ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ενα θρίλερ επιστημονικής πραγματικότητας από τον μάγο της μεταφυσικής στη μεγάλη οθόνη Νάιτ Σιαμαλαν θα μας κεντρίσει το κινηματογραφικό βλέμμα γι' αυτήν τη βδομάδα. Το πιστεύετε ή όχι αυτή είναι η πραγματικότητα, αρκεί να την αποδεχτείτε.

«Οιωνός»

Οταν η γυναίκα του πεθαίνει σε τροχαίο ατύχημα, ο πάστορας Γκράχαμ Ες παραιτείται από το λειτούργημά του και επιστρέφει στην αγροτική ζωή, μαζί με τα δυο μικρά παιδιά του και το νεαρό αδελφό του, στην επαρχία Μπακς της Πενσιλβάνια. Εκεί έρχεται αντιμέτωπος με ένα ανεξήγητο φαινόμενο, όταν τεράστιοι γεωμετρικοί σχηματισμοί ακτίνας 150 μέτρων εμφανίζονται μέσα στα χωράφια του. Προσπαθώντας να λύσει το μυστήριο, η πίστη του θα δοκιμαστεί για άλλη μια φορά.

Οπως και στις προηγούμενες ταινίες του «Η έκτη αίσθηση» και «Αφθαρτος», έτσι και στον «Οιωνό», ο Σιάμαλαν ενσωματώνει υπερφυσικά στοιχεία για να διηγηθεί στην πραγματικότητα, την ιστορία ανθρώπων που παλεύουν με τον εαυτό τους.

Η ταινία ξεκινάει με μια οικογένεια τραυματισμένη από μια οδυνηρή απώλεια. Κάθε μέλος της σηκώνει το δικό του προσωπικό «σταυρό». Τα γεγονότα που τους συμβαίνουν, τους αναγκάζουν να επανασυνδεθούν.

Ο ινδικής καταγωγής Σιάμαλαν φτιάχνει αυτή τη φορά ένα θρίλερ επιστημονικής... «πραγματικότητας» και όχι φαντασίας, βασισμένο σε ένα αληθινό φυσικό (ή υπερφυσικό) φαινόμενο που αν και έχει αποτελέσει αντικείμενο έρευνας και μελέτης δεν έχει μέχρι στιγμής ερμηνευτεί. Πρόκειται για τα λεγόμενα «Crop circles» (αγρογλυφικά) ανεξήγητους κύκλους που εμφανίζονται μέσα σε χωράφια, σαν κάποιος να έχει συγκεντρώσει τη σοδειά κατά τόπους σε μια τέλεια γεωμετρική σύνθεση. Από το 1970 έχουν αναφερθεί 10.000 περιπτώσεις αυτού του μυστηρίου, σε διάφορα σημεία του πλανήτη.

Οταν είδαμε τις δυο προηγούμενες ταινίες του, που στην κυριολεξία, μας αποκαθήλωσαν από τις αναπαυτικές πολυθρόνες μας, η σκέψη ήταν κατά πόσο όλα αυτά που είδαμε στο «πανί» ανήκουν στην πραγματικότητα και αν «χωράνε» στον κόσμο που ζούμε, μας έβαλε σε σκέψεις γύρω από τη μοναδικότητά μας και μας έσπασε τον τσαμπουκά, δείχνοντας έναν κόσμο που μπορεί να συνυπάρχει ανάμεσά μας.

Και τώρα κάνει ακριβώς το ίδιο, μας υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε μόνοι μας, ότι κάπου γύρω μας υπάρχει κάτι άλλο που δεν ξέρουμε τι είναι, αλλά μπορούμε να το νιώθουμε. Δεν έχει σημασία τι μπορούμε να δούμε, υπάρχει κάτι πέρα από τα στενά πλαίσια της όρασης... μόνο που πρέπει να είμαστε θετικοί και όχι μίζεροι για να το δεχτούμε.

Σκηνοθεσία, εικαστικά και από άποψη δημιουργίας η ταινία είναι καλή, δε φτάνει τις δυο προηγούμενες, αλλά δεν πέφτει και κάτω απ' αυτές. Ο Σιάμαλαν έχει το χάρισμα να κάνει τη φαντασία πραγματικότητα και να σε κάνει να τον πιστέψεις.

«Signs»

Περιπέτεια φαντασίας, αμερικανικής παραγωγής 2002. Σκηνοθεσία: Μ. Νάιτ Σιάμαλαν. Με τους: Μελ Γκίμπσον, Γιοακίν Φίνιξ, Ρόρι Κάρκιν, Τσέρι Τζόουνς.

«Μια ζωή την έχουμε»

Τι είναι σημαντικότερο στη ζωή σου; Είναι ο έρωτας ή είναι η καριέρα σου; Είναι η δουλιά σου ή είναι η οικογένειά σου; Τι θα έκανες αν μάθαινες ότι σου απομένει μια βδομάδα ζωής. Θα επαναπροσδιόριζες τις προτεραιότητές σου, θα άλλαζες ριζικά τις τελευταίες ώρες σου ή θα περίμενες στωικά; Ερωτήματα που δεν είχε θέσει ποτέ στον εαυτό της η Λάνι Κέριγκαν, βασική ρεπόρτερ στο πρωινό τηλεοπτικό σόου.

