Παρεμβαίνοντας στην κοινή συνεδρίαση ΚΕΔΕ-ΕΝΠΕ, που πραγματοποιήθηκε χτες σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, εκ μέρους της «Λαϊκής Συσπείρωσης» ο αγωνιστής δήμαρχος Πάτρας, Κώστας Πελετίδης, αναφερόμενος στον λεγόμενο «Κώδικα Τοπικής Αυτοδιοίκησης» σημείωσε:

«Κατά την κυβέρνηση ο "Κώδικας Τοπικής Αυτοδιοίκησης" επιδιώκει να εμφυσήσει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης και οικονομικής λειτουργίας.

Ως "Λαϊκή Συσπείρωση" θεωρούμε ότι η κυβέρνηση προσπαθεί και με τον Κώδικα να υλοποιήσει τη στρατηγική της, τον βασικό και κύριο στόχο της, που αποτυπώνεται διαχρονικά με σαφήνεια, όπως π.χ. από την πρώτη στη σελίδα των εγχειριδίων του ΕΣΠΑ ότι πρέπει να "συμφιλιωθούμε" με την επιχειρηματικότητα και το επιχειρηματικό κέρδος. Με την κυριαρχία του κεφαλαίου και των επιλογών ικανοποίησης των αναγκών τους.

Οσες προσπάθειες και αν γίνουν, για την τακτοποίηση των κανόνων λειτουργίας της Τοπικής Διοίκησης - και όχι Αυτοδιοίκησης, δεν θα προκύψει ουσιαστικό όφελος για τους συνδημότες μας, για τον λαό, αν δεν λυθεί η κυρίαρχη αντίθεση ανάμεσα στα συμφέροντα του κεφαλαίου και τα συμφέροντα του λαού. Γιατί είναι εκ διαμέτρου αντίθετα και αυτό βοά εκ του αποτελέσματος».

Τόνισε ακόμα: «Με τον νέο Κώδικα δεν μπαίνουν οι ράγες επίλυσης στα βασικά προβλήματα των δήμων μας, όπως είναι η διασφάλιση τους χρηματοδότησης των αρμοδιοτήτων που ήδη έχουμε και φυσικά ούτε αυτών που προστίθενται, όπως είναι η στελέχωση των δήμων με μόνιμους εργαζόμενους με βάση τα οργανογράμματα των δήμων μας, τις ανάγκες μας, συνεχίζεται η αντιμετώπισή μας ως μιας κρατικής υπηρεσίας, που στα λόγια αναφέρεται ως Τοπική Αυτοδιοίκηση, και αυτό φαίνεται από τον έλεγχο σκοπιμότητας των αποφάσεών μας.

Να αναφέρω δύο πρόσφατα παραδείγματα:

- την άρνηση της κυβέρνησης να δεχθεί τροπολογία που θα επιτρέπει στα Δημοτικά Συμβούλια να διαγράφουν ή να μειώνουν οφειλές προς τους δήμους, με κανόνες, σ' αυτούς που αποδεδειγμένα ούτε έχουν, ούτε μπορούν να πληρώσουν, που έχουν αναπηρία. (σ.σ. στο σημείο αυτό κάλεσε να γίνει πράξη η δήλωση του υπουργού Εσωτερικών ότι η κυβέρνηση μπορεί να το εξετάσει)

- την ακύρωση αποφάσεων Δημοτικών Συμβουλίων να αποδεχτούν αγωγές εργαζομένων, για να μην κλείσουν κρίσιμες κοινωνικές υπηρεσίες και δομές.

Η μη επίλυση των παραπάνω ζητημάτων δεν είναι ουδέτερο θέμα, ούτε είναι δυσνόητα για την κυβέρνηση. Είναι συνειδητή επιλογή που οδηγεί τους δήμους και τις υπηρεσίες μας να βοηθήσουν την ανάπτυξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου και να έχουμε ρόλο στους κανόνες επίλυσης των αντιθέσεων που έχουν οι εργολαβικές εταιρείες.

Εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, βλέπουμε ότι η αδυναμία των δήμων μας να οργανώσουμε και να εκτελέσουμε μικρά και μεγάλη έργα, είναι καταστροφική για τους δήμους.

Εργα απόλυτα αναγκαία για τα σχολεία μας, για το σύνολο των αναγκών μας, μπαίνουν στις αντιθέσεις των εργολαβικών εταιρειών, στα συμφέροντά τους, με αποτέλεσμα να δεκαπλασιάζεται ο χρόνος κατασκευής ενός έργου, αλλά και το κόστος του. Για την ικανοποίηση των συμφερόντων του κεφαλαίου έχουν εκτροχιαστεί τα οικονομικά στους δήμους και τις ΔΕΥΑ, με την ανεξέλεγκτη τιμή της Ενέργειας. Για καλούς πελάτες μας έχουν. Στην ίδια κατεύθυνση κινείται η διαχείριση του νερού και των απορριμμάτων.

Αυτά είναι γνωστά στους κυβερνώντες, συνειδητά τα αποδέχονται και εμάς μας προτρέπουν να "συμφιλιωθούμε" με τις απαιτήσεις του κεφαλαίου.

Ο ρόλος που μας επιφυλάσσουν εκτός από τα παραπάνω, είναι και να τους προστατεύουμε από την έντονη κριτική του λαού, για τα αποτελέσματα της εφαρμογής της πολιτικής τους. Μας θέλουν να απορροφούμε τους κραδασμούς του συστήματός τους. Χωρίς οικονομικούς πόρους, χωρίς στελέχωση με εργαζόμενους μόνιμους, έμπειρους, χωρίς την ελευθερία κινήσεων και επιλογών ως δημοτικές αρχές και Δημοτικά Συμβούλια, θα περάσουμε και εξετάσεις! Αλίμονο σ' εμάς και τους εργαζόμενους της καθαριότητας, του πρασίνου, της ανεπαρκούς αυτεπιστασίας που δεν θα ανταποκρίνεται στην καθημερινότητα. Θα κηρυχθούμε ένοχοι. Θα πάρουμε "κακό βαθμό" και ο επιτηρητής - κυβέρνηση θα μας τιμωρήσει στέλνοντας τις υπηρεσίες μας στα χέρια των "καλών" επιχειρηματικών - εργολαβικών ομίλων, αυτών που εκ του αποτελέσματος κρίνοντας είναι το βασανιστήριο στην αποτελεσματική παρέμβαση των δήμων μας.

Οι λαϊκές ανάγκες είναι τεράστιες και δεν αρκεί να περιγράφουμε. Υπάρχει αιτία και αυτή είναι η κυριαρχία του κεφαλαίου, και οι πολιτικές που εφαρμόζονται από τις κυβερνήσεις του.

Υπάρχει διέξοδος. Είναι ο δρόμος της εργατικής - λαϊκής εξουσίας που θα έχει ως σκοπό την ικανοποίηση των αναγκών μας και όχι τα κέρδη των ομίλων. Είναι ώριμες οι συνθήκες και πρέπει να διαλέξουμε μετερίζι».