ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ, φοιτητής Χημείας, Χολαργός. Είναι γνωστό ότι ένας στους τέσσερις Ελληνες πολίτες διαβιώνει κάτω από το όριο της φτώχειας. 2.200.000 φτωχοί σε 872.000 νοικοκυριά στην Ελλάδα, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του «Committee Household Ranel».

Αποκλείεται, σκεφτόμαστε, οι περισσότεροι. Δεν είναι δυνατόν. Κάτι τέτοιο δεν επιβεβαιώνεται από την καθημερινή μας εμπειρία, θαρρούμε. Δυστυχώς όμως, τα στατιστικά αυτά στοιχεία είναι αδιαμφισβήτητα.

Συμπέρασμα: Η νέα καπιταλιστική τάξη πραγμάτων έχει πετύχει τέλεια το σκοπό της. Οχι μόνο ανέγειρε σκληρούς κοινωνικούς διαχωρισμούς, αλλά κατάφερε και να τους κρύψει, ώστε να μας δυσκολεύει να τους διακρίνουμε στην καθημερινή μας ρουτίνα. Με τα μέσα που η παγκοσμιοποίηση μας προσέφερε, έχουμε τη δυνατότητα να ξέρουμε κάθε στιγμή τι γίνεται στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, χωρίς να ξέρουμε τι γίνεται στην αντίπερα όχθη του Κηφισού! Τραγικό παράδοξο, ένα από τα πολλά της εποχής μας, δυστυχώς.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΠΑΝΤΑΗΣ, Περιστέρι. Είμαι 41 χρόνων και έχω μεγάλο πρόβλημα να εργαστώ λόγω... ηλικίας. Το όριο ηλικίας για το δημόσιο, ως γνωστό, είναι τα 35 χρόνια, όσο για τον ΟΑΕΔ, θέσεις για πάνω από 35 χρόνων ανέργους δεν υπάρχουν.

Δουλεύω ως «εποχικός» στα ΕΛΤΑ και για τρεις μήνες (έχω γεννηθεί Μάρτιο) «κόπηκα» για μόνιμος όταν είχα υποβάλει τα χαρτιά μου. Εχω κάνει ένσταση στο ΑΣΕΠ και περιμένω...

Οσο για τους ιθύνοντες του ΑΣΕΠ θα ήθελα να τους πω ότι η ηλικία πρέπει να υπολογίζεται από την πρώτη σύμβαση που έχει υπογράψει ο συμβασιούχος εποχικός, διαφορετικά συντελείται μια φοβερή αδικία σε βάρος των εποχικών, που είναι εργαζόμενοι χωρίς άδεια, μα και χωρίς αύριο. Ζουν πάντα στην ανασφάλεια και με το φόβο της ανεργίας. Αποτέλεσμα αυτής της αμφίβολης κατάστασης είναι ότι δεν μπορούμε, δε μας δίνεται η ευκαιρία, να δημιουργήσουμε ούτε και οικογένεια. Πρέπει να βρεθεί μια λύση και για εμάς που αποτελούμε μια μεγάλη μερίδα του λαού μας.

Ρ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΟΥ, επικεφαλής ομάδας Παλαιών Αθηναίων Πλακιωτών. Τώρα πια, που μέρα τη μέρα «εξαρθρώνεται» η «17Ν», και οι γιάφκες της αποκαλύπτονται, όπως διακηρύττουν οι ιθύνοντες της κυβέρνησης, προτείνω να ασχοληθούν και με μια άλλη «γιάφκα»», με πολλά πλοκάμια, που υπάρχει στην Παλαιά και Ιστορική συνοικία της Αθήνας, στην Πλάκα.

Εκεί λοιπόν, κάτω από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, ιδιώτες φτιάχνουν πισίνες, χωρίς έγκριση της ΕΥΔΑΠ, χωρίς νομοθετική ρύθμιση. Αποτέλεσμα όλης αυτής της αυθαιρεσίας είναι η συσσώρευση πολλών και ποικίλων προβλημάτων, από τη λειτουργία των πισινών. Υπάρχουν πισίνες υπέργειες, μεσοτοιχία με μαντρότοιχο νηπιαγωγείου, σε χώρα, όπως είναι η Ελλάδα, πρώτη σε σεισμικότητα στην Ευρώπη.

