Associated Press

Οπαδοί και των δύο παρατάξεων χρησιμοποιούνται για να προωθηθούν τα διαφορετικά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα

Εντός χώρας, το στρατόπεδο του «φιλοδυτικού» Βίκτορ Γιούστσενκο προχώρησε σε κλιμάκωση των διαδηλώσεων των οπαδών του και είχε επαφές με «ομοϊδεάτες» όπως ο αφιχθείς χτες στο Κίεβο Λεχ Βαλέσα, σε αναζήτηση μιας περαιτέρω «διεθνούς» ενίσχυσής του. Από την άλλη πλευρά, τα συμφέροντα πίσω από τους Κούτσμα/Γιανούκοβιτς μοιάζουν να συναινούν στην επίλυση με «τάξη» και «νομιμότητα», δηλαδή τη λεγκαλιστική οδό της «εξέτασης» των καταγγελιών περί ευρύτατης νοθείας, για να αποφευχθούν τα χειρότερα - πράγμα που κατέδειξε το ότι το Ανώτατο Δικαστήριο δέχτηκε να «ανασταλεί» η επισημοποίηση και κύρωση του αποτελέσματος, που ήδη έχει ανακοινώσει η Κεντρική Εκλογική Επιτροπή. Χτες, το ουκρανικό «επισκίασε» τη Σύνοδο ΕΕ/Ρωσίας στη Χάγη, όπου οι δύο πλευρές επιχειρούσαν να συμβιβάσουν τα ασυμβίβαστα, την ώρα που οι Ευρωπαίοι «τράβαγαν» τα πράγματα προς την κατεύθυνση που κρίνουν ότι συλλογικά «τους συμφέρει»: Την «επανάληψη» των εκλογών, συνολικά ή εν μέρει, αλλά οπωσδήποτε προς όφελος του Γιούστσενκο. Στην ίδια κατεύθυνση πιέζει και η Ουάσιγκτον, που, σύμφωνα με τη διατύπωση της «Κρίστιαν Σάιενς Μόνιτορ», βλέπει την Ουκρανία ως μια δυνητική στρατηγική «παγκόσμιας σημασίας νίκη» της...

Η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου που ανακοίνωσε χτες η εκπρόσωπός του Λιάνα Σλιαποσνίκοβα δίνει παράταση χρόνου σε όλες τις πλευρές. Δεν είναι ξεκάθαρο ποιον θα «ευνοήσει». Αλλά εγγυάται συνέχιση της έντασης. Και τα δύο στρατόπεδα δηλώνουν με αυτοπεποίθηση ότι «πιστεύουν» πως η δικαιοσύνη θα «δικαιώσει» τις προσδοκίες τους. Το ίδιο και ο Πούτιν - που παρότι είχε ήδη «συγχαρεί» τον Γιανούκοβιτς για τη νίκη του τη Δευτέρα, χτες εμφανίστηκε να δηλώνει, σύμφωνα με τους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», ότι «το δικαστήριο θα κρίνει το νικητή» του δεύτερου γύρου των προεδρικών εκλογών στην Ουκρανία.

Ο Γιούστσενκο κάλεσε τους οπαδούς του να συνεχίσουν τις διαδηλώσεις: «Δε θα αφήσουμε αυτή την πλατεία», είπε την Πέμπτη στο κέντρο του Κιέβου σε επευφημούντες οπαδούς του, «αν δεν εξασφαλίσουμε τη νίκη». Οι συνεργάτες του, που αργά το βράδυ της Τετάρτης προανήγγειλαν ένταση των κινητοποιήσεων με απεργίες, περικύκλωση κεντρικών και τοπικών συμβόλων εξουσίας κλπ., κάλεσαν πάντως, τουλάχιστον σε φραστικό επίπεδο, να «αποφευχθεί η βία». Ο ίδιος ο Γιούστσενκο κατηγόρησε - και αυτός - την Κεντρική Εκλογική Επιτροπή ότι οδηγεί την Ουκρανία «στην ατραπό προς έναν εμφύλιο πόλεμο». Την ίδια ώρα, από διάφορες πηγές της λεγόμενης «δημοκρατικής αντιπολίτευσης», κυκλοφορούσαν εκ νέου πληροφορίες περί «διείσδυσης εκατοντάδων Ρώσων κομάντο»εντός Ουκρανίας, για να «συνδράμουν» την πλευρά του Γιανούκοβιτς. Κι οι δύο πλευρές, βέβαια, μιλούν για κίνδυνο εμφυλίου, αλληλοκατηγορούμενες για «πραξικοπηματικές» πρακτικές κι επιρρίπτοντας την ευθύνη η μία στην άλλη: Νωρίτερα χτες ο Λέονιντ Κούτσμα επέσεισε τον κίνδυνο «να πέσει η χώρα σε μια αιματηρή αδελφοκτόνα σύρραξη για χάρη της εξουσίας», ενώ κατηγόρησε τον Γιούστσενκο πως με τις συνεχιζόμενες κινητοποιήσεις των οπαδών του «αποσταθεροποιεί» τη χώρα. Σε ρόλο... καλού μπάτσου, ο Βίκτορ Γιανούκοβιτς επιχείρησε να δώσει μια εικόνα «ομαλότητας».

Το κυνικό και επικίνδυνο παιχνίδι για τον γεωπολιτικό έλεγχο της χώρας συνεχίστηκε και κλιμακώθηκε σε διεθνές επίπεδο. Μία ημέρα μετά τις δηλώσεις του ΥπΕξ των ΗΠΑ Κόλιν Πάουελ πως η Ουάσιγκτον «δεν αποδέχεται» το αποτέλεσμα των εκλογών και την «έκκλησή» του για «επανεξέταση» (δηλαδή, ανατροπή) του αποτελέσματος, που αντήχησε και το ΝΑΤΟ, η Σύνοδος Κορυφής Ευρωπαϊκής Ενωσης και Ρωσίας μάλλον αποτέλεσε διάλογο κωφών. Οι ισχυρότερες δυνάμεις εντός ΕΕ, ειδικά η Γερμανία (κατά εξόφθαλμο τρόπο ο εκπρόσωπος για θέματα εξωτερικής πολιτικής του SPD, Γκερτ Βαϊσκίρχεν, έχει ήδη «κηρύξει» νικητή το Γιούστσενκο), η Βρετανία κ.ά., η καθεμιά για τους δικούς της λόγους, πιέζουν εμμέσως πλην σαφώς για επανάληψη των εκλογών. Ο Ολλανδός πρωθυπουργός Γιαν Πέτερ Μπαλκενέντε, ο Πορτογάλος πρόεδρος της Κομισιόν Χοσέ Μανουέλ Ντουράο Μπαρόσο και ο επικεφαλής της ΚΕΠΠΑ Χαβιέ Σολάνα δεν περιορίστηκαν στο Ουκρανικό, αλλά έθεσαν και ευρύτερα ζητήματα, όπως τα «μειονοτικά» στη Ρωσία και τα κράτη της Βαλτικής, το ρωσικο-ευρωπαϊκό εμπόριο, τις διμερείς σχέσεις μετά τη «διεύρυνση» (επέκταση προς Ανατολάς) του γκρουπ κ.ά. Από την άλλη, ο Βλαντίμιρ Πούτιν, συνοδευόμενος από τον ΥπΕξ Σεργκέι Λαβρόφ και άλλους αξιωματούχους, πίεζε να ακολουθηθεί η οδός της «λύσης βάσει του ουκρανικού Συντάγματος», διότι ουδείς, όπως είπε, δεν έχει δικαίωμα να οδηγήσει την Ουκρανία σε μία «άσκοπη καταστροφή».

Πράγμα όμως που δεν αποκλείεται να συμβεί τελικά, καθώς η σύγκρουση των ιμπεριαλιστικών και νεοϊμπεριαλιστικών δυνάμεων για επιρροή στη χώρα - χοάνη συμφερόντων καλά κρατεί...