Οι αλλαγές που πραγματοποιούνται την τελευταία δεκαετία στην ελληνική οικονομία, στα πλαίσια των στόχων που έθεσαν το ευρωπαϊκό Διευθυντήριο και οι εδώ εκφραστές του, είναι ραγδαίες και παράλληλα καταστροφικές για πολλούς κλάδους. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν η μια μετά την άλλη, με δραματικές επιπτώσεις τόσο στην ανεργία, όσο και στο εθνικό εισόδημα. Μεγάλαπολυκαταστήματα ξένων συμφερόντων ξεφυτρώνουν σ' όλη τη χώρα και με δεδομένη τη δυνατότητά τους να συμπιέζουν το κόστος, τη μεγαλύτερη ποικιλία στα προϊόντα και τη διαφήμιση οδηγούν στο περιθώριο τους ανταγωνιστές τους. Φαινόμενο που είχε παρατηρηθεί πριν από χρόνια στη Δ. Ευρώπη και που βιώνουμε με καθυστέρηση μιας δεκαετίας. Τρόποι αντίδρασης και προστασίας της εγχώριας παραγωγής υπάρχουν που σταματούν όμως στο αναχρονιστικό θεσμικό πλαίσιο, στο σαράφικο τραπεζικό σύστημα και στην απροθυμία των εταίρων του δικομματισμού - που εναλλάσσονται στην εξουσία - να υπερασπίσουν τους τομείς που βάλλονται. Το γιατί δεν το κάνουν είναι αυτονόητο. Δε θέλουν να επέμβουν στους "νόμους της αγοράς".Δηλαδή, στις επιταγές της ΕΕ. Δηλαδή, τα συμφέροντα του πολυεθνικού κεφαλαίου. Το "έργο" είναι υπό εξέλιξη κι αν δεν υπάρξει σοβαρή παρέμβαση έρχονται μαύρες μέρες.

Αφορμή για τις παραπάνω σκέψεις η προσπάθεια του πολυκαταστήματος MACRO (σ.σ. θα μπορούσε να ήταν το οποιοδήποτε άλλο) να εξασφαλίσει άδεια στην περιοχή του Αλίμου που ήδη λειτουργούν άλλα δυο (ΚΟΝΤΙΝΕΤ, ΠΡΑΚΤΙΚΕΡ) με φυσικά υπερ-τοπικό χαρακτήρα. Η περιοχή που έχει επιλέξει για τις εγκαταστάσεις του είναι το κτήμα Τράχωνες κι από κει - και όχι μόνο - ξεκινά η φασαρία. Η εν λόγω περιοχή το 1987 προβλεπόταν στο Πολεοδομικό Σχέδιο του δήμου ως αρχαιολογικός χώρος, με κοινόχρηστες χρήσεις γύρω από τα μνημεία και δραστηριότητες αναψυχής.Το 1992 αγοράζεται από την εταιρία MACRO CASH & CARRY κι αρχίζει η περιπέτεια. Στο κτήμα αυτό έχουν εντοπιστεί τριάντα προγεωμετρικοί τάφοι του 11ου π.Χ. αιώνα και υπάρχουν ίχνη τειχών του 8ου π.Χ. αιώνα. Ορισμένοι εκτιμούν ότι ανήκουν στην Ακρόπολη της Ευωνύμειας. Υπάρχει ακόμα διατηρητέα η εκκλησία των Εισοδίων της Θεοτόκου κ.ά. Ολη η περιοχή είναι καλυμμένη με πεύκα, κυπαρίσσια κι άλλη βλάστηση. Οταν η εταιρία αγόρασε την περιοχή (1992) το ΥΠΕΧΩΔΕ τροποποίησε το ΓΠΣ και προέβλεψε τη δυνατότητα πολεοδομικού κέντρου με συντελεστή δόμησης 0.8. Ο δήμος διαμαρτυρήθηκε έντονα και οι κινητοποιήσεις των κατοίκων εξανάγκασαν το υπουργείο να τα "μαζέψει" και αρχές του 1995 να προβλέψει άλλες χρήσεις. Η εταιρία κατέθεσε προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικράτειας που θα συζητηθεί σε ένα μήνα από σήμερα.

Κι ενώ έτσι είχε η υπόθεση, η ελεγχόμενη από το ΠΑΣΟΚ πλειοψηφία του ΔΣσυναινούσης και της νεοδημοκρατικής αντιπολίτευσης, πριν από δυο βδομάδες αποφασίζει να εντάξει το κτήμα (100 στρέμματα) στο σχέδιο πόλης. Μια κίνηση που ισχυροποιεί τα μέγιστα τη συγκεκριμένη εταιρία στην εκδίκαση της υπόθεσης στο ΣτΕ. Μια απόφαση που δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη από την τοπική - κι όχι μόνο - κοινωνία και η οποία έρχεται σε συνδυασμό με μια άλλη απόφαση που θέλει τη διάνοιξη της οδού Θεομήτορος μέχρι τη Βουλιαγμένης, που θα εξυπηρετήσει αποκλειστικά το πολυκατάστημα αν και εφόσον ιδρυθεί. Πέρα από την καταστροφή ακόμα ενός χώρου - από τους ελάχιστους που έχουν μείνει - και που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί προς όφελος των πολιτών, θα επιβαρυνθεί ακόμα περισσότερο η περιοχή από την προσέλευση και νέων καταναλωτών με τα ΙΧ τους. Οσο για την τοπική αγορά ποιος νοιάζεται; Ο "εκσυγχρονισμός" θέλει θυσίες...