Η αυθαιρεσία συνεχίζεται με σμικρύνσεις δημοσίων δρόμων και δωρεά τους σε ιδιώτες, αποκλείοντας έτσι και την πρόσβαση στους δρόμους αυτούς των πυροσβεστικών οχημάτων, σε περίπτωση πυρκαγιάς. Ακόμη γίνονται επεμβάσεις σε οδούς και καταργούνται πεζοδρόμια, πράγμα το οποίο απαγορεύεται σε ιστορικές διατηρητέες τοποθεσίες, όπως είναι η Πλάκα. Στην Πλάκα, λοιπόν, τα αυθαίρετα σκοτώνουν τον πολιτισμό μας, ένα πολιτισμό χιλιάδων ετών.

H 28η Οκτώβρη 1940, εθνική μας επέτειο που γιορτάσαμε πριν λίγες μέρες, ήταν αφετηρία, ως γνωστόν, μεγάλων κακών για το λαό μας. Τότε ο φασισμός, για ν' ανακάμψει την καταρρέουσα οικονομία του και για να κερδίσει νέες αγορές και χρυσό, κήρυξε τον πόλεμο.

Σήμερα, ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός και με τις πλάτες του ΟΗΕ, και με πρόσχημα την πάταξη της τρομοκρατίας, θέλει να ξεπεράσει και αυτόν τον ίδιο τον Χίτλερ. Κηρύσσει δεκαετή πόλεμο κατά της τρομοκρατίας (που αυτός δημιουργεί και ενισχύει) για να εφαρμόσει τη δικτατορική του παντοκρατορία, αλλά και για να χτυπήσει τον «εχθρό λαό», που σηκώνει κεφάλι και ζητά Ειρήνη - Φιλία - Δημοκρατία.

Μέχρι τώρα κομπορρημονούσε και ότι πολεμούσε για τα «δικαιώματα» των ανθρώπων και για την οικονομική «ενίσχυση» προς τους λαούς, π.χ. με σχέδια Τρούμαν, Μάρσαλ κλπ. Με την ανατροπή όμως της ΕΣΣΔ και μη υπάρχοντος αντιπάλου, υποστηρίζει και δικαιώνει όποιον του κάνει το χατίρι και τα κέφια του, βαφτίζοντας τρομοκράτη και εχθρό όποιον αντιστέκεται και δεν είναι μαζί του. Σ' αυτή τη βαρβαρότητα μετέχουν και οι... σοσιαλιστικές και πολιτισμένες κυβερνήσεις της ΕΕ, όχι όμως και οι λαοί τους. Μαζί τους και η δική μας πολιτική ηγεσία του δικομματισμού.

«Ρεαλιστικό συμβιβασμό» αποκαλούν τώρα οι κυβερνώντες μας την αντιλαϊκή πολιτική της χώρας, τις εκχωρήσεις δικαιωμάτων στους ξένους, την εμπλοκή μας σε πολέμους, την υποτέλεια, τέλος και το ραγιαδισμό. Και ενώ οι αγρότες αποδεκατίζονται και οι επαγγελματίες βάζουν λουκέτα. Οι νέοι μαστίζονται από την ανεργία, οι μαθητές διώχνονται από τα σχολεία. Οι άρρωστοι δεν μπορούν να πληρώσουν τα υπέρογκα νοσήλια που τους ζητάν οι ιδιωτικές πανάκριβες κλινικές. Οι συνταξιούχοι χάνουν τα ταμεία τους και η δημόσια περιουσία παραδίδεται αντί «πινακίου φακής» στο κεφάλαιο, οι κυβερνώντες μιλούν για εκσυγχρονισμό του δημόσιου βίου, για ανάκαμψη της οικονομίας και καλυτέρευση της ζωής του λαού!!!

