ΜΟΣΧΑ - ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ - ΛΟΝΔΙΝΟ - ΒΑΓΔΑΤΗ.-

Την κατηγορηματική της αντίθεση σε στρατιωτικό πλήγμα κατά του Ιράκ εξέφρασε, πάλι, η Μόσχα, ενώ η Βαγδάτη στρέφει την «επίθεση φιλίας» της προς τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και δηλώνει έτοιμη να συζητήσει με τον ΟΗΕ. Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού εντείνεται η δυσαρέσκεια για ό,τι παρουσιάζεται προς τα ΜΜΕ ως «διαφωνίες στους κόλπους της αμερικανικής ηγεσίας», ενώ ο καλύτερος σύμμαχος της Ουάσιγκτον, στην ΕΕ, ο Τόνι Μπλερ δέχεται ασφυκτικές πιέσεις να ξεκαθαρίσει τη θέση του. Τη «φρίκη» του για τον τρόπο που οι ΗΠΑ «απειλούν με χάος τον κόσμο και τον ΟΗΕ με καταστροφή» εξέφρασε, χτες, και ο Νέλσον Μαντέλα.

«Μια στρατιωτική επίθεση κατά του Ιράκ θα αποσταθεροποιήσει ολόκληρη την περιοχή του Κόλπου και της Μέσης Ανατολής» δήλωνε κατηγορηματικά ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Ιγκόρ Ιβανόφ, μετά από συνάντησή του με τον Ιρακινό ομόλογό του, Νατζί Σάμπρι. Ο Ιβανόφ, αποφεύγοντας να σχολιάσει τις προειδοποιήσεις της Ουάσιγκτον ότι η συμμαχία του με το Ιράκ υποσκάπτει τη διεθνή θέση της Ρωσίας, τόνισε πως «δεν υπάρχει κανένα σοβαρό επιχείρημα που να πείθει ότι το Ιράκ απειλεί την αμερικανική ασφάλεια». Οπως έγινε γνωστό, οι δύο ΥΠΕΞ συζήτησαν την εξέλιξη των έργων αποκατάστασης της ιρακινής υποδομής που έχουν αναλάβει ρωσικές εταιρίες, καθώς και 10ετείς εμπορικές και οικονομικές συμφωνίες, πριν την αναχώρηση του Σάμπρι για το Κάιρο, όπου θα συμμετάσχει στη Σύνοδο του Αραβικού Συνδέσμου.

Στο μεταξύ, ο αναπληρωτής Πρόεδρος του Ιράκ, Ταρέκ Αζίζ, χαρακτήριζε, από το Γιοχάνεσμπουργκ όπου συμμετέχει στη Σύνοδο του ΟΗΕ για την Αειφόρο Ανάπτυξη, ως «πολύ πιθανό» το ενδεχόμενο συνάντησής του, σήμερα, με τον ΓΓ του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν. Συμπλήρωνε, μάλιστα, ότι έχουν εκπονηθεί «νέες προτάσεις». Περισσότερες διευκρινίσεις έδωσε ο Ιρακινός εκπρόσωπος στο Λονδίνο, Μουντχαφάρ Αμίν, που υπογράμμισε ότι η «Βαγδάτη θα καλωσορίσει επιστροφή των επιθεωρητών αφού πρώτα συζητήσει το ακριβές έργο τους».

Οι «συγκαταβατικές» δηλώσεις των Ιρακινών αξιωματούχων έγιναν, περίπου, ένα 24ωρο μετά από την έκκληση που απηύθυνε η ΕΕ προς τη Βαγδάτη να «συμμορφωθεί με τις αποφάσεις του ΟΗΕ και να αποδεχτεί την επιστροφή των επιθεωρητών». Η ευρωπαϊκή παραίνεση έγινε δεκτή με ικανοποίηση από τον Ιρακινό αντιπρόεδρο Τάχα Γιασίν Ραμαντάν, που εξέφρασε την ικανοποίησή του γιατί «η ΕΕ συνειδητοποιεί τους κινδύνους που κρύβει η αμερικανική πολιτική» και ανακοίνωσε ότι Ιρακινοί διπλωμάτες θα επισκεφθούν τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες εντός των προσεχών ημερών. Παράλληλα, η Βαγδάτη φιλοξενεί συνάντηση κοινοβουλευτικών εκπροσώπων από 18 αραβικές χώρες, αλλά και αντιπροσωπεία της Σαουδικής Αραβίας, στην πρώτη τέτοια επίσκεψη που πραγματοποιείται από το 1991.

Αναμένοντας τους απεσταλμένους, το Λονδίνο ζει στη «δίνη» μιας επικείμενης επίθεσης. Ο Βρετανός πρωθυπουργός, εκμεταλλευόμενος την 3ήμερη περιοδεία που πραγματοποιεί στην Αφρική, ανέβαλε για μετά την επιστροφή του τη συζήτηση του θέματος. Η πρόεδρος του Συντηρητικού Κόμματος, Τερέζα Μέι, δήλωσε ότι θα στηρίξει τον Μπλερ αν συμμετέχει σε επίθεση κατά του Ιράκ «αφού ο Σαντάμ έχει και κίνητρο, αλλά πιθανώς και δυνατότητα να πλήξει τη Βρετανία».

