Και συνεχίζει το δημοσίευμα να παραθέτει σημεία από την ομιλία του κ. Τσίπρα, ο οποίος τονίζει ότι είναι αναγκαία η «επανίδρυση της ΕΕ», «μια διαφορετική Ευρώπη», «μια Ευρώπη δημοκρατική, κοινωνική, μια Ευρώπη αποφασισμένη να συγκρούεται και όχι να υποτάσσεται στις αγορές, με πρόσχημα το ξεπερασμένο Σύμφωνο Σταθερότητας που ουδείς τηρεί σήμερα, που θα έχει ως κριτήριο σύγκλισης την αειφόρο ανάπτυξη, την κοινωνική προστασία και την πλήρη απασχόληση, μια Ευρώπη της οποίας οι οικονομικοί θεσμοί και πρώτα από όλα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα ελέγχονται πολιτικά».

• «Το ξεπερασμένο Σύμφωνο Σταθερότητας». Το κατανόησε η ΕΕ ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας είναι ξεπερασμένο. Ηδη έχει προχωρήσει στη νέα στρατηγική της για το έτος 2020, που θα συζητηθεί στην Εαρινή Σύνοδο το Μάρτη και φυσικά θα καθορίσει πώς θα χάσουν οι εργαζόμενοι περισσότερα, με σκοπό την αύξηση των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου.
• «Κριτήριο η σύγκλιση της αειφόρου ανάπτυξης». Σε όποιο κείμενο της ΕΕ και να ανατρέξει κανείς ο όρος αειφόρος ανάπτυξη έχει περίοπτη και συχνότατη αναφορά. Στρατηγικός στόχος της ΕΕ η ανάπτυξη, η καπιταλιστική ανάπτυξη, η ανάπτυξη προς όφελος των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, που σημαίνει ξεζούμισμα της εργατικής τάξης, χτύπημα των δικαιωμάτων και κατακτήσεών της.
• «Κοινωνική προστασία» λέει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Κοινωνική προστασία λέει και η ΕΕ, καλώντας τα κράτη - μέλη της να προχωρήσουν άμεσα σε μεταρρυθμίσεις των Συστημάτων Κοινωνικής Ασφάλισης, Κοινωνικής Προστασίας, προάγοντας τη μείωση των παροχών, τις περαιτέρω ιδιωτικοποιήσεις, την «ενεργό γήρανση» με την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, προσφέροντας μάλιστα ως κίνητρο τη μείωση των συντάξεων.
• «Πλήρης απασχόληση». Απασχόληση λέει και η ΕΕ. Γιατί με τη διεύρυνση των ελαστικών μορφών εργασίας στόχος είναι ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι να απασχολούνται, όχι να εργάζονται, όχι να έχουν μόνιμη και σταθερή δουλειά, να καταστρατηγείται ακόμη και το κατακτημένο 8ωρο, 5ήμερο, 35ωρο.
• «Να ελέγχονται οι οικονομικοί θεσμοί και πρώτα από όλα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πολιτικά». Γιατί τώρα πώς ελέγχεται; Τα συμφέροντα ποιας τάξης εξυπηρετεί; Πολιτικότατα ελέγχεται η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και όλοι οι οικονομικοί θεσμοί της ΕΕ από τους πολιτικούς εκπροσώπους της αστικής τάξης και οι συνέπειες που έχουν στους εργαζόμενους είναι πέρα για πέρα αντιλαϊκές.

Για άλλη μια φορά αποκαλύπτεται περίτρανα ο ρόλος των δυνάμεων του οπορτουνισμού, που στόχο έχει να συγκαλύψει τη μόνη αιτία που προκαλεί όλα αυτά τα δεινά στην εργατική τάξη και που είναι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης. Στόχος των απανταχού οπορτουνιστών είναι να παραπλανήσουν, να χειραγωγήσουν, να εγκλωβίσουν τα λαϊκά στρώματα, την εργατική τάξη, να διοχετεύσουν την αγανάκτηση και την οργή τους σε ανώδυνα για το σύστημα κανάλια, να μείνει αλώβητο το καπιταλιστικό σύστημα και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι, ΕΕ, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ.

Την ίδια στάση κρατούν και στο συνδικαλιστικό κίνημα. Με τη συμμαχία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ με τις ξεπουλημένες ηγεσίες του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, αποδεικνύεται ο ρόλος του ως αναχώματος στη ριζοσπαστικοποίηση των εργατικών, λαϊκών μαζών. Με συνθήματα του τύπου «ο άνθρωπος πάνω από τα κέρδη» προσπαθούν να ζυμώσουν ψεύτικα ιδεολογήματα που μόνο απογοήτευση και μοιρολατρία μπορούν να φέρουν στο εργατικό κίνημα. «Μόνη απάντηση η πανευρωπαϊκή αντίσταση στο νεοφιλελευθερισμό», λέει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Οι τάξεις είναι δύο: Η εργατική τάξη και η αστική. Οι δρόμοι ανάπτυξης είναι δύο: Ο καπιταλιστικός, που στόχο έχει να γεμίζει τις τσέπες της αστικής τάξης με τον πλούτο που παράγει η εργατική τάξη, και ο σοσιαλιστικός, όπου παραγωγός του πλούτου είναι η εργατική τάξη, η οποία απολαμβάνει και τον πλούτο που παράγει.

Μεσοβέζικες λύσεις δεν υπάρχουν!

Στη συνέχεια της Ερώτησής του, ο ευρωβουλευτής τονίζει ότι: "Η αναφορά στο ΔΝΤ στην ανωτέρω απόφαση του Συμβουλίου δημιουργεί ένα επικίνδυνο θεσμικό προηγούμενο, αφού με αυτόν τον τρόπο διορίζεται το ΔΝΤ ως συνεποπτεύουσα αρχή, μαζί με την Κομισιόν και την ΕΚΤ των μέτρων που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα" και συνεχίζει: "Πρώτον, ούτε στο άρθρο 126 της Συνθήκης (που είναι το πιο λεπτομερές άρθρο της) ούτε στο προσαρτώμενο Πρωτόκολλο (αριθ.12) "σχετικά με την διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος" ούτε σε άλλα νομικά κείμενα της ΕΕ δεν προβλέπεται η συμμετοχή του ΔΝΤ ή άλλου διεθνούς οργανισμού σε αυτές τις εποπτικές διαδικασίες. Και, δεύτερον, μια τέτοια συμμετοχή θα μπορούσε να δικαιολογηθεί, έστω καταχρηστικά, μόνο αν το κράτος - μέλος ζητούσε επισήμως τη συνδρομή του ΔΝΤ". Καταλήγει καλώντας την Επιτροπή και το Συμβούλιο να εξετάσουν αν "η ανωτέρω αναφορά στο ΔΝΤ από το Συμβούλιο παραβιάζει τις Συνθήκες, αφού δημιουργεί ένα νέο θεσμικό και πολιτικό προηγούμενο χωρίς να έχει ακολουθηθεί η απαιτούμενη διαδικασία».