"Χρυσή ευκαιρία" για επιβολή από την κυβέρνηση σκληρότερων αντιλαϊκών φοροεισπρακτικών μέτρων με τον κρατικό προϋπολογισμό του 1998, θεωρείται η κερδοσκοπική επίθεση στη δραχμή που εκδηλώθηκε την περασμένη βδομάδα. Δεν είναι τυχαίο ότι το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης σχεδιάζει αναθεώρηση των μεγεθών του κρατικού προϋπολογισμού 1998 που είχαν αποφασιστεί, σε χειρότερη έκδοση. Στην κατεύθυνση αυτή κινούνται τόσο οι δημόσιες δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών, όσο και ανεπίσημες διαρροές από τα οικονομικά υπουργείου προς τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, σχετικά με το κόστος της πρόσφατης νομισματικής κρίσης και ότι κάποιοι πρέπει να το πληρώσουν. Αν και επίσημα, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης δεν έχει προσδιορίσει το κόστος, ωστόσο έχουν "διαρρεύσει" σε μερίδα του Τύπου πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες το κόστος στήριξης της δραχμής κυμαίνεται μεταξύ... 120 - 150 δισ. δραχμές!

Αν και δεν υπάρχει καμιά αναλυτική και πειστική τεκμηρίωση για τα παραπάνω ποσά, η κυβέρνηση επιχειρεί να αξιοποιήσει με τον καλύτερο τρόπο την πίεση που ασκήθηκε στη δραχμή, για να δικαιολογήσει την επιβολή και νέων αντιλαϊκών μέτρων με τον κρατικό προϋπολογισμό του 1998. Ενδεικτική από αυτή την άποψη είναι και η χτεσινή συνέντευξη του αρμόδιου υφυπουργού Οικονομικών Γ. Δρυ στην εφημερίδα "ΕΘΝΟΣ", ο οποίος, επικαλούμενος το κόστος της κρίσης, μας πληροφορεί μεταξύ άλλων ότι "θα το πληρώσει η ελληνική οικονομία". Ομως, διαβάζοντας κανείς αναλυτικά τη συνέντευξη του υφυπουργού, διαπιστώνει πως όταν η κυβέρνηση λέει ότι "η ελληνική οικονομία θα πληρώσει το κόστος", εννοεί τους εργαζόμενους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα, αφού ο Γ. Δρυς:

• συνδέει την τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας και των αφορολόγητων ορίων, με την... "αντοχή της οικονομίας". Εκφράζοντας, λοιπόν, την πρόθεση της κυβέρνησης να "κουτσουρέψει" σε ακόμη πιο χαμηλά επίπεδα το ποσοστό τιμαριθμοποίησης της φορολογικής κλίμακας, διατυπώνει την άποψη πως"εάν θέλει η κυβέρνηση να προχωρήσει σε τιμαριθμοποίηση της τάξης του 5%, θα πρέπει να γνωρίζει ότι το κόστος είναι 90 δισ. δραχμές".
• ομολογεί ότι στις προθέσεις της κυβέρνησης είναι να "παγώσει" ή και να μειώσει σε απόλυτο ποσό τους καταβαλλόμενους μισθούς και συντάξεις το 1998, με την αύξηση του παρακρατούμενου φόρου μισθωτών υπηρεσιών. Ετσι, με την αύξηση του παρακρατούμενου φόρου μισθωτών υπηρεσιών, η κυβέρνηση θα "ετεροχρονίσει" για το 1999 τις όποιες ονομαστικές αυξήσεις στους μισθούς και συντάξεις δοθούν το 1998.
• προαναγγέλλει μεσοσταθμική αύξηση των αντικειμενικών αξιών ακινήτων γύρω στο 20% - 25% και δεν κρύβει ότι, από την αύξηση αυτή θα πληγούν και οι ελεύθεροι επαγγελματίες - βιοτέχνες - έμποροι που φορολογούνται με τα αντικειμενικά κριτήρια, αφού ο υφυπουργός ομολογεί ότι από την αύξηση των αντικειμενικών αξιών, όσοι φορολογούνται με τα αντικειμενικά κριτήρια, θα κληθούν να πληρώσουν πρόσθετους φόρους... "όχι μεγαλύτερη του 20%".

Ολα τα παραπάνω φοροεισπρακτικά μέτρα, που αφορούν τις τσέπες των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, ο υφυπουργός τα βαφτίζει "διαρρυθμίσεις", ώστε "να εξυπηρετηθεί η ορθή εκτέλεση του προϋπολογισμού".

