Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που σήμερα έχει επιδοθεί τάχα σε μία αντιΠΑΣΟΚ μαζί με την αντιΝΔ και αντιμνημονιακή ταχτική προβάλλοντας ως διέξοδο μια κυβέρνηση που θα είναι φιλολαϊκή, είναι αφερέγγυος πολιτικά. Η πολιτική του διακρίνεται από αναπροσαρμογές, ανάλογα με τη συγκυρία που μόνο ως καιροσκοπική μπορεί να χαρακτηριστεί, αφού ή δε θέλει ή δεν μπορεί να εκτιμήσει την πολιτική κομμάτων όπως το ΠΑΣΟΚ που ενώ εφάρμοζαν αντιλαϊκή πολιτική σε όφελος των μονοπωλίων ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έσπερνε αυταπάτες ότι μπορούσε να διορθωθεί σε όφελος του λαού.

Για παράδειγμα, στις εκλογές του 2009, και ενώ στο πρόγραμμά του αναφερόταν σαφώς όλα όσα στη συνέχεια εφάρμοζε, τότε που το ΚΚΕ βγήκε με κάλεσμα στην εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα με το σύνθημα πόλεμος στον πόλεμό τους, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργούσε αυταπάτες, με την αντιπολιτευτική του τακτική. Ας το δούμε.

• Με την εκλογή της κυβέρνησης το 2009, από την αρχή είπε: εμείς θα κάνουμε προγραμματική αντιπολίτευση, λέγοντας στην ουσία ότι θα περιμένουμε να εφαρμόσει το ΠΑΣΟΚ τις υποσχέσεις του. Στην πορεία κατηγορούσε το ΠΑΣΟΚ ότι άλλα έλεγε στο Πρόγραμμά του, άλλα εφάρμοζε, παρέκκλινε από τις υποσχέσεις του.
• Ο Μαν. Γλέζος επίσης είχε πει: «Εχει ξεκινήσει μια προσπάθεια στον κόσμο του υγιούς ΠΑΣΟΚ να δημιουργηθεί μια κίνηση αποκατάστασης του ΠΑΣΟΚ στις αρχικές καταβολές του, συμπληρωμένες με ό,τι καινούριο δίνει το πολιτικό γίγνεσθαι και περιμένουμε αποτελέσματα. Εμείς δεν είμαστε όρνια να προσπαθούμε να αρπάξουμε από το ΠΑΣΟΚ. Εμείς ζητάμε από το υγιές ΠΑΣΟΚ κοινή συνεργασία, ισότιμη συνεργασία».
• Στις τοπικές εκλογές του 2010: αντί να καταδικάσει τους υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, μίλησε για ψήφο κατά συνείδηση στο β' γύρο στέλνοντας ψήφους στο ΠΑΣΟΚ.

Αλλά δεν είναι μόνον αυτά.

• Για την Παιδεία, Υγεία μιλούν για συνύπαρξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, και όχι κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης.
• Για την ανεργία λένε: «Να ενθαρρύνουν τους εργοδότες να προσφέρουν θέσεις μαθητείας ή άλλα προγράμματα εργασιακής εμπειρίας για νέους ανθρώπους». (Οι θέσεις μαθητείας έχουν μεροκάματο 18,33 ευρώ μεικτά). «Να δημιουργούν επιδοτήσεις απασχόλησης, ώστε να προσλαμβάνονται νέοι άνθρωποι», «35ωρο ή και λιγότερες με προστασία πλήρους μισθού». Το 35ωρο εφαρμόστηκε στη Γαλλία και αυξήθηκε η ανεργία.
• Μίλησε για «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» σύμφωνα με σχετική πρόταση που κατέθεσε ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ το 2005, και θα καθορίζεται από το 25% του κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Αυτό το 2005 δεν ξεπερνούσε τα 246 ευρώ το μήνα.
• Δεν είναι υπέρ της κατάργησης της ελαστικής απασχόλησης. Είχε συμφωνήσει με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ να μπει πλαφόν 10% ανά επιχείρηση. Στήριξε τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης(ΤΣΑ) που καταργούσαν τις Κλαδικές Συμβάσεις Εργασίας. Το στέλεχός τους Χρ. Παλαιολόγος ως δήμαρχος Λιβαδειάς κατέστησε το δήμο - πιλότο στην εφαρμογή των ΤΣΑ. Ομοίως έπραξαν στη Νομαρχία Μαγνησίας, με τη βοήθεια της «κεντροαριστερής» συνεργασίας ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ. Προώθησαν μάλιστα εκτός απ' τα ΤΣΑ και τις λεγόμενες «Τοπικές Πρωτοβουλίες Απασχόλησης για ανέργους και ειδικές κοινωνικές ομάδες», ένα ακόμα πρόγραμμα που κατηύθυνε ζεστό παραδάκι στους επιχειρηματίες.
• Το 2007 ο Αλ. Τσίπρας είχε πει: «κανένας μισθός να μην υπολείπεται του ορίου φτώχειας». Αυτό πρακτικά τότε σήμαινε 475 ευρώ το μήνα.
• Για τα χαράτσια: δεν ζητάνε την κατάργησή τους αλλά την προστασία όσων δεν έχουν να πληρώσουν.

Μόνιμη έννοια τους είναι η «κοινωνική συνοχή». Αρα η διατήρηση του καπιταλισμού και της εκμετάλλευσης, ενώ αυτή η λογική τους είναι ενάντια στους ταξικούς αγώνες.

• Πρόσφατα ο Αλ.Τσίπρας είπε πως αν εκλεγεί κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ ή συγκυβέρνηση θα έλθει κοινωνικό χάος. Εννοεί θα ενταθούν οι αγώνες. Να λοιπόν που τους φοβάται, δεν τους θέλει και τρομοκρατεί το λαό.
• Στη συνάντησή του με τον Πρόεδρο Παπούλια, ο Τσίπρας ανησυχεί για την «δημοκρατική ομαλότητα». Εγκαλεί την κυβέρνηση ότι τορπιλίζει την «κοινωνική συνοχή» και «εκφυλίζει τη δημοκρατία»... Τη δημοκρατία των αστών και της εκμετάλλευσης, δηλαδή τη δικτατορία των μονοπωλίων εννοεί. Αρα τη στηρίζει.
• Ο Δ. Παπαδημούλης επίσης είπε: «Αν θέλουμε ομαλές δημοκρατικές εξελίξεις και όχι αναμπουμπούλα, ας αποφύγουμε ακρότητες, όπως πολίτες να δέρνονται μεταξύ τους». Εννοεί την προβοκάτσια κατά του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα τον Οκτώβρη του 2011. Δηλαδή και το ΠΑΜΕ ακραίο, οι εργάτες που παλεύουν ακραίοι. Και ενάντια στο οργανωμένο ταξικό κίνημα. Αλλωστε κινήματα θεωρεί κυρίως αυτά της πλατείας και των παρελάσεων.