Νεκρός ένας 45χρονος εργάτης σε εργολαβικό συνεργείο. Προκλητική η ανακοίνωση της επιχείρησης, που προσπαθεί να συγκαλύψει τις συνέπειες της ιδιωτικοποίησης, που προώθησαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ
Σύμφωνα με μαρτυρίες, ο Γ. Νίτσος προσέγγισε με το φορτηγό που οδηγούσε την άκρη του πρανούς για την απόθεση του λιγνίτη, με αποτέλεσμα οι δύο πίσω τροχοί να βρεθούν στο κενό. Ο ίδιος, στην προσπάθειά του να βγει από το αυτοκίνητο, έπεσε και τελικά καταπλακώθηκε από το όχημα. Οπως καταγγέλλουν οι συνδικαλιστές, στο χώρο θα έπρεπε να υπάρχει «τουμπαδόρος», δηλαδή εργαζόμενος που θα καθοδηγεί τους οδηγούς των φορτηγών που προσεγγίζουν κάνοντας όπισθεν, για να αδειάσουν το λιγνίτη. Στο πλαίσιο όμως των περικοπών που κάνει η ΔΕΗ σε προσωπικό, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, και αυτή η ειδικότητα τείνει να καταργηθεί.
Το γεγονός καταγγέλλει και το σωματείο, σημειώνοντας πως συμβαίνουν πολλά τέτοια ατυχήματα «εξαιτίας της έλλειψης προσωπικού, της μη πιστής τήρησης των μέτρων Υγιεινής και Ασφάλειας, της λογικής της μείωσης του κόστους». Και προσθέτει: «Οι οδηγοί μας κινδυνεύουν καθημερινά, γιατί στις αποθέσεις δεν τηρούνται οι προβλεπόμενοι κανόνες ασφάλειας».
Παρά τις καταγγελίες, η ΔΕΗ ΑΕ «κάνει την πάπια» και αναζητά δήθεν να ανακαλύψει τα αίτια του δυστυχήματος. Χωρίς καμία ντροπή, με ανακοίνωσή της, χτες προσπάθησε να αποποιηθεί κάθε ευθύνη για το έγκλημα, δηλώνοντας πως ο άτυχος εργαζόμενος «ουδεμία σχέση εργασίας είχε με αυτή και διαψεύδει ότι ο νεκρός είναι υπάλληλος, της ΔΕΗ». Λες κι αυτή η δήλωση θα μπορέσει να κρύψει τα καθημερινά εγκλήματα που οφείλονται και στη ραγδαία εργολαβοποίηση υπηρεσιών και στην υπερεντατικοποίηση της δουλιάς στα ορυχεία και τους σταθμούς της ΔΕΗ, με στόχο την αύξηση των κερδών της επιχείρησης.
Θυμίζουμε ότι μόλις τον περασμένο Ιούνη από τύχη δε θρηνήσαμε θύματα, όταν σημειώθηκε ισχυρή έκρηξη στην 4η μονάδα του ΑΗΣ Πτολεμαΐδας. Ο κατάλογος των νεκρών, αυξάνεται σταθερά χρόνο με το χρόνο. Ο Γ. Νίτσος σκοτώθηκε στα ορυχεία της ΔΕΗ, όμως το όνομά του δε θα υπάρχει στον πίνακα ατυχημάτων της επιχείρησης, γιατί δε δούλευε απευθείας για τη ΔΕΗ, αλλά μέσω εργολάβου. Ετσι αλλοιώνει τα στοιχεία η ΔΕΗ. Και έφτασε πριν ένα χρόνο ο τότε υπουργός Ανάπτυξης Γ. Σαλαγκούδης να υπερηφανεύεται πως από το 1959 μέχρι και το 2004, έγιναν μόνο 45 θανατηφόρα ατυχήματα στη ΔΕΗ!
