-- Η κυβέρνηση θα επιτεθεί εκ νέου στο λαϊκό εισόδημα, προκειμένου να πιάσει τους δημοσιονομικούς στόχους που κρύβονται πίσω από τα πανηγύρια για τις επενδυτικές βαθμίδες. Αυτό αποδεικνύει το σχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού που προβλέπει πλεονάσματα στο 2,1%, η συνεχής «δημοσιονομική πειθαρχία». Ο κουρνιαχτός που σηκώθηκε από τον πρωθυπουργό και συνεχίζεται από υπουργούς της κυβέρνησης, κανάλια και ιστοσελίδες για τη «φοροδιαφυγή» των επαγγελματιών, δεν είναι αθώος.

Στήνουν στον τοίχο τους αυτοαπασχολούμενους, τους χρεώνουν όλα τα δεινά της οικονομίας για να ενεργοποιήσουν τον κοινωνικό αυτοματισμό, να αποσπάσουν την ανοχή του λαού στη γενικευμένη επίθεση στο εισόδημά του. Ας αφήσουν λοιπόν τα περί «φορολογικής δικαιοσύνης», γιατί έχουμε και πείρα και μνήμη. Τα ίδια λέγανε και οι κυβερνήσεις των μνημονίων και οδηγηθήκαμε σε 200.000 λουκέτα.

Αν θέλουν φορολογική δικαιοσύνη, ας μιλήσουμε για τα πεπραγμένα αυτής και των προηγουμένων κυβερνήσεων, που με νόμους έχουν επιβάλει τη φορολογική ασυλία των μεγάλων επιχειρήσεων και των μονοπωλίων.

Κουβέντα δεν λέγεται για τον μόνο φόρο που η πληρωμή του αναβάλλεται στο διηνεκές, τον «αναβαλλόμενο» φόρο των τραπεζών, την εθελοντική και συμβολική φορολογία των εφοπλιστών, τις φοροαπαλλαγές των στρατηγικών επενδυτών που έχουν ενταχθεί στους κάθε λογής αναπτυξιακούς νόμους.

Από την άλλη, κουνάνε το δάχτυλο στους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς επαγγελματίες που έτσι κι αλλιώς δεν έχουν αφορολόγητο, πληρώνουν προκαταβολή φόρου, πληρώνουν τον «προσωρινό», από τα χρονιά της κρίσης, κεφαλικό φόρο, του τέλους επιτηδεύματος, αγκομαχούν για να πληρώσουν τον ΕΝΦΙΑ, τον υψηλό ΦΠΑ, τους φόρους στα καύσιμα, τα δημοτικά τέλη και πάει λέγοντας.

Αυτή η βαριά φορολογία συνολικά του εργαζόμενου λαού συνεισφέρει το 95% των κρατικών εσόδων, αυτή φτιάχνει τα περιβόητα πλεονάσματα, επομένως είναι απαραίτητη για την εξυπηρέτηση της φιλομονοπωλιακής πολιτικής της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων. Βλέπουν ήδη στον ορίζοντα το ενδεχόμενο νέας κρίσης και τέτοια «μαξιλάρια» - έτσι λένε τον ιδρώτα του λαού - είναι άκρως απαραίτητα για τη θωράκιση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων.

Εχουμε πικρή πείρα: Με αυτά τα «μαξιλαράκια» έγιναν τέσσερις ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών, χρηματοδοτούνται αδρά οι μεγαλοκατασκευαστές για έργα που πολλές φορές δεν σχετίζονται με τις ανάγκες του λαού, χτίζονται τα νέα γήπεδα και προσφέρονται αμισθί ακόμα και για έναν αιώνα σε μεγαλο-ιδιοκτήτες ΠΑΕ και η λίστα συνεχίζεται.

Γι' αυτό και η πρεμούρα για «διεύρυνση της φορολογικής βάσης», όπως την λένε κομψά. Γι' αυτό και τέτοια εμμονή, τόσος θόρυβος για τις αποδείξεις, τις ηλεκτρονικές διασταυρώσεις και τη δήθεν φοροδιαφυγή των αυτοαπασχολούμενων.

-- Τι στάση κρατούν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΕΣΕΕ και ΓΣΕΒΕΕ απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις και απέναντι στην ανάγκη για οργανωμένη αγωνιστική απάντηση;

-- Οποιος δεν θέλει να ζυμώσει ...100 μέρες κοσκινίζει. Οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες στις διοικήσεις των ΕΣΕΕ και ΓΣΕΒΕΕ παλεύουν να πείσουν ότι εκπροσωπούν τα συμφέροντα των μικρών επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων εξίσου με αυτά των πιο δυναμικών επιχειρήσεων με κεφάλαια και προσωπικό.

Αυτό δηλαδή που πάντα προσκρούει στην αντίφαση των διαφορετικών συμφερόντων, αφού η μεγέθυνση των πιο δυναμικών μεσαίων επιχειρήσεων προϋποθέτει την ένταση του ανταγωνισμού στους μικρούς. Και επειδή δεν μπορούν να «πατάνε σε δυο βάρκες», θέλουν δεν θέλουν, βάζουν στο κάδρο της δράσης τους μεγαλύτερες επιχειρήσεις και ας περιγράφουν την προοπτική των αυτοαπασχολούμενων με τα πιο μελανά χρώματα.

Γι' αυτό σήμερα προβάλλουν σαν κεντρικό ζήτημα τις δυσκολίες στη χρηματοδότηση. Τι δεν λένε όμως; Οτι αυτό δεν αλλάζει, γιατί αυτή είναι η πολιτική των κυβερνήσεων και της Ευρωπαϊκής Ενωσης που έχουν υπηρετήσει όλα αυτά τα χρονιά, αφού οι χρηματοδοτήσεις αφορούν τις πιο μεγάλες και δυναμικές επιχειρήσεις. Σπέρνουν μάλιστα αυταπάτες όταν ισχυρίζονται π.χ. ότι ένα μεγάλο τμήμα των αυτοαπασχολούμενων μπορεί να διεκδικήσει μερτικό από την πίτα του Ταμείου Ανάκαμψης.

Η δράση του συνδικαλιστικού κινήματος όμως κρίνεται από τις ιεραρχήσεις που κάνει. Αν βάζει μπροστά τα βασικά, τα πιο πιεστικά προβλήματα. Αν διεκδικεί λύσεις στην εξυπηρέτηση των βασικών αναγκών των αυτοαπασχολούμενων, όχι μόνο για τα προβλήματα των επιχειρήσεων στην αγορά, μια αγορά που έτσι κι αλλιώς είναι ναρκοθετημένη για τις μικροεπιχειρήσεις.

Η τακτική του φρόνιμου συνομιλητή της κυβέρνησης έχει αποδειχθεί χρεοκοπημένη. Αποδείχθηκε βολική για την κυβέρνηση και ταυτόχρονα άκρως επικίνδυνη, αφού στο όνομα της αναμονής βάζει φρένο στους αγώνες και οδηγεί στην απογοήτευση.

Στην αγορά κουμάντο κάνουν τα κεφάλαια και εδώ ο αυτοαπασχολούμενος είναι αδύναμος, θύμα του ανταγωνισμού. Εμείς καλούμε σε οργάνωση της πάλης, εδώ είναι που οι αυτοαπασχολούμενοι έχουν πλεονέκτημα, στον αγώνα και τη διεκδίκηση. Γιατί είναι εκατοντάδες χιλιάδες και μαζί με τα άλλα λαϊκά στρώματα η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού. Οι κυβερνήσεις υπολογίζουν μόνο την οργανωμένη πάλη, μετρούν και ξαναμετρούν πόσοι βρίσκονται στις κινητοποιήσεις. Για την αναμέτρηση με τους αντιλαϊκούς νόμους απαιτείται συλλογική δράση. Η φορολογία είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα, καθώς δεν αντιμετωπίζεται ατομικά, μόνο συλλογικά μπορεί να ανατραπεί.

-- Πώς απαντούν λοιπόν οι μικροί επαγγελματίες και τα σωματεία τους;

-- Η κυβέρνηση έχει στα σκαριά νέα φορολογική θύελλα. Δεν έχουμε κρύψει ποτέ τις δυσκολίες ανάπτυξης του συνδικαλιστικού κινήματος. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο κάθε αυτοαπασχολούμενος, στην προσπάθειά του να επιβιώσει, να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες και τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει, δεν ξεκινάει από τη συλλογική δράση.

Ομως ταυτόχρονα θεωρούμε ότι ακόμα και με αυτά τα δεδομένα, η συλλογική δράση αποτελεί αναπόσπαστο συμπλήρωμα της καθημερινής αγωνίας του καθενός μας, για την κάλυψη των αναγκών του, ατομικών και οικογενειακών. Δηλαδή ό,τι μπορεί να κατακτηθεί με τους αγώνες και έχει κοινωνικό χαρακτήρα, είναι πολύτιμο και αναντικατάστατο. Τους καλούμε να αναλογιστούν: Πόσες επιπλέον δυσκολίες φέρνει στην καθημερινή ζωή η ιδιωτικοποίηση τομέων της Υγείας, της Παιδείας, της Κοινωνικής Πρόνοιας, η βαριά φορολογία που έχει επιβληθεί.

Εμείς θα συνεχίσουμε, με θεμέλιο την πείρα της προηγούμενης περιόδου, για να οργανώσουμε καλύτερα τους αναγκαίους αγώνες μπροστά στην επιδείνωση των προβλημάτων που διαφαίνονται, με στόχο να ενώσουμε τις φωνές μας με τον υπόλοιπο λαό, ώστε να πολλαπλασιάσουμε τη δύναμή μας και να ρίξουμε στο καλάθι των αχρήστων τη συκοφαντική εκστρατεία της κυβέρνησης. Οι άμεσες διεκδικήσεις προστασίας του εισοδήματος και της ζωής μας θα βρεθούν στην πρώτη γραμμή της δράσης που θα αναπτύξουμε, με σταθμό το συλλαλητήριο στις 8 Νοέμβρη.