Στην αρχή κόντεψαν να ...φορέσουν φουστανέλα στον Ντομινίκ ντε Βιλπέν, ενώ δεν κουράζονταν να τονίζουν ότι ο Γάλλος πρωθυπουργός έσωσε την τιμή της ΕΕ και των αρχών της. Αυτά, αμέσως μετά τις δηλώσεις του ντε Βιλπέν, σύμφωνα με τις οποίες είναι αδιανόητο να ξεκινήσουν ενταξιακές διαπραγματεύσεις της ΕΕ με την Τουρκία, αν προηγουμένως η τελευταία δεν αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία. Μετά, επικράτησαν «ψυχραιμότερες» σκέψεις. Η στάση του ντε Βιλπέν - διέρρεαν προς κάθε κατεύθυνση - υπαγορεύεται από εσωτερικούς λόγους και αντιθέσεις της Γαλλίας με τις ΗΠΑ και τη Μ. Βρετανία, ενώ, στοχεύει στην πρόκληση ανάλογης αντίδρασης από την Κυπριακή Δημοκρατία. Αν - για παράδειγμα - η Λευκωσία απαιτήσει την αναγνώρισή της από την Αγκυρα και σε αντίθετη περίπτωση θέσει «βέτο» στην έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, τότε, όσοι αντιμάχονται την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ θα έχουν επιτύχει το στόχο τους, χωρίς, μάλιστα, να χρεωθούν το κόστος της ενέργειας. Και συμπλήρωναν: Χρόνια τώρα, όμως, η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας έχει στηριχτεί στην προοπτική ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ.

Με άλλα λόγια, στις μέχρι τώρα Συμπληγάδες, που βασάνιζαν το Κυπριακό, προστέθηκαν κι αυτές της ευρωένωσης...