Παρεμβαίνοντας στην κοινή συνεδρίαση ΚΕΔΕ-ΕΝΠΕ, που πραγματοποιήθηκε χτες σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, εκ μέρους της «Λαϊκής Συσπείρωσης» ο αγωνιστής δήμαρχος Πάτρας, Κώστας Πελετίδης, αναφερόμενος στον λεγόμενο «Κώδικα Τοπικής Αυτοδιοίκησης» σημείωσε:

«Κατά την κυβέρνηση ο "Κώδικας Τοπικής Αυτοδιοίκησης" επιδιώκει να εμφυσήσει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης και οικονομικής λειτουργίας.

Ως "Λαϊκή Συσπείρωση" θεωρούμε ότι η κυβέρνηση προσπαθεί και με τον Κώδικα να υλοποιήσει τη στρατηγική της, τον βασικό και κύριο στόχο της, που αποτυπώνεται διαχρονικά με σαφήνεια, όπως π.χ. από την πρώτη στη σελίδα των εγχειριδίων του ΕΣΠΑ ότι πρέπει να "συμφιλιωθούμε" με την επιχειρηματικότητα και το επιχειρηματικό κέρδος. Με την κυριαρχία του κεφαλαίου και των επιλογών ικανοποίησης των αναγκών τους.

Οσες προσπάθειες και αν γίνουν, για την τακτοποίηση των κανόνων λειτουργίας της Τοπικής Διοίκησης - και όχι Αυτοδιοίκησης, δεν θα προκύψει ουσιαστικό όφελος για τους συνδημότες μας, για τον λαό, αν δεν λυθεί η κυρίαρχη αντίθεση ανάμεσα στα συμφέροντα του κεφαλαίου και τα συμφέροντα του λαού. Γιατί είναι εκ διαμέτρου αντίθετα και αυτό βοά εκ του αποτελέσματος».

Τόνισε ακόμα: «Με τον νέο Κώδικα δεν μπαίνουν οι ράγες επίλυσης στα βασικά προβλήματα των δήμων μας, όπως είναι η διασφάλιση τους χρηματοδότησης των αρμοδιοτήτων που ήδη έχουμε και φυσικά ούτε αυτών που προστίθενται, όπως είναι η στελέχωση των δήμων με μόνιμους εργαζόμενους με βάση τα οργανογράμματα των δήμων μας, τις ανάγκες μας, συνεχίζεται η αντιμετώπισή μας ως μιας κρατικής υπηρεσίας, που στα λόγια αναφέρεται ως Τοπική Αυτοδιοίκηση, και αυτό φαίνεται από τον έλεγχο σκοπιμότητας των αποφάσεών μας.

Να αναφέρω δύο πρόσφατα παραδείγματα:

- την άρνηση της κυβέρνησης να δεχθεί τροπολογία που θα επιτρέπει στα Δημοτικά Συμβούλια να διαγράφουν ή να μειώνουν οφειλές προς τους δήμους, με κανόνες, σ' αυτούς που αποδεδειγμένα ούτε έχουν, ούτε μπορούν να πληρώσουν, που έχουν αναπηρία. (σ.σ. στο σημείο αυτό κάλεσε να γίνει πράξη η δήλωση του υπουργού Εσωτερικών ότι η κυβέρνηση μπορεί να το εξετάσει)

- την ακύρωση αποφάσεων Δημοτικών Συμβουλίων να αποδεχτούν αγωγές εργαζομένων, για να μην κλείσουν κρίσιμες κοινωνικές υπηρεσίες και δομές.

Η μη επίλυση των παραπάνω ζητημάτων δεν είναι ουδέτερο θέμα, ούτε είναι δυσνόητα για την κυβέρνηση. Είναι συνειδητή επιλογή που οδηγεί τους δήμους και τις υπηρεσίες μας να βοηθήσουν την ανάπτυξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου και να έχουμε ρόλο στους κανόνες επίλυσης των αντιθέσεων που έχουν οι εργολαβικές εταιρείες.

Εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, βλέπουμε ότι η αδυναμία των δήμων μας να οργανώσουμε και να εκτελέσουμε μικρά και μεγάλη έργα, είναι καταστροφική για τους δήμους.

