Οπως καταγγέλλουν συνδικαλιστές, σήμερα στα μεγάλα ξενοδοχεία της Αθήνας, και όχι μόνο, υπάρχουν λίστες με ονόματα εκατοντάδων εργαζομένων που περιμένουν πότε θα τους τηλεφωνήσει ο ξενοδόχος για να κάνουν ένα μεροκάματο. Οι «εξτρατζήδες» (συμβάσεις μιας μέρας) προτιμούνται ιδιαίτερα αφού οι ξενοδόχοι μ' αυτό τον τρόπο κερδίζουν πολλά. Ιδιαίτερα όμως προτιμούνται και οι μαθητές, που δήθεν κάνουν πρακτική στα ξενοδοχεία, αλλά στην πραγματικότητα δουλεύουν σκληρά. Ταυτόχρονα, η πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έλυσε ακόμα ένα βασικό πρόβλημα στην κατεύθυνση ενίσχυσης της κερδοφορίας των επιχειρηματιών, με την «επιδότηση της απασχόλησης», δηλαδή την παροχή τζάμπα χρήματος των εργαζομένων, μέσω του ΟΑΕΔ, στους επιχειρηματίες για να απασχολήσουν ανέργους.

Είναι ενδεικτικό ότι τη δεκαετία του '80 στο ξενοδοχείο «ΧΙΛΤΟΝ» απασχολούνταν περίπου 800 εργαζόμενοι. Σήμερα οι αορίστου χρόνου δεν ξεπερνούν τους 360, ενώ ακόμα 100 εργαζόμενοι απασχολούνται στο ξενοδοχείο με συμβάσεις ορισμένων μηνών, άλλοι για μια μέρα (εξτρά απασχόληση) καθώς και «ενοικιαζόμενοι». Στο «ΙΝΤΕΡΚΟΝΤΙΝΕΝΤΑΛ» από τους 600 εργαζόμενους, σήμερα δουλεύουν γύρω στους 450, ενώ και σ' αυτό το ξενοδοχείο δουλεύουν «ενοικιαζόμενοι», εργαζόμενοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και συμβάσεις μιας μέρας. Στο «ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΤΑΝ» από τους 310, σήμερα οι εργαζόμενοι δεν ξεπερνούν τους 180, ενώ και σ' αυτό το ξενοδοχείο αξιοποιούνται και άλλες ευέλικτες μορφές απασχόλησης.

Οπως υπογραμμίζουν συνδικαλιστές, η κατάσταση είναι τραγική. Υπάρχει έντονη εντατικοποίηση της δουλιάς και πολυαπασχόληση. Για παράδειγμα, η καμαριέρα κάνει και την καθαρίστρια και αντίστροφα. Ο ντόρμαν (υποδοχή στην πόρτα) κάνει ακόμα και τον οδηγό ή τον γκρουμ (βαλίτσες) και αντίστροφα.

Στον κλάδο απασχολούνται -ειδικά τώρα το καλοκαίρι - αρκετές χιλιάδες εργαζόμενοι και ειδικά νέοι. Ανθρωποι με όνειρα και διάθεση για δουλιά, για δημιουργία. Νέα παιδιά που πάνε να κάνουν την πρακτική τους και τότε αντιλαμβάνονται ότι όλα αυτά που μάθαιναν στις σχολές είναι δυστυχώς ένα όνειρο, αφού πίσω από τη χλιδάτη εικόνα του τουρισμού υπάρχει και μία ακόμη. Αγρια εκμετάλλευση, άθλιοι μισθοί, δουλιά χωρίς ασφάλιση.

Η Αντιγόνη είναι 27 ετών, μέλος της διοίκησης του Συνδέσμου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Αθήνας. Είναι ρεσεψιονίστ εδώ και εφτά χρόνια. «Στον κλάδο μας έχει καταστρατηγηθεί πια το 8ωρο», λέει στο «Ρ». «Ο καθένας δουλεύει όσο έχει ανάγκη το αφεντικό. Για εμάς που δουλεύουμε με βάρδιες είναι ακόμα πιο δύσκολο, αφού στους περισσότερους χώρους το πρόγραμμα βγαίνει την τελευταία στιγμή. Και έτσι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Δεν έχεις χρόνο για προσωπική ζωή, δεν έχεις χρόνο να συνδικαλιστείς, δεν έχεις χρόνο γι' αυτά που θέλεις να κάνεις», είπε στο «Ρ».

«Η πλειοψηφία των εργαζομένων του χώρου είναι με συμβάσεις 3μηνες και 6μηνες. Τις περιόδους που έχει δουλιά, όπως το καλοκαίρι, δεν υπάρχει ρεπό, ενώ οι νέοι ειδικά εργαζόμενοι βιώνουν την πολυαπασχόληση. Δουλεύουν σε δύο και τρία διαφορετικά πόστα όπου έχει ανάγκη η επιχείρηση», σημειώνει, και συνεχίζει: «Το χειρότερο που έχει συμβεί στον κλάδο τον δικό μας είναι οι έξτρα εργαζόμενοι. Οπου το κάθε ξενοδοχείο έχει μία λίστα και όταν χρειαστεί κάποια στιγμή επιπλέον εργαζόμενους, τους παίρνει τηλέφωνο και πηγαίνουν να δουλέψουν. Χωρίς ασφάλεια, χωρίς ένσημα, χωρίς τίποτα. Και μετά μιλάνε για ποιοτικό τουρισμό. Πώς θα έχουμε ποιοτικό τουρισμό όταν η καθεμία καμαριέρα αντί να κάνει 10-11 δωμάτια στη βάρδιά της κάνει 20!!!».

Παρόμοια κατάσταση αντιμετώπισε και η Ειρήνη, 26 ετών, που έφυγε από την Κω γιατί δεν άντεχε την εποχική δουλιά. Για τέσσερα χρόνια δούλευε με εξάμηνη σύμβαση στο νησί της. Οπως μας είπε, «δεν μπορείς να ζήσεις δουλεύοντας εξαντλητικά τον μισό χρόνο και μετά να κάθεσαι τον άλλο μισό και να περιμένεις να τα βγάλεις πέρα με το ταμείο ανεργίας».

Η εποχική δουλιά, ειδικά στα νησιά που είναι έξι μήνες, σημαίνει, όπως σημείωσε η Ειρήνη, «δουλιά κάθε μέρα, χωρίς ρεπό, ανάλογα με τις ανάγκες που έχει ο εργοδότης, και φυσικά τις περισσότερες μέρες δουλιά πάνω από οκτώ ώρες». Οι πιο πολλοί εποχικοί εργαζόμενοι δεν παίρνουν τα ρεπό τους, ούτε όμως και τα πληρώνονται και αυτό παρά το γεγονός ότι η επιχείρηση κάθε μήνα στέλνει στην Επιθεώρηση πλάνο στο οποίο δηλώνει ότι δίνει κανονικά τα ρεπό στους υπαλλήλους που απασχολεί. Επίσης, ενώ οι περισσότεροι εποχικοί εργαζόμενοι δουλεύουν 30 μέρες οι εργοδότες τούς κολλάνε 25 ένσημα!!!