ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ, φοιτητής Χημείας, Χολαργός. Είναι γνωστό ότι ένας στους τέσσερις Ελληνες πολίτες διαβιώνει κάτω από το όριο της φτώχειας. 2.200.000 φτωχοί σε 872.000 νοικοκυριά στην Ελλάδα, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του «Committee Household Ranel».

Αποκλείεται, σκεφτόμαστε, οι περισσότεροι. Δεν είναι δυνατόν. Κάτι τέτοιο δεν επιβεβαιώνεται από την καθημερινή μας εμπειρία, θαρρούμε. Δυστυχώς όμως, τα στατιστικά αυτά στοιχεία είναι αδιαμφισβήτητα.

Συμπέρασμα: Η νέα καπιταλιστική τάξη πραγμάτων έχει πετύχει τέλεια το σκοπό της. Οχι μόνο ανέγειρε σκληρούς κοινωνικούς διαχωρισμούς, αλλά κατάφερε και να τους κρύψει, ώστε να μας δυσκολεύει να τους διακρίνουμε στην καθημερινή μας ρουτίνα. Με τα μέσα που η παγκοσμιοποίηση μας προσέφερε, έχουμε τη δυνατότητα να ξέρουμε κάθε στιγμή τι γίνεται στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, χωρίς να ξέρουμε τι γίνεται στην αντίπερα όχθη του Κηφισού! Τραγικό παράδοξο, ένα από τα πολλά της εποχής μας, δυστυχώς.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΠΑΝΤΑΗΣ, Περιστέρι. Είμαι 41 χρόνων και έχω μεγάλο πρόβλημα να εργαστώ λόγω... ηλικίας. Το όριο ηλικίας για το δημόσιο, ως γνωστό, είναι τα 35 χρόνια, όσο για τον ΟΑΕΔ, θέσεις για πάνω από 35 χρόνων ανέργους δεν υπάρχουν.

Δουλεύω ως «εποχικός» στα ΕΛΤΑ και για τρεις μήνες (έχω γεννηθεί Μάρτιο) «κόπηκα» για μόνιμος όταν είχα υποβάλει τα χαρτιά μου. Εχω κάνει ένσταση στο ΑΣΕΠ και περιμένω...

Οσο για τους ιθύνοντες του ΑΣΕΠ θα ήθελα να τους πω ότι η ηλικία πρέπει να υπολογίζεται από την πρώτη σύμβαση που έχει υπογράψει ο συμβασιούχος εποχικός, διαφορετικά συντελείται μια φοβερή αδικία σε βάρος των εποχικών, που είναι εργαζόμενοι χωρίς άδεια, μα και χωρίς αύριο. Ζουν πάντα στην ανασφάλεια και με το φόβο της ανεργίας. Αποτέλεσμα αυτής της αμφίβολης κατάστασης είναι ότι δεν μπορούμε, δε μας δίνεται η ευκαιρία, να δημιουργήσουμε ούτε και οικογένεια. Πρέπει να βρεθεί μια λύση και για εμάς που αποτελούμε μια μεγάλη μερίδα του λαού μας.

Ρ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΟΥ, επικεφαλής ομάδας Παλαιών Αθηναίων Πλακιωτών. Τώρα πια, που μέρα τη μέρα «εξαρθρώνεται» η «17Ν», και οι γιάφκες της αποκαλύπτονται, όπως διακηρύττουν οι ιθύνοντες της κυβέρνησης, προτείνω να ασχοληθούν και με μια άλλη «γιάφκα»», με πολλά πλοκάμια, που υπάρχει στην Παλαιά και Ιστορική συνοικία της Αθήνας, στην Πλάκα.

Εκεί λοιπόν, κάτω από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, ιδιώτες φτιάχνουν πισίνες, χωρίς έγκριση της ΕΥΔΑΠ, χωρίς νομοθετική ρύθμιση. Αποτέλεσμα όλης αυτής της αυθαιρεσίας είναι η συσσώρευση πολλών και ποικίλων προβλημάτων, από τη λειτουργία των πισινών. Υπάρχουν πισίνες υπέργειες, μεσοτοιχία με μαντρότοιχο νηπιαγωγείου, σε χώρα, όπως είναι η Ελλάδα, πρώτη σε σεισμικότητα στην Ευρώπη.

Η αυθαιρεσία συνεχίζεται με σμικρύνσεις δημοσίων δρόμων και δωρεά τους σε ιδιώτες, αποκλείοντας έτσι και την πρόσβαση στους δρόμους αυτούς των πυροσβεστικών οχημάτων, σε περίπτωση πυρκαγιάς. Ακόμη γίνονται επεμβάσεις σε οδούς και καταργούνται πεζοδρόμια, πράγμα το οποίο απαγορεύεται σε ιστορικές διατηρητέες τοποθεσίες, όπως είναι η Πλάκα. Στην Πλάκα, λοιπόν, τα αυθαίρετα σκοτώνουν τον πολιτισμό μας, ένα πολιτισμό χιλιάδων ετών.