Πάνω από 200 νέοι ολοκληρώνουν κάθε χρόνο τα προγράμματα του ΚΕΘΕΑ. Το 2010, τουλάχιστον 3.000 άνθρωποι συμμετείχαν, σε ημερήσια βάση, στα «στεγνά» προγράμματά του, δηλαδή απείχαν από τη χρήση και βρίσκονταν μακριά από το δρόμο. Υποστηρίχθηκαν περισσότερα από 6.000 συγγενικά πρόσωπα στα Κέντρα Οικογενειακής Υποστήριξης. Ξεπέρασαν τις 2.000 οι κρατούμενοι και αποφυλακισμένοι που συμμετείχαν στις υπηρεσίες του ΚΕΘΕΑ, ενώ περίπου 1.700 χρήστες στο δρόμο υποστηρίχθηκαν από τις μονάδες άμεσης πρόσβασης.

Το πρόβλημα των ναρκωτικών χτυπάει παιδιά εργατών, αλλά και παιδιά μεσαίων στρωμάτων και τα παιδιά των αστών. Η συντριπτική πλειοψηφία όσων χτυπούν την πόρτα του ΚΕΘΕΑ για απεξάρτηση, όμως, είναι παιδιά εργατών, από οικογένειες που παλεύουν για το μεροκάματο. Γιατί τα προγράμματά του είναι δωρεάν. Οι αστοί προτιμούν να στείλουν τα παιδιά τους σε «στεγνό» πρόγραμμα στο εξωτερικό.

Σήμερα, η απεξάρτηση για χιλιάδες νέους ανθρώπους τινάζεται στον αέρα. Οι μονάδες του ΚΕΘΕΑ κινδυνεύουν να κλείσουν, καθώς οι περικοπές κατά 51% στον προϋπολογισμό του καθιστούν αδύνατο να συνεχίσει τη λειτουργία του, αφού δεν μπορεί πλέον να καλύψει ακόμα και τις στοιχειώδεις ανάγκες, όπως τα έξοδα διατροφής, θέρμανσης, ηλεκτρισμού και ύδρευσης, αλλά και τη μισθοδοσία του προσωπικού του. Οι εκατοντάδες εργαζόμενοι είναι αντιμέτωποι με περικοπές μισθών, έχουν πρόβλημα επιβίωσης και την ίδια στιγμή καλούνται να καταβάλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες, δίνοντας την ψυχή τους για να βγάλουν «καθαρούς», ανθρώπους που έχουν πέσει στα ναρκωτικά.

Ηδη στις γειτονιές, κυρίως στο κέντρο της Αθήνας, τα ναρκωτικά θερίζουν, οι χρήστες οδηγούνται στην εξαθλίωση χωρίς επιστροφή. Στο ίδιο συμπέρασμα συγκλίνουν όλες οι έρευνες, επιβεβαιώνοντας ότι τα σκληρά οικονομικά μέτρα και η εκτόξευση της ανεργίας θα οξύνουν το πρόβλημα της τοξικοεξάρτησης και θα έχουν σοβαρές επιπτώσεις και στη σωματική - ψυχική υγεία των Ελλήνων.

Η κυβέρνηση ανασυντάσσεται και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι θα συνεχίσει ακάθεκτη το έγκλημα σε βάρος ενός ολόκληρου λαού, πετώντας όλο και περισσότερους νέους στη χρήση, καταδικάζοντάς τους στην οδύνη μέχρι την τελευταία τους πνοή, στερώντας το δικαίωμα στην απεξάρτηση, εγκλωβίζοντάς τους στη χορήγηση κρατικής πρέζας από τα νοσοκομεία, ανοίγοντας το δρόμο στους ιδιώτες που θα θησαυρίσουν κι από αυτόν τον ανθρώπινο πόνο «πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες».

Ο «Ρ» μιλάει, εφ' όλης της ύλης, με τον Γιώργο και την Μαρίνα, αποφοίτους προγραμμάτων του ΚΕΘΕΑ, και τον Δημήτρη, την Καίτη και την Αννα από το Σύλλογο Οικογένειας του προγράμματος «ΝΟΣΤΟΣ» του Οργανισμού.

Οι προσλήψεις στον Οργανισμό έχουν παγώσει εδώ και πέντε χρόνια. Η απειλή της εφεδρείας έρχεται να βάλει ταφόπλακα στη λειτουργία των μονάδων, ειδικά στην περιφέρεια, που αντιμετωπίζουν τα οξύτερα προβλήματα υποστελέχωσης, με εκατοντάδες ανθρώπους που ζουν στις θεραπευτικές κοινότητες, είτε σε ξενώνες επανένταξης, να βρίσκονται σε καθημερινό κίνδυνο.

