Σε 24ωρη απεργία προχώρησαν χτες οι έκτακτοι εργαζόμενοι του υπουργείου Πολιτισμού, μετά από απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Πανελλήνιου Σωματείου τους, απαιτώντας τη χορήγηση του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας στο ΙΔΟΧ προσωπικό του υπουργείου Πολιτισμού και την απόδοση βαρέων ενσήμων στις αντίστοιχες ειδικότητες του προσωπικού, διεκδικώντας το αυτονόητο δικαίωμά τους, λόγω της επικίνδυνης και ανθυγιεινής φύσης της εργασίας τους.

Τη στήριξή τους στον αγώνα των εργαζομένων εξέφρασαν με ανακοινώσεις η Ομοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας, η Πανελλήνια Ενωση Συντηρητών Αρχαιοτήτων, ο Σύλλογος Συντηρητών Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, ο οποίος είχε προκηρύξει και στάση εργασίας.

«Αμεση χορήγηση του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας στους ΙΔΟΧ του υπουργείου Πολιτισμού. Ούτε βήμα πίσω από τα δικαιώματά μας». Με αυτό το σύνθημα στο πανό τους οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν κινητοποίηση στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, καταφέρνοντας μετά από πίεση να πραγματοποιηθεί συνάντηση αντιπροσωπείας τους με τον υφυπουργό Οικονομικών, για να του μεταφέρουν το αίτημα χιλιάδων συμβασιούχων του υπουργείου, απαιτώντας να αρθεί η αδικία, η οποία εξαιρεί το ΙΔΟΧ προσωπικό από τους δικαιούχους του εν λόγω επιδόματος, σε αντίθεση με τους μόνιμους και ΙΔΑΧ εργαζόμενους του υπουργείου Πολιτισμού.

Με το πέρας της συνάντησης η πρόεδρος του Πανελλήνιου Σωματείου Εκτάκτου Προσωπικού ΥΠΠΟ, Νίκη Δημητρίου, ανέφερε ότι με την πίεση και τον αγώνα τους κατάφεραν να αποσπάσουν την απάντηση ότι θα βγει ΚΥΑ μέσα στον χρόνο, η οποία θα εντάσσει και τους ΙΔΟΧ εργαζόμενους στο καθεστώς χορήγησης του επιδόματος. «Κανένας εφησυχασμός», επισήμανε, γιατί «δεν έχουμε καμιά εμπιστοσύνη σε αυτούς που δημιούργησαν την εργασιακή ζούγκλα που βιώνουν καθημερινά χιλιάδες εργαζόμενοι» και διεμήνυσε ότι «δεν πρόκειται να πάμε βήμα πίσω».

Πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τετάρτης η 15η τελετή απονομής των βραβείων «Ιρις» της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, με μεγάλο νικητή το «Animal» της Σοφίας Εξάρχου, που κέρδισε συνολικά εφτά βραβεία, ανάμεσά τους και τα βραβεία Καλύτερης Ταινίας Μυθοπλασίας, Σκηνοθεσίας, Σεναρίου, Α' Γυναικείου Ρόλου και Β' Γυναικείου Ρόλου για την Δήμητρα Βλαγκοπούλου και την Φλωμαρία Παπαδάκη, αντίστοιχα.

Η ταινία της Σ. Εξάρχου είναι από αυτές που ξεχωρίσαμε τη χρονιά που διανύουμε. Πρόκειται για μια αλληγορική ταινία «γροθιά στο στομάχι», η οποία θρυμματίζει τη βιτρίνα του τουριστικού θαύματος, δείχνοντας τι συμβαίνει στα «ενδότερα». Κάτω από τον καυτό ελληνικό ήλιο, οι ανιματέρ που δουλεύουν σε ένα all-inclusive ξενοδοχείο προετοιμάζονται για την τουριστική σεζόν και η ταινία ξεκινά...

Η «Φόνισσα» της Εύας Νάθενα κέρδισε πέντε βραβεία, το «Inside» του Βασίλη Κατσούπη απέσπασε τρία βραβεία, ανάμεσά τους και του Α' Ανδρικού Ρόλου για τον Γουίλεμ Νταφόε και αυτό του πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη.

Ο αγαπημένος μας σύντροφος Βασίλης Κολοβός απέσπασε το βραβείο Β' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία «Εξέλιξη» του Περικλή Χούρσογλου. Ενας ξεχωριστός ηθοποιός που για πάνω από μισόν αιώνα έχει καταφέρει με τις ερμηνείες του να λαμπρύνει την υποκριτική τέχνη. Ενας σπουδαίος άνθρωπος, ο οποίος μέσα από τη ζωή του, τους αγώνες και την τέχνη του έχει καταφέρει να κρατήσει «ως την άκρη την ανθρώπινη ευθύνη» του.

Ο Β. Κολοβός αφιέρωσε το βραβείο του στον παλαιστινιακό λαό. Ενώ με πολλά χειροκροτήματα έγινε δεκτό και το κείμενο που διαβάστηκε κατά της συνεχιζόμενης γενοκτονίας του λαού της Παλαιστίνης από το κράτος του Ισραήλ.