Εργα απόλυτα αναγκαία για τα σχολεία μας, για το σύνολο των αναγκών μας, μπαίνουν στις αντιθέσεις των εργολαβικών εταιρειών, στα συμφέροντά τους, με αποτέλεσμα να δεκαπλασιάζεται ο χρόνος κατασκευής ενός έργου, αλλά και το κόστος του. Για την ικανοποίηση των συμφερόντων του κεφαλαίου έχουν εκτροχιαστεί τα οικονομικά στους δήμους και τις ΔΕΥΑ, με την ανεξέλεγκτη τιμή της Ενέργειας. Για καλούς πελάτες μας έχουν. Στην ίδια κατεύθυνση κινείται η διαχείριση του νερού και των απορριμμάτων.

Αυτά είναι γνωστά στους κυβερνώντες, συνειδητά τα αποδέχονται και εμάς μας προτρέπουν να "συμφιλιωθούμε" με τις απαιτήσεις του κεφαλαίου.

Ο ρόλος που μας επιφυλάσσουν εκτός από τα παραπάνω, είναι και να τους προστατεύουμε από την έντονη κριτική του λαού, για τα αποτελέσματα της εφαρμογής της πολιτικής τους. Μας θέλουν να απορροφούμε τους κραδασμούς του συστήματός τους. Χωρίς οικονομικούς πόρους, χωρίς στελέχωση με εργαζόμενους μόνιμους, έμπειρους, χωρίς την ελευθερία κινήσεων και επιλογών ως δημοτικές αρχές και Δημοτικά Συμβούλια, θα περάσουμε και εξετάσεις! Αλίμονο σ' εμάς και τους εργαζόμενους της καθαριότητας, του πρασίνου, της ανεπαρκούς αυτεπιστασίας που δεν θα ανταποκρίνεται στην καθημερινότητα. Θα κηρυχθούμε ένοχοι. Θα πάρουμε "κακό βαθμό" και ο επιτηρητής - κυβέρνηση θα μας τιμωρήσει στέλνοντας τις υπηρεσίες μας στα χέρια των "καλών" επιχειρηματικών - εργολαβικών ομίλων, αυτών που εκ του αποτελέσματος κρίνοντας είναι το βασανιστήριο στην αποτελεσματική παρέμβαση των δήμων μας.

Οι λαϊκές ανάγκες είναι τεράστιες και δεν αρκεί να περιγράφουμε. Υπάρχει αιτία και αυτή είναι η κυριαρχία του κεφαλαίου, και οι πολιτικές που εφαρμόζονται από τις κυβερνήσεις του.

Υπάρχει διέξοδος. Είναι ο δρόμος της εργατικής - λαϊκής εξουσίας που θα έχει ως σκοπό την ικανοποίηση των αναγκών μας και όχι τα κέρδη των ομίλων. Είναι ώριμες οι συνθήκες και πρέπει να διαλέξουμε μετερίζι».

Στην παρέμβασή του ο Σωτήρης Αβραμόπουλος, περιφερειακός σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», σημείωσε αναφορικά με τον ρόλο που προδιαγράφεται για τις Περιφέρειες: «Από πουθενά δεν προκύπτει αύξηση της χρηματοδότησης στο ύψος των πραγματικών αναγκών των Περιφερειών για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, θωράκιση των υπηρεσιών και υποδομές. Πόσο δε μάλλον που οι ανάγκες της πολεμικής οικονομίας σε επίπεδο ΕΕ αλλά και το υπαρκτό ενδεχόμενο νέας κρίσης θα περιορίσουν κι άλλο όσα ελάχιστα δίνονται για απαραίτητα έργα και υπηρεσίες.

Την ίδια ώρα γίνεται συζήτηση από την κυβέρνηση και την πλειοψηφία της ΕΝΠΕ για μια διαφορετική μοιρασιά της πίτας της φοροληστείας του λαού ανάμεσα σε κεντρικό κράτος, Περιφέρειες και δήμους, με χαρακτηριστική τη συζήτηση για τον ΕΝΦΙΑ, που έχει πέσει στο τραπέζι, έναν φόρο που πρέπει να καταργηθεί, γιατί είναι ένας άδικος φόρος, ενώ πρέπει να φορολογηθεί η μεγάλη ακίνητη περιουσία».

Και συνέχισε: «Με βάση και τη "δημιουργική ασάφεια" που χαρακτηρίζει τα κείμενα των αρμοδιοτήτων, παραμένουν και οξύνονται προβλήματα σε κρίσιμους τομείς, όπως της αντιπλημμυρικής θωράκισης και της πολιτικής προστασίας, με την αποσπασματικότητα, την ανάθεση σε εργολάβους και τη λογική κόστους - οφέλους για το κράτος και το κεφάλαιο να χαρακτηρίζουν και την επόμενη μέρα.

Την ίδια στιγμή που είναι αναγκαίος αλλά και εφικτός ένας ολοκληρωμένος αντιπλημμυρικός σχεδιασμός σε επίπεδο υδρολογικής λεκάνης».

Σχετικά με την υποστελέχωση των υπηρεσιών, τόνισε: «Συνεχίζεται η τραγική υποστελέχωση και ενισχύεται η μεταφορά αρμοδιοτήτων σε Αναπτυξιακούς Οργανισμούς ΑΕ, οι οποίοι θεωρούνται εν δυνάμει φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, συμπράξεις με ιδιώτες, ΜΚΟ, η παράδοση των πάντων σε εργολάβους και προμηθευτές, για έργα και υπηρεσίες που χρυσοπληρώνει ο λαός και πολλές φορές καθυστερούν. Και στο πλαίσιο αυτό εργαζόμενοι θα μετακινούνται ως "δανεικοί" μεταξύ Περιφέρειας και δήμων, για να καλύπτονται τρύπες.

Οσο για τα περί διαφάνειας, ελέγχου και δημοκρατίας που ακούγονται κατά κόρον, δεν αντέχουν σε σοβαρή κριτική όταν αιρετοί διώκονται γιατί αντιστέκονται σε αντιδραστικούς νόμους, όταν γίνεται απόπειρα να φιμωθούν, ακόμα και να τιμωρηθούν εργαζόμενοι και συνδικαλιστές γιατί η άποψη τους δεν συμφωνεί με τη διοίκηση, όταν μεταξύ άλλων με την επιστολική και ηλεκτρονική ψήφο υπονομεύεται το αδιάβλητο της διαδικασίας, ενώ γενικεύονται οι ηλεκτρονικές διαδικασίες.

Τελικά, όσο και να επαναλαμβάνονται έννοιες όπως καινοτομία και νέα κουλτούρα, η ουσία και αυτής της μεταρρύθμισης, που έρχεται σε συνέχεια άλλων, είναι πώς θα γίνει το κράτος σας σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο πιο αποτελεσματικό στην υλοποίηση ενός σχεδιασμού για τη στήριξη της κερδοφορίας των λίγων».

Καταλήγοντας ο Σ. Αβραμόπουλος υπογράμμισε:

«Οι Περιφέρειες σε αυτό το πλαίσιο αναλαμβάνουν πιο αναβαθμισμένο ρόλο. Γίνονται πιο εχθρικές στην πλειοψηφία της κοινωνίας, ανίκανες να προστατεύσουν την ανθρώπινη ζωή και το περιβάλλον, με ακριβότερες υπηρεσίες για τον λαό, υπηρετώντας έναν δρόμο ανάπτυξης που έχει στο DNA του καθημερινά μικρά ή μεγάλα εγκλήματα κατά του λαού.

Το σύγχρονο και αναγκαίο, λοιπόν, δεν είναι ακόμα μία μεταρρύθμιση, ένας νέος Κώδικας που φτιάχνεται με τα γνωστά αντιλαϊκά υλικά, αλλά μεγάλες, ριζικές αλλαγές σε επίπεδο εξουσίας και οικονομίας, που θα κατοχυρώσουν εκτός των άλλων νέους, πραγματικά δημοκρατικούς και αποτελεσματικούς θεσμούς για τους πολλούς, με επίκεντρο την ενεργητική συμμετοχή των εργαζομένων στη διαδικασία λήψης, εφαρμογής και ελέγχου των αποφάσεων.

Σε αυτήν την κατεύθυνση, ως "Λαϊκή Συσπείρωση" στις Περιφέρειες διεκδικούμε σήμερα την κατάργηση όλου του θεσμικού πλαισίου που μετατρέπει τους ΟΤΑ σε τροχονόμους εργολάβων και συμφερόντων, στελέχωση υπηρεσιών στο ύψος των αναγκών, με μόνιμο προσωπικό που θα απολαμβάνει σύγχρονα δικαιώματα, αύξηση της χρηματοδότησης και ιεράρχηση απαραίτητων έργων και υπηρεσιών για τον λαό».