Οι αλλαγές που πραγματοποιούνται την τελευταία δεκαετία στην ελληνική οικονομία, στα πλαίσια των στόχων που έθεσαν το ευρωπαϊκό Διευθυντήριο και οι εδώ εκφραστές του, είναι ραγδαίες και παράλληλα καταστροφικές για πολλούς κλάδους. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν η μια μετά την άλλη, με δραματικές επιπτώσεις τόσο στην ανεργία, όσο και στο εθνικό εισόδημα. Μεγάλαπολυκαταστήματα ξένων συμφερόντων ξεφυτρώνουν σ' όλη τη χώρα και με δεδομένη τη δυνατότητά τους να συμπιέζουν το κόστος, τη μεγαλύτερη ποικιλία στα προϊόντα και τη διαφήμιση οδηγούν στο περιθώριο τους ανταγωνιστές τους. Φαινόμενο που είχε παρατηρηθεί πριν από χρόνια στη Δ. Ευρώπη και που βιώνουμε με καθυστέρηση μιας δεκαετίας. Τρόποι αντίδρασης και προστασίας της εγχώριας παραγωγής υπάρχουν που σταματούν όμως στο αναχρονιστικό θεσμικό πλαίσιο, στο σαράφικο τραπεζικό σύστημα και στην απροθυμία των εταίρων του δικομματισμού - που εναλλάσσονται στην εξουσία - να υπερασπίσουν τους τομείς που βάλλονται. Το γιατί δεν το κάνουν είναι αυτονόητο. Δε θέλουν να επέμβουν στους "νόμους της αγοράς".Δηλαδή, στις επιταγές της ΕΕ. Δηλαδή, τα συμφέροντα του πολυεθνικού κεφαλαίου. Το "έργο" είναι υπό εξέλιξη κι αν δεν υπάρξει σοβαρή παρέμβαση έρχονται μαύρες μέρες.

Αφορμή για τις παραπάνω σκέψεις η προσπάθεια του πολυκαταστήματος MACRO (σ.σ. θα μπορούσε να ήταν το οποιοδήποτε άλλο) να εξασφαλίσει άδεια στην περιοχή του Αλίμου που ήδη λειτουργούν άλλα δυο (ΚΟΝΤΙΝΕΤ, ΠΡΑΚΤΙΚΕΡ) με φυσικά υπερ-τοπικό χαρακτήρα. Η περιοχή που έχει επιλέξει για τις εγκαταστάσεις του είναι το κτήμα Τράχωνες κι από κει - και όχι μόνο - ξεκινά η φασαρία. Η εν λόγω περιοχή το 1987 προβλεπόταν στο Πολεοδομικό Σχέδιο του δήμου ως αρχαιολογικός χώρος, με κοινόχρηστες χρήσεις γύρω από τα μνημεία και δραστηριότητες αναψυχής.Το 1992 αγοράζεται από την εταιρία MACRO CASH & CARRY κι αρχίζει η περιπέτεια. Στο κτήμα αυτό έχουν εντοπιστεί τριάντα προγεωμετρικοί τάφοι του 11ου π.Χ. αιώνα και υπάρχουν ίχνη τειχών του 8ου π.Χ. αιώνα. Ορισμένοι εκτιμούν ότι ανήκουν στην Ακρόπολη της Ευωνύμειας. Υπάρχει ακόμα διατηρητέα η εκκλησία των Εισοδίων της Θεοτόκου κ.ά. Ολη η περιοχή είναι καλυμμένη με πεύκα, κυπαρίσσια κι άλλη βλάστηση. Οταν η εταιρία αγόρασε την περιοχή (1992) το ΥΠΕΧΩΔΕ τροποποίησε το ΓΠΣ και προέβλεψε τη δυνατότητα πολεοδομικού κέντρου με συντελεστή δόμησης 0.8. Ο δήμος διαμαρτυρήθηκε έντονα και οι κινητοποιήσεις των κατοίκων εξανάγκασαν το υπουργείο να τα "μαζέψει" και αρχές του 1995 να προβλέψει άλλες χρήσεις. Η εταιρία κατέθεσε προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικράτειας που θα συζητηθεί σε ένα μήνα από σήμερα.

