Και για το μεν πρώτο, είναι γνωστή η θέση της τωρινής - όπως και της προηγούμενης κυβέρνησης - ότι στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες μοναδικός νόμος είναι το κέρδος των εφοπλιστών και κατά συνέπεια τα σαπιοκάραβα μπορούν και ταξιδεύουν ανενόχλητα και μάλιστα με τις ευλογίες των «ελεγκτικών» μηχανισμών που το ΥΕΝ έχει θέσει στην υπηρεσία του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Ως προς το δεύτερο, τα πράγματα είναι ακόμα πιο απλά: Αμέσως μετά το «ατύχημα» στο Κερατσίνι, εκπρόσωπος των πλοιοκτητών ισχυρίστηκε ότι η κακή κατάσταση στα λιμάνια είναι ευθύνη του κράτους, πιέζοντας και μ' αυτόν τον τρόπο την κυβέρνηση να επισπεύσει την πλήρη παράδοση των λιμανιών στους εφοπλιστές, όπως προβλέπουν και οι σχετικές συναποφάσεις της ΕΕ. Αλλωστε, μόλις πρόσφατα ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας ανακοίνωσε ένα γενναίο πακέτο επιδοτήσεων και διευκολύνσεων στους ιδιώτες προκειμένου να επενδύσουν σε λιμενικές υποδομές και υπηρεσίες, μετατρέποντας ακόμα παραπέρα ένα κοινωνικό αγαθό, όπως είναι αυτό των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, σε εμπόρευμα.

Πάντως, με αφορμή το «ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ», θα άξιζε τον κόπο να προχωρήσει το ΥΕΝ σε παχυμέτρηση των ελασμάτων του πλοίου και να μας πει αν το 30χρονο σκαρί του είχε λαμαρίνα παχύτερη από... ένα φύλλο μπακλαβά. Εκτός και περιμένει να κάνει... υποθαλάσσια παχυμέτρηση, όταν το σαπάκι βρεθεί αύτανδρο στον πάτο της θάλασσας...