Η κατάσταση πλέον είναι οριακή, δε σηκώνει καμία αυταπάτη και καμία επανάπαυση και αδιαφορία. Τα πάντα σαρώνονται χωρίς δισταγμό και μόνη τους ανησυχία είναι η αντίσταση των λαών. Η ιστορία μάς διδάσκει ότι οι λαοί έχουν τη δύναμη, ενωμένοι και συσπειρωμένοι, να νικήσουν την τρομοκρατία του ιμπεριαλισμού -καπιταλισμού.

Τα μόνα που δεν είναι αυτονόητα στην Ελλάδα είναι τα αυτονόητα! Γι' αυτό και η απάντηση του τίτλου -- ερωτήματος αυτού του κειμένου δεν είναι καθόλου αυτονόητη. Διότι η αυτονόητη απάντηση θα ήταν ναι, ενώ η πραγματικότητα είναι όχι!

Η νομοθεσία, τουλάχιστον αυτή που δε συμφέρει κύκλους συμφερόντων, η νομοθεσία που προσφέρει δυνατότητες για «παράτυπες» αμοιβές και η νομοθεσία που απαιτεί διαρκή και συνεπή έλεγχο δε φαίνονται να έχουν και τόσο συχνή εφαρμογή.

Είναι ανάγκη να αναφέρω τον ΚΟΚ, το ΕΣΥ, το φορολογικό σύστημα, τη νομοθεσία για την πρόληψη εργατικών ατυχημάτων, τις δεκάδες δικαστικών αποφάσεων απομάκρυνσης των επικίνδυνων διαφημίσεων από διασταυρώσεις, τη νομοθεσία της Πολεοδομίας ή τη νομοθεσία της απαγόρευσης ιδιαίτερων μαθημάτων από δημόσιους εκπαιδευτικούς.

Ο λόγος όμως που γράφω αυτό το κείμενο είναι η διαπίστωση του θράσους με το οποίο (ορισμένοι) εργοδότες, στον τομέα της γαστρονομίας και ξενοδοχείων τουλάχιστον, καταπατούν την ασφαλιστική νομοθεσία.

-- Αρνηση καταβολής ενσήμων, ακόμα και κατόπιν πιέσεων των εργαζομένων.

-- Καταβολή πολύ λιγότερων ενσήμων (δήλωση του εργοδότη, ήδη, κατά την αρχική συμφωνία).

-- Δήλωση στο ΙΚΑ κατώτερης μισθολογικά, θέσης από την πραγματική (λιγότερα ένσημα).

-- Διαφυγή εργαζομένων χωρίς ασφάλιση από την «πίσω πόρτα» της επιχείρησης επί (προανακοινωμένων) ελέγχων ΙΚΑ.

-- Απόλυση υπαλλήλων που απαιτούν πιεστικά καταβολή ενσήμων.

-- Εργασία 10 τουλάχιστον ωρών/μέρα επί 6 ημέρες, χωρίς καταβολή υπερωριών.

Το σημαντικό δεν είναι οι αντεργατικές και αντικοινωνικές παραβιάσεις της νομοθεσίας, αλλά η άνεση με την οποία γίνονται και όχι μόνον από μη πολυτελείς επιχειρήσεις. Η θρασεία παράβαση νομοθεσίας σημαίνει όμως "εγγυήσεις" της εξουσίας. Το μη αυτονόητο (ρητορικό) ερώτημα: υπάρχει υπουργείο Εργασίας (ναι, υπάρχει) με στόχο την προστασία των εργαζομένων (όχι, δεν υπάρχει);..

Ι. ΣΤ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Αναπληρωτής καθηγητής Ιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών

Η Ελένη Κοσμίδου, από τη Θεσσαλονίκη, αναζητεί τον θείο της Νίκο Ζαχαριάδη του Μιχάλη και της Τατιανής από τη Χρυσή Αριδαίας Νομού Εδέσσης, που αγνοείται η τύχη του από την εποχή του Εμφυλίου Πολέμου. Οποιος γνωρίζει κάτι σχετικά για τη ζωή και τη δράση του, παρακαλείται να επικοινωνήσει με την ανιψιά του στο τηλέφωνο: 0310-903627.