«Ακόμη και εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης όπως ο δήμαρχος Πειραιά, υποκρίνονται ότι νοιάζονται για τα παιδιά που είναι χρήστες, για το ΚΕΘΕΑ και εγκαινιάζουν ημερίδα ιδιώτη, ο οποίος έχει παράνομη κλινική με αμφιβόλου ποιότητας προγράμματα. Για να πας σε μια τέτοια κλινική πρέπει να πουλήσεις όχι μόνο το σπίτι σου, αλλά και το χωριό σου. Το κάνεις για να γλιτώσεις το παιδί σου, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Στο ΚΕΘΕΑ τα λεφτά που ξόδεψα ήταν 120 ευρώ το μήνα που έστελνα για τα προσωπικά του έξοδα (τσιγάρα κλπ). Οι φτωχοί άνθρωποι, που τα δικά μας παιδιά μπλέκουν κυρίως, όχι μόνο δεν πρέπει να αφήσουμε να κλείσει το ΚΕΘΕΑ, αλλά και να ενισχυθεί σε προσωπικό και σε προϋπολογισμό. Χρειάζεται κοινός αγώνας με όλους τους εργαζόμενους. Η επίθεση είναι κοινή σε όλους», επισημαίνει ο Δημήτρης.

«Πήγα σε ιδιωτική κλινική και το μόνο που κατάφερα ήταν ότι 11 μήνες δεν έκανα χρήση ηρωίνης, όλα τα υπόλοιπα ναρκωτικά τα έπαιρνα. Εκανα συνάντηση μια φορά τη βδομάδα μ' έναν ψυχίατρο, χωρίς να γίνεται σοβαρή ψυχοθεραπεία. Εδώ το προσωπικό είναι όλη την ώρα πάνω σου και σε πιέζουν να δοκιμάσεις πόσο ψηλά μπορείς να πας», λέει ο Γιώργος.

«Ολοι μαζί, με άλλους εργαζόμενους πρέπει να κρατήσουμε ζωντανό το ΚΕΘΕΑ. Το προσωπικό έστησε τα παιδιά μας όρθια στη ζωή. Δε θα επιτρέψουμε απολύσεις», συμπληρώνει η Αννα, μέλος του Συλλόγου Οικογένειας. Ενώ η Καίτη σημειώνει ότι «δε ξέρουμε καν αν θα πληρωθούν οι εργαζόμενοι αυτό το μήνα κι όμως είναι βράδυ κι είναι ακόμη εδώ».

Ενα από τα σημαντικότερα κομμάτια για να ολοκληρωθεί η απεξάρτηση είναι η εύρεση εργασίας, ώστε οι απόφοιτοι των προγραμμάτων να αυτονομηθούν και να σταθούν στα πόδια τους.

«Τα παιδιά που είναι στην επανένταξη ψάχνουν για δουλειά και ή δε βρίσκουν ή δουλεύουν για 10 ευρώ μεροκάματο», λέει ο Δημήτρης. «Θέλουν να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους και δεν τους αφήνουν. Ενάμιση χρόνο τώρα δεν μπορούν να βρουν δουλειά», λέει η Αννα και η Καίτη «είναι η εποχή της ασυδοσίας των εργοδοτών, εκμεταλλεύονται όλα τα παιδιά του λαού που ψάχνουν για δουλειά. Η ανεργία είναι σημαντική αιτία υποτροπών».

Το ΚΚΕ είναι το μοναδικό κόμμα που τάσσεται ενάντια στην αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών και στο διαχωρισμό «μαλακών» και «σκληρών».

«Ευχαριστούμε το ΚΚΕ για τη συμπαράσταση. Μακάρι όλα τα πολιτικά κόμματα να είχαν τέτοια ευαισθησία, δραστηριότητα και θέσεις. Είμαι περήφανος που αυτό το Κόμμα συμπαραστέκεται στο πρόγραμμα χωρίς να αποβλέπει σε τίποτα» (Δημήτρης).

«Είναι το μόνο Κόμμα που είναι στο πλευρό μας. Κάθε χρόνο στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ υπάρχει χώρος για τα "στεγνά" προγράμματα» (Καίτη).

«Είμαι αριστερών πεποιθήσεων, αλλά μόνο το ΚΚΕ έχει καθαρές και σταθερές θέσεις» (Γιώργος).

Ρεπορτάζ: Ελένη ΤΖΙΒΡΑ