Κι ενώ έτσι είχε η υπόθεση, η ελεγχόμενη από το ΠΑΣΟΚ πλειοψηφία του ΔΣσυναινούσης και της νεοδημοκρατικής αντιπολίτευσης, πριν από δυο βδομάδες αποφασίζει να εντάξει το κτήμα (100 στρέμματα) στο σχέδιο πόλης. Μια κίνηση που ισχυροποιεί τα μέγιστα τη συγκεκριμένη εταιρία στην εκδίκαση της υπόθεσης στο ΣτΕ. Μια απόφαση που δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη από την τοπική - κι όχι μόνο - κοινωνία και η οποία έρχεται σε συνδυασμό με μια άλλη απόφαση που θέλει τη διάνοιξη της οδού Θεομήτορος μέχρι τη Βουλιαγμένης, που θα εξυπηρετήσει αποκλειστικά το πολυκατάστημα αν και εφόσον ιδρυθεί. Πέρα από την καταστροφή ακόμα ενός χώρου - από τους ελάχιστους που έχουν μείνει - και που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί προς όφελος των πολιτών, θα επιβαρυνθεί ακόμα περισσότερο η περιοχή από την προσέλευση και νέων καταναλωτών με τα ΙΧ τους. Οσο για την τοπική αγορά ποιος νοιάζεται; Ο "εκσυγχρονισμός" θέλει θυσίες...

Περί της ηγεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ ο λόγος και των δημοσιευμάτων από σκανδαλοθηρικά περιοδικά για μίζες, μυστικούς λογαριασμούς κλπ. Χωρίς να σταθούμε σ' αυτά που έχουν δει το φως της δημοσιότητας και που είναι ευθύνη του εισαγγελέα να διαπιστώσει αν αληθεύουν ή όχι, εμείς θα επισημάνουμε μια άλλη πλευρά της όλης υπόθεσης. Οταν τα έργα στα Σπάτα και το μετρό ξεπερνούν το 1 τρισ. το καθένα - ποσά ιλιγγιώδη για τα ελληνικά δεδομένα - είναι εύλογο να υπάρξουν χτυπήματα "κάτω από τη ζώνη" από άλλους διεκδικητές - κατασκευαστές. Ετσι, η μη ύπαρξη διαφάνειας (διακομματικές επιτροπές, ελεύθερη πρόσβαση στα στοιχεία σε όλους, διάλογος με την επιστημονική κοινότητα, σύμφωνη γνώμη των πολιτών για τις συγκεκριμένες επιλογές κλπ.) ανοίγει μαύρες τρύπες. Οι επιλογές στα μεγάλα έργα κανέναν δεν έπεισαν για την αναγκαιότητά τους και για το μέγεθος της δαπάνης που θα απορροφήσουν. Εξ ου και οι δίκαιες (και άδικες) αντιδράσεις που υπάρχουν και θα υπάρξουν. Οι παλιότεροι θα 'λεγαν "στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα". Ισως είναι αργά για αλλαγή πλεύσης. Ομως, για την Εγνατία και τη ζεύξη του Ρίου - Αντίρριου, αν ακολουθηθεί η ίδια πολιτική (το πιθανότερο), θα δώσει νέες αφορμές για παρόμοια δημοσιεύματα.

ΟΙΚΟΑΛΙΕΥΜΑΤΑ

Ο τίτλος του "μαργαριταρένιου" έχει απονεμηθεί αδιαμφισβήτητα στον αρχηγό της αξιωματικής "συμπολίτευσης", Μ. Εβερτ, για τα όσα κατά καιρούς "εκτοξεύει". Ομως, και ο νυν πρωθυπουργός δεν τα πάει πίσω. Στο ελάχιστο διάστημα της πρωθυπουργίας του ευχαρίστησε τους Αμερικανούς για το ρόλο τους στα Ιμια, αποκάλεσε Μακεδονία την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και βιάστηκε να προαναγγείλει πρόστιμο στο ΣΚΑΪ, πριν αποφασίσει κάτι τέτοιο το "ανεξάρτητο" Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο. Εν αναμονή κι άλλων αλιευμάτων...

Στον ευρισκόμενο εν υπνώσει (από τη διάλυση της Ομοσπονδίας του και μετά) οικολογικό χώρο. Ομάδα στελεχών που είναι προσανατολισμένα περισσότερο στην πολιτική οικολογία και λιγότερο στη φυσιολατρία, συζητούν και ετοιμάζουν δυο ημερίδες με συγκεκριμένη θεματολογία. Μπορεί να καλύπτουν μικρό μόνο φάσμα των δυνάμεων του χώρου, όπως είχε εκφραστεί παλιότερα, αλλά ούτε βιάζονται, και προχωρούν με μεθοδικά βήματα. Τι θα προκύψει, παραμένει άγνωστο. Εν αναμονή.

Το ερώτημα αυτό θέτει στους αρμόδιους του υπουργείου Γεωργίας η Ενωση Επαγγελματιών Βιοκαλλιεργητών Ελλάδος ενόψει της δακοπροστασίας. Υπάρχουν και εναλλακτικές μέθοδοι (π.χ. παγίδες) που δεν προωθούνται, γιατί τα εμπλεκόμενα συμφέροντα (εταιρίες φαρμάκων) είναι τεράστια και μπλοκάρουν κάθε παρόμοια συζήτηση, εκθέτοντας τη χώρα μας, που εξακολουθεί να επιμένει στους αεροψεκασμούς με τις γνωστές επιπτώσεις σε ανθρώπους και περιβάλλον.

