπιστικών αποστολών».

Οσον αφορά στην κατάσταση στο Αφγανιστάν, οι ΗΠΑ επιμένουν ότι οι βομβαρδισμοί, αλλά και οι χερσαίες επιχειρήσεις, θα συνεχιστούν μέχρι τη σύλληψη, ή την εξόντωση του μουλά Ομάρ, ηγέτη των Ταλιμπάν. Στην ουσία πρόκειται για τη μεθοδική αποκατάσταση του ελέγχου όλων των περιοχών του Αφγανιστάν από τις δυνάμεις κατοχής, οι οποίες προς το παρόν είναι κυρίως αμερικανοβρετανικές, αλλά στη συνέχεια θα διευρυνθούν όσον αφορά στη σύνθεσή τους. Η μετατροπή του Αφγανιστάν σε προτεκτοράτο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους είναι ένα γεγονός αναμφισβήτητο και όλοι περιμένουν τώρα να μάθουν ποιος θα είναι ο επόμενος στόχος της «αντιτρομοκρατικής σταυροφορίας».

Αντιδημοκρατικό έκτρωμα το «δώρο» της κυβερνητικής επιτροπής στον ελληνικό λαό. Η πρώτη της απόφαση για το 2002 σχετικά με τη χρηματοδότηση των κομμάτων συνιστά μιαν αυταρχική εκτροπή, ασχέτως αν «βαφτίστηκε» από τον Κ. Σημίτη «θεσμικές αλλαγές με στόχο την αναβάθμιση της ποιότητας της δημοκρατίας» (σελίδα 5)

Εναρξη της λειτουργίας των ιδιωτικών απογευματινών ιατρείων στα νοσοκομεία, και ένταση των κυβερνητικών προσπαθειών να επιβάλουν την άποψη ότι η εμπορευματοποίηση της υγείας μ' αυτά τα ιατρεία θα σώσει το σύστημα υγείας (σελίδα 13)

Υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης από τον κρατικό προϋπολογισμό, ενώ η λαϊκή οικογένεια, για άλλη μια χρονιά, αναγκάζεται να διπλοπληρώνει την αναχρονιστική και αντιδημοκρατική εκπαίδευση για τα παιδιά της, ενισχύοντας παράλληλα το σύστημα της παραπαιδείας για φροντιστήρια, ξένες γλώσσες και υποτιθέμενη κατάρτιση (σελίδα 14)

Πέμπτος σε διάστημα δώδεκα ημερών ο νέος Πρόεδρος της Αργεντινής, που συγκλονίζεται από τις καθημερινές τεράστιες και ιδιαίτερα μαχητικές διαδηλώσεις, καταδίκασε φραστικά το «μοντέλο» οικονομικής πολιτικής, από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αλλά και από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, προκειμένου να κατευνάσει τις λαϊκές αντιδράσεις (σελίδα 15)

Πλούσιος ο απολογισμός δράσης του φιλειρηνικού κινήματος το 2001, άλλη μια χρονιά κατά την οποία δοκιμάστηκαν οι λαοί, αφού αντέδρασε ποικιλόμορφά στην επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού σε οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο σε όλες τις χώρες του πλανήτη που οξύνθηκε ακόμα περισσότερο, αλλά και στους πολέμους, εξελίξεις που υπονομεύουν το ειρηνικό μέλλον της ανθρωπότητας (σελίδες 16-17)

Αντιδράσεις προκάλεσε στη Ρωσία η απόφαση των ΗΠΑ να αποχωρήσουν από το Σύμφωνο ΑΒΜ του 1972, όπως προκύπτει από τρεις ειδικούς στον αμυντικό τομέα, οι εκτιμήσεις των οποίων απέχουν πολύ από τις επίσημες θέσεις (σελίδες 28-29)

Συνέντευξη με τον Ρολάντ Βέιλ, δικηγόρο στο Εφετείο του Παρισιού και πρώην πρόεδρο του Παγκόσμιου Συλλόγου Δημοκρατών Νομικών, για την παρανομία της κρατικής «αντιτρομοκρατικής» εκστρατείας (σελίδες 30-31)



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