Η Λάνι μεγάλωσε φιλοδοξώντας να αποκτήσει την ονειρεμένη δουλιά σε ένα από τα μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα.

Σχεδίασε προσεκτικά βήμα βήμα τη ζωή της σε μια συγκεκριμένη δημόσια εικόνα που επιθυμούσε για τον εαυτό της. Φιλόδοξη, γοητευτική και σίγουρα υλίστρια η Λάνι πιστεύει ότι η ζωή της είναι ιδανική. Εχει την ιδανική δουλιά, το ιδανικό διαμέρισμα, την ιδανική γκαρνταρόμπα ακόμη και τον ιδανικό εραστή στο πρόσωπο ενός πρωταθλητή του μπέιζμπολ. Μέχρι που ο ιδανικός κόσμος της αρχίζει να καταρρέει. Οταν ένας προφήτης του... πεζοδρομίου προβλέπει ότι η ασήμαντη ζωή της θα τελειώσει σε μια βδομάδα.

Η Λάνι συνειδητοποιεί ότι ίσως της απομένουν μόνο επτά μέρες ζωής... Ελα ντε, μια ζωή την έχουμε, αφού λοιπόν την έχουμε μία και μοναδική ας τη σεβαστούμε και μην πάμε να δούμε την εμπορική φαμφάρα που βγάζει το γέλιο με το ζόρι και προσπαθεί να μας πείσει ότι η ζωή αξίζει μόνο όταν είναι αγχωμένη και βίαιη.

Ο μόνος λόγος για να το δείτε είναι μόνο αν σας αρέσει η Αντζελίνα Τζολί ως γυναίκα και αυτή τη φορά ξανθιά.

«Life or Something Like it» Αμερικανική κωμωδία παραγωγής 2002. Σκηνοθεσία: Στίβεν Χέρεκ. Με τους: Αντζελίνα Τζολί, Εντουαρντ Μπερνς, Τόνι Σαλούμπ, Κρίστιαν Κέιν, Τζέιμς Γκιάμον, Μελίσα Ερίκο, Σιοκάρντ Τσάνινγκ, Λιου Θόρνχιλ.

«Η σημασία του να είναι κανείς σοβαρός»

Στο Λονδίνο του 1890, δυο νεαροί φίλοι, ο Τζακ Γουόρθινγκ και ο Αλγκι Μόνκριφ, χρησιμοποιούν το ψευδώνυμο «Ερνέστος», για να αποφεύγουν τις ανεπιθύμητες υποχρεώσεις. Αυτό το όνομα που μέχρι τότε τους γλίτωνε από μπελάδες, τους δημιουργεί προβλήματα, όταν ερωτεύονται δυο γυναίκες, που η καθεμιά θεωρεί το όνομα «Ερνέστος» ως το ...μεγαλύτερό τους προσόν.

Το σενάριο του «Η σημασία του να είναι κανείς σοβαρός» είναι βασισμένο στο ομώνυμο έργο του Οσκαρ Γουάιλντ. Και όταν «κλέβεις» ένα τέτοιο θεατρικό έργο που έχει αφήσει ιστορία και θέλεις να το κάνεις κινηματογραφικό έργο, τότε η δουλιά σου γίνεται αρκετά εύκολη, αρκεί να ακολουθήσεις πιστά το πρωτότυπο και αυτό ακριβώς κάνει και ο Ολιβερ Πάρκερ που στο παρελθόν έχει... ξαναδοκιμάσει να κάνει τον Οσκαρ Γουάιλντ σινεφίλ με το «Ιδανικός σύζυγος».

Πιστός στο πνεύμα του κειμένου «ανοίγει» σε κινηματογραφικές διαστάσεις τη δράση, τοποθετώντας τους σπινθηροβόλους διαλόγους σε μια μεγάλη γκάμα τοποθεσιών - από music hall μέχρι ρομαντική βαρκάδα στην αγγλική φύση.

Καλοδουλευμένοι χαρακτήρες που κρύβουν περισσότερο βάθος, που, όμως, μερικές φορές δε βγαίνει στην επιφάνεια. Τυπική σκηνοθεσία χωρίς απρόοπτα με ωραία φωτογραφία, καλές υποκριτικές στιγμές από ηθοποιούς που ξέρουν τι ζητάνε... «Η σημασία του να είναι κανείς σοβαρός» δεν είναι μια φοβερή ταινία, αλλά μπορούμε να τη δούμε άνετα... αν δεν έχετε διαβάσει και το θεατρικό, τότε έχει κάποιο ενδιαφέρον.

Κοινωνική κομεντί, αγγλικής παραγωγής 2002. Σκηνοθεσία: Ολιβερ Πάρκερ. Με τους: Ρούπερτ Εβερετ, Κόλιν Φερθ, Τζούντι Ντεντς, Τομ Γουίλκινσον, Ρις Γουίδερσπουν, Αννα Μέισι, Φράνσις Ο' Κόνορ.