Κερδοσκοπικός τζόγος επικράτησε χτες στο Χρηματιστήριο της Αθήνας, αποδεικνύοντας για μια ακόμα φορά ότι οι λογής λογής "θεσμικοί επενδυτές" καραδοκούν ανά πάσα στιγμή για να θησαυρίσουν σε βάρος χιλιάδων μικροαποταμιευτών, που βλέπουν αυτές τις μέρες να εξανεμίζονται οι οικονομίες, υπό το βάρος της συνεχούς πτώσης των τιμών. Την ίδια στιγμή, η διατήρηση από την Τράπεζα της Ελλάδας των υψηλών επιτοκίων στη διατραπεζική αγορά είχε ως αποτέλεσμα να εμφανιστούν οι πρώτες εισροές συναλλάγματος 260 εκατ. ECU, ενώ η ΧΙΟΣΜΠΑΝΚ είναι η πρώτη τράπεζα που ανακοίνωσε επίσημα αύξηση του επιτοκίου καταθέσεων κατά 1,5%.

Ενώ η κατάσταση επιφυλακής από την πλευρά της κυβέρνησης συνεχίζεται και η αναστάτωση στην ελληνική χρηματαγορά δεν έχει κοπάσει, οι μεγάλοι "παίχτες" της οδού Σοφοκλέους, εκμεταλλευόμενοι τη μεγάλη πτώση της τιμής των μετοχών που υπήρξε την προηγούμενη βδομάδα, έσπευσαν χτες να αρχίσουν το νέο κύκλο του τζόγου τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πορεία του γενικού δείκτη των τιμών "άλλαξε" τουλάχιστον 6 φορές! Δηλαδή, έξι φορές, ενώ παρουσιαζόταν τάση ανόδου, εμφανίστηκε πτώση ή το αντίθετο. Η συνεδρίαση άρχισε με παρέμβαση των "θεσμικών", γεγονός που οδήγησε σε άμεση άνοδο του δείκτη, φαινόμενο που αναστράφηκε πριν καν συμπληρωθεί ένα ημίωρο συνεδρίασης. Από τις 12 το μεσημέρι και μετά, όταν οι τιμές ήδη είχαν πέσει αρκετά, ο δείκτης παρουσίασε συνεχή αύξηση για να κλείσει τελικά, σε σχέση με τη συνεδρίαση της Παρασκευής, με "κέρδη" 3,53%, ενώ οι συναλλαγές άγγιξαν τα 40 δισ. δραχμές. Ενδεικτικό πάντως του έντονου κερδοσκοπικού παιχνιδιού ήταν ότι τουλάχιστον 85 μετοχές παρουσίασαν ημερήσια διακύμανση της τιμής τους πάνω από 10%. Δηλαδή, μέσα στα όρια της συνεδρίασης, οι τιμές τους παρουσίασαν απόκλιση που ξεπερνά το 10%!

Η Τράπεζα της Ελλάδας, που εξασφάλισε χτες τις παραπάνω εισροές, προσέφερε παράλληλα ρευστότητα στις τράπεζες ύψους 139 δισ. δραχμών μέσω δανεισμού τριών μηνών. Πάντως τα διατραπεζικά επιτόκια μιας μέρας (πρόκειται για επιτόκιο που δανείζονται μεταξύ τους οι τράπεζες) διατηρήθηκε και πάλι στο 150%, ενώ το επιτόκιο δανεισμού 2 ημερών έφτασε μέχρι και 170%.

Τραπεζικοί παράγοντες επισημαίνουν πάντως ότι παρά τη χτεσινή νηνεμία είναι ακόμα νωρίς για να πούμε πως η μάχη της δραχμής κερδήθηκε... και οι επόμενες μέρες θα είναι επίσης κρίσιμες.

Οι παρενέργειες πάντως από την πολιτική των υψηλών επιτοκίων αρχίζουν να γίνονται ορατές, καθώς οι εμπορικές τράπεζες, για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της χαμηλής ρευστότητας, είναι ενδεχόμενο να προχωρήσουν σε αναπροσαρμογές των επιτοκίων. Σύμφωνα με πληροφορίες, πολλές τράπεζες χτες, για καταθέσεις μεγαλύτερες του ενός εκατομμυρίου προσέφεραν επιτόκια που κυμάνθηκαν από 10% μέχρι και 20% (για καταθέσεις μεγαλύτερες των 100 εκατ. δραχμών).

Στα αξιοσημείωτα της χτεσινής μέρας θα πρέπει να αναφέρουμε και το πρωτοσέλιδο άρθρο της εφημερίδας "Αυριανή" - που ως γνωστό διατηρεί ανοιχτή γραμμή με το περιβάλλον του πρωθυπουργού - η οποία τάσσεται υπέρ της υποτίμησης της δραχμής, ενώ στο ρεπορτάζ για το ίδιο θέμα η εφημερίδα υποστηρίζει ότι υποτίμηση είχε ζητήσει και το 1994 ο τότε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Γ. Μπούτος, με υπόμνημα που είχε στείλει στον Α. Παπανδρέου.