Τα στοιχεία των εργαζομένων όμως αποκαλύπτουν το πραγματικό μέγεθος του εγκλήματος. Συνολικά ενενήντα δυο (92) θανατηφόρα εργοδοτικά εγκλήματα έγιναν από το 1991 έως το 2003 σε όλους τους χώρους εργασίας της ΔΕΗ. Την ίδια περίοδο περισσότεροι από 4.600 ήταν οι βαριά και ελαφρά τραυματίες. Κάθε μέρα και ένα εργατικό ατύχημα, με ακρωτηριασμούς, σπασμένα άκρα και τραυματισμούς. Σύμφωνα με τα ελλιπή στοιχεία της ΔΕΗ, το 2003 και μόνο στα ορυχεία δηλώθηκαν 51 ατυχήματα. Σ' αυτή τη λίστα θανάτου προστέθηκαν τουλάχιστον 5 ακόμη θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα που έγιναν γνωστά μέσα στο 2004 και το 2005.
Υμνοι στην ταξική συνεργασία και συναίνεση από κυβερνητικά στελέχη και συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ
Λίγες ώρες μετά το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο όπου μαθητές, φοιτητές και εκπαιδευτικοί έδιναν μάχη για το δικαίωμα στη μόρφωση, τα στελέχη της ΓΣΕΕ μοίραζαν με θράσος «πτυχία» στους πρώτους απόφοιτους της «Ακαδημίας Εργασίας», που εκπαιδεύτηκαν στον κοινωνικό εταιρισμό, στην υποταγή και στην ταξική συνεργασία.
Το ρόλο που καλείται να παίξει η «Ακαδημία» στην εμπέδωση της ταξικής συνεργασίας με όσους κλέβουν τον ιδρώτα των εργατών, επιβεβαίωσε η ίδια η συμβιβασμένη πλειοψηφία από το βήμα της εκδήλωσης. Στόχος της εκπαίδευσης είναι να κατανοούν οι συνδικαλιστές την αναγκαιότητα των «μεταρρυθμίσεων», είπε ο ΓΓ της ΓΣΕΕ Κ. Πουπάκης (ΔΑΚΕ). Τη διασύνδεση της εκπαίδευσης των συνδικαλιστών με τη «Διά βίου Μάθηση», δηλαδή με έναν από τους βασικούς στόχους της Λισαβόνας, ζήτησε ο πρόεδρός της Γ. Παναγόπουλος (ΠΑΣΚΕ), αιτούμενος από τους υπουργούς της κυβέρνησης, να υπάρξει και το απαραίτητο χρήμα.
Αίτημα που έγινε αποδεκτό από την υπουργό Παιδείας, η οποία και αυτή βλέπει την Ακαδημία ως ένα από τα συστήματα της διά βίου μάθησης, η οποία, όπως είπε, θα ενισχύσει τη συνεργασία των συνδικαλιστών με τους εργοδότες και συνολικά τη συνεργασία των κοινωνικών εταίρων. Παράλληλα παίρνοντας την πάσα του προέδρου της ΓΣΕΕ, ο οποίος τάχθηκε υπέρ του διαλόγου για την εκπαίδευση χωρίς να πει ούτε λέξη για τον αγώνα των εκπαιδευτικών, η Μ. Γιαννάκου είπε ότι δεν υπάρχει κουλτούρα...«δημόσιας διαβούλευσης» και άφησε τις γνωστές αιχμές της για υποκινητές στις κινητοποιήσεις για την Παιδεία.
Από κοντά και ο υπουργός Απασχόλησης, Σ. Τσιτουρίδης, δεν έκρυψε λόγια για το έργο της Ακαδημίας στην «εμπέδωση κλίματος διαλόγου και συνεργασίας μεταξύ των κοινωνικών εταίρων». Ενώ επισήμανε και το ενδιαφέρον της κυβέρνησης στο στόχο της «προσαρμοστικότητας» των εργαζομένων. Οχι άδικα, αν σκεφτεί κανείς το χρήμα που διατίθεται μέσω της Ακαδημίας γι' αυτό το σκοπό.