Την άποψή της, όμως, δε συμμερίζονται πολλοί. Η πλειοψηφία των βουλευτών του Εργατικού Κόμματος διαφωνεί με το ενδεχόμενο ανάληψης στρατιωτικής δράσης, όπως και οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες και τα συνδικάτα, που, με ανακοινώσεις, ζητούν «αδιάσειστες αποδείξεις» για την ενοχή του Ιράκ και δεν κρύβουν τις αντιρρήσεις τους. Ενάντια σε στρατιωτικό πλήγμα τάσσεται, σύμφωνα με δημοσκόπηση που δημοσίευσε η «Daily Mirror», και το 71% των Βρετανών.

Γκρίνιες ακούγονται και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όχι τόσο γι' αυτήν καθεαυτή την πολιτική της αμερικανικής ηγεσίας, αλλά για την έλλειψη ενωτικού λόγου εκ μέρους των στελεχών της. Τελευταίο «επεισόδιο» οι δηλώσεις του Αμερικανού ΥΠΕΞ, στο BBC. Ο Κόλιν Πάουελ εκτίμησε ως «πρώτο θετικό βήμα» το ενδεχόμενο επιστροφής των επιθεωρητών και τόνισε ότι «θα πρέπει να ενημερωθεί η διεθνής κοινότητα και να παρουσιαστούν στοιχεία που να δικαιολογούν την αμερικανική άποψη».

Οι δηλώσεις Πάουελ παρουσιάστηκαν ως διαμετρικά αντίθετες με τις τοποθετήσεις Τσένι και Ράμσφελντ, με αποτέλεσμα ολοένα και περισσότεροι πολιτικοί, όπως ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ ή ο πρώην ΥΠΕΞ Αλεξάντερ Χέιγκ, να ζητούν από τον Πρόεδρο Μπους να «ηγηθεί της κυβέρνησής του και να αποφευχθεί η σύγχυση». Υπό σχετική σύγχυση φαίνεται να βρίσκεται και η αμερικανική κοινή γνώμη. Σε δημοσκόπηση που δημοσίευσαν, χτες, οι «Los Angeles Times», το 59% τάσσεται υπέρ στρατιωτικής χερσαίας επίθεσης, αλλά το 61% θεωρεί ότι αυτό πρέπει να γίνει με διεθνή υποστήριξη. Το ποσοστό όσων συμφωνούν πέφτει στο 51% στη δημοσκόπηση που παρουσίασαν, από κοινού, το CNN με το περιοδικό «Time». Οπως και να έχει, τα ποσοστά είναι χαμηλότερα από το αντίστοιχο 71% του προηγούμενου Δεκέμβρη.

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.--

«Ο διάλογος είναι αναγκαίος εντός της διεθνούς κοινότητας, ώστε ο καθένας να μπορεί να κρίνει», τόνισε ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας Κόλιν Πάουελ, κατά τη διάρκεια των δηλώσεών του στο βρετανικό BBC, τονίζοντας ότι το ενδεχόμενο επιστροφής των επιθεωρητών του ΟΗΕ στη Βαγδάτη παραμένει ανοιχτό...

Πετάει το γάντι στους «συμμάχους» ή..; Πάντως, με τις δηλώσεις αυτές ο Πάουελ ενέτεινε τη φημολογία περί «χάσματος» εντός της αμερικανικής κυβέρνησης, που πήρε διαστάσεις με αφορμή την επίθεση κατά του Ιράκ και πυροδοτήθηκε ακόμη περισσότερο από δημοσίευμα του περιοδικού Time, περί «παραίτησης». Τελικά, η παραίτηση μετατίθεται για τον Ιανουάριο του 2005, δηλαδή με τη λήξη της προεδρικής θητείας!

Συγκεκριμένα, το Time επικαλούμενο δηλώσεις στενού συνεργάτη του Πάουελ, ο οποίος παρατηρεί ότι ακόμα και στην περίπτωση που ο Αμερικανός Πρόεδρος, Τζορτζ Μπους, επανεκλεγεί, ο υπουργός Εξωτερικών δε θα θελήσει να συνεχίσει να ασκεί τα καθήκοντά του.

Κατά τις ίδιες πληροφορίες, μόνο το ενδεχόμενο τεράστιας διπλωματικής νίκης, όπως στη Μέση Ανατολή, θα μπορούσε να οδηγήσει τον Πάουελ να παραμείνει στη θέση του. Πάντως, πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Πάουελ ενοχλήθηκε τα μάλα, όταν δεν κλήθηκε, και φυσικά δεν παρέστη, στη συνάντηση Ασφαλείας, που έγινε πριν από μέρες στο ράντσο του Αμερικανού Προέδρου στο Τέξας.

Το περιοδικό σχολιάζει, τέλος, ότι στην περίπτωση που ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών παραιτηθεί, η αποχώρησή του θα είναι ένα πολιτικό πλήγμα για τους Ρεπουμπλικάνους, καθώς θα χαθεί μια μετριοπαθής φωνή, ικανή να διευρύνει την εκλογική βάση του κόμματος.