Απίστευτο κι όμως αληθινό. Δεν έχει κατατεθεί συνολική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων για τη διάνοιξη της Εγνατίας Οδού. Την ίδια στιγμή οι μεγαλοστομίες της ηγεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ, για την κοσμογονία των έργων που συντελούνται στη χώρα, συνεχίζονται. Μόνο που δε μας διευκρινίζουν τις επιπτώσεις...

ΚΑΙ ΟΙΚΟΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ

Σε έμμετρα κείμενα της Ν. Τουμπακάρη και εικονογράφηση του Ν. Μαρουλάκη,κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις ΔΕΛΦΙΝΙ δυο μύθοι του Αισώπου. Τίτλοι: "Ο Ντίκος ο πεινάλας" και "Παντελή άσε τις κότες".Με άψογη αισθητική εμφάνιση, στην οποία έχει συμβάλει, το δίχως άλλο, η καταπληκτική δουλιά του Μαρουλάκη, παρέχει τη μέγιστη δυνατή απόλαυση στα παιδιά. Παράλληλα, τα φέρνει σε επαφή με το μεγαλύτερο παραμυθά όλων των εποχών, όπως κατά γενική ομολογία είναι ο Αίσωπος, που έχει το χάρισμα μέσα από τις διασκεδαστικές ιστορίες του - όπου πρωταγωνιστούν πάντα ζώα - να διδάσκει, με την καλή έννοια του όρου, με τρυφερό και πρωτότυπο τρόπο, τους μικρούς και μεγάλους αναγνώστες.

ΤέλοςΓενάρη, σε ένα μικρό όρμο της Λέσβου (Σκάλα Λουτρών) το πλοίο Φαίδρα εκφορτώνοντας πετρέλαιο στις εγκαταστάσεις Μαμιδάκη προκάλεσε ρύπανση σε μια έκταση 600τ.μ. από διαρροή. Χώρος μικρός και ασήμαντος θα σκεφτεί κάποιος που δε γνωρίζει την περιοχή, αν συγκριθεί με άλλα ατυχήματα, που έχουν συμβεί στο παρελθόν στη Μεσόγειο. Ισως γι' αυτό δεν καταγράφηκε στα πολυσέλιδα ταμπλόιτ ή δεν ακούστηκε στα δελτία των καναλιών. Ομως ο κλειστός χώρος και τα ευαίσθητα οικοσυστήματα έπαθαν μεγάλη ζημιά και έφεραν ξανά ένα θέμα προς συζήτηση. Την ύπαρξη επικίνδυνων εγκαταστάσεων κοντά σε κατοικημένες περιοχές και τι κάνει γι' αυτό η πολιτεία παρά τις σαφείς δεσμεύσεις της στην ΕΕ. Πριν από δυο χρόνια η συγκεκριμένη εταιρία είχε φέρει προς συζήτηση στο Νομαρχιακό Συμβούλιο, Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για τις εγκαταστάσεις της. Είχε απορριφτεί μετά από παρέμβαση πλήθους φορέων της περιοχής, οι οποίοι είχαν ζητήσει και την απομάκρυνση των εγκαταστάσεων μέχρι τέλος του 1997. Για να μπορούσε να υλοποιηθεί κάτι τέτοιο έπρεπε να ολοκληρωθεί η χωροταξική μελέτη του νομού που φυσικά ούτε έχει ολοκληρωθεί ούτε φαίνεται κάτι τέτοιο να γίνει στο εγγύς μέλλον. Νέα μελέτη έχει κατατεθεί από την εταιρία και το μόνο που αλλάζει είναι το όνομα του συντάκτη όπως ισχυρίζονται οι φορείς που αντιδρούν στη διατήρηση των εγκαταστάσεων. Εξ άλλου δεν έγινε δυνατή η εγκατάσταση δεξαμενών του στρατού στην ίδια περιοχή, λόγω της ύπαρξης του οικισμού, κάτι που συνηγορεί στη μετεγκατάσταση του Μαμιδάκη. Θα πρέπει να θρηνήσουμε θύματα για αποφασίσουν οι αρμόδιοι να δουν το πρόβλημα και να δώσουν τέλος στη χωροταξική μελέτη - φάντασμα του νησιού, που άπτεται κι άλλων θεμάτων εξίσου σημαντικών (υδροβιότοπος Ντίπι Λαρσός, Κόλπος Καλλονής, σκουπιδότοποι κλπ);