Η έκδοση «Σηματωροί προστάζουν μέτρο στους καιρούς» του Δημήτρη Δήμου παρουσιάστηκε στο cafe - βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής» στην Αθήνα την Τετάρτη 26 Ιούνη.

Εκ μέρους του εκδοτικού της «Σύγχρονης Εποχής» την εκδήλωση άνοιξε η Φανουρία Βλάχου, ιστορικός τέχνης, η οποία ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι στον προσανατολισμό των εκδόσεων της «Σύγχρονης Εποχής» βρίσκεται και η ανάδειξη της τέχνης και των καλλιτεχνών που μέσα από το έργο τους υπηρετούν τον αγώνα της εργατικής τάξης και του λαού. Τέτοιο δείγμα είναι παλιότερες εκδόσεις, όπως «Τα αγριολούλουδα του Βαρλάμου», «Η χαρακτική», αλλά και τρέχουσες, των τελευταίων ετών, όπως η «Farindola» του Τάκη Βαρελά και η έκδοση «Ηλίας Φέρτης. Ζωγραφική - Κατοχή και Αντίσταση».

Ο Νάσος Χαλκίδης, ζωγράφος και πρόεδρος του ΔΣ του ΕΕΤΕ, αναφέρθηκε στον τρόπο που εργάζονται κάποιοι καλλιτέχνες, ανάμεσά τους και ο Δημήτρης Δήμου, οι οποίοι αποτυπώνουν την πραγματικότητα στηριζόμενοι στους σηματωρούς. Παίρνοντας ώθηση, δηλαδή, «από τα μηνύματα - σήματα που φτάνουν στο εργαστήριο από πολλές και διαφορετικές μεριές, από τη μνήμη βιωμάτων, των αφηγήσεων ιστορικών αγωνιστών».

Η Σαβίνα Λίτση, ιστορικός τέχνης και αρχαιολόγος, αναφερόμενη στο βιβλίο, είπε ότι δίνει ερεθίσματα για να συζητηθεί τι είναι η τέχνη, πώς ορίζεται από την οπτική γωνία της αστικής τάξης και πώς από εκείνη της εργατικής τάξης. Μιλώντας για τον δημιουργό Δημήτρη Δήμου, εντόπισε ότι «συνειδητά στρατεύεται στο πλευρό της εργατικής τάξης και αποτυπώνει τη δική της "Οδύσσεια" στη μάχη που δίνει, όχι απλά για επιβίωση, αλλά για ζωή με αξιοπρέπεια, μια ζωή άξια να την ζει κανείς, με όποιους αγώνες και θυσίες αυτό συνεπάγεται».

Από την πλευρά του, ο Τάκης Βαρελάς, ζωγράφος, μέλος του ΔΣ του ΟΣΔΕΕΤΕ και του ΔΣ του ΕΜΣΤ, στην αρχή της ομιλίας του σημείωσε τη σημαντική πρωτοβουλία της «Σύγχρονης Εποχής» να παρουσιάζει έργα εν ζωή καλλιτεχνών, κίνηση που έχει σημασία στους δύσκολους καιρούς για τους καλλιτέχνες. Μιλώντας για τον Δημήτρη Δήμου και το έργο του, διαπίστωσε πως είναι ένας δημιουργός που αγαπάει τον τόπο του, αγαπάει τον λαό του, νοιάζεται γι' αυτόν, ζει μαζί του, εμπνέεται από αυτόν και επιστρέφει σε αυτόν ως ζώσα δράση, στρατευμένος στους κοινωνικούς και στους πολιτικούς αγώνες της εργατικής τάξης στην περιοχή του, τη Θήβα.

Την εκδήλωση ολοκλήρωσε ο Δημήτρης Δήμου, ο οποίος ευχαρίστησε τη «Σύγχρονη Εποχή» και το ΚΚΕ. Για το έργο του είπε ότι είναι παιδί τωρινής ανάγκης και πιο συγκεκριμένα του 2008, όταν το Ισραήλ εισέβαλε για άλλη μια φορά στη Γάζα δολοφονώντας χιλιάδες Παλαιστίνιους.

Τέλος, αναφέρθηκε στην επιλογή του να φτιάξει ένα εργαστήρι στον Παλαιό Προσφυγικό Συνοικισμό Θηβών, εκεί που οι πρόσφυγες του 1922 κυνηγήθηκαν από τους Παλαιοελλαδίτες αλλά άντεξαν, δημιούργησαν και παρήγαγαν πολιτισμό. Εξακολουθεί να είναι ένας τόπος που υποδέχεται ακόμα πρόσφυγες απ' όλο τον κόσμο, αφού οι ιμπεριαλιστικές ιδέες για ξαναμοίρασμα του κόσμου παραμένουν ζωντανές. Κλείνοντας είπε ότι το να γυρίσει πίσω τη ματιά του για να δει ποιοι στάθηκαν στο πλευρό των κατατρεγμένων, έχει νόημα για να δει ποιοι θα σταθούν δίπλα τους